Πολιτική
Mειωμένη μνημονιακή πλειοψηφία στην KE του ΣΥΡΙΖΑ

Οι πρωτεργάτες του “έντιμου συμβιβασμού”

Κόκκινες γραμμές, συγκλίσεις, αγκάθια, προϋποθέσεις, λίστες, «καλή ΕΕ», «κακό ΔΝΤ» και τούμπαλιν, αλλάζουν ανάλογα με την ώρα, τη μέρα και τον καιρό μέσα σε μια διαπραγματευτική ρευστότητα που στο μεταξύ στεγνώνει δόση τη δόση το ελληνικό κράτος από οικονομική ρευστότητα. 
 
Δύο πράγματα μόνο μένουν σταθερά: Η ακλόνητη στάση των «εταίρων» να αναγκάσουν την ελληνική κυβέρνηση να διανύσει ακόμα και το (κατά τον Βαρουφάκη) ¼ του δρόμου που απέμενε, υποτίθεται, να διανύσουν οι ίδιοι. 
 
Και η πολιτική βούληση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ «να υπάρξει συμφωνία», δηλαδή νέο μνημόνιο με τους εταίρους, το οποίο σύμφωνα με «κυβερνητικές πηγές» έχει ήδη αρχίσει να γράφεται. 
 
Μπορεί στην πρόσφατη συνεδρίαση της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ ξανά η ηγεσία του να δεσμεύτηκε ότι δεν πρόκειται να υπογράψει καμιά μνημονιακή συμφωνία. Αλλά πρέπει να είναι κανείς το λιγότερο αφελής για να μένει ήσυχος από αυτές τις δεσμεύσεις.
 
Αφαίμαξη
 
Η κυβέρνηση έχει ήδη διανύσει αρκετό δρόμο, πολύ παραπάνω από το 75% του Βαρουφάκη, για να συναντήσει τις απαιτήσεις των «εταίρων» ξεκινώντας με την υπογραφή της συμφωνίας της 20ης Φλεβάρη.  Η «δημιουργική ασάφεια» που θα «κέρδιζε χρόνο» για την κυβέρνηση έδωσε το χρονικό περιθώριο στην τρόικα, όπως ήταν και το διαφαινόμενο, να προχωρήσει στην σταδιακή αφαίμαξη και αξιολόγηση. 
 
Τα 4 βασικά χαρακτηριστικά ενός «αποδεκτού» συμβιβασμού όπως περιγράφονται γενικά στην απόφαση της πρόσφατης Κ.Ε δείχνουν ότι η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθεί να κινείται στις ίδιες ράγες και στην ίδια μνημονιακή κατεύθυνση: 
 
Καταρχήν η δέσμευση για «πρωτογενή πλεονάσματα», έστω και χαμηλά, αποτελεί δέσμευση για συνέχιση της λιτότητας, των περικοπών και της σκληρής φορολόγησης του λαού από την οποία προέκυψαν αυτά τα πλεονάσματα. Και αυτή ήδη έχει ξεκινήσει. Το ξέρουν όλοι όσοι συνεχίζουν να πληρώνουν τον ΕΝΦΙΑ ή ο μισθός τους δεν έχει αυξηθεί ούτε ένα σεντ ή είναι ακόμα άνεργοι. Το ξέρει και ο πρωθυπουργός που πριν λίγες μέρες στο συνέδριο του Εκόνομιστ κοκορευόταν ότι «στο σχεδόν τετράμηνο της δικής μας διακυβέρνησης, το πρωτογενές πλεόνασμα έφτασε στα €2.164 εκατ. ευρώ, έναντι πρωτογενούς πλεονάσματος 1.046 εκατ. ευρώ για την ίδια περίοδο το 2014» 
 
«Καμία νέα περικοπή σε μισθούς και συντάξεις» είναι η δεύτερη «κόκκινη γραμμή». Αλήθεια; Λες και ο κόσμος έφερε τον ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση για να παραμείνουν οι μισθοί και οι συντάξεις κολλημένοι εκεί που τους κατέβασαν οι μνημονιακές κυβερνήσεις! Για να δει την υπόσχεση για αύξηση στα 750 ευρώ κατώτατο μισθό να αναβάλλεται για κάποια στιγμή το 2016 και μάλιστα σταδιακά. Για να δει τους έμμεσους φόρους να εκτινάσσονται σε νέα ύψη. Για να δει τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης να αυξάνονται σταδιακά.
 
«Ισχυρό πακέτο δημόσιων επενδύσεων σε υποδομές και τεχνολογίες».  Υπόσχεται «ανάπτυξη»  η κυβέρνηση μέσα από αδιευκρίνιστου μεγέθους «πακέτα» του Γιούνκερ. Μόνο που αυτά θα δοθούν αυστηρά με αντάλλαγμα σκληρή λιτότητα για την εργατική τάξη. Αλήθεια, τώρα ακούμε πρώτη φορά για «πακέτα» επιτρόπων σε αυτή τη χώρα; Που κατέληξαν τα προηγούμενα πακέτα της ΕΕ, αν όχι στους καπιταλιστές, τραπεζίτες και βιομήχανους; 
 
Διαιώνιση 
 
Αναδιάρθρωση του χρέους. Εδώ ποιον να πιστέψει κανείς; Μήπως δεν είναι οι ίδιοι οι υπουργοί οικονομικών αυτής της κυβέρνησης που επανειλημμένα δηλώνουν ότι το χρέος θα εξυπηρετηθεί μέχρι και το τελευταίο σεντ; Να θυμηθούμε μήπως την πρόταση του Βαρουφάκη για αέναα ομόλογα και ομόλoγα με «ρήτρα ανάπτυξης» που αποτελούν διαιώνιση του χρέους; 
 
Η τρόικα ξέρει ότι τα 320 δις ευρώ του δημόσιου χρέους δεν πρόκειται να καταφέρει ποτέ να τα πληρώσει η Ελλάδα (μέσα στην προηγούμενη χρονιά το χρέος «μειώθηκε» από 321 δις σε 320). Για τους εργαζόμενους το αντάλλαγμα μιας “αναδιάρθρωσης” θα είναι δεκαετίες σκληρής λιτότητας και μνημονίων.    
 

Aντιπολίτευση στο δρόμο, όχι μόνο στα όργανα

Κατά πλειοψηφία εγκρίθηκε το κείμενο πολιτικής απόφασης στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ την περασμένη Κυριακή. Η Αριστερή Πλατφόρμα ψήφισε λευκό και έφερε τροπολογία η οποία δεν πέρασε. Από τα 201 μέλη που αριθμεί η Κ.Ε του ΣΥΡΙΖΑ, κατά της τροπολογίας ψήφισαν τα 95, υπέρ ψήφισαν τα 75, ενώ υπήρξαν 1 λευκό και 30 απόντες.
 
Είναι προφανές ότι όσο περισσότερους συμβιβασμούς κάνει η κυβέρνηση πηγαίνοντας προς το κλείσιμο της συμφωνίας, τόσο αυξάνονται οι κλυδωνισμοί στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, με αποτέλεσμα τη συρρίκνωση της προεδρικής πλειοψηφίας στο 56% των παρόντων στην πρόσφατη ψηφοφορία της Κ.Ε. 
 
Πρόκειται για κλυδωνισμούς που έχουν τη ρίζα τους στη δυσαρέσκεια, το λιγότερο, που έχει αρχίσει να επικρατεί στη βάση του ΣΥΡΙΖΑ. Την είδαμε να εκφράζεται δημόσια ανάμεσα στα μέλη στις τοπικές εκδηλώσεις αλλά και ανάμεσα στους ψηφοφόρους του στα γκάλοπ που καταγράφουν μετατόπιση προς ριζοσπαστικότερες λύσεις, όπως η διαγραφή του χρέους ή η έξοδος από το ευρώ.
Αυτή η κίνηση του κόσμου έβαλε την πίεση στην Αριστερή Πλατφόρμα, μετά από πολλούς προεκλογικούς και μετεκλογικούς μήνες σιωπηλής αποδοχής των χειρισμών της ηγεσίας, όπως η υπογραφή της συμφωνίας στις 20 Φλεβάρη, να σηκώσει τους τόνους – μια καλοδεχούμενη εξέλιξη.   
 
Όμως ακόμα και η ίδια η επιλογή της πρότασης «τροπολογίας» (σε μια πολιτική απόφαση που επί της ουσίας αποδέχεται τους μνημονιακούς όρους) περισσότερο παραπέμπει σε μια τακτική με στόχο την ανάδειξη εσωκομματικών συσχετισμών, παρά πραγματική άμεση ρήξη με τους συμβιβασμούς ενόψει της συμφωνίας. 
 
Διέξοδος
 
Σε αυτό συντείνουν και οι προτάσεις που πέφτουν από κομμάτια της αντιπολίτευσης μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ, ότι μια διέξοδος θα ήταν να παρθεί πρώτα ο έλεγχος της πλειοψηφίας στο κόμμα και μετά να μπει η πίεση στην κυβέρνηση.΄Ή ακόμα χειρότερα, αφού παρθεί ο έλεγχος να προκηρυχθούν νέες εκλογές, όπου ο ΣΥΡΙΖΑ θα καλέσει τον κόσμο να τον ψηφίσει ξανά πάνω σε ένα νέο πρόγραμμα (!) λες και το Γενάρη ψήφισε για συνέχιση των μνημονίων... 
 
Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι εύλογα.  
 
«Κανένας από τους κορυφαίους του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησης δεν θα τραβήξει το χαλί κάτω από τα πόδια του Τσίπρα. Δεν υπάρχουν στον ΣΥΡΙΖΑ δυνάμεις που θα διευκόλυναν το σενάριο της σύντομης αριστερής παρένθεσης, ρίχνοντας την κυβέρνηση» δηλώνει ο Παπαδημούλης. 
 
Η μόνη πραγματική απάντηση είναι η Αριστερή Πλατφόρμα να επιστρατεύσει όλες τις δυνάμεις της σε ένα μαζικό κάλεσμα στον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ για κοινό αγώνα με το ΚΚΕ, την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, τα συνδικάτα, για άμεση κινητοποίηση του κόσμου στους δρόμους, τα πανεπιστήμια, τους χώρους εργασίας, απεργίες, καταλήψεις και διαδηλώσεις για να μην περάσει νέο μνημόνιο. Η αντικαπιταλιστική αριστερά, σωματεία, δυνάμεις της εργασίας ήδη κινούνται σε αυτήν την κατεύθυνση.