Διεθνή
«Εκπαιδευτική άνοιξη» στις ΗΠΑ

Απεργοί εκπαιδευτικοί στην Οκλαχόμα

Οι αγώνες των καθηγητών στις ΗΠΑ ήδη έχουν μετατραπεί σε ρεύμα που περνάει από πολιτεία σε πολιτεία. Μετά τη μεγάλη νίκη που πέτυχαν οι εκπαιδευτικοί στη Δυτική Βιρτζίνια το Φλεβάρη, έχει ξεκινήσει μια μεγάλη μάχη στην Οκλαχόμα, αλλά και στο Κεντάκι, ενώ ήδη έκαναν τα πρώτα βήματα στην Αριζόνα. “Δεν έχουμε ξαναδεί τέτοιο άπλωμα φωτιάς”, λέει η Λίλι Έσκελσεν Γκαρσία, πρόεδρος της μεγαλύτερης ομοσπονδίας εκπαιδευτικών, η οποία αποκαλεί τις εξελίξεις “εκπαιδευτική άνοιξη”.

Στην Οκλαχόμα έχουν βγει σε απεργία διαρκείας και συνεχίζουν για δεύτερη συνεχόμενη βδομάδα. Η διαδήλωση της δεύτερης Δευτέρας (9 Απρίλη) στην πρωτεύουσα Οκλαχόμα Σίτι ήταν μεγαλύτερη από την προηγούμενη βδομάδα. Ο Αλμπέρτο Μορεχόν, οργανωτής ενός από τα δύο βασικά γκρουπ στο φέισμπουκ που έχουν κεντρικό ρόλο στην απεργία της Οκλαχόμα μεταφέρει την εμπειρία από τη Δ. Βιρτζίνια. “Οι συνάδελφοι στη Βιρτζίνια μας είχαν πει ότι το πιο κρίσιμο σημείο είναι πώς θα πάει η δεύτερη Δευτέρα”.

Στο επίκεντρο της μάχης στην Οκλαχόμα είναι οι μισθοί και η χρηματοδότηση της εκπαίδευσης. Οι εκπαιδευτικοί εκεί είναι οι πιο κακοπληρωμένοι σε ολόκληρες τις ΗΠΑ. Ζητάνε 200 εκατομμύρια δολάρια αύξηση στον προϋπολογισμό για τα σχολεία μέσα στα επόμενα τρία χρόνια. Οι καταγγελίες των εκπαιδευτικών αλλά και των μαθητών και των γονιών μοιάζουν να προέρχονται από τριτοκοσμική χώρα και όχι από την καρδιά του παγκόσμιου καπιταλισμού. Καρέκλες και θρανία που τα φέρνουν απ’τό σπίτι, ταβάνια που πέφτουν, απάνθρωπες συνθήκες όταν κάνει ζέστη και κρύο. Και όχι μόνο αυτά: δεν υπάρχουν αρκετά βιβλία και οι μαθητές τα δανείζονται εκ περιτροπής, υπάρχουν μέρες που κόβεται το ρεύμα για να γίνει οικονομία στον προϋπολογισμό και αν είναι σκοτεινά, πρέπει να επιστρατευτούν φακοί ή λάμπες με μπαταρία. Η μη ανανέωση των βιβλίων σημαίνει ότι στο μάθημα της τεχνολογίας οι μαθητές μαθαίνουν πώς ήταν οι υπολογιστές το 1999. Ενώ η υποχρηματοδότηση έχει οδηγήσει τα σχολεία να ξαναφτάσουν τους 35 μαθητές ανά τάξη.

Με αφορμή την Οκλαχόμα έχει ανοίξει ένα πανεθνικό θέμα σχετικά με την κατάσταση των σχολείων. Ένα άρθρο στους Τάιμς της Νέας Υόρκης επισημαίνει πως τα 200 εκατομμύρια που ζητάνε στην Οκλαχόμα είναι ψίχουλα. Μόνο η προστασία από τους κυκλώνες απαιτεί ένα κονδύλι ενός δισεκατομμυρίου. Η εγκατάλειψη και η ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης έχει αφήσει τα κτίρια σε ολόκληρη την επικράτεια εντελώς απροστάτευτα στις φυσικές καταστροφές, από σεισμούς μέχρι πλημμύρες και οι ειδικοί προειδοποιούν ότι δεν θα αργήσει ένα μοιραίο γεγονός. 

Η απεργία έχει ήδη φέρει αποτελέσματα. Ο κυβερνήτης βρήκε ξαφνικά 50 εκατομμύρια δολάρια έξτρα για τα σχολεία, κάποιες αυξήσεις στους μισθούς των εκπαιδευτικών και άλλων εργαζόμενων. Η προσφορά απορρίφθηκε από τους απεργούς και η μάχη συνεχίζεται. “Νομίζω ότι ο αγώνας θα συνεχιστεί, μέχρι οι εκπαιδευτικοί να δουν ψηφισμένους τους νόμους για πλήρως χρηματοδοτημένη εκπαίδευση που είναι αναγκαίοι”, δηλώνει στο CNN η Κάρι Χιλ, διοικητική σε δημοτικό σχολείο που κατέβηκε στη διαδήλωση για να συμπαρασταθεί στους απεργούς.

Ο Τζίμι Ασεβέντο ήρθε από τα βορειοδυτικά της πολιτείας για να διαδηλώσει: “Παίρνουμε όλο και πιο πολλή συμπαράσταση μέρα με τη μέρα. Σήμερα κλείνω μια βδομάδα εδώ.” Μια ομάδα 100 εκπαιδευτικών έφτασε με μια πορεία 150 χιλιομέτρων από την Τάλσα στην Οκλαχόμα Σίτι, για να στηρίξουν την απεργία. “Είναι μια απίστευτη εμπειρία. Υπάρχει συντροφικότητα και θετικός ενθουσιασμός παντού”.

Στο δρόμο

Στο Κεντάκι οι αιτίες που έσπρωξαν τους εκπαιδευτικούς να βγουν στο δρόμο είναι παρόμοιες. Όμως η αφορμή ήρθε με μια επίθεση στο συνταξιοδοτικό. Η κυβέρνηση πέρασε μια ξαφνική νομοθεσία, μέσα από άσχετο νομοσχέδιο, που αφήνει τις συντάξεις των εκπαιδευτικών στο έλεος των χρηματαγορών, αυξάνοντας παράλληλα τα όρια συνταξιοδότησης. Οι εκπαιδευτικοί οργάνωσαν σχεδόν αμέσως μια μεγάλη διαδήλωση προς το Καπιτώλιο, στο Φράνκφορτ, την πρωτεύουσα της πολιτείας, και έβαλαν μπρος για απεργία. Όλοι τονίζουν πόσο πολύ επηρέασε για αυτά τα αντανακλαστικά το παράδειγμα της Δ. Βιρτζίνιας και της Οκλαχόμα. Ο κυβερνήτης του Κεντάκι τώρα απειλεί: “Είναι παράνομο να απεργήσουν οι εκπαιδευτικοί. Δεν θα τους συνιστούσα να το κάνουν. Θα δουν ότι θα αποδειχτεί λάθος”.

Σε όλες τις περιπτώσεις ήταν η οργή και η οργάνωση από τα κάτω που έσπρωξε μπροστά τους αγώνες. Οι συνδικαλιστικές ηγεσίες έχουν συνηθίσει στις συνεννοήσεις κορυφής. Το ίδιο έκαναν και στην Δ. Βιρτζίνια. Στην πρώτη ευκαιρία αποδέχτηκαν το συμβιβασμό με την κυβέρνηση, αλλά η συμφωνία έσπασε από τα κάτω. Η υποστήριξη των γονιών και των μαθητών είναι αυτή που δίνει δύναμη και σπάει τη δύναμη της προπαγάνδας ότι οι εκπαιδευτικοί ενδιαφέρονται μόνο για την τσέπη τους και ότι αδιαφορούν για την κατάσταση που δημιουργείται όταν οι μαθητές πρέπει να μείνουν εκτός σχολείου στη διάρκεια της απεργίας.

Την περασμένη Τετάρτη στους δρόμους βγήκαν και οι εκπαιδευτικοί στην Αριζόνα. Πάνω από 1000 διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν στο Τουσόν, ενώ είχαν προηγηθεί τοπικές συγκεντρώσεις στα προαύλια των σχολείων. “Νομίζω ότι η απεργία είναι αναπόφευκτη εκτός αν μεσολαβήσει κάτι πολύ δραστικό”, λέει ο Ντέρεκ Χάρις, εκπαιδευτικός στο Τουσόν. Η πρωτοβουλία “Ενωμένοι Εκπαιδευτικοί της Αριζόνας” που οργανώνει τις κινητοποιήσεις απαιτεί 20% αυξήσεις στους μισθούς, ώστε να φτάσουν κοντά στον εθνικό μέσο όρο.

Και οι τρεις πολιτείες έχουν Ρεπουμπλικάνους κυβερνήτες που εκλέχτηκαν στη βάση της λογικής “περικοπές φόρων, λιγότερο κράτος”. Οι αγώνες των εκπαιδευτικών έρχονται σε σύγκρουση με την καρδιά αυτής της λογικής. Τα συνδικάτα συνδέουν τα αιτήματά τους με το αίτημα για κατάργηση των νόμων που μειώνουν τη φορολογία στους πλούσιους. Επίσης κάνουν σύνδεση με το πολυδιαφημισμένο “τέλος της κρίσης”. Παντού ζητάνε να επανέλθουν τα ποσοστά χρηματοδότησης εκεί που ήταν πριν από την κρίση. Οι κυβερνήσεις εκμεταλλεύτηκαν την κρίση για να χτυπήσουν πρώτα και κύρια την δημόσια παιδεία, και τώρα το μόνο που υπόσχονται για να καλυφθούν τα κενά που έχουν προκύψει είναι να χρηματοδοτηθούν πιο γενναιόδωρα οι ιδιωτικές “πρωτοβουλίες”.