Έγινε στο πάρκο Γεωργιάδη το βράδυ του Σαββάτου 26/6 και συμμετείχαν ομιλητές από το πλήρωμα του Στόλου της Ελευθερίας, Δήμητρα Κυρίλλου, Βαγγέλης Πισσίας και Πολυάνθης Συγγελάκης, καθώς και εκπρόσωπος της Παλαιστινιακής Κοινότητας, Φιλίπ Τάχα. Τα τραπέζια του Μαρξιστικού Βιβλιοπωλείου και της Εργατικής Αλληλεγγύης υποδέχονταν τον κόσμο κάνοντας τη σύνδεση της πανεργατικής απεργίας και τη συνολικότερη μάχη απέναντι στην κρίση με την απελευθέρωση της Παλαιστίνης.
Το πρόγραμμα της εκδήλωσης είχε ως εξής: αρχικά προβλήθηκε ένα βίντεο ντοκυμαντέρ από αμοντάριστα πλάνα του Α. Χατζηστεφάνου, που έδειχνε σκηνές από το τούρκικο πλοίο που έκαναν πειρατεία οι Ισραηλινοί με ταυτόχρονη αφήγηση από τη Δ.Κυρίλλου, η οποία ξεκίνησε τις εισηγήσεις των ομιλητών. Η Δήμητρα άρχισε με το ερώτημα αν νικήσαμε ή αν χάσαμε. «Απ´τη μία λογιστικά χάσαμε, είχαμε 9 νεκρούς και 40 τραυματίες, τα πλοία βρίσκονται στο ισραηλινό λιμάνι, ανθρωπιστική βοήθεια δεν έφτασε. Aλλά αισθανόμαστε δικαιωμένοι γιατί το Iσραήλ είναι πιο απομονωμένο από ποτέ, έχει φτάσει στο σημείο να συζητάει από μόνο του τρόπους να ανοίξει ελεγχόμενα τα σύνορα στη Γάζα και έχουμε πολλά επιτεύγματα, όπως το νορβηγικό και σουηδικό συνδικάτο, που πήραν απόφαση να μην ξεφορτώσουν ισραηλινά προϊόντα, αλλά και τους αμερικάνους ακτιβιστές στο Όκλαντ της Καλιφόρνια που κάναν το ίδιο».
Αμέσως μετά το λόγο πήρε ο Φιλίπ. «Ο αγώνας αυτός είναι δικαίωμα των Παλαιστινίων. Εδώ και 60 χρόνια, το Ισραήλ λεηλατεί, τρομοκρατεί, σκοτώνει. Η Γάζα είναι η μεγαλύτερη φυλακή του κόσμου. Στη Δυτική όχθη το Ισραήλ έχει χτίσει περίπου 650 οδοφράγματα και μόνο πέρσι 59 γυναίκες γέννησαν εκεί γιατί δεν μπορούσαν να φτάσουν έγκαιρα στον προορισμό τους και 19 από αυτές πέθαναν με τα παιδιά τους. Δεν είναι τυχαίο ότι άνθρωποι από δεκάδες χώρες προσπάθησαν να σπάσουν αυτόν τον άδικο και απάνθρωπο αποκλεισμό «.
Ύστερα μίλησε ο κυβερνήτης του «Ελεύθερη Μεσόγειος», Ζαχαρίας Στυλιανάκης, που μας κάλεσε να είμαστε όλοι μαζί γιατί σήμερα είναι η Παλαιστίνη αύριο μπορεί να είναι οτιδήποτε άλλο.
Αποστολή
Τέλος, μίλησε ο Βαγγέλης Πισσίας. Εκτός των άλλων ανέφερε: «Όλοι εμείς είμαστε συνήθεις άνθρωποι που μας ενώνει η αίσθηση ότι υπάρχουν γεγονότα στην εποχή μας που πρέπει να απαντηθούν όχι μόνο με λόγια, αλλά και με πράξεις.
Εμείς ζήσαμε για τρεις μέρες φυλακισμένοι των Ισραηλινών την καθημερινότητα των Παλαιστινίων. Θα κριθεί η συνέχεια που οργανώνεται για να υπάρξει σύντομα μια μεγαλύτερη αποστολή. Το Ισραήλ έχασε τη ψυχραιμία του και χάλασε όλη την εικόνα του κράτους τους. Το στρατόπεδο συγκέντρωσης της Γάζας πρέπει να πέσει αλλιώς η ανθρωπότητα θα περάσει πολύ δύσκολες ώρες».
Ακολούθησαν αρκετές παρεμβάσεις από κάτω. Ο Δημήτρης Τσώλης από το ΣΕΚ τόνισε ότι η δύναμη της αποστολής ήταν η συμπαράσταση του μαζικού κινήματος όλα τα προηγούμενα χρόνια στον αγώνα των Παλαιστινίων και ότι χρειάζεται να δούμε πώς θα συνεχίσουμε να οργανώνουμε το αντιπολεμικό κίνημα. Στη συνέχεια το λόγο πήρε ο αντινομάρχης Ηρακλείου, Μιχάλης Καστανάκης, ο οποίος, αφού μίλησε ενάντια στον ιμπεριαλισμό και το σιωνισμό, έτρεξε να υπερασπιστεί τη «σοσιαλιστική», όπως είπε, κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θυμίζοντας τον Α. Παπανδρέου. Μετά από πολλές αποδοκιμασίες, από τον κόσμο αναγκάστηκε να σταματήσει την ομιλία του. Ύστερα μίλησε ο Πέτρος Περάκης, που είπε ότι η αποστολή είχε κυρίως πολιτικό κι όχι ανθρωπιστικό χαρακτήρα, κατήγγειλε την ελληνική κυβέρνηση που συνεργάζεται με το Ισραήλ και εμπόδιζε και εμποδίζει την αποστολή και δεν τόλμησε καν να ζητήσει την επιστροφή των καραβιών.
Γενικότερα όλες οι παρεμβάσεις έδιναν τον τόνο της νίκης και ήταν φανερό ότι η κουβέντα για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης ήταν πιο πολιτική από ποτέ. Τέλος, ακολούθησε πάρτυ οικονομικής ενίσχυσης για την Πρωτοβουλία και συνολικά η οικονομική συνεισφορά του κόσμου κα μέσα από τα κουπόνια ήταν τεράστια. Μέχρι τις 2μιση το πρωί υπήρχε κόσμος στο Πάρκο, που συζητούσε και διασκέδαζε.
Μάνος Νικολάου