Περιβάλλον
Kλιματική αλλαγή και ιδιωτικοποιήσεις: Να μην γίνουμε Τέξας

Kόσμος περιμένει να γεμίσει γκάζι

Αν κάποιος δεν είναι αντικαπιταλιστής, πρέπει να γίνει βλέποντας τι συνέβη στο Τέξας την περασμένη βδομάδα. Πρώτα απ’ όλα οι χαμηλότερες στην καταγεγραμμένη ιστορία θερμοκρασίες, χιονόπτωση και πάγος, προϊόν της κλιματικής αλλαγής. Όμως, αυτή η απροσδόκητη παγωνιά ήταν αρκετή για να βγάλει εκτός λειτουργίας ολόκληρο το δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας της πολιτείας. Πάνω από τέσσερα εκατομμύρια άνθρωποι έμειναν χωρίς ρεύμα, και κατά συνέπεια σε πολλές περιπτώσεις χωρίς θέρμανση και χωρίς νερό για μέρες. Μέσα σε μια πανδημική κρίση (που στις ΗΠΑ πλέον έχει κοστίσει τη ζωή σε μισό εκατομμύριο ανθρώπους) ήρθαν κι άλλοι νεκροί από τη διάλυση. Άνθρωποι που η ζωή τους εξαρτιέται από μηχανήματα (οξυγόνου, αιμοκάθαρση κλπ) έμειναν να περιμένουν τις πρώτες βοήθειες για να τους μεταφέρουν σε νοσοκομεία που πολλές φορές υπολειτουργούσαν με λίγες μόνο γεννήτριες.

Οι πιο φτωχοί βρέθηκαν αποκλεισμένοι στα σπίτια τους, χωρίς δουλειά, χωρίς πρόσβαση σε φαγητό, ούτε καν σε τηλέφωνο. Συγγενείς που ζούσαν χωριστά χρειάστηκε να στριμωχτούν στο ίδιο σπίτι, για να μην κινδυνεύουν οι πιο ηλικιωμένοι και αδύναμοι. Οικογένειες με μικρά παιδιά έφτασαν να καίνε όχι μόνο τα έπιπλα αλλά και πίνακες ζωγραφικής στο τζάκι για να μην παγώσουν. “Ήταν η χειρότερη στιγμή αδυναμίας για μένα ως μητέρα, να βλέπω τα δυο παιδιά μου, 4 και 7 ετών να κοιτάζουν τον μπαμπά και τη μαμά τους να κάνουν αυτά τα ανεξήγητα πράγματα”, λέει μια γυναίκα. Μια άλλη γυναίκα έβλεπε το σύντροφό της να έχει μείνει χωρίς μπαταρία στο μηχάνημα παροχής οξυγόνου, καλούσε την εταιρεία του ηλεκτρικού και δεν το σήκωνε κανείς. Χρειάστηκε να πάρει τις πρώτες βοήθειες που ήρθαν “με φακούς και πήραν το σύντροφό μου με αναπηρική καρέκλα. Τον πήγαν τελικά σε ένα νοσοκομείο όπου του φόρτισαν την μπαταρία. Είμαι θυμωμένη με όλα αυτά. Εγώ τουλάχιστον έχω κάποιον να με βοηθήσει αλλά υπάρχει κόσμος που δεν έχει κανέναν. Κανείς δεν σκέφτηκε τους ανθρώπους με αναπηρίες.”

Διάλυση

Οι πρόνοιες για τον κορονοϊό πήγαν περίπατο. Στα νοσοκομεία η διάλυση έφτασε σε σημεία που συνήθως αποκαλούνται “τριτοκοσμικά”. Νοσηλεύτριες καταγγέλλουν ότι πήραν εντολές να καθαρίζουν τις λεκάνες της τουαλέτας με το χέρι μετά από κάθε επίσκεψη ασθενούς, αφού δεν λειτουργούσαν τα καζανάκια και να πετάνε τα περιττώματα σε σακούλες σκουπιδιών πριν καταλήξουν στα νοσοκομειακά απορρίμματα. Ακριβώς δηλαδη... ό,τι προστάζουν οι κανόνες υγιεινής για την πανδημία.

Αλλά το γεγονός ότι όλα αυτά συμβαίνουν στο Τέξας τα κάνει ακόμη πιο εξοργιστικά. Όχι μόνο γιατί είναι στην πλουσιότερη χώρα του κόσμου, αλλά γιατί είναι στην πολιτεία που είναι γεμάτη από πετρέλαιο, από ενέργεια δηλαδή που φτάνει για να τροφοδοτήσει όχι ένα αλλά πολλαπλάσια ηλεκτρικά δίκτυα. Αλλά αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα. Δεν είναι σύμπτωση ότι συνέβησαν στο Τέξας. Ακριβώς επειδή είναι το πετρελαϊκό κέντρο της χώρας, είναι και σημείο όπου έχουν εφαρμοστεί όλες οι πιθανές απελευθερώσεις της αγοράς για να προσελκυστούν εταιρείες και κεφάλαια. Το αποτέλεσμα είναι ότι το ηλεκτρικό δίκτυο λειτουργεί λίγο πολύ σαν λοταρία, όπου οι τιμές ανεβοκατεβαίνουν ανάλογα με τη ζήτηση, και οι κερδοσκόποι αγοράζουν και αποθηκεύουν “ρεύμα” σαν μαυραγορίτες για να το πουλήσουν την ώρα που το χρειάζεται περισσότερος κόσμος. Στις διάφορες πολυεθνικές επιτρέπεται να παράγουν το δικό τους ρεύμα και μάλιστα την “περίσσεια” να την μοσχοπουλάνε στο δίκτυο. Αλλά όταν έρχονται τα δύσκολα, κανείς δεν ενδιαφέρεται για το “δίκτυο” αλλά μόνο για τα κέρδη του.

Όπως ακριβώς έκανε και ο Τεντ Κρουζ, ο αγαπημένος των πετρελαιάδων, Ρεπουμπλικάνος Γερουσιαστής του Τέξας, ο οποίος με το που έγινε η πρόγνωση για την κακοκαιρία ανέβηκε σε ένα αεροπλάνο και πήγε με τις κόρες του να κάνουν διακοπές στο Κανκούν του Μεξικού. Γύρισε πίσω σε μία μέρα, ντροπιασμένος, αλλά στο σπίτι του τον περίμενε όχι μόνο ο μπάτλερ του, αλλά και διαδηλωτές που το είχαν περικυκλώσει απαιτώντας να παραιτηθεί.