Η Αριστερά
Αντικαπιταλιστικές συνελεύσεις:

Σε εργατικούς κλάδους

Αντικαπιταλιστικές συνελεύσεις για την ενωτική κάθοδο της ριζοσπαστικής αριστεράς στις εκλογές έγιναν αυτή την εβδομάδα σε μία σειρά εργατικούς χώρους.

«Την Πέμπτη 5 Ιούλη πάνω από 70 άτομα συγκεντρώθηκαν στο Αμφιθέατρο του Λαϊκού στην κοινή συνέλευση εργαζόμενων στο χώρο της Υγείας και φοιτητών Ιατρικής», μας περιγράφει ο Θανάσης Σταυρίδης από το ΣΕΚ. «Δεκάδες εργαζόμενοι και φοιτητές πήραν το λόγο από πολλές δυνάμεις της Ριζοσπαστικής  Αριστεράς. Ενα μεγάλο κομμάτι των αγωνιστών που τοποθετήθηκαν τόνισαν ότι υπάρχει πολιτική αναγκαιότητα να κατέβει η ριζοσπαστική αριστερά ενωμένη στις εκλογές, ότι η πρωτοβουλία χρειάζεται να οριοθετηθεί από ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ, ΣΥΝ, αλλά ταυτόχρονα να απλωθεί σε κόσμο που μέχρι τώρα μπορεί να μην είχε αναφορά στη ριζοσπαστική αριστερά.

Ο Σ. Δρίτσας, φοιτητής από την ΑΡΑΝ τόνισε ότι η ριζοσπαστική αριστερά δεν πρέπει να φοβάται να προχωρήσει σε ενιαία μέτωπα και ότι χρειάζεται να μην φοβηθούμε  να «λερώσουμε τα χέρια μας». Ο Π. Παπανικολάου από την ΑΡΣΙ είπε ότι πρέπει να σχεδιάσουμε τα βήματά μας με δημοκρατικό τρόπο και ότι στόχος μας είναι να κερδίσουμε από τη νοσηλεύτρια που φοβάται να απεργήσει μέχρι το φοιτητή που κατέβαινε στα συλλαλητήρια. Ο Π. Πολάκης τόνισε ότι από το 89-90 όλα τα εγχειρήματα για κοινή κάθοδο της ριζοσπαστικής αριστεράς οδήγησαν σε περιθωριοποίηση και απλά κράτησαν την φλόγα αναμμένη. Στη συγκυρία που είμαστε δεν πρέπει να επαναλάβουμε την ίδια τακτική. 

 Από την πλευρά του ΣΕΚ κάναμε την τοποθέτηση ότι αυτό που μας έφερε να συζητάμε όλοι μαζί είναι η άνοδος του κινήματος στο οποίο η Ριζοσπαστική αριστερά έπαιξε καταλυτικό ρόλο, όπως στις καταλήψεις, στην απεργία των δασκάλων και στις απεργίες των γιατρών. Εν όψει της 12 Ιούλη άνοιξε η κουβέντα για τις συμμαχίες στο αντιπολεμικό κίνημα. Η απάντηση που δώσαμε ήταν ότι το αντιπολεμικό κίνημα κατάφερε να δυναμώσει γιατί εμπλέκει κόσμο από τη σοσιαλδημοκρατία μέχρι τους μετανάστες και η επαναστατική αριστερά χρειάζεται να υπερασπιστεί τη Χαμάς και τη Χεσμπολάχ, απέναντι στο κράτος του Ισραήλ και τους ιμπεριαλιστές. Παρά τις προτάσεις για να διαμορφωθεί ένα συνθετικό κείμενο, κάποιοι συναγωνιστές του ΜΕΡΑ επέμεναν στο μοτίβο «καμιά συνεργασία με δυνάμεις που στήριξαν ΠΑΣΟΚ στο Β’ γύρο των δημοτικών εκλογών» και έτσι η συνέλευση δεν κατέληξε σε ένα ενιαίο κείμενο απόφασης». 

«Συνέλευση είχαν την ίδια ημέρα και οι εκπαιδευτικοί στα γραφεία της ΟΛΜΕ, όπου άνοιξε συζήτηση για το πώς χρειάζεται να προχωρήσει η πρωτοβουλία για το κατέβασμα της Ριζοσπαστικής Αριστεράς με στόχο τη συμμετοχή όσο γίνεται περισσότερων εκπαιδευτικών στην πανελλαδική συνέλευση της 14 Ιούλη» μας είπε η Μαρία Καλύβα εκπαιδευτικός από το ΣΕΚ.  «Ο Νίκος ανένταχτος από τις παρεμβάσεις τόνισε ότι συμφωνεί με την τοποθέτηση του Μπιτσάκη και ότι η Ριζοσπαστική Αριστερά χρειάζεται να κατέβει ενωμένη στη βάση τριών σημείων. Η Ανθή είπε ότι η εξέλιξη της πρωτοβουλίας είναι μία ολόκληρη μάχη. Οπως δώσαμε την μάχη της απεργίας χωρίς να ξέρουμε αν θα νικήσει από την αρχή έτσι χρειάζεται να δώσουμε και τώρα  τη μάχη για το κατέβασμα της ριζοσπαστικής αριστεράς στις εκλογές, έστω και αν δεν ξέρουμε ακόμα αν θα τη στηρίξουν όλες οι δυνάμεις της Ριζοσπαστικής Αριστεράς. Η Βίκυ τόνισε χρειάζεται να στηρίξουμε τους ωρομίσθιους και τους αναπληρωτές να μπουν στα σωματεία και ο Μάριος είπε ότι χρειάζεται η ριζοσπαστική αριστερά να δώσει απαντήσεις στα πραγματικά προβλήματα που απασχολούν τον κόσμο, όπως πχ της επαρχίας».


Μαρούσι - Ν. Ιωνία - Χαλάνδρι

 

Τρεις αντικαπιταλιστικές συνελεύσεις γίνανε την προηγούμενη βδομάδα στην  ευρύτερη περιοχή των Βορείων προαστίων της Αθήνας.  Την Τετάρτη 4 Ιούλη των Βορείων στο Μαρούσι, την Πέμπτη 5 Ιούλη των  Βορειοδυτικών στη Νέα Ιωνία και την Δευτέρα 9 Ιούλη των Βορειοανατολικών  στο Χαλάνδρι.  Και στις τρεις συνελεύσεις πήραν μέρος πάνω από 250 σύντροφοι από όλες  σχεδόν τις τάσεις της ριζοσπαστικής αριστεράς και γίνανε περίπου 50  παρεμβάσεις.  

Η συζήτηση σε όλες τις συνελεύσεις περιστράφηκε γύρω από τον πρωτοπόρο  ρόλο της ριζοσπαστικής αριστεράς στις μεγάλες μάχες της προηγούμενης  περιόδου, με αιχμή το χώρο της εκπαίδευσης και το αντιπολεμικό κίνημα,  και την ανάγκη αυτής της αριστεράς να δώσει και την μάχη των προσεχών  βουλευτικών εκλογών.  Η Αλεξάνδρα στο Μαρούσι, η Δήμητρα Λιναρδάκη στη Νέα Ιωνία και οι Θόδωρος Αλεξίου και Χρήστος Βαζούρας στο Χαλάνδρι από την μεριά της Πρωτοβουλίας παρουσίασαν αντίστοιχα τα κείμενα της Πρωτοβουλίας για την πολιτική απόφαση αυτών των συνελεύσεων που κινήθηκαν στο πολιτικό πλαίσιο και τους στόχους της Πρωτοβουλίας όπως αυτά διαμορφώθηκαν στη Πανελλαδική  Συνέλευση της 9ης Ιούνη στο Θέατρο Αλίκη εμπλουτισμένα και από την  πολιτική συζήτηση που ήδη είχε ανοίξει σε προηγούμενες συνελεύσεις και  από τοπικά θέματα των γειτονιών με αιχμή την καταστροφή της Πάρνηθας, την  ποιότητα ζωής. Τέλος κάλεσαν για την συμμετοχή των τοπικών συνελεύσεων  στην πανελλαδική συνέλευση των συνελεύσεων στις 14 Ιούλη στο Θέατρο  Αλίκη.    

Η συντρηπτική πλειοψηφία των παρεμβάσεων και στις τρεις αυτές συνελεύσεις υποστήριξαν αυτά τα κείμενα με πολλούς τρόπους και επιχειρήματα.  Απέναντι στη σεκταριστική λογική "ενότητα με βάση το περιεχόμενο (του  ΜΕΡΑ)" που έμπαινε από τους συντρόφους του ΝΑΡ, οι σύντροφοι από την ΑΡΑΣ, ΑΡΑΝ, ΟΚΔΕ-Σπάρτακος και από το ΣΕΚ αλλά και πολλοί ανένταχτοι  αγωνιστές προτάξαμε την ανάγκη της κοινής εκλογικής παρέμβασης χωρίς  αποκλεισμούς και προαπαιτούμενα στη βάση της κοινής δράσης και των κοινών  στόχων με την πολιτική φυσιογνωμία που οριοθετεί το ενωτικό κείμενο που  καλούσε στη συνέλευση της 9ης Ιούνη εμπλουτισμένο και από τις τοπικές  συζητήσεις.  

Ο Σωτήρης Κοντογιάννης στο Μαρούσι, ο Μανώλης Σπαθής στη Νέα Ιωνία και ο Γιώργος Ράγκος στο Χαλάνδρι κάνανε τις κεντρικές τοποθετήσεις από την μεριά του ΣΕΚ στις αντίστοιχες συνελεύσεις. Θυμίσανε τις μεγάλες  κινητοποιήσεις απέναντι στη ΝΔ που την ανάγκασαν να μην μπορέσει να  προχωρήσει το πρόγραμμα των μεταρρυθμίσεων και να είναι αναγκασμένη να  παίξει το χαρτί των πρόωρων εκλογών, βάλανε τα συμπεράσματα αυτών των  αγώνων και την πρωτοπόρα δράση της ριζοσπαστικής αριστεράς σ' αυτούς και  τονίσανε την ανάγκη στη πανελλαδική συνέλευση στις 14 Ιούλη να πάρει  σάρκα και οστά η εκλογική κάθοδος και να βάλει μπροστά πρωτοβουλίες όπως  πχ για την καταστροφή της Πάρνηθας, την διαδήλωση στις 8 Σεπτέμβρη στη  ΔΕΘ και τον πόλεμο. Οι συνελεύσεις στη Νέα Ιωνία και στο Χαλάνδρι κατέληξαν σε πλειοψηφική  στήριξη των κειμένων της Πρωτοβουλίας, ενώ δυστυχώς στο Μαρούσι οι  σύντροφοι από το ΝΑΡ, αν και μειοψηφία, καταφέραν να διαλύσουν την  συνέλευση μακρυγορώντας με παρεμβάσεις της μισής ώρας ο καθένας. Το ραντεβού όλων ανανεώθηκε για τις 14 Ιούλη στο θέατρο Αλίκη για την  αποφασιστική πανελλαδική συνέλευση . 

ΣΕΚ ΒΟΡΕΙΑ, ΒΟΡΕΙΟΔΥΤΙΚΑ, ΒΟΡΕΙΟΑΝΑΤΟΛΙΚΑ ΠΡΟΑΣΤΙΑ ΑΘΗΝΑΣ  


Καλλιθέα - Ν. Σμύρνη

 

Την Πέμπτη 5 Ιουλίου πραγματοποιήθηκε η αντικαπιταλιστική συνέλευση Μοσχάτου-Καλλιθέας-Ν. Σμύρνης-Π. Φαλήρου-Δάφνης. Η συμμετοχή ήταν μεγάλη, καθώς ξεπέρασε τα 100 άτομα σε όλη την διάρκεια των διαδικασιών.

Η πρώτη τοποθέτηση έγινε από τον Απόστολο Αλωνιάτη (ανένταχτος), που αναφέρθηκε στην αναγκαιότητα ενός ενωτικού κατεβάσματος στις εκλογές, τις προοπτικές τους, καθώς και στην διαδρομή που ξεκίνησε την 9η Ιούνη και την συμμετοχή της τοπικής συνέλευσης στην πανελλαδική συνέλευση της 14ης Ιουλίου. Παράλληλα αναφέρθηκε σε πολιτικά μέτωπα όπως το ζήτημα του περιβάλλοντος με αφορμή την καταστροφή της Πάρνηθας.

Ο Γιώργος Καλαμπόκας, φοιτητής από την ΑΡ.ΑΝ., λέγοντας ότι ‘’φυσάει κόντρα’’ αναφερόμενος στην συγκυρία και την κατάσταση του κινήματος στην Ελλάδα και παγκόσμια, τόνισε ότι σε αυτές τις συνθήκες ανόδου είναι που πρέπει να ανασυνταχθεί η στρατηγική της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, να συνδεθεί η τακτική με την στρατηγική παρεμβαίνοντας στα μέτωπα ενιαιομετωπικά, αλλά και οριοθετημένα απέναντι στον ρεφορμισμό.

Η Χριστίνα Κόικα από το Σ.Ε.Κ. ξεκίνησε λέγοντας, ότι η 9η Ιούνη ήταν σταθμός και ότι αυτή η διαδικασία δένεται με την προοπτική του κινήματος σε μέτωπα όπως το αντιπολεμικό, αλλά και το αντικαπιταλιστικό κίνημα συνολικά.Τονίζοντας τα αντι-παραδείγματα της Γαλλίας και της Ιταλίας σχετικά με τις εκλογές, αναφέρθηκε στην ανάγκη ενός ενωτικού κατεβάσματος στις βουλευτικές εκλογές και κατέληξε λέγοντας, ότι υπάρχουν κινηματικά ραντεβού, όπως η Δ.Ε.Θ. που πρέπει να προσλάβει αντικυβερνητικό χαρακτήρα. Τέλος, σχετικά με την συνέλευση της 14ης Ιούλη υπογράμμισε ότι είναι η συνέχεια των διαδικασιών χωρίς αποκλεισμούς, χωρίς minimum/maximum, και σε τελική ανάλυση είναι μία διαδικασία που προέρχεται από την βάση και λειτουργεί δημοκρατικά.

Η Αναστασία Σταυροπούλου  φοιτήτρια από την ΑΡ.Α.Σ., ξεκίνησε αναφερόμενη με βάση την εμπειρία της στο φοιτητικό κίνημα, στην νέα πολιτικοποίηση που έχει δημιουργηθεί. Δημιουργώντας έτσι, την ανάγκη ενός ενωτικού κατεβάσματος, που να δένεται με τα μέτωπα πάλης, να ξεπερνά τα όρια του "χώρου" και να μην δημιουργεί αποκλεισμούς. Επίσης, υποστήριξε, ότι η Ριζοσπαστική Αριστερά είναι Αριστερά των Κινημάτων και αυτό επιβάλει αφενός την κοινή δράση και αφετέρου την ανάγκη να μπαίνει η προοπτική στο κίνημα. Τέλος, σχετικά με την διαδικασία που ξεκίνησε την 9η Ιούνη και συνεχίζεται με τις συνελεύσεις, τόνισε ότι είναι μια διαδικασία βάσης, που πρέπει να συνεχιστεί. Επίσης, είπε ότι οι εκλογές δεν είναι η κατάληξη αλλά εχέγγυο κοινής δράσης και ότι μπροστά στην ριζοσπαστικοποίηση του κινήματος, η ριζοσπαστική Αριστερά πρέπει να ανταποκριθεί.

Τέλος, σύντροφοι από το Ν.Α.Ρ. και το ΜΕ.Ρ.Α. τοποθετήθηκαν διαχωρίζοντας τις θέσεις τους από την Ενωτική Πρωτοβουλία, υποστήριξαν ότι το εγχείρημα δεν έχει σαφή οριοθέτηση πολιτικά, καταλήγοντας ότι μόνο η πορεία του ΜΕ.Ρ.Α. δημιουργεί κεκτημένα σε αντίθεση με την πρωτοβουλία της 9ης Ιούνη.

Δημήτρης Κουτσουρής