Για ακόμη μια χρονιά και σε ακόμη μια παρέλαση οι μαθήτριες και οι μαθητές έστειλαν τα δικά τους μηνύματα αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη αποσπώντας όχι μόνο το χειροκρότημα του κινήματος αλληλεγγύης αλλά και όσων παρακολούθησαν τις παρελάσεις.
Ο τρολοβόθρος της «Ομάδας Αλήθειας», των φασιστών και των παρατρεχάμενων του Ισραήλ έτρεξε όχι μόνο να επιτεθεί στις μαθήτριες αλλά και να τις στοχοποιήσει για «να υπάρξουν κυρώσεις» για να εισπράξει ακόμη μεγαλύτερη κατακραυγή. Χαρακτηριστικό ότι το υπ. Παιδείας και ο εκπρόσωπος Τύπου της κυβέρνησης Μαρινάκης διευκρίνισαν ότι «δεν υπάρχει καμία δήλωση από κανένα στέλεχος του υπουργείου Παιδείας για πειθαρχική έρευνα εναντίον της μαθήτριας και δεν υπάρχει καμία τέτοια, ούτε καν διάθεση». Τις απαντήσεις στις κατάπτυστες κάθε είδους ρατσιστικές και σεξιστικές επιθέσεις έδωσαν οι ίδιες οι μαθήτριες:
«Συγχαρητήρια σε όλους τους διευθυντές, εκπαιδευτικούς, γονείς και μαθητές... Είναι τιμή κάθε παιδιού, όσο διαφορετικό και να είναι να συμμετάσχει σε μια τέτοια εκδήλωση και να εκπροσωπήσει την χώρα. Ως παραστάτης στην σημερινή παρέλαση, θεωρώ ότι, αφού τα παιδιά δεν πρόσβαλαν, ούτε την χώρα, ούτε την σημαία, ούτε ΚΑΝΕΝΑΝ, τότε δεν υπάρχει ΚΑΜΙΑ δικαιολογία σε οποιοδήποτε σχόλιο υπάρχει και θα συνεχίζει να υπάρχει στο ίντερνετ» έγραψε η μια σε ανάρτησή της υπογράφοντας ως «Η ΚΟΠΕΛΑ ΜΕ ΜΑΝΤΙΛΑ». Ενώ η μαθήτρια με «το καρπούζι» στο μπράτσο δήλωσε στην την Εφ Συν:
«Το έκανα μαζί με άλλες δύο συμμαθήτριες που απλώς δεν τις έπιασε ο φωτογραφικός φακός. Το έκανα γιατί το ένιωθα, γιατί διαβάζω και βλέπω καθημερινά τι συμβαίνει στη Γάζα... Εχω έναν μικρό αδελφό, μόλις δυόμισι χρόνων, και δεν μπορώ να τον φανταστώ να πεθαίνει από την πείνα ή να σκοτώνεται σε έναν βομβαρδισμό. Βέβαια, περίμενα ότι κάποιοι θα αντιδρούσαν έτσι, ότι θα πουν “αυτή είναι μια εθνική γιορτή, αφορά την πατρίδα μας”, αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί το ελληνικό “Οχι”, ο ξεσηκωμός των Ελλήνων ενάντια στον φασισμό και στον πόλεμο, δεν είναι μια γιορτή για όλους τους λαούς και για άλλες πατρίδες. Κάποιοι είπαν: Αν νοιάζεστε τόσο πολύ για την Παλαιστίνη, να πάτε εκεί, να παρελάσετε ή να πολεμήσετε. Αλλά τι νόημα έχει να γιορτάζουμε το “δικό μας ΟΧΙ” και να μη λέμε “ΟΧΙ” σε κάθε τι άδικο και βάρβαρο που γίνεται σε όλο τον κόσμο;
Αθήνα 28/10. Φωτό: Εργατική Αλληλεγγύη
Οι γονείς μου, οι συγγενείς μου, οι καθηγητές μάς υποστήριξαν, δήλωσαν περήφανοι γι’ αυτό που κάναμε, το νιώσαμε κι όταν περνάγαμε στο Σύνταγμα, πολλά τα μπράβο και τα συγχαρητήρια. Από τα αρνητικά σχόλια στο διαδίκτυο τα μόνα που με πείραξαν ήταν κάποια που έλεγαν χυδαία πράγματα για τις μητέρες μας. Αλλά δεν αξίζει να δίνουμε σημασία, είναι άνθρωποι που ξέρουν μόνο να μισούν. Σημασία έχει ότι με αυτό το μικρό πράγμα κάναμε χαρούμενους τους γονείς, τους καθηγητές, τους συμμαθητές μας, τους φίλους, όλους όσοι νιώθουν το ίδιο για την Παλαιστίνη και για κάθε λαό που καταπιέζεται».
Αυτό ακριβώς ήταν το κλίμα που συνάντησε και το συνεργείο της Εργατικής Αλληλεγγύης που πραγματοποίησε παρέμβαση στο τέλος της παρέλασης στα Προπύλαια όπου συγκεντρωμένοι μαθητές και γονείς κρατούσαν πλακάτ ενάντια στις συγχωνεύσεις σχολείων.
Αντίθετα , εξοργιστικό είναι το γεγονός ότι στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου στην Θεσσαλονίκη έκαναν την εμφάνισή τους, προσομοιάζοντες με μελανοχίτωνες του Μουσολίνι, μέλη της ακροδεξιάς «Ελληνικής Ορθόδοξης Νεολαίας» oι οποίοι όχι μόνο παρέλασαν κανονικά σαν κομμάτι της παρέλασης αλλά έφεραν και οπλισμό! Με τον Μαρινάκη να κάνει τον ανήξερο πετώντας το μπαλάκι αλλού: «είναι αρμοδιότητα της εκάστοτε περιφέρειας, εν προκειμένω της περιφέρειας κεντρικής Μακεδονίας». Την πολιτική προέλευση της ΕΟΝ πέρα από το όνομά της υποδηλώνουν οι ύμνοι της στο φασιστικό καθεστώς «της 4ης Αυγουστού και την λαμπρά ηγεσία του Πατρός της Νίκης και Εθνάρχου Ιωάννου Μεταξά και στους πραξικοπηματίες του 1967.