Οικονομία και πολιτική
Όχι στη συμφωνία Μακρόν - Μητσοτάκη: Σταματήστε τους εξοπλισμούς

Γαλλικά βομβαρδιστικά στο Μαλί. Στις 3 Γενάρη του 2021 ένας γαλλικός βομβαρδισμός στο Μπουντρί, στο κεντρικό Μαλί, σκότωσε 19 αθώα θύματα.

H διμερής Συμφωνία «Στρατηγικής Εταιρικής Σχέσης για τη Συνεργασία στην Άμυνα και στην Ασφάλεια» που υπέγραψαν ο Μητσοτάκης και ο Μακρόν στις 28 Σεπτέμβρη έχει ήδη κατατεθεί στην Βουλή και την Πέμπτη 7 Οκτώβρη θα τεθεί προς συζήτηση και ψήφιση στην ολομέλεια. Πρόκειται για μια επικίνδυνη συμφωνία.

Το κείμενο της συμφωνίας ξεκινάει λέγονται ότι τα εμπλεκόμενα μέρη τη συνάπτουν «επιθυμώντας να συμβάλλουν στην ειρήνη και την ασφάλεια στην Ευρώπη, ιδίως στην περιοχή της Μεσογείου». Πρόκειται για ένα ψέμα. Είναι μια συμφωνία προετοιμασίας για πόλεμο. 

Στο άρθρο 2 αναφέρεται ότι «Τα Μέρη παρέχουν το ένα στο άλλο βοήθεια και συνδρομή, με όλα τα κατάλληλα μέσα που έχουν στην διάθεσή τους, κι εφόσον υφίσταται ανάγκη με τη χρήση ένοπλης βίας, εάν διαπιστώσουν από κοινού ότι μία ένοπλη επίθεση λαμβάνει χώρα εναντίον της επικράτειας ενός από τα δύο». 

Αυτό σημαίνει ότι το ελληνικό κράτος θα πρέπει να συνδράμει το γαλλικό σε περίπτωση που δέχεται «ένοπλη επίθεση». Από ποιον κινδυνεύει η εδαφική ακεραιότητα της Γαλλίας; Αυτοί που στην πραγματικότητα κινδυνεύουν είναι η εδαφική ακεραιότητα και οι λαοί δεκάδων χωρών πρώην αποικιών της Γαλλίας. 30.000 Γάλλοι στρατιώτες βρίσκονταν το 2020 σε αποστολές εκτός του γαλλικού εδάφους ενώ η Γαλλία διατηρεί στρατιωτικές βάσεις σε τουλάχιστον 12 από αυτές. Η στρατηγική συμμαχία της Ελλάδας με την Γαλλία, μια από τις μεγαλύτερες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, θα σημάνει την μεγαλύτερη εμπλοκή στiς πολεμικές επεμβάσεις της. 

Στο άρθρο 18 αναφέρεται η «συμμετοχή σε κοινές αναπτύξεις δυνάμεων ή αναπτύξεις σε θέατρα επιχειρήσεων προς υποστήριξη κοινών συμφερόντων, όπως, για παράδειγμα, τις υπό γαλλική διοίκηση επιχειρήσεις στο Σαχέλ», δηλαδή σε χώρες σε όλη τη Βόρεια και υποσαχάρια Αφρική!  Στο άρθρο 6 αναφέρεται ότι ο κοινός στρατηγικός σχεδιασμός των υπουργείων άμυνας και εξωτερικών των δύο χωρών θα καλύπτει «θέματα κοινού ενδιαφέροντος, όπως το παγκόσμιο στρατηγικό περιβάλλον, τα περιφερειακά ζητήματα (κυρίως στις περιοχές της Μεσογείου, της Μέσης Ανατολής, της Αφρικής και των Βαλκανίων), την ενίσχυση των ικανοτήτων των Ευρωπαίων, την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, τη διάδοση των Όπλων Μαζικής Καταστροφής, τον έλεγχο των εξοπλισμών, τις ενεργειακές προκλήσεις, τη μετανάστευση, τη θαλάσσια ασφάλεια, τις υβριδικές απειλές». 

Με τη ελληνογαλλική συμφωνία που υπέγραψε ο Μητσοτάκης ενδιαφέρεται να αναβαθμίσει ακόμη περισσότερο την παρουσία του ελληνικού καπιταλισμού παίζοντας το «δεξί χέρι» του γαλλικού ιμπεριαλισμού σε όλες τις οικονομικές και στρατιωτικές βλέψεις που αυτός έχει για τον έλεγχο μιας ολόκληρης περιοχής. Βλέψεις που σε τίποτε δεν έχουν να κάνουν με την «εδαφική ακεραιότητα» ούτε της Ελλάδας, ούτε της Γαλλίας, που 50 χρόνια μετά το τέλος της αποικιοκρατίας επιμένει να παίζει τον δερβέναγα. 

Και βέβαια εκεί που αυτή η συμφωνία γίνεται ακόμη πιο επικίνδυνη είναι το σημείο που τέμνονται τα συμφέροντα του γαλλικού και του ελληνικού καπιταλισμού, στον οικονομικό και γεωστρατηγικό χώρο της Ανατολικής Μεσογείου. Εκεί είδαμε, μόλις πριν λίγες μέρες να αυξάνεται ξανά η ένταση όταν η τουρκική κυβέρνηση κατήγγειλε ότι το γαλλικό ερευνητικό Νautical Geo, που εκτελεί έρευνες για τον αγωγό Εast Μed προσπάθησε να εισέλθει στην τουρκική υφαλοκρηπίδα με την ελληνοκυπριακή πλευρά να απαντάει ότι γίνεται εντός της κυπριακής ΑΟΖ. 

Συμφέροντα

Γαλλικά συμφέροντα συμμετέχουν στα σχέδια κατασκευής του Εast Μed την ίδια στιγμή που ο γαλλικός κολοσσός Τοτάλ εμπλέκεται στο σχέδιο γεωτρήσεων στην κυπριακή ΑΟΖ που παραμένει παρά την αναβολή των εργασιών για ένα χρόνο. Αυτά ακριβώς τα συμφέροντα περιφρουρούσε μαζί με τα ελληνικά πολεμικά πλοία απέναντι στα τουρκικά, το γαλλικό αεροπλανοφόρο, το καλοκαίρι της πολεμικής έντασης του 2020 στην Ανατολική Μεσόγειο. 

Δίπλα στην οικονομική όψη του ζητήματος ο γαλλικός καπιταλισμός έχει ακόμη ένα λόγο να προχωράει σήμερα στην αναβάθμιση του γεωστρατηγικού του ρόλου ως ο βασικός παίκτης στην ευρύτερη περιοχή. Και αυτός δεν είναι άλλος από την στροφή των ΗΠΑ στην Κίνα και τον Ειρηνικό η οποία συνοδεύτηκε και από την κρίση ανάμεσα στις ΗΠΑ και τη Γαλλία με την ακύρωση της παραγγελίας γαλλικών υποβρυχίων από την Αυστραλία. Ο Μακρόν στέλνει το μήνυμα ότι η Γαλλία αναλαμβάνει την «πρωτοκαθεδρία» -στο πλαίσιο και της ΕΕ και του ΝΑΤΟ- στην Αν. Μεσόγειο την ίδια ώρα που με την πώληση των μαχητικών Ραφάλ και των φρεγατών Μπελαρά στην Ελλάδα καλύπτει και ένα μέρος της χασούρας της παραγγελίας των υποβρυχίων από την Αυστραλία.  

Για τον ελληνικό καπιταλισμό, η συμφωνία Μητσοτάκη-Μακρόν έρχεται να κλιμακώσει περαιτέρω την στρατηγική των διμερών, τριμερών κλπ επιθετικών συμμαχιών που έχει ήδη συνάψει με τους άξονες Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ-Αιγύπτου – και πιο πρόσφατα με την Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, με κύριο στόχο να στριμώξει ακόμη περισσότερο τον βασικό του ανταγωνιστή στην Ανατολική Μεσόγειο, τον τουρκικό καπιταλισμό. 

Το «ελληνικό» διακύβευμα της συμφωνίας δεν είναι η «εδαφική ακεραιότητα» αλλά η πολεμική ενδυνάμωση του ελληνικού κράτους σε μια περιοχή που έχει σαν επίκεντρο την Ανατολική Μεσόγειο  -αλλά απλώνεται από τον εναέριο χώρο της Β. Μακεδονίας πάνω από τον οποίο πετάνε τα ελληνικά μαχητικά αεροπλάνα μέχρι την Σαουδική Αραβία όπου πρόσφατα εγκαταστάθηκε ελληνική βάση με πυραύλους Πάτριοτ και θέλει να φτάσει μέχρι και στο Σαχέλ. 


 

 

Να μην την ψηφίσει ο ΣΥΡΙΖΑ

Η συμφωνία με τη Γαλλία, σε συνδυασμό με την ανανέωση της συμφωνίας με τις ΗΠΑ σε λίγες βδομάδες, αποτελεί κλιμάκωση του αντιδραστικού ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού και αυτό ήδη φαίνεται από τις αντιδράσεις της τουρκικής πλευράς σε μια περίοδο που οι δύο χώρες υποτίθεται βρίσκονται σε διαδικασία διαλόγου. Ενδεικτικό του πόσο αυτή η συμφωνία κλιμακώνει την ένταση είναι το γεγονός ότι ο ίδιος ο Μητσοτάκης και οι υπουργοί του κομπάζουν ότι η ρήτρα αμοιβαίας συνδρομής δίνει τη δυνατότητα ενεργοποίησης, ακόμα και σε περίπτωση που η απειλή προέλθει από χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ. Μέχρι τώρα αυτό που υποστήριζαν ήταν πως στο τέλος η κοινή συμμετοχή στο ΝΑΤΟ θα αποτρέψει ένα πόλεμο. Τώρα δηλώνουν ρητά ότι ετοιμάζονται για πόλεμο.

Και αυτό επιβεβαιώνεται από το γιγάντιο εξοπλιστικό πρόγραμμα που συνοδεύει την συμφωνία. Στα δέκα δις ευρώ πλησιάζει το κόστος όλων των οπλικών συστημάτων που αγοράζει η Ελλάδα από την Γαλλία, ό,τι και αν λέει ο Μητσοτάκης ότι «η Ελλάδα δεν μπαίνει σε κούρσα εξοπλισμών». Έχουν γεμίσει οι εφημερίδες και τα κανάλια με περιχαρείς «ειδικούς αναλυτές» και απόστρατους αξιωματικούς που μιλάνε για την «απόλυτη υπεροπλία» της Ελλάδας και για την δυνατότητα των νέων οπλικών συστημάτων να χτυπάνε μέσα στην Τουρκία και άλλα πολλά.

Αλλά κανείς απ’ όλους αυτούς τους πολεμοκάπηλους δεν λέει ότι το τεράστιο αυτό οικονομικό κόστος θα κληθεί να το πληρώσει η εργατική τάξη την ίδια ώρα που τα νοσοκομεία, οι δασικές υπηρεσίες, τα σχολεία και τόσοι άλλοι κρίσιμοι τομείς στενάζουν από τις περικοπές. Για να μην συζητήσουμε το τραγικό ανθρώπινο κόστος που θα έχει να πληρώσει αν τυχόν οι πολεμοκάπηλοι αποφασίσουν ότι τους παίρνει να τα χρησιμοποιήσουν στο επόμενο θερμό επεισόδιο που θα προκύψει με την Τουρκία. 

Τα κόμματα της Αριστεράς οφείλουν να καταψηφίσουν στη Βουλή αυτή την συμφωνία, όχι με βάση το λεγόμενο «εθνικό συμφέρον» αλλά με βάση τα ταξικά συμφέροντα της εργατικής τάξης και των φτωχών τα οποία απειλούνται παντοιοτρόπως. Όχι βάζοντας προϋποθέσεις ψήφισης, όπως ο Τσίπρας, από τα δεξιά, επικρίνοντας τη συμφωνία ότι αφήνει εκτός θαλάσσιες οικονομικές ζώνες (και βάζοντας σαν όρο για να την ψηφίσει να υπάρξει ρηματική διακοίνωση από την Γαλλία σε σχέση με την υπεράσπιση των «κυριαρχικών δικαιωμάτων σε ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα») 

«Δεν νομίζω ότι καμία ελληνική οικογένεια θα είναι χαρούμενη με το ενδεχόμενο το παιδί της να βρεθεί σε γαλλικές στρατιωτικές  επιχειρήσεις στην Αφρική» είπε ο εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ Νάσος Ηλιόπουλος. Πράγματι. Αλλά ας μας πει ποια οικογένεια εκατέρωθεν του Αιγαίου θα είναι χαρούμενη αν δει το παιδί της να πολεμάει στην Ανατολική Μεσόγειο για την Τotal, ENI και όλους τους εμπλεκόμενους καπιταλιστές.