Αριστερή Κίνηση στη Ν. Υόρκη

- Τι είναι η Αριστερή Κίνηση Νέας Υόρκης;

H Aριστερή Κίνηση Νέας Υόρκης (ΑΚΝΥ) είναι μια οργάνωση που φτιάχτηκε πριν από ενάμισι χρόνο. Συμμετέχει κόσμος που ήταν ενεργός στο κίνημα Occupy, από το Occupy Astoria που είναι η ελληνική γειτονιά στη Νέα Υόρκη, κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ, κόσμος που πρόσκειται στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ακόμα και αναρχικοί, με μια πιο πλατιά έννοια του όρου.

Δύο πράγματα έφεραν αυτόν τον κόσμο κοντά: Οι αγώνες των τελευταίων χρόνων και η άνοδος της αριστεράς, με το ΣΥΡΙΖΑ να φθάνει το 27%. Και η είδηση-σοκ ότι στην κοινότητα στη Νέα Υόρκη άρχισαν να δραστηριοποιούνται οι νεοναζί της Χρυσής Αυγής.

- Ποιοι είναι οι στόχοι της Αριστερής Κίνησης;

Ενα από τα κέντρα της δραστηριότητάς μας είναι να βάλουμε φρένο στη Χρυσή Αυγή για να μη συμβεί στη Νέα Υόρκη αυτό που συνέβη στο Μόντρεαλ, όπου οι νεοναζί της Χ.Α έχουν αναπτυχθεί σε βαθμό που να δίνουν συνεντεύξεις στα κανάλια. Στη Νέα Υόρκη κρύβουν τα πρόσωπά τους, ξεκίνησαν προσπαθώντας να χτίσουν την επιρροή τους πάνω σε βασανιστές που μετά τη χούντα διέφυγαν στις ΗΠΑ και στους απογόνους τους, αλλά δεν είναι πολλά άτομα.

Να φέρω ένα παράδειγμα. Οργανώσαμε μια προβολή του ντοκιμαντέρ “Ταξισυνειδησία” για τους ελληνοαμερικάνους και το εργατικό κίνημα και ακολούθησε συζήτηση με συμμετοχή πάνω από 200 αγωνιστών-τριων. Ηρθαν πέντε χρυσαυγίτες να προβοκάρουν, αλλά δεν κράτησε πολύ αυτό, τους έπιασε ο κόσμος από τους γιακάδες και τους πέταξε έξω.

Ομως χρειάζεται να είμαστε σε επιφυλακή, μπορεί να αλλάξει γρήγορα αυτό, ό,τι γίνεται εδώ έχει αντίκτυπο στην κοινότητα στις ΗΠΑ, γι' αυτό χρειάζεται συνεχή αγώνα. Δες τι έγινε με το ΚΚΕ στο Πέραμα, παίρνουν θάρρος γιατί έχουν κάλυψη. Οχι ότι θα αρχίσουν να χτυπάνε μετανάστες εδώ, αφού η Αστόρια είναι γειτονιά μεταναστών. Στέλνουν βέβαια απειλές μέσω ίντερνετ σε αριστερούς καθηγητές κλπ. Το θέμα είναι να μην επιτρέψουμε στους νεοναζί να νομιμοποιηθούν σαν ένα κομμάτι της ελληνικής κοινότητας και όλος ο κόσμος να καταλάβει ότι είναι μια ρατσιστική συμμορία χιτλερικών.

Π.χ την 25 Μαρτίου εμφανίστηκαν νεοναζί για να εκμεταλλευτούν την επέτειο και μοίρασαν προκηρύξεις. Δεν τους πήραμε χαμπάρι. Για την ακρίβεια, κάποιοι τους πήραν, αλλά ξέρεις, οι ρεφορμιστικές δυνάμεις πολλές φορές υποτιμάνε τον κίνδυνο των φασιστών. Όμως στις 21 Απριλίου, στην επέτειο της χούντας, μάθαμε πού και πότε και όταν προσπάθησαν να κάνουν μια διαδήλωση στο πάρκο Αθήνας στην Αστόρια, καταλάβαμε το χώρο από το πρωί και οργανώσαμε αντιφασιστική συγκέντρωση με ένα τεράστιο πανό στα ελληνικά και στα αγγλικά “ποτέ ξανά φασισμός”. Μαζεύτηκε κόσμος από την κοινότητα και από το occupy. Το μόνο που έκαναν ήταν να τριγυρνάνε σε ένα αμάξι με μια σημαία της Χρυσής Αυγής.

Οταν πάλι ήρθε ο Τσίπρας να μιλήσει, ήταν γύρω εκεί στις 19 Γενάρη, ξανά πέντε έξι χρυσαυγίτες είχαν μπει στο χώρο για να κάνουν προβοκάτσια, αλλά δεν τους πέρασε. Πάνω από εκατό άτομα μαζευτήκαμε στο προξενείο σε συμπαράσταση στις 19 Γενάρη την ημέρα αφιερωμένη στην “Αθήνα πόλη αντιφασιστική” σε ταυτόχρονα συγκέντρωση την ίδια μέρα. Σήμερα συζητάμε την ιδέα να κάνουμε ένα πλατύ αντιφασιστικό φεστιβάλ μέσα στην Αστόρια.

- Αλλά και στην πρόσφατη επίσκεψη Σαμαρά στις ΗΠΑ, ήσασταν ξανά εκεί.

Η Αριστερή Κίνηση δεν είναι μόνο αντιφασιστική. Το άλλο σημαντικό πράγμα που κάνουμε είναι η οργάνωση ενημέρωσης και συμπαράστασης στους αγώνες στην Ελλάδα. Παράδειγμα, όταν έγινε η επιστράτευση των εργαζομένων στο ΜΕΤΡΟ της Αθήνας κάναμε ανακοίνωση που τη στείλαμε σε όλα τα ΜΜΕ, το ίδιο με την επιστράτευση των καθηγητών, προσπαθήσαμε να τραβήξουμε τους εδώ συνδικαλιστές καθηγητές που βρίσκονταν σε παράλληλη απεργιακή δράση στο Σικάγο σε συμπαράσταση.

Οταν έκλεισαν την ΕΡΤ καλέσαμε στο Ζουκότι Παρκ κινητοποίηση συμπαράστασης στην κατάληψη των εργαζομένων στην ΕΡΤ, αλλά και στο κίνημα του Γκεζί στην Τουρκία. Κάναμε κοινή εκδήλωση μαζί με τούρκικες συλλογικότητες που συμμετείχαν και αυτοί στο Occupy wall street – εκεί είχε γίνει η πρώτη επαφή. Ο τουρκικός τύπος στις ΗΠΑ τούς κατηγόρησε σαν ‘πληρωμένους πράκτορες των ελλήνων'(!) - τα ίδια που κάνουν και οι 'δικοί' μας δηλαδή.

Οταν ήρθε να μιλήσει ο Δένδιας σε ένα κολέγιο για τη “Δικαιοσύνη”, πήγαμε έξω και ανοίξαμε πανό. Την ίδια ώρα μέσα στην αίθουσα με ερωτήσεις από κάτω τον εκθέσαμε: Για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, για τους βασανισμούς στα αστυνομικά τμήματα, γιατί αφήνει ανενόχλητη την Χ.Α να χτυπάει κόσμο. Με ένα ψευτοχαμόγελο έλεγε ότι οι καταγγελίες της Διεθνούς Αμνηστίας και άλλων οργανώσεων είναι ‘υπερβολικές'. Ήταν σαν εικόνα από βιβλίο του Τζόρτζ Οργουελ. Και το Σαμαρά, παρότι ήταν καλοκαίρι και είχε φύγει πολύς κόσμος τον υποδεχτήκαμε με πανό έξω από τον ΟΗΕ, με πλακάτ υποστήριξης στην ΕΡΤ και πανό ενάντια στο φασισμό.

- Πλούσια δράση για ενάμισι χρόνο, δεν είναι;

Κυκλοφορεί ανέκδοτο ότι είμαστε η αριστερή οργάνωση με την πιο πλούσια δράση στις ΗΠΑ, είναι βέβαια αστείο, αλλά κρύβει μια μικρή αλήθεια. Αυτό που συζητάμε τώρα μέσα στην κίνηση είναι πως, σαν αριστεροί ελληνοαμερικάνοι μετανάστες μπορούμε να δραστηριοποιηθούμε όχι μόνο σε ζητήματα που αφορούν την Ελλάδα, αλλά σε ζητήματα που αφορούν εμάς τους ίδιους εδώ που ζούμε.

- Επαιξε ρόλο το κίνημα Occupy και οι αλλαγές μέσα στο αμερικάνικο κίνημα στην δική σας κίνηση;

Το Οccupy ήταν ένας μετεωρίτης που χτύπησε τη Νέα Υόρκη. Ξαφνικά η οργή του κόσμου εκδηλώθηκε, για το ότι δώσαν τα λεφτά στους τραπεζίτες και παίρνουν τα σπίτια από τους φτωχούς και τους φοιτητές που δεν μπορούν να πληρώσουν τα δάνεια - που φτάνουν μέχρι και 100.000 δολάρια. Βγαίνεις από το πανεπιστήμιο με ένα τεράστιο χρέος που δεν θα μπορέσεις να ξεπληρώσεις ποτέ. Μεγάλο κομμάτι του Occupy είχε να κάνει με αυτό.

Οπως σωστά λέγαμε, πίσω στο 1999, το Σιατλ άλλαξε τον κόσμο. Στις ΗΠΑ πριν από το Σιατλ, μπορεί εμείς να μιλάγαμε για τον καπιταλισμό, αλλά ο κύριος όγκος της αριστεράς και των προοδευτικών ασχολούνταν αποσπασματικά με τα δικαιώματα των γυναικών, των ομοφυλόφιλων, το αντιπολεμικό κίνημα χωρίς να προσδιορίζουν το σύστημα σαν υπεύθυνο για την καταστροφή. Αυτό άλλαξε με το Σιατλ, το κίνημα άρχισε να μιλάει για τον καπιταλισμό.

Και με το Occupy Wall Street, απλώθηκε σε όλη τη χώρα. Οι κινητοποιήσεις σήμερα μπορεί να έχουν σταματήσει, αλλά στη συνείδηση των ανθρώπων έχει καταγραφεί η αλλαγή: το σύστημα είναι χαλασμένο, δεν είναι για εμάς. Αυτό είναι μια καινούργια εξέλιξη, σημαντική για εμάς. Ο κόσμος αισθάνεται προδομένος από τον Ομπάμα, γιατί πολλοί είχαν αυταπάτες ότι τα πράγματα θα είναι καλύτερα, αλλά έχει κάνει χειρότερες περικοπές και επιθέσεις στα δημοκρατικά δικαιώματα απ' ό,τι έκανε ακόμα και ο Μπους. Οι ίδιοι άνθρωποι ενεργοποιήθηκαν μετά στο Occupy.

- Πως βλέπετε ότι μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα και σε ποια προοπτική;

Πάνω σε αυτό το θέμα υπάρχει πολύ έντονη συζήτηση μέσα στην Κίνηση. Είναι οι σύντροφοι που υποστηρίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ με αυταπάτες. Είναι πάρα πολλοί αυτοί που δεν έχουν αυταπάτες, αλλά θέλουν να δούνε το ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση με κάποια μορφή. Και φυσικά είναι μεγάλο κομμάτι αυτοί που έχουν απογοητευτεί για τη δεξιά στροφή του ΣΥΡΙΖΑ που πριν από ενάμισι χρόνο ακουγόταν πολύ πιο ριζοσπαστικός απ' ότι σήμερα. Μετά από το πρόσφατο Συνέδριο, μάλιστα, πολλοί άνθρωποι έχουν χάσει από τον άνεμο που φούσκωνε τα πανιά τους. Αντίστοιχα, οι σύντροφοι που συμφωνούν με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και με το πρόγραμμα της για μονομερείς κινήσεις, ολική διαγραφή του χρέους, να φύγουμε από το ευρώ κλπ είναι περισσότεροι απ' ό,τι ήταν πριν.