Δήλωση των Επαναστατών Σοσιαλιστών
για τις επικείμενες κοινοβουλευτικές εκλογές στην Αίγυπτο
Γνωρίζουμε ότι το καθεστώς της 3ης Ιουλίου δεν θα επιτρέψει ελεύθερες – oύτε καν μισο-ελεύθερες – εκλογές για το επόμενο κοινοβούλιο. Αντίθετα, οι υπηρεσίες ασφαλείας θα εγκαταστήσουν μια πλειοψηφία πιστών στο καθεστώς και πιόνια «αντιπροσώπους της αντιπολίτευσης». Αυτό το κοινοβούλιο αναμένεται να ψηφίσει συνταγματικές τροπολογίες που συντάσσονται επί του παρόντος, προκειμένου να επιτρέψουν στον Σίσι να παραμείνει στην εξουσία επ' αόριστον.
Δεν είναι μυστικό ότι το καθεστώς, το οποίο ήρθε στην εξουσία μέσω στρατιωτικού πραξικοπήματος, βασίζεται αποκλειστικά στον μηχανισμό ασφαλείας και αγνοεί τόσο την πολιτική όσο και τους πολιτικούς. Στα μάτια αυτού του μηχανισμού, ο «ιδανικός πολιτικός» εκτελεί εντολές και λειτουργεί αυστηρά εντός των «επιτρεπόμενων ορίων» – κατά προτίμηση παραμένοντας εντελώς αδρανής.
Το καθεστώς της 3ης Ιουλίου διαφέρει από το σύστημα του Μουμπάρακ, το οποίο – πέρα από τις υπηρεσίες ασφαλείας -στηριζόταν επίσης στο κυβερνών Εθνικό Δημοκρατικό Κόμμα και τους πράκτορές του σε όλες τις περιφέρειες, καθώς και στην Μουσουλμανική Αδελφότητα ως αντιπολιτευτική οργάνωση ικανή να απορροφήσει τη λαϊκή κινητοποίηση.
Σήμερα, αυτό το καθεστώς που μαστίζεται από κρίσεις αντιμετωπίζει εξωτερικές και εσωτερικές προκλήσεις που το ίδιο δημιούργησε, με αποτέλεσμα να φοβάται κάθε μαζικό κίνημα ή πολιτική μεταρρύθμιση.
Σε περιφερειακό επίπεδο, δεν το έχουν βοηθήσει ούτε η συνενοχή του στη γενοκτονία στη Γάζα για δύο χρόνια, ούτε η φυλάκιση εκατοντάδων ατόμων που στάθηκαν αλληλέγγυα στη Γάζα, ούτε η καταστροφική συμφωνία με το Ισραήλ για το φυσικό αέριο που σύναψε για να κατευνάσει το κράτος κατοχής –το οποίο επιμένει να εκτοπίσει χιλιάδες Παλαιστινίους στο Σινά απειλώντας άμεσα τη σταθερότητα του καθεστώτος και καταστρέφοντας τις συμφωνίες συνθηκολόγησης που έχουν συναφθεί από το 1978.
Στο εσωτερικό, το καθεστώς συνεχίζει να πουλάει την Αίγυπτο κομμάτι-κομμάτι για να εξυπηρετήσει το αυξανόμενο χρέος. Τσακίζει τους εργαζόμενους με την αύξηση των τιμών και την ιδιωτικοποίηση της Υγείας, της Παιδεία, του νερού και άλλων υπηρεσιών. Επιμένει να προωθεί μια νομοθεσία εχθρική προς τις λαϊκές τάξεις, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα τον νέο αντεργατικό νόμο και τις τροποποιήσεις στα παλαιά ενοίκια.
Για όλους αυτούς τους λόγους, το καθεστώς απέρριψε τα αιτήματα της αντιπολίτευσης για δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις ή τροποποίηση του εκλογικού συστήματος. Επιμένει να προχωρήσει στην ψηφοφορία υπό τη σκιά του δεσποτισμού και με τους ίδιους νόμους: οι μισές έδρες θα καταληφθούν μέσω κλειστών λιστών, όπου ο νικητής παίρνει τα πάντα, συν 5% που διορίζονται απευθείας από τον πρόεδρο ενώ ο ανταγωνισμός για μεμονωμένες έδρες περιορίζεται σε μεγάλο βαθμό στους πλούσιους και τους καλά δικτυωμένους.
Αν και η πολιτική σκηνή είναι κλειστή καθώς το σύστημα αποθαρρύνει τη συμμετοχή σε έναν ευρύτερο και εκλογικό αγώνα, αποφασίσαμε να διεκδικήσουμε μεμονωμένες έδρες ως μια μικρή, περιορισμένη ευκαιρία να παρουσιάσουμε στη δημόσια σφαίρα ένα κοινωνικοπολιτικό πρόγραμμα αφοσιωμένο στις λαϊκές τάξεις.
Δεν έχουμε καμία ψευδαίσθηση σχετικά με τη νομιμότητα του καθεστώτος, το οποίο βασίζεται στη βία. Η αποχή ή η συμμετοχή μας δεν πρόκειται να το απομονώσει διεθνώς ούτε υπάρχουν οι προϋποθέσεις για μποϊκοτάζ ως εκλογική τακτική -δεδομένου ότι συμμετέχουν σχεδόν όλες οι πολιτικές δυνάμεις, εκτός από την Αδελφότητα και το μαζικό κίνημα βρίσκεται σε ύφεση. Ομοίως, δεν έχουμε αυταπάτες για τα όρια αυτού του αγώνα ή τα άμεσα οφέλη του.
Ωστόσο, πιστεύουμε ότι η σωστή επιλογή για τους επαναστάτες είναι να μην αφήνουν ποτέ καμία αρένα αγώνα να περάσει χωρίς να την αξιοποιήσουν. Πρέπει να βγουν μπροστά για να παρουσιάσουν το όραμά τους και να προσπαθήσουν να οργανώσουν τις μάζες όποτε ανοίγει χώρος. Η πειθαρχημένη συμμετοχή, παρά τις αναμενόμενες δυσκολίες και κινδύνους, είναι σαν να ρίχνεις μια πέτρα σε στάσιμα νερά. Μπορεί, μεσοπρόθεσμα, να βοηθήσει στο άνοιγμα του πολιτικού πεδίου.