Συνεντεύξεις
Ξανά στη μάχη για την καταδίκη των ναζί της ΧΑ

Ο Π. Κωνσταντίνου στην εξέδρα της συγκέντρωσης της Πρωτομαγιάς στην Κλαυθμώνος. Φωτό: Στέλιος Μιχαηλίδης

Ο Πέτρος Κωνσταντίνου, συντονιστής της ΚΕΕΡΦΑ και δημοτικός σύμβουλος Αθήνας μίλησε στην Αφροδίτη Φράγκου

Στις 15 Ιούνη ξεκινά η δίκη της Χρυσής Αυγής σε δεύτερο βαθμό. Πόσο σημαντική είναι αυτή η δίκη;

H εκδίκαση σε δεύτερο βαθμό της δίκης της ΧΑ θα κρίνει αν θα παραμείνει η πρωτόδικη απόφαση που την καταδίκασε ως εγκληματική οργάνωση και έστειλε στη φυλακή 39 στελέχη της. Πολιτικά, η απόφαση βάζει τις πιέσεις και δημουργεί πρόβλήμα σε ένα ολόκληρο πολιτικό σύστημα και τους κρατικούς μηχανισμούς που είχαν συνεργαστεί με τη ΧΑ. Στο εφετείο της δίκης της ΧΑ διακυβεύεται αν θα επανέλθει η ασυλία που δέχτηκε τεράστιο πλήγμα με την καταδικαστική απόφαση.

Το να κερδίσουμε ότι θα παραμείνουν στη φυλακή οι ναζί χωρίς την παραμικρή υποχώρηση στις ποινές μέσα σε αυτή τη συγκυρία είναι μήνυμα ότι δεν θα μπορεί το σύστημα να αξιοποιεί ακροδεξιά και φασιστικά κομμάτια για χτυπήματα σε βάρος της εργατικής τάξης και της νεολαίας. Η πολιτική αγωγή μάλιστα διεκδικεί σε κάποια αδικήματα μεγαλύτερες ποινές. Δεν είναι απλά συμβολικό το τι συμβαίνει με αυτές τις καταδίκες. Αν το 2020 είχαμε αθώωση ή έπεφταν στα μαλακά, όχι μόνο δεν θα έκλειναν τα “γραφεία” τους σωρηδόν όπως έγινε, αλλά θα είχαν όλη την αυτοπεποίθηση να ξανασυγκροτήσουν αυτόν τον μηχανισμό και να χρησιμοποιήσουν στηρίγματα μέσα στο κράτος και τη ΝΔ για να επανέλθουν.

Πόσο μεγάλη είναι η φασιστική απειλή σήμερα;

Δεν χωράει κανένας εφησυχασμός για τη δράση των φασιστών. Η ΟΣΕ, το ΣΕΚ και η ΚΕΕΡΦΑ διαχρονικά επέμεναν ότι χρειάζεται να υπάρχει ένα αυτόνομο μέτωπο της εργατικής τάξης και της αριστεράς απέναντι στους φασίστες, όσο μικροί και να ήταν. Τη δεκαετία του '80 δόθηκε μάχη στα πανεπιστήμια για να πεταχτούν έξω οι φασίστες της ΣΦΕΒΑ. Το 1992 είχαμε τη μάχη ενάντια στα εθνικιστικά συλλαλητήρια για το Μακεδονικό και για να κλείσουν τα “γραφεία” της ΧΑ. Η πρώτη δίκη που προκάλεσε η ΟΣΕ για την επίθεση το 1996 κατέληξε και στην πρώτη καταδίκη στελεχών της ΧΑ.

Έχουμε πια την εικόνα και ιστορικά, αλλά κυρίως από την ίδια τη ΧΑ, ότι όταν η οικονομική κρίση βαθαίνει απότομα, το πολιτικό σύστημα και τα κόμματα καταρρέουν, τότε οι κυβερνήσεις παίζουν το χαρτί του ρατσισμού και επιτίθενται στην εργατική τάξη και τη νεολαία. Αυτό ανοίγει την ευκαιρία ακόμα και σε απομονωμένες φασιστικές και ναζιστικές συμμορίες να μετατραπούν σε “πολιτικά κόμματα” και να διεκδικούν να παίξουν ρόλο στην πολιτική σκηνή για να στρέψουν την κατάσταση σε αντιδραστικές λύσεις, στον φασισμό.

Στη σημερινή συγκυρία δεν μπορεί να πει κανείς ότι η καταδίκη της ΧΑ εξαφάνισε τους φασίστες. Αυτό θα ήταν ένα τεράστιο λάθος. Οι φασίστες, όσο απομονωμένοι και αν είναι, τροφοδοτούνται ξανά. Κατ' αρχάς τροφοδοτούνται από το τι συμβαίνει διεθνώς. Ο ντόπιος φασισμός είχε σαν έμπνευση τις επιτυχίες των φασιστών όπως του Λεπέν παλιότερα στη Γαλλία ή σε άλλες χώρες όπως Ουγγαρία, Αυστρία, Ιταλία. Το ότι η Λεπέν είχε μια τεράστια εκλογική επιτυχία χρειάζεται να το αναγνωρίσουμε και να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας.

Η Γαλλία μπήκε στη φάση κατά την οποία έχουμε την κατάρρευση των πολιτικών κομμάτων που κυβερνούσαν, του Γκωλικού κόμματος και του Σοσιαλιστικού κόμματος, κενό που η Λεπέν κάνει τεράστια προσπάθεια να το καλύψει. Μπορεί να υπάρχει το αντίβαρο της Αριστεράς κι αυτό σημαίνει ότι έχουμε πόλωση και όχι φασιστικοποίηση. Όμως το ότι υπάρχει η δυνατότητα η άνοδος της Λεπέν να δώσει την ευκαιρία σε φασιστικά και ακραία κομμάτια που λειτουργούν μέσα κι έξω από το κόμμα της να αρχίσουν τις επιθέσεις όπως έκανε η ΧΑ στην Ελλάδα, είναι κάτι που δεν μπορούμε να αποκλείσουμε.

Χρειάζεται να ανοίγουμε το μέτωπο ενάντια στον φασισμό, υπερασπίζοντας τις δημοκρατικές ελευθερίες αλλά και παλεύοντας ξεκάθαρα ενάντια στον ρατσισμό, έχοντας μηδενική ανοχή στην ισλαμοφοβία.

Οι φασίστες τροφοδοτούνται και από την ίδια την εξέλιξη της ΝΔ με την οργανωμένη κλιμάκωση της εκστρατείας κατά των προσφύγων και μεταναστών. Έρχεται προεκλογική περίοδος στην οποία η ΝΔ δεν έχει να επιδείξει τίποτα για τη φτώχεια, την ακρίβεια, τις προσδοκίες του κόσμου. Αντίθετα παίζει το χαρτί του ρατσισμού με τις επιχειρήσεις σκούπα και τις εκκενώσεις των καμπ. Η στρατιωτικοποίηση του Έβρου, η ενεργοποίηση ενός ολόκληρου παρακράτους ιδιαίτερα στα σύνορα, η οργάνωση των pushbacks από το ίδιο το κράτος, έχουν στήσει έναν μηχανισμό που δίνει δυνατότητες στους φασίστες.

Οι διασπάσεις και τα απομεινάρια της ΧΑ, Κασιδιάρηδες, Λαγοί, Προπάτρια, έκαναν προσπάθειες να επανεμφανιστούν. Είχαμε οργανωμένες επιθέσεις, Εύοσμο, Σταυρούπολη, Νέο Ηράκλειο, Κοκκινιά, Κρήτη. Βγαίνουν τα στοιχεία ότι οι δράστες είναι μέρος του παλιού μηχανισμού της ΧΑ, ότι πρόκειται για προσπάθειες χρυσαυγιτών να ανασυγκροτηθούν. Ξέρουμε ότι οι φασίστες προσπαθούν να νομιμοποιηθούν κατεβαίνοντας στις εκλογές, δείχνοντας ότι έχουν μια εκλογική υποστήριξη και διεκδικώντας, με βάση αυτή, την αποδοχή της εγκληματικής παρουσίας τους.

Πώς πρέπει να τους αντιμετωπίσουμε; Τι έχουμε να οργανώσουμε σε σχέση με τη δίκη;

Η πρώτη μέρα της δίκης έχει τεράστια σημασία. Στη διαδήλωση της Πρωτομαγιάς απευθύναμε σαν ΚΕΕΡΦΑ έκκληση στην ΑΔΕΔΥ, το ΕΚΑ και όλα τα συνδικάτα, να είναι η 15 Ιούνη μέρα απεργιακής κινητοποίησης και μαζικού συλλαλητηρίου. Όπως ξεκίνησε όλη αυτή η μάχη το 2015 στις 20 Απρίλη με μια μεγάλη απεργιακή διαδήλωση που έφερε χιλιάδες κόσμο μπροστά από το δικαστήριο. Απεργιακή ήταν και η μέρα της απόφασης, που έγινε ένα από τα μεγαλύτερα εργατικά αντιφασιστικά συλλαλητήρια.

Στις 15 Ιούνη πρέπει γίνει μια επίδειξη δύναμης από την εργατική τάξη και τη νεολαία, αντιφασιστική, αντιρατσιστική, που θα στείλει το μήνυμα ότι η θέση των φασιστών είναι στα κελιά. Είναι η μέρα που χρειάζεται να σηματοδοτήσουμε ότι δεν ξεχνάμε ποιοι δολοφόνησαν τον Φύσσα και τον Λουκμάν, ποιοι επιτέθηκαν δολοφονικά κατά των Αιγύπτιων αλιεργατών, κατά των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ, ποια ήταν η εγκληματική οργάνωση που δρούσε με την κάλυψη της αστυνομίας τόσα χρόνια. Πάμε να οργανώσουμε αυτή τη μάχη με τα συνδικάτα, τη νεολαία στα πανεπιστήμια και τα σχολεία, μετανάστες, πρόσφυγες. Όχι μόνο στην Αθήνα αλλά και πανελλαδικά.

Από κει και πέρα, και μετά την πρώτη μέρα της δίκης, το κίνημα με την παρουσία του μέσα και έξω από τα δικαστήρια θα δώσει ξανά τον αγώνα για να μην υποβαθμιστεί η σημασία μιας τόσο μεγάλης δίκης. Μέσα στο δικαστήριο το κίνημα εκπροσωπείται από την πολιτική αγωγή η οποία μπορεί να ξαναπαίξει αυτόν τον ρόλο. Επίσης έχουμε να δώσουμε τη μάχη να στηρίξουμε τους μάρτυρες – είναι εντυπωσιακός ο κατάλογος των μαρτύρων κατηγορίας στην πρώτη δίκη και πρέπει να το ξαναπετύχουμε.

Στο διάστημα που έχουμε μπροστά μας είναι κεντρική η δράση ενάντια στον ρατσισμό. Έχουμε έναν πόλεμο που κλιμακώνεται. Την ίδια ώρα αποκαλύπτονται τα αίσχη της κυβέρνησης με τις επαναπροωθήσεις. Έχουμε την οργανωμένη προσπάθεια να πεταχτούν οι πρόσφυγες έξω από τις πόλεις, το κλείσιμο του ΕΣΤΙΑ, τις εκκενώσεις καμπ. Αν δεν συνδέσουμε με τη μάχη της δίκης το σύνθημα για ανοιχτά σύνορα, χαρτιά στους μετανάστες, καλοδεχούμενοι όλοι οι πρόσφυγες, θα έχουμε κάνει τη μισή δουλειά. Το άλλο μέτωπο είναι σε σχέση με την προεκλογική περίοδο: καμιά φασιστική ομάδα δεν μπορεί να έχει θέση σε καμία γειτονιά, με καμία εκδήλωση, σε κανένα μέσο ενημέρωσης, για τον οποιονδήποτε λόγο.