Ανταπόκριση από το Μεξικό: Ξεσηκωμός ενάντια στην εκλογική νοθεία (online)

Διαδήλωση στις 2 Ιούλη

Για δεύτερη φορά σε έξι χρόνια, ξέσπασαν διαδηλώσεις μετά από ένα εκλογικό αποτέλεσμα που θεωρείται ιδιαίτερα προβληματικό. Το πλαίσιο έχει να κάνει με την απάντηση που επέλεξαν οι κυρίαρχες ελίτ της χώρας απέναντι σε απόπειρες αμφισβήτησής τους στις κάλπες. Το παλιό κυρίαρχο κόμμα, το PRI, είχε τον έλεγχο της μεξικανικής προεδρίας για 70 χρόνια.

Από το 2000, η προεδρία βρίσκεται στα χέρια ενός δεξιού νεοφιλελεύθερου κόμματος, του PAN. Όμως στις εκλογές του 2006 και το PAN και το PRI δέχθηκαν την πίεση ενός αριστερού υποψήφιου, του Αντρές Μανουέλ Λόπες Ομπραδόρ.

Ήταν χαρισματικός και πολύ δημοφιλής για τη θητεία του ως δήμαρχος της πρωτεύουσας. Υποσχέθηκε να καταπολεμήσει τη διαφθορά, να βάλει τους πλούσιους να πληρώσουν φόρους και να ήταν αντίθετος στις νεοφιλελεύθερες ιδιωτικοποιήσεις.

Μέσα στη χρονιά του 2005 βρισκόταν επικεφαλής των δημοσκοπήσεων και η μεξικανική άρχουσα τάξη ανησυχούσε. Από τη μεριά της άρχισε μια εκστρατεία στα ΜΜΕ λέγοντας ότι θα ήταν επικίνδυνος για το Μεξικό, ότι θα προκαλούσε κρίση και θα μετατρεπόταν σε ριζοσπάστη σαν τον Ούγκο Τσάβες της Βενεζουέλας.

Παρόλα αυτά, ο υποψήφιος του PAN, Φελίπε Καλντερόν, κέρδισε με λιγότερο από μισή μονάδα διαφορά. Υπήρχαν αναρίθμητες αναφορές για νοθείες σε κάλπες. Έτσι, ο Ομπραδόρ δεν αποδέχθηκε το αποτέλεσμα, ανακηρύσσοντας τον εαυτό του νόμιμο πρόεδρο, και κάλεσε σε διαδηλώσεις.

Μία συγκεκριμένη διαδήλωση ήταν ιδιαίτερα μαζική. Οι εφημερίδες έλεγαν πως ήμασταν εκατομμύρια. Οι οπαδοί του Ομπραδόρ κατέλαβαν το κέντρο της πρωτεύουσας για μήνες, μπλοκάροντας την κυκλοφορία σε μια από τις κεντρικής λεωφόρου.

Ο ορκομωσία του Καλντερόν ήταν σκέτη φάρσα. Χρειάστηκε να μπει από την πίσω πόρτα, επειδή η μπροστινή είχε αποκλειστεί από διαδηλωτές. Δεν μπορούσε να κάνει την ομιλία του, από τις δυνατές φωνές που ακούγονταν.

Από τότε, ο Καλντερόν και το PAN έχασαν κι άλλους υποστηρικτές, λόγω του πολέμου κατά των ναρκωτικών που εξαπέλυσαν. Περισσότεροι από 50 χιλιάδες άνθρωποι έχουν σκοτωθεί.

Όλοι γνωρίζουν κάποιον που έχει σκοτωθεί, ή τουλάχιστον είχε κάποια άσχημη εμπερία. Υπάρχουν περιοχές όπου οι συμμορίες των ναρκωτικών συλλέγοουν ακόμη και φόρους.

Η χρήση του στρατού δεν έχει λειτουργήσει. Όποτε σκοτώνουν ή συλλαμβάνουν έναν ηγέτη συμμορίας, κάποιος άλλος παίρνει τη θέση του. Ο στρατός είναι εξάλλου τόσο διεφθαρμένος σε κάποιες περιοχές, ώστε ο πόλεμος των ναρκωτικών διεξάγεται στο εσωτερικό του.

Το πραγματικό πρόβλημα είναι κοινωνικό, ιδιαίτερα στο Βορρά, όπου η ανεργία είναι πολύ υψηλή. Ο αγροτικός τομέας έχει επηρεαστεί απίστευτα από τη συμφωνία ελεύθερου εμπορίου NAFTA, με τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Οι νέοι άνθρωποι δεν έχουν δουλειές και ευκαιρίες, τους είναι όμως αρκετά εύκολο να μπλεχτούν με τις συμμορίες των ναρκωτικών.

Ήταν τόσο μεγάλη η αποτυχία του PAN, ώστε βοήθησε το PRI. Από το 2006, το PRI προωθεί τον Πένια Νιέτο ως επόμενο πρόεδρο.

Στις 11 Μάη, ο Πένια Νιέτο πήγε να κάνει μια ομιλία σε ένα από τα ιδιωτικά πανεπιστήμια της ελίτ του Μεξικού. Πολυς κόσμος διαδήλωσε και προσπάθησε να παρεμποδίσει την ομιλία του, ενώ μετά την ομιλία τού έκαναν ερωτήσεις για το ρόλο του στην καταστολή των κινητοποιήσεων στο Ατένκο, έξι χρόνια πριν.

Το PRI είπε πως μόνο 131 άνθρωποι σε εκείνη τη διαμαρτυρία ήταν γνήσιοι, και τους υπόλοιπους τους είχε στείλει ο Ομπραδόρ. Έτσι, ο κόσμος άρχισε να λέει “Εγώ είμαι το νούμερο 132”.

Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι πήραν μέρος στις κινητοποιήσεις μας. Φοιτητές, εργάτες και αγρότες. Η κατάσταση δεν είναι ίδια με το 2006, γιατί ο Πένια Νιέτο κέρδισε με 7% διαφορά. Είναι πιθανό ότι και χωρίς όλων των ειδών τις νοθείες, θα είχε πάλι κερδίσει. Όμως αυτό δεν νομιμοποιεί το εκλογικό αποτέλεσμα.

Πλήρωσε τα ΜΜΕ για να τον προωθήσουν και να βυθίσουν τον Ομπραδόρ -κάτι που απαγορεύεται από το σύνταγμα. Κυκλοφορούν βίντεο που δείχνουν ότι κάλπες νοθεύτηκαν, ακόμη και κάηκαν. Ενώ υπήρχε σίγουρα και πολλή εξαγορά ψήφων.

Οι διαδηλώσεις συνεχίζονται και μετά τις εκλογές. Και ο Ομπραδόρ και ο υποψήφιος του PAN έχουν αμφισβητήσει το αποτέλεσμα. Οι νομικοί μηχανισμοί για την ακύρωση των εκλογών υπάρχουν, όπως φαίνεται ότι υπάρχουν και τα στοιχεία. Όμως το ζήτημα είναι στα χέρια του κόσμου. Υπάρχουν ήδη πολλές χιλιάδες που διαδηλώνουν. Αν ο λαός στην Αίγυπτο μπορεί να ανατρέψει ένα ασύγκριτα ισχυρότερο καθεστώς, γιατί όχι και στο Μεξικό;