Η Γενική Συνέλευση της ΣΔΟΚΕ ΠΑΔΑ την Τετάρτη 15/3 πήρε απόφαση για διήμερη κατάληψη. Στις σχολές βγαίνει ένα μαζικό κύμα καταλήψεων και συνελεύσεων με εκατοντάδες κόσμο να συμμετέχει σε αυτές. Αποτυπώνεται αυτό το διάστημα αυτό που λέγαμε για ένα νέο κύμα ριζοσπαστικοποίησης με φοιτητές/ριες που μπαίνουν και οργανώνουν τις μάχες. Δεν βγήκε ξαφνικά σε ένα βράδυ. Είναι ο κόσμος που έδωσε τη μάχη ενάντια στους φασίστες της Χ.Α το προηγούμενο διάστημα, που πάλεψε από το 2019, με το που βγήκε η Νέα Δημοκρατία, ενάντια στην κατάργηση του ασύλου, που ανάγκασε την κυβέρνηση να μην μπορεί να βρει ούτε εφορευτικές επιτροπές για να κάνει ηλεκτρονικές ψηφοφορίες, είναι ο κόσμος που οδήγησε την κυβέρνηση να μετράει τη μία ήττα μετά την άλλη.

Στη συνέλευση ήρθε η ΔΑΠ να καταθέσει πλαίσιο ως πρώτη δύναμη του φοιτητικού συλλόγου. Κι από τη μια είδαμε το ΚΚΕ και το ΣΥΡΙΖΑ να δίνουν αρχικά συναίνεση -ότι δεν γίνεται να μην τοποθετηθεί η ΔΑΠ- κι από την άλλη δεκάδες φοιτητές/ριες, με κέντρο τις συντρόφισσες/ους από το σχήμα της ΕΑΑΚ, να φωνάζουν στη ΔΑΠ «είστε δολοφόνοι, φύγετε από ‘δω», να σκίζουν το πλαίσιο της ΔΑΠ, να δηλώνουν ότι «είμαστε με τις καταλήψεις», «είμαστε με τους πρόσφυγες/ισσες». Έτσι αναγκάστηκε και η ρεφορμιστική αριστερά να ευθυγραμμιστεί με το κλίμα της συνέλευσης και να μπει σε κοινό πλαίσιο για κατάληψη. 

Άνοιγε η συζήτηση για τα συνολικότερα ζητήματα. Για το ρατσισμό. Έτσι πήραμε απόφαση ότι κατεβαίνουμε στο αντιρατσιστικό – αντιφασιστικό συλλαλητήριο στις 18 Μάρτη. Συζήτηση για το ότι «είναι δολοφόνοι» από τα σύνορα μέχρι τα Τέμπη, είναι δολοφόνοι σε χώρους δουλειάς όπως στην Κόσκο, είναι δολοφόνοι γιατί ιδιωτικοποιούν τις ογκολογικές κλινικές σε παιδιατρικά νοσοκομεία. Η συμβολή των συντροφισσών του ΣΕΚ στις Σχολές σε αυτή τη συζήτηση ήταν πολύ σημαντική.

Ίσως η πιο σημαντική απόφαση ήταν ότι η κατάληψη δεν θα μείνει στους τέσσερις τοίχους της σχολής αλλά θα εξορμήσει στους εργατικούς χώρους της περιοχής. Στο Κρατικό της Νίκαιας, στα σχολεία του Αιγάλεω, θα ανοιχτεί στις άλλες σχολές για να ξεσηκώσει και τους υπόλοιπους φοιτητικούς συλλόγους.    

Στη σχολή μου έγινε γενική συνέλευση παραμονή της πανεργατικής απεργίας στο πλαίσιο του γύρου γενικών συνελεύσεων που έγιναν σε μια σειρά φοιτητικούς συλλόγους. Πήραμε απόφαση για κλιμάκωση του αγώνα ενάντια στην κυβέρνηση και το σύστημα που δολοφονούν, με κατάληψη την ημέρα της απεργίας στις 16/3 και συμμετοχή στο αντιρατσιστικό συλλαλητήριο στις 18/3. 

Οι συνελεύσεις γίνονται σε μια περίοδο που εκατοντάδες χιλιάδες βγαίνουν στο δρόμο ακόμα πιο οργισμένοι μετά το έγκλημα στα Τέμπη με τεράστιες πανεργατικές απεργίες και συλλαλητήρια. Παρότι είμαστε σε προεκλογική περίοδο η νεολαία δεν περιμένει τις εκλογές. Παλεύουμε τώρα και παλεύουμε με καταλήψεις.  

Σε μια σχολή με αυτοδυναμία του ΚΚΕ -που δεν ήθελε ούτε την πραγματοποίηση της συνέλευσης, ούτε την απόφαση για κατάληψη- καταφέραμε να συσπειρώσουμε κόσμο που ήρθε στη συνέλευση και με τα παραδείγματα των κινητοποιήσεων του τελευταίου διαστήματος να τον πείσουμε για την ανάγκη κλιμάκωσης και κοινού αγώνα με την εργατική τάξη που παλεύει. Ταυτόχρονα συνδέσαμε τα πολιτικά ζητήματα με τις μάχες της σχολής. Οι ιδιωτικοποιήσεις της κυβέρνησης αποτελούν επιθέσεις σε όλα τα επίπεδα. Στρέφονται ενάντια στη δημόσια και δωρεάν Παιδεία και φτάνουν να προκαλούν δολοφονίες από τα Τέμπη μέχρι τον Έβρο και το Αιγαίο. 

Χρειάζεται να συνεχίσουμε σε αυτή την κατεύθυνση, να μαζικοποιήσουμε ακόμα περισσότερο τις γενικές συνελεύσεις και να βγάλουμε νέες αποφάσεις για καταλήψεις. Ο στόχος είναι να συνδεθούμε με τους εργατικούς αγώνες και τις απεργίες. Να κάνουμε πράξη το σύνθημα «Φοιτητές – Εργατιά – Μια φωνή και μια γροθιά».

H κατάληψη της ΑΣΚΤ συνεχίζεται για πέμπτη εβδομάδα. Η κατάληψη παραμένει ζωντανή και δραστήρια. Συνεχίζουμε τα δωρεάν μαθήματα σχεδίου, ετοιμάζουμε έκθεση, κατεβήκαμε στο αντιρατσιστικό συλλαλητήριο στις 18 Μάρτη.

Τις προηγούμενες ημέρες αντιμετωπίσαμε την προσπάθεια από τα πάνω να καλλιεργηθεί με ανεπίσημο τρόπο ένα κλίμα εκφοβισμού για χάσιμο του εξαμήνου, που τροφοδότησε κι ένα κομμάτι φοιτητών να κάνει κινήσεις προκειμένου να σταματήσει η κατάληψη. Ωστόσο η πλειοψηφία των καθηγητών παραμένει στο πλευρό της κατάληψης το ίδιο και οι φοιτητές/ριες. Αυτό φάνηκε κι από τα γεγονότα της περασμένης εβδομάδας. Παρότι είχε οριστεί γενική συνέλευση για τις 23/3, μια πρωτοβουλία φοιτητών που έχει συσπειρωθεί ενάντια στην κατάληψη κάλεσε έκτακτη γενική συνέλευση. Ακόμα και σε αυτή τη συνέλευση οι φοιτητές/ριες συμμετείχαν μαζικά για να υπερασπιστούν τις αποφάσεις του φοιτητικού συλλόγου. Με διάφορες μεθοδεύσεις την ώρα των ψηφοφοριών -και με ευθύνη των συντρόφων του ΚΚΕ που αρνήθηκαν τη συνδιαμόρφωση κοινού πλαισίου- η συνέλευση για ελάχιστες ψήφους κερδήθηκε από το μπλοκ της αντικατάληψης. Προσωρινά μόνο. 

Την Παρασκευή 17/3, δυο μέρες μετά, σε νέα μαζική γενική συνέλευση (συμμετείχε ο τετραπλάσιος αριθμός φοιτητών από την απαιτούμενη απαρτία), αποφασίστηκε η επανακατάληψη της σχολής τουλάχιστον μέχρι την Πέμπτη 23/3 που θα γίνει νέα γενική συνέλευση. Από τη μεριά μας προτείνουμε κλιμάκωση με συνέχιση της κατάληψης και την επόμενη εβδομάδα.

Περισσότερα από 230 μέλη του φοιτητικού συλλόγου συμμετείχαν στη γενική συνέλευση της Φιλοσοφικής την περασμένη Τετάρτη όπου πήραμε απόφαση για κατάληψη της σχολής την Πέμπτη και την Παρασκευή, τη συμμετοχή μας στην πανεργατική απεργία και στο συλλαλητήριο του Σαββάτου ενάντια στο ρατσισμό και τους φασίστες. Νέα γενική συνέλευση θα γίνει την Τετάρτη 22/3, όπου θα προτείνουμε την κλιμάκωση με νέα απόφαση για κατάληψη των σχολών μας. 

Στη συνέλευση έγινε χαιρετισμός από αγωνιζόμενους καλλιτέχνες που συμμετέχουν στην Κατάληψη του Ρεξ. Στη συζήτηση εκφραζόταν η οργή για τις κυβερνητικές επιθέσεις και το έγκλημα στα Τέμπη αλλά άνοιγε το ζήτημα για το πως μπορούμε να τους παλέψουμε. Από τη μεριά μας βάζαμε ότι χρειάζονται καταλήψεις από τη μεριά των φοιτητικών συλλόγων σε σύνδεση με απεργίες από τη μεριά των εργαζομένων. Η διάθεση του κόσμου ήταν σε αυτή την κατεύθυνση κι αυτό φάνηκε κι από το γεγονός ότι πλειοψήφησε το πλαίσιο που πρότειναν τα ΕΑΑΚ για κατάληψη.

Οι μεγάλες πανεργατικές απεργίες των δύο περασμένων εβδομάδων δείχνουν που βρίσκεται η δύναμη για να νικήσουμε. Επιμένουμε ότι μας παίρνει να συνεχίσουμε σε αυτόν τον δρόμο κι αυτή την προοπτική θα βάλουμε και στη νέα γενική συνέλευση αυτή την εβδομάδα.

Μαρία Καστελιώτη,
φοιτήτρια, Φιλοσοφική Αθήνας

Για δεύτερη εβδομάδα προχωρήσαμε σε διήμερη κατάληψη της σχολής, με απόφαση της μαζικότερης γενικής συνέλευσης που έχουμε κάνει μέχρι τώρα. 

Είχε προηγηθεί κατάληψη μετά από έκτακτη γενική συνέλευση αμέσως μετά τη δολοφονία στα Τέμπη κι εν όψει της πανεργατικής 8 Μάρτη. Όλες/οι συμφώνησαν ότι χρειάζεται να καταδικάσουμε έμπρακτα το κυβερνητικό έγκλημα κι αυτό σημαίνει κατάληψη της σχολής και κατέβασμα μαζί με τους εργαζόμενους/ες στην απεργία. 

Στη συνέλευση της εβδομάδας που ακολούθησε, παραμονή της απεργίας στις 16/3, άνοιξε η συζήτηση για το πώς συνεχίζουμε. Από τη μεριά μας βάλαμε ότι χρειάζεται να κλιμακώσουμε με νέες καταλήψεις, να συνδεθούμε με την εργατική τάξη στο δρόμο κι αυτό σημαίνει σύνδεση με τα συνδικάτα στην απεργιακή τους συγκέντρωση, να δώσουμε τη μάχη ενάντια στο ρατσισμό και το φασισμό συμμετέχοντας στην κινητοποίηση της 18 Μάρτη, να σταθούμε στο πλευρό του Γιάννη Μάγγου στα δικαστήρια απαιτώντας δικαιοσύνη για την αστυνομική δολοφονία του Βασίλη. Με αφορμή τα Τέμπη και τη μάχη ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις, άνοιξαν ζητήματα όπως το τι σημαίνει κρατικοποίηση με εργατικό έλεγχο.

Τις μέρες τις κατάληψης έγιναν μια σειρά από δράσεις, μεταξύ των οποίων κι αντιρατσιστική εκδήλωση αλληλεγγύης στους πρόσφυγες.

Την Τετάρτη 22/3 προχωράμε σε νέα γενική συνέλευση και βάζουμε την πρόταση για νέα κατάληψη της σχολής.

Τζένη Δεμιρτζίδου,
φοίτητρια, Αρχιτεκτονική Βόλου