Η μετατροπή της Αγιάς Σοφιάς σε τζαμί και η προσευχή-συλλαλητήριο που οργάνωσε ο Ερντογάν την περασμένη Παρασκευή βρέθηκε στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων. Με τις καμπάνες να χτυπούν πένθιμα και τους μητροπολίτες να πρωτοστατούν στην «εθνική γραμμή», τους υπουργούς του Μητσοτάκη ν’ αγωνιούν δακρύβρεχτοι και να κάνουν διεθνή διαβήματα, τους ακροδεξιούς να καίνε τούρκικες σημαίες, όλοι διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για το ατόπημα του Τούρκου προέδρου που μετέτρεψε ένα «παγκόσμιο πολιτιστικό μνημείο» σε τόπο μουσουλμανικής θρησκευτικής λατρείας.
Είναι αλήθεια ότι ο Ερντογάν έστησε μια φιέστα. Οι λόγοι που το έκανε, όπως εξηγούν οι σύντροφοι του DSiP στην Τουρκία, είναι και ψηφοθηρικοί (με τις διασπάσεις του κόμματός του ψάχνει στήριξη σε μικρότερα κόμματα, όπως το Saadet, που χρόνια προπαγανδίζει τη μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί). Ακόμα περισσότερο, είναι μια προσπάθεια να τραβήξει την προσοχή του κόσμου από τα καυτά ζητήματα, σαν την οικονομική κρίση και την ανεργία που απογειώθηκε μετά την πανδημία. Και τέλος, συνδέεται με τους ελληνοτουρκικούς ανταγωνισμούς για τις ΑΟΖ.
Ποιοι μιλάνε
Όμως, ποιοι μιλάνε για πολιτισμό και «αλλοίωση του χαρακτήρα σημαντικών πολιτιστικών μνημείων που αποτελεί αδιαμφισβήτητο πλήγμα στην πολιτιστική κληρονομιά της ανθρωπότητας», όπως κάνει η ανακοίνωση του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών; Αυτοί που αρνούνταν το επίδομα στους εργαζόμενους στην τέχνη εν μέσω πανδημίας; Το ελληνικό κράτος, που για δεκαετίες επέτρεπε να λειτουργεί το ιστορικό Χαμζά Μπέη Τζαμί στη Θεσσαλονίκη σαν σινεμά με τσόντες, πριν φτάσει να γίνει ερείπιο; Ή η Κεραμέως που καταργεί τα μαθήματα εικαστικών από τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση;
Η απάντηση από την Αριστερά χρειάζεται να είναι ξεκάθαρη: οι εργάτες και η νεολαία, τα συνδικάτα και η Αριστερά στην Τουρκία που δίνουν καθημερινά μάχες ενάντια στη “δική τους” άρχουσα τάξη, να ποια είναι η ασπίδα ενάντια στις προκλήσεις του Ερντογάν. Όλοι και όλες μαζί δεν πρόκειται να προσευχηθούμε παρέα με το Μητσοτακέικο. Θα συνεχίσουμε και θα κλιμακώσουμε την πάλη μέχρι να απαλλαγούμε από αυτούς τους χυδαίους υποκριτές.