Η «Προδοσία» του Χάρολντ Πίντερ είναι μια θεατρική παράσταση που θα πρότεινα για την φετινή χειμερινή περίοδο. Το θέμα της είναι η σχέση ενός άντρα της γυναίκας του και του εραστή της. 

Πρόκειται δηλαδή για μια τριγωνική ερωτική ιστορία κινούμενη μεταξύ προδοσίας και υποκρισίας. Το ερωτικό ιψενικό τρίγωνο αποτελεί τον καμβά πάνω στον οποίο ο συγγραφέας υφαίνει την ιστορία του, η οποία αποτελεί και προσωπική του εμπειρία. Γράφει το έργο το 1978 όταν χώρισε από την γυναίκα του Βίβιεν Μέρτσαντ έχοντας εξωσυζυγική σχέση με την τηλεπαρουσιάστρια του BBC Τζόαν Μπέικγουελ. Η τέχνη αντιγράφει τη ζωή και πολλές φορές το αντίθετο. Το θέατρο ως μίμηση πράξεως και ως κάθαρση των παραστρατημάτων μας, σύμφωνα με τον αριστοτελικό ορισμό, που έρχονται και ξανάρχονται στις ζωές μας σαν τις Σειρήνες, για να μας παρασύρουν ή να μας θυμίσουν ότι το διονυσιακό στοιχείο είναι πιο αυθεντικό από το απολλώνιο, όπως θα έλεγε και ο Φρίντριχ Νίτσε. Άλλωστε, πόσο και πόσοι από εμάς δεν ασχολούμαστε με αυτές τις καταστάσεις; Όταν όμως η δύναμη των παθών είναι σφοδρότερη από τις κοινωνικές συμβάσεις, τότε εκείνο που έρχεται να καλύψει τις ενοχές μας σαν σκοτεινό πέπλο είναι η προδοσία και η υποκρισία. 

Αυτός είναι ο άξονας πάνω στο οποίο κινείται η ιστορία με πρωταγωνιστές δυο άντρες, τον Ρόμπερτ (Βύρων Κολάσης), τον Τζέρι (Κώστας Μπίγαλης) αχώριστοι φίλοι και συνεργάτες και τη γυναίκα του πρώτου την Έμμα (Έμμυ Δημητρακοπούλου). Η αφήγηση έχει εννέα σκηνές και μια πρωτοτυπία, ξεκινά από τέλος προς την αρχή. Η αντιστροφή της χρονικής σειράς φέρνει πιο κοντά τον θεατή στην κατανόηση της φθοράς των σχέσεων ερωτικών και φιλικών. Σταδιακά αποκαλύπτονται όλα τα μυστικά των πρωταγωνιστών, έτσι όλες οι πράξεις μεταξύ τους μπαίνουν σε μια δοκιμασία αξιοπιστίας. Δεν είναι μόνο τα ερωτικά παραστρατήματα, είναι και η ειλικρίνεια, η επαγγελματική σχέση, η φιλία, τα μυστικά που κρατούν μακριά ο ένας από τον άλλον. Αξίζει να σταθούμε στοχαστικά πάνω στις κοινωνικές συμβάσεις. Είναι ο έρωτας που προκαλεί την προδοσία και το ψέμα ή οι κοινωνικές συμβάσεις; Η πλοκή του έργου αφήνει ανοικτό το ζήτημα. Δεν υπάρχουν εξάρσεις μεταξύ των προσώπων, όλα τα δέχονται με μια απάθεια σαν να μην βρίσκονται μέσα στο πρόβλημα άλλα έξω από αυτό. 

Αφήγηση

Ο Χάρολντ Πίντερ αφήνει την όλη αφήγηση στο μετέωρο βήμα του θεατή σαν να τον καλεί να αποφασίσει τι είναι και αν είναι προδοσία η τριγωνική ερωτική σχέση. Υπάρχει κατά κάποιο τρόπο μια αποδραματοποίηση της απιστίας, ένα πέρασμα από τη σύμβαση στην αλήθεια, ως απελευθερωτική δύναμη από τα ενοχικά και άλλα ψυχικά συμπλέγματα. Ο Ρόμπερτ είναι ο μυστηριώδης σύζυγος που οι δικές του ερωτικές ατασθαλίες προηγούνται της συζύγου του. Ένας άνθρωπος που αφήνει πολλές εκδοχές για τον ερωτικό του προσανατολισμό. 

Το ρόλο ενσαρκώνει δυναμικά ο Βύρων Κολάσης τόσο με την κίνηση του όσο και με την έκφραση της φωνής του δίνοντας σε κάθε σκηνή εκείνο που θέλει να κρύψει και εκείνο που θέλει να αποκαλύψει. Ο Τζέρι είναι κατά κάποιο τρόπο η αντίθετη μορφή, δεν πατάει σταθερά στο έδαφος έχοντας ενοχές αλλά και πάθος για αυτό που αγαπάει. Στο ρόλο ο Κώστας Μπίγαλης, γνωστός τραγουδιστής, ο οποίος κινείται με την ίδια άνεση στη σκηνή όπως και στο πάλκο. Στο ρόλο της μεσοαστής γυναίκας με τον ασταθή ψυχισμό και τη διαρκή αναζήτηση της επιβεβαίωσης, η υπέροχη Έμμυ Δημητρακοπούλου. 

Χρήστος Μάραντος