Αντιρατσιστικό και αντιφασιστικό κίνημα
Μετά το μακελειό στο Βερολίνο: Όχι στον πόλεμο και την ισλαμοφοβία

21/12 αντιφασιστική συγκέντρωση στο Βερολίνο

Εκατοντάδες αντιφασίστες και αντιρατσιστές συγκεντρώθηκαν το βράδυ της 21ης Δεκέμβρη μπροστά από το κτήριο της καγκελαρίας στο Βερολίνο για να εμποδίσουν τη συγκέντρωση μίσους που είχε καλέσει το AfD (Εναλλακτική για τη Γερμανία) και άλλες ακροδεξιές οργανώσεις της Γερμανίας.

Το κτήριο της Καγκελαρίας απέχει μόλις μερικές εκατοντάδες μέτρα από την Μπράιντσαϊντπλατς, την πλατεία στην οποία είχε εκδηλωθεί, δύο μέρες νωρίτερα, η τρομοκρατική επίθεση με το φορτηγό. 

Το AfD, ένα κόμμα που έχει κάνει σημαία του το μίσος ενάντια στους πρόσφυγες, προσπάθησε αμέσως να εκμεταλλευτεί την επίθεση για να απλώσει το ρατσιστικό του δηλητήριο. Το AfD έτρεξε να ρίξει τις ευθύνες για το μακελειό στην "φιλελεύθερη πολιτική της Μέρκελ" που έχει κάνει την Γερμανία "ξέφραγο αμπέλι". "Η πολυπολιτισμικότητα με κάθε κόστος στοιχίζει την ασφάλειά μας", έγραψε ο επικεφαλής του κόμματος στην Σαξονία. "Τα χέρια της Μέρκελ είναι βαμμένα με το αίμα αθώων πολιτών" έγραφε ένα άλλο από τα ηγετικά στελέχη του AfD. "Η Μέρκελ πρέπει να φύγει".  

Οι πιέσεις αυτές της ακροδεξιάς έχουν τον αντίκτυπό τους μέσα στο ίδιο τον κυβερνητικό συνασπισμό. Ο Χορστ Ζέεχοφερ, ο πρωθυπουργός του κρατιδίου της Βαυαρίας (ανήκει στο CSU, το αδελφό κόμμα του CDU, του κόμματος της Μέρκελ στη Βαυαρία), ζήτησε την Τρίτη, μια μέρα μετά την επίθεση, επίσημα -με μια γλώσσα παρόμοια με του AfD- την σκλήρυνση της πολιτικής ασύλου: "Είμαστε υπόλογοι απέναντι στα θύματα, τους δικούς τους και ολόκληρη την κοινωνία", είπε. "Πρέπει να ξανασκεφτούμε και να διορθώσουμε την πολιτική μας στους τομείς της ασφάλειας και της μετανάστευσης".

Οι ακροδεξιοί μέσα και έξω από το CDU/CSU θεωρούν την Μέρκελ υπεύθυνη για το άνοιγμα των συνόρων το καλοκαίρι του 2015 που επέτρεψε σε εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες -κύρια από τη Συρία- να φτάσουν στη Γερμανία. Στην πραγματικότητα, όμως, δεν ήταν η Μέρκελ αυτή που άνοιξε τα σύνορα: τα σύνορα τα "έριξαν" -με αμέτρητες θυσίες- οι ίδιοι οι πρόσφυγες. Τα σύνορα τα κράτησαν ανοιχτά οι χιλιάδες αλληλέγγυοι που υποδέχονταν τους πρόσφυγες στους σιδηροδρομικούς σταθμούς, οι ακτιβιστές που τους μετέφεραν -παρόλο που ήταν παράνομο- με τα αυτοκίνητά τους στα σύνορα, ο απλός κόσμος που συγκέντρωνε, από το υστέρημά του, ρούχα και τρόφιμα για να τους στηρίξει. Η Μέρκελ αναγκάστηκε να ανοίξει τα σύνορα, δεν το έκανε από επιλογή. Και από την πρώτη κιόλας μέρα άρχισε να ψάχνει τρόπους για να τα ξανακλείσει. Η πολιτική των συρματοπλεγμάτων, των χοτ-σποτς και των επαναπροωθήσεων είναι που τρέφει τους ακροδεξιούς και τους ρατσιστές του AfD και όχι η "φιλελεύθερη" και "ανεκτική" πολιτική της Μέρκελ απέναντι στους πρόσφυγες.

Στις 23 Δεκέμβρη η ιταλική αστυνομία σκότωσε -σε μια ανταλλαγή πυρών, υποτίθεται- τον Ανίς Αμρί, έναν 24χρονο πρόσφυγα από την Τυνησία που η γερμανική αστυνομία είχε ανακηρύξει "κύριο ύποπτο" για το μακελειό του Βερολίνου. Το αν ήταν πραγματικά ο δράστης δεν θα το μάθουμε ποτέ.

Φυλακισμένος

Ο Αμρί είχε μείνει σχεδόν τέσσερα χρόνια φυλακισμένος στη Σικελία. Το έγκλημά του; Εμπρησμός των εγκαταστάσεων ενός στρατοπέδου "υποδοχής" προσφύγων στη Λαμπεντούζα -όπου είχε βρεθεί και πάλι φυλακισμένος μόλις πάτησε το πόδι του στο "ευρωπαϊκό έδαφος". 

Οι Ιταλικές αρχές υποστηρίζουν ότι "ριζοσπαστικοποιήθηκε" στις φυλακές από άλλους "ισλαμιστές κρατουμένους". Ο ρατσισμός, τα συρματοπλέγματα στα στρατόπεδα "φιλοξενίας", η παντελής αδιαφορία των αρχών για τις συνθήκες ζωής του προσφύγων -όλα αυτά δεν έπαιξαν κανένα ρόλο, σύμφωνα με τις επίσημες ερμηνείες. Το πρόβλημα ήταν το Κοράνι.

Δώδεκα άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους εκείνο το βράδυ στην πλατεία Μπράιντσαϊντ του Βερολίνου. Σαράντα περίπου άλλοι τραυματίστηκαν -κάποιοι από αυτούς σοβαρά. Το "Ισλαμικό Κράτος" ανέλαβε την ευθύνη για το μακελειό. Το ίδιο το Νταές όμως, (όπως λέγεται στα αραβικά το Ισλαμικό Κράτος) δεν είναι παρά το παραπροϊόν των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων της Δύσης στη Μέση Ανατολή. Οι μισοί τουλάχιστον από τους γνωστούς ηγέτες του Νταές έχουν "περάσει" από το Αμπού Γκράιμπ ή από κάποια άλλη από τις φυλακές-κολαστήρια της αμερικανικής κατοχής στο Ιράκ. Στο Ιράκ μια ολόκληρη γενιά δεν έχει γνωρίσει τίποτα άλλο πέρα από πόλεμο, κυρώσεις, κατοχή και πάλι πόλεμο.

Οι ηγέτες της Δύσης υποστηρίζουν τώρα ότι θα μας σώσουν από τα παραπροϊόντα της πολιτικής τους με περισσότερες βόμβες (υπόσχονται ότι θα έχουν εξαλείψει, στρατιωτικά, το Ισλαμικό Κράτος μέσα σε μερικούς μήνες), με περισσότερα συρματοπλέγματα, με ακόμα πιο απάνθρωπες συμφωνίες -σαν αυτή που έχει υπογράψει η ΕΕ με την Τουρκία για την "συγκράτηση" των προσφύγων πριν φτάσουν στο Αιγαίο- με περισσότερες απελάσεις. Τα αποτελέσματα αυτής της μισαλλόδοξης πολιτικής τα πληρώνουν οι απλοί άνθρωποι -τα θύματα των επιθέσεων στο Παρίσι, τη Νίκαια, το Βερολίνο, την Κωνσταντινούπολη ήταν εργαζόμενοι, φοιτητές, νέοι, συνταξιούχοι. Αυτή η πολιτική, όμως, δεν πρόκειται να φέρει ούτε την ειρήνη, ούτε την ασφάλεια. Το μόνο που θα καταφέρει θα είναι να γεννήσει εκατοντάδες νέους Αμρί. Και ταυτόχρονα να δυναμώσει τα κατακάθια της ιστορίας -τους κάθε λογής αναπολούντες του Ολοκαυτώματος που έχουν αρχίσει να σηκώνουν επικίνδυνα κεφάλι μετά την Αυστρία, τη Γαλλία και την Ολλανδία τώρα και στην ίδια τη Γερμανία. 

Για να σταματήσουν την επέλαση του Βίλτερς (του ηγέτη του ισλαμοφοβικού Κόμματος Για την Ελευθερία της Ολλανδίας) ή της Μαρίν Λεπέν (της αρχηγού του ναζιστικού Εθνικού Μετώπου της Γαλλίας) οι δυνάμεις του "κέντρου" προσπαθούν να τους κλέψουν την ατζέντα. Το μόνο, όμως, που καταφέρνουν με αυτόν τον τρόπο είναι να νομιμοποιούν τον ρατσιστικό τους λόγο και να τους στρώνουν το χαλί προς την εξουσία.

Το καθήκον της πάλης ενάντια στον ρατσισμό και την απειλή του φασισμού πέφτει στις πλάτες της αριστεράς και του κινήματος. Και στο Βερολίνο και στο Παρίσι και στη Βιέννη και στην Αθήνα. Στις 18 Μάρτη χιλιάδες διαδηλωτές θα πλημμυρίσουμε τις πρωτεύουσες της Ευρώπης με συνθήματα "οι πρόσφυγες είναι ευπρόσδεκτοι", "ποτέ ξανά φασισμός". Η επιτυχία της θα είναι κρίσιμη.