Η πολιτική κρίση: Ενα “θνήσκον” ΠΑΣΟΚ;

Φοβερή είναι η διαδρομή που έκανε το φλασάκι με τη «λίστα Λαγκάρντ». Το γαϊτανάκι ξεκίνησε πριν από δύο χρόνια από την τότε Υπουργό Οικονομικών της Γαλλίας όταν το φλασάκι πέρασε στα χέρια του ομόλογου της, Γιώργου Παπακωνσταντίνου, από εκεί πήγε στον πρώην επικεφαλής του ΣΔΟΕ, Γιάννη Διώτη που ενημέρωσε τον διάδοχο του Παπακωνσταντίνου στο Υπουργείο Οικονομικών, Βαγγέλη Βενιζέλο, που όταν έφυγε από το ΣΔΟΕ του το παρέδωσε στο γραφείο του, από το συρτάρι του οποίου «ανέγγιχτο» κατέληξε στον τωρινό πρωθυπουργό, Αντώνη Σαμαρά όταν ο Βενιζέλος «ανακάλυψε» ότι δεν υπάρχει έρευνα για τα εν λόγω στοιχεία...

Μόνο με την περιγραφή της διαδρομής που έχει κάνει η λίστα με τους περίπου δύο χιλιάδες μεγαλοκαταθέτες στην ελβετική τράπεζα ΗSBC, μπορεί να καταλάβει κανείς γιατί όλος ο κόσμος έχει γεμίσει με αστεία, ανέκδοτα, σκιτσάκια με λίστες και φλασάκια. Πέραν όμως από τη γελοιότητα του πράγματος, η «λίστα Λαγκάρντ» αποτελεί τον νέο κρίκο στη σειρά των σκανδάλων που έχουν αποκαλυφτεί τα προηγούμενα χρόνια.

Οι κραυγές του Βενιζέλου, τα υπονοούμενα του Παπακωνσταντίνου και οι απαντήσεις του Διώτη ούτε πείθουν κανένα, ούτε δικαιολογούν ο,τιδήποτε. Ο Βενιζέλος βρίσκεται στη δυσκολότερη θέση από όλους όσους εμπλέκονται. Η συνέντευξή του στο Mega δεν θύμιζε σε τίποτα τις παλιότερες τηλεοπτικές εμφανίσεις του. Ούτε τον συνηθισμένο του στόμφο διέθετε, ούτε αστειάκια έκανε, ούτε την ψυχραιμία του μπορούσε να συγκρατήσει. Μόνο κραυγές και υπεκφυγές.

Ισχυρίστηκε ότι ποτέ δεν έχει δει το υλικό που υπάρχει στο φλασάκι, ενώ «νόμιζε» ότι δεν είχε ιδιαίτερη αξία αφού βρισκόταν στη διάθεση του Διώτη και του Παπακωνσταντίνου σχεδόν εννιά μήνες πριν το πάρει στα χέρια του ο ίδιος ουσιαστικά καρφώνοντας τους.

Θεωρία

Στην ερώτηση για το αν ζήτησε ο ίδιος να γίνουν έρευνες πάνω στα στοιχεία που περιείχε το φλασάκι, είπε ότι έδινε συνεχώς εντολές να κυνηγηθεί η φοροδιαφυγή, αλλά δεν συγκεκριμενοποίησε την εντολή για αυτή την περίπτωση καθώς αυτό που χρειαζόταν να κάνει ήταν να δίνει την πολιτική κατεύθυνση και οι συνεργάτες του να κινούνται. Τέλος, προσπάθησε να αποπροσανατολίσει από το συγκεκριμένο γεγονός με τη θεωρία της «στοχοποίησης της παράταξης», του ίδιου και του ΠΑΣΟΚ.

Ο Παπακωνσταντίνου έκανε το ανάποδο, κάρφωσε τον Βενιζέλο δηλώνοντας και αυτός στο Mega ότι έδωσε τη λίστα στο Διώτη και «από κει και πέρα ρωτήστε τον επόμενο» Υπουργό Οικονομικών.

Πρώτα βέβαια έκανε την κωλοτούμπα να παραδεχτεί ότι υπάρχει η «λίστα Λαγκάρντ». Τον Ιούνη του 2011 σε έγγραφο του προς τη Βουλή ανέφερε ότι «το ΣΔΟΕ δεν κατέχει κατάσταση με τους Έλληνες φορολογουμένους φυσικά και νομικά πρόσωπα που διατηρούν καταθέσεις ή που μετέφεραν κεφάλαια σε Τραπεζικά Ιδρύματα του εξωτερικού και ειδικότερα στην Ελβετία».

Ο Διώτης πέταξε το μπαλάκι των ευθυνών στους άλλους δύο. Σε συνέντευξη του στα ΝΕΑ του Σαββατοκύριακου (6-7 Οκτώβρη) λέει χαρακτηριστικά «το συγκεκριμένο αρχείο μου παραδόθηκε ατύπως. Η άτυπη παράδοση δεν σημαίνει και ρητή εντολή και ακόμα περισσότερο εκπεφρασμένη κυβερνητική βούληση προς έρευνα».

Για να χρυσώσει το χάπι (με τη βοήθεια των ερωτήσεων και της περιγραφής της συνέντευξης από το Σταύρο Θεοδωράκη) προσπαθεί να πλασάρει το προφίλ του άτεγκτου εισαγγελέα αφού ήταν στο τιμόνι στην επιχείρηση για τη 17 Νοέμβρη, του ελεγκτή που κινείται με «φανατική προσήλωση» στη νομιμότητα και του παλιού αριστερού αφού όταν ήταν φοιτητής ήταν και οικοδόμος, και μέλος στην ΚΝΕ και πουλούσε και πολύ τον Ριζοσπάστη και κατάγεται από αριστερή οικογένεια.

Πέρα από αυτό το περιτύλιγμα σε ένα σημείο της συνέντευξής του αναφέρεται στην ρίζα του προβλήματος. «Σε κάθε περίπτωση οι έρευνες μεγάλων λογαριασμών είναι πολύ δύσκολες. Αυτό δεν αφορά μόνο πολιτικούς, αφορά τους πάντες που έχουν οφσόρ εταιρίες». Και πιο κάτω «Ο νόμος είναι σαν τον ιστό της αράχνης, τα μεγάλα έντομα των διαρρηγνύουν και φεύγουν, τα μικρά συλλαμβάνονται».

Αυτό είναι η αλήθεια. Ακόμα και αν βάλουμε στην άκρη το φλασάκι της Λαγκάρντ, το πραγματικό ζήτημα όσον αφορά τους μεγάλους φοροφυγάδες δεν είναι ότι δεν γνωρίζουμε ποιοι είναι. Τα «μεγάλα έντομα» που λέει και ο Διώτης είχαν και έχουν τις πλάτες των κυβερνήσεων και την οικονομική δύναμη όχι μόνο να αποφεύγουν οποιοδήποτε έλεγχο, αλλά έχουν και το νόμο να λειτουργεί για αυτούς. Ένα και μόνο νούμερο για παράδειγμα είναι αρκετό. Οι εφοπλιστές στην Ελλάδα απολαμβάνουν 52 διαφορετικές φοροαπαλλαγές.

Ό,τι και να γίνει με την παραπάνω λίστα, ένα είναι το βέβαιο. Το σκάνδαλο με το φλασάκι είναι ένα ακόμα καρφί στο φέρετρο για το «θνήσκον ΠΑΣΟΚ». Η έκφραση δεν είναι δική μας. Ανήκει στον Αντώνη Καρακούση του Βήματος σε άρθρο του στις 4/10. Νουθετεί τον Βενιζέλο να μην δώσει άλλη μάχη να κρατήσει το ΠΑΣΟΚ αφού είναι «ένα κόμμα απομειωμένο και πολιτικά ανίσχυρο».

Αυτή την άποψη έχει σίγουρα η βάση του ΠΑΣΟΚ αφού το 44% του 2009 έγινε 12% στις τελευταίες εκλογές για να μην αναφερθούμε στα νούμερα των δημοσκοπήσεων, ενώ οι δυνάμεις της ΠΑΣΚΕ στα συνδικάτα στρέφονται μαζικά προς την αριστερά, ειδικά την τελευταία χρονιά.

Τώρα, η κρίση του ΠΑΣΟΚ είναι ακόμα πιο φανερή και στο εσωτερικό του. Ο Ραγκούσης έφυγε, ο Λοβέρδος φτιάχνει νέο κόμμα, βουλευτές δηλώνουν ότι δεν θα ψηφίσουν το πακέτο μέτρων και προσπαθούν να κρατήσουν αποστάσεις από το Βενιζέλο.

Τέλος, αυτή η κρίση μεταφέρει τους κλυδωνισμούς της σε όλη τη συγκυβέρνηση. Η τρικομματική κυβέρνηση του Σαμαρά επιδιώκει να χρησιμοποιήσει την «κόλλα» της Μέρκελ για να παραμείνει συγκολλημένη, αλλά το μέλλον της βρίσκεται στο ίδιο φέρετρο με το «θνήσκον ΠΑΣΟΚ».