Εργατικό κίνημα
Γιάννης Τσολάκης: "Συνεχίζουμε στις 15 Δεκέμβρη ενάντια στον εγκληματικό προϋπολογισμό"

10/12, Κρατικό Νίκαιας

Στις 10/12, για μία ακόμη φορά, κόντρα στις αντίξοες καιρικές συνθήκες,  κόντρα στην τρομερή έλλειψη προσωπικού, κόντρα στην απουσία συναδέλφων που νοσούν ή είναι σε καραντίνα, κυρίως όμως κόντρα στον αυταρχισμό που βιώνουμε καθημερινά, βρεθήκαμε μπροστά στο κεντρικό κτίριο του Νοσοκομείου Νίκαιας να διαμαρτυρόμαστε και να διεκδικούμε.

Να διεκδικούμε πρώτα από όλα προσλήψεις μόνιμου προσωπικού. 

Τα επικοινωνιακά παιχνίδια της κυβέρνησης με αποστειρωμένα εγκαίνια κρεβατιών ΜΕΘ, επένδυση του ιδιώτη για το μέλλον, δεν μπορούν να κρύψουν τις τραγικές ελλείψεις προσωπικού. Στο νοσοκομείο μας είναι αυτήν την  κενές οι οργανικές θέσεις του 35% της Νοσηλευτικής Διεύθυνσης και του 25% της Ιατρικής.  Είναι τραγικά και πραγματικά νούμερα που πιστεύω πως ισχύουν σχεδόν σε όλα τα Νοσοκομεία της Ελλάδας. Με τις ελάχιστες προσθήκες που η κυβέρνηση επιδιώκει να κάνει στο Σύστημα Υγείας με προσωπικό ορισμένου χρόνου, φυσικά και δεν λύνονται τα προβλήματα, όση προσπάθεια και αν γίνεται από τα συστημικά Μέσα Ενημέρωσης να καλύψουν αυτά τα κενά. Εμείς τα βιώνουμε καθημερινά στο πετσί μας. 

Διεκδικούμε επέκταση και ανακαίνιση των κτιριακών δομών του Νοσοκομείου. 

Με την πανδημία έγινε εμφανής η ανεπάρκεια των κτιριακών υποδομών, διαχρονικό και καθημερινό πρόβλημα των Νοσοκομείων της χώρας αλλά και του δικού μας. Για να δημιουργηθεί το τμήμα covid μετακινήθηκε μία παθολογική κλινική, που από την αρχή του δεύτερου κύματος το προσωπικό της μπήκε σε μία διαδικασία συνεχών αλλαγών με πολλά πέρα δώθε. Απόδειξη της έλλειψης σχεδιασμού αλλά και ανεπάρκειας των κτιριακών υποδομών. Το Σωματείο παραχώρησε τα γραφεία του, ο τρίτος όροφος όπου εγκαταστάθηκαν τα νέα κρεβάτια ΜΕΘ υπέστη τρομερές ανακατατάξεις με προβλήματα σε όλες της υπηρεσίες, από την ταλαιπωρία των εργαζόμενων που πρέπει να κάνουν νοσηλεία μέχρι και την μετατροπή κουζινών σε θαλάμους, με ότι αυτό συνεπάγεται για την διανομή του φαγητού των ασθενών. Ο Σύλλογος Εργαζομένων είχε εγκαίρως ζητήσει να υπάρξει σχεδιασμός για το δεύτερο και πιο οξύ κύμα της πανδημίας που αναμένονταν. Μάταια όμως, δεν ήταν στα σχέδια ούτε της κυβέρνησης ούτε φυσικά της διοίκησης.

Διεκδικούμε την άμεση επίταξη  των ιδιωτικών κλινικών, ώστε να ενισχυθεί το δημόσιο σύστημα υγείας, στην δύσκολη αυτή συγκυρία. 

Αντί αυτού η κυβέρνηση εκπόνησε σχέδιο επιδότησης των κλινικών αφού αυτό ήταν από την αρχή το σχέδιο της. Είναι ξεκάθαρο πως ούτε η πανδημία στάθηκε εμπόδιο στο σχέδιο δημιουργίας ΣΔΙΤ, με παραχώρηση των φιλέτων της δημόσιας υγείας στους ιδιώτες. Επενδύουν στην πανδημία με φόρο τιμής τους εκατοντάδες νεκρούς καθημερινά, ώστε να παραδώσουν στους ιδιώτες μετά την πανδημία ένα εξασθενημένο σύστημα υγείας. Εξάλλου αν το είχαν ενισχύσει με ποια δικαιολογία θα προχωρούσαν στο ξεπούλημα του μετά την πανδημία;

Διαμαρτυρηθήκαμε για την απόπειρα διαχωρισμού των εργαζόμενων στην δημόσια υγεία με αφορμή το αίτημα των ΥΠΕ, για αποστολή καταστάσεων με συγκεκριμένες κατηγορίες προσωπικού αποκλείοντας από το όποιο επίδομα είναι διατεθειμένοι να δώσουν μέχρι και τις καθαρίστριες. Τις αγωνίστριες του μόχθου οι οποίες κάνουν την πιο ανθυγιεινή εργασία από όλους μας και χωρίς να έχουν εξασφαλισμένη την εργασία τους, αφού εργάζονται με διετής συμβάσεις εργασίας. Οι απώλειες των εισοδημάτων μας όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα με την περικοπή του 13ου και 14ου μισθού σε όλους μας, αλλά και οι εν δυνάμει εμπλοκή όλων μας με περιστατικά της πανδημίας, καθώς και η ανάκληση των κανονικών αδειών όλου του προσωπικού δεν επιτρέπει κανέναν διαχωρισμό των εργαζομένων. Είναι δύσκολο για τους κυβερνώντες να αντιληφθούν πως η λειτουργία των δομών υγείας, είναι μία αλυσίδα στην οποία δεν μπορείς να αφαιρέσεις κανέναν κρίκο της. Από τον Νοσηλευτή τον Τραυματιοφορέα, τον Εργαστηριακό, τον Γιατρό, τον Τεχνικό, τον Διοικητικό, τον Φυσιοθεραπευτή, το Προσωπικό Ασφαλείας, τις Καθαρίστριες, τις Βοηθούς Θαλάμου, όλοι είμαστε μέρος ενός οργανισμού με βασική προστιθέμενη αξία στην λειτουργία του.

Διεκδικούμε την ένταξή μας στα Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα, όλων των εργαζομένων στις  δομές υγείας. 

Το αυτονόητο το έχουν κάνει ζητούμενο. Δεν χρειαζόταν η πανδημία για να αποδειχθεί ο ανθυγιεινός χώρος και οι ανθυγιεινές συνθήκες  εργασίας μας. Η επαφή μας με δεκάδες ασθένειες αλλά και βιολογικά υλικά, καθώς και το κυκλικό  ωράριο εργασίας μας, είναι αυταπόδεικτο πως θα έπρεπε αυτόματα να μας εντάξουν στα ΒΑΕ. Είναι αποδεδειγμένο πως όλο το προσωπικό των Νοσοκομείων αντιμετωπίζουν προσωπικά προβλήματα υγείας, σε μεγαλύτερο ποσοστό από τους άλλους εργασιακούς χώρους. Σε συνδυασμό με την ανεπαρκή στελέχωση, έχουμε φτάσει στο σημείο να είμαστε οι περισσότεροι ευπαθείς ομάδες.

Διεκδικούμε την μονιμοποίηση των συναδέλφων με συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου. 

Όχι από ιδεοληψία, αλλά γιατί δεν είναι λογικό να καλύπτεις πάγιες και διαρκείς ανάγκες με έκτακτο προσωπικό. Η τακτική αυτή δημιουργεί ομήρους εργαζομένων στις διαθέσεις της εκάστοτε κυβέρνησης και ανακυκλώνει την ανεργία. Παίζει με την ζωή και τον προγραμματισμό των συναδέλφων, όχι χωρίς σκοπό αλλά για να τους έχει ευάλωτους στην υποσχεσιολογία. Αυτή τη στιγμή στο Νοσοκομείο της Νίκαιας εργάζονται συμβασιούχοι συνάδελφοι στην Σίτιση, στην Καθαριότητα, στην Φύλαξη, στην Νοσηλευτική Διεύθυνση, στην Ιατρική Διεύθυνση, στον Εργαστηριακό Τομέα, στην Διοικητική Διεύθυνση, στην Τεχνική Υπηρεσία. Σε όλες τις ειδικότητες και τους κλάδους. Αν το δούμε σε βάθος χρόνου είναι εμφανή η προσπάθεια όλων των κυβερνήσεων τα τελευταία παραπάνω από δέκα χρόνια να μεταβάλει τις εργασιακές σχέσεις στα Νοσοκομεία. Συνάδελφοι που συνταξιοδοτούνται δεν αναπληρώνονται με μόνιμες προσλήψεις αλλά μερικώς μόνο με προσωπικό με συμβάσεις ορισμένου χρόνου. 

Είναι το λιγότερο τραγικό, την ώρα που η πανδημία βρίσκεται στην μεγαλύτερή της έξαρση, ο κατατιθέμενος προϋπολογισμός να μειώνει τις δαπάνες για την Υγεία κατά 572 εκατομμύρια ευρώ. Οι ήδη μειωμένες δαπάνες για την υγεία,  θα έπρεπε να αυξηθούν καθώς η υπό-στελέχωση των δημόσιων Νοσοκομείων έχει χτυπήσει κόκκινο και ο μειωμένος και ακατάλληλος εξοπλισμός των υγειονομικών επιφέρει ήδη τα αποτελέσματά του στην υγεία των εργαζομένων. Η αύξηση των δαπανών για την δημόσια υγεία είναι ένα από τα πάγια αιτήματά μας και πριν από την πανδημία. Είναι εμφανής η πρόθεση της κυβέρνησης, η οποία αυξάνει τις δαπάνες για εξοπλισμούς και για μέτρα ασφαλείας και μειώνει τις αντίστοιχες δαπάνες για την υγεία. Οι εξαγγελθείσες προσλήψεις που με φανφάρες διαφημίζει σε όλα τα μέσα ενημέρωσης, θα γίνουν προφανώς με αόρατα χρήματα, όπως αόρατο είναι και το προσωπικό που μέχρι τώρα διατυμπανίζει πως έχει προσλάβει.

Κόντρα στην απόπειρα διαχωρισμού των υγειονομικών εργαζομένων, Κόντρα στην μεθοδευμένη υπό- στελέχωση των Νοσοκομείων, Κόντρα στην υπό- χρηματοδότηση της υγείας και στον νέο προϋπολογισμό, Κόντρα στην εξαθλίωση των εργασιακών μας συνθηκών, με μετακινήσεις προσωπικού από υγειονομική μονάδα του δημοσίου σε ιδιωτικές κλινικές και σε άλλες υγειονομικές μονάδες, Κόντρα στην οικονομική εξαθλίωση των υγειονομικών, Κόντρα στην μετατροπή των επιτάξεων σε επιδοτήσεις, Κόντρα στην ομηρία των συμβασιούχων συναδέλφων μας, Κόντρα στην κτιριακή υποβάθμιση των Νοσοκομείων.

Ευχαριστούμε τους φορείς που ανταποκρίθηκαν θετικά στην πρόσκληση μας, είτε με την παρουσία τους είτε με μηνύματα είτε τηλεφωνικά. Η στελέχωση των Νοσοκομείων Νίκαιας και Δυτικής Αττικής μας αφορά όλους πέρα από διαχωριστικές γραμμές και χρωματικές αποχρώσεις. Οι καιρικές συνθήκες δεν ήταν ευνοϊκές, όμως η συμμετοχή παρ’ όλες τις αντιξοότητες σημαντική.

Στις 10/12 αξιοποιήσαμε μια αχτίδα φωτός για να διεκδικήσουμε τα αυτονόητα δεν ξεχνάμε όμως πως:

Για να μερώσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή.

Συμμετέχουμε στην Στάση Εργασίας που προκηρύσσουν τα περισσότερα πρωτοβάθμια Σωματεία και στην συγκέντρωση στην πλατεία Κλαυθμώνος στις 12 το μεσημέρι, όπως και το δικό μας, την 15/12/2020 ημέρα ψήφισης του εγκληματικού προϋπολογισμού που υπό-χρηματοδοτεί την δημόσια υγεία.

Γιάννης Τσολάκης
πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων Νοσοκομείου Νίκαιας και Δυτικής Αττικής