Με τη διαδικασία του κατεπείγοντος έφερε ο Υπουργός Παιδείας, Αρβανιτόπουλος στη Βουλή νομοσχέδιο για αλλαγές στο νόμο Πλαίσιο. Οι βουλευτές πήραν στα χέρια τους το νόμο τη Δευτέρα 30 Ιούλη και η διαδικασία έχει ήδη ξεκινήσει, με ελάχιστο χρόνο για συζήτηση ή για παρέμβαση φορέων. Οι αλλαγές του Αρβανιτόπουλου είναι το πρώτο στάδιο για τη μεγάλη επίθεση που έχει προαναγγείλει, την κατάργηση και συγχώνευση δεκάδων τμημάτων ΑΕΙ και ΤΕΙ σε όλη τη χώρα.
Η Διαμαντοπούλου και ο Λοβέρδος καταγγέλλουν το νομοσχέδιο ως “αντιμεταρρυθμιστικό”, ισχυριζόμενοι ότι ο Αρβανιτόπουλος υποχωρεί στις πιέσεις. Η πραγματικότητα είναι ότι ο Αρβανιτόπουλος κάνει κάποιες υποχωρήσεις απέναντι στους Πρυτάνεις, προσπαθώντας να βρεθεί τρόπο να εφαρμοστεί πραγματικά η διάλυση των Πανεπιστήμιων που εμπνεύστηκε η Διαμαντοπούλου. Για παράδειγμα επαναφέρει την ισχύ των τμημάτων στη θέση των πολυπλόκαμων “Σχολών” που έχει ο νόμος Πλαίσιο. Εξαφανίζει τελείως το ρόλο των φοιτητών στην εκλογή των οργάνων, ενώ δίνει περισσότερο κύρος στους “αρχαιότερους” καθηγητές που μπορούν να δίνουν λύση όταν υπάρχει αδιέξοδο.
Σχεδιασμός
Το βασικό που κάνει για να ξεμπλοκάρει την ήττα που έχει υποστεί στα Πανεπιστήμια είναι ότι δίνει παράταση στις σημερινές διοικήσεις των Πανεπιστημίων, παρόλο που σύμφωνα με το νόμο Διαμαντοπούλου είναι παράνομες μιας και σχεδόν πουθενά δεν έχουν γίνει εκλογικές διαδικασίες σύμφωνα με το νέο νόμο. Στο σχεδιασμό για την επόμενη προσπάθεια εκλογικής διαδικασίας, προβλέπει πλέον επιστολική αλλά και ηλεκτρονική ψήφο, για να αντιμετωπιστούν οι καταλήψεις και οι διαδηλώσεις των φοιτητών και των Πανεπιστημιακών.
Το νομοσχέδιο όμως ανοίγει το δρόμο και για την κατάργηση – συγχώνευση τμημάτων. Ρυθμίζει τον τρόπο με τον οποίο μπορούν να καταργούνται, να κατατέμνονται, να μετονομάζονται τμήματα ή να αλλάζει η έδρα τους. Έχει ήδη εξαγγείλει νέο νομοσχέδιο που θα καθορίζει συγκεκριμένα ποια τμήματα θα διαλυθούν, με διάφορες δικαιολογίες. Η διάλυση τμημάτων γίνεται και όπλο στα χέρια της κυβέρνησης για να αντιμετωπίσει Πανεπιστήμια που δεν θα υποτάσσονται στις επιλογές της.
Συνολικά, οι αλλαγές στο νόμο Πλαίσιο και οι καταργήσεις τμημάτων, πίσω από τα μεγάλα λόγια για “αναδιαρθρώσεις” και “εκσυγχρονισμούς” είναι το μερίδιο του Υπουργείου Παιδείας στις περικοπές και στη λιτότητα που έχει αναλάβει να προωθήσει η συγκυβέρνηση κάτω από τις οδηγίες της Τρόικας. Στις συζητήσεις των τριών αρχηγών έχει ήδη μπει στο τραπέζει η επιβολή διδάκτρων στους φοιτητές που ξεπερνούν τα μίνιμουμ έτη στη σχολή, και υποχρεωτικών διδάκτρων σε όλα τα μεταπτυχιακά.
Οι αλλαγές του Αρβανιτόπουλου δεν είναι “ανατροπή” του νόμου της Διαμαντοπούλου, αλλά επιθετική προσπάθεια εφαρμογής του. Το κίνημα των φοιτητών και των Πανεπιστημιακών έχει καταφέρει μέχρι σήμερα να μην περάσει ο οδοστρωτήρας της Διαμαντοπούλου. Έχει τη δύναμη να κάνει το ίδιο με την επίθεση του Αρβανιτόπουλου. Μαζί με όλο το εργατικό κίνημα που αντιστέκεται στη λιτότητα.