Ο ΣΕΒ ανοιχτά και καθαρά αναδεικνύει αυτό το ζήτημα, επιχειρηματολογεί κατά «των εμποδίων που δεν αφήνουν την αγορά να λειτουργήσει» ανεξέλεγκτα και δίνει το πράσινο φως σε κάθε εργοδότη να μην εφαρμόζει Συλλογική Σύμβαση. Είναι χαρακτηριστικό ότι έχουν αυξηθεί οι εκβιασμοί της εργοδοσίας σε δεκάδες μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις. Ή υπογράφεις ατομική σύμβαση εργασίας ή απολύεσαι, είναι η αντιμετώπιση των αφεντικών. Ενδεικτική είναι η έρευνα της εταιρείας Interview που παρουσίασε το ΤVXS, η οποία αναφέρει ότι 36% των επιχειρήσεων στη Βόρειο Ελλάδα απειλεί πως θα «αναγκαστεί να προχωρήσει» σε απολύσεις εργαζομένων μέσα στον Ιανουάριο.
Η κυβέρνηση «χορεύει» στο ρυθμό που δίνει ο Δασκαλόπουλος. Μαζί και τα «παπαγαλάκια» στον φιλοκυβερνητικό Τύπο που επιδοκιμάζουν την υποτιθέμενη μάχη που δίνει η κυβέρνηση με πρωταγωνίστρια την Λούκα Κατσέλη να βάλει φρένο στις απαιτήσεις της Τρόικα. Είναι σκέτη απάτη τη στιγμή που ο διευθυντής του ΔΝΤ και ο Επίτροπος της ΕΕ καλείται να μιλήσει στην Βουλή, να υποστηρίζουν οι υπουργοί ότι δίνουν μάχη με την Τρόικα.
Κατακραυγή
Ο Παναγόπουλος επίσης χρησιμοποιεί παρόμοια επιχειρήματα. Στο Γενικό Συμβούλιο της ΓΣΕΕ που έγινε το Σάββατο 4 Δεκέμβρη μετά την κατακραυγή για τις μυστικές συναντήσεις του με τον ΣΕΒ «διαρρήγνυε τα ιμάτια του» ότι οι συζητήσεις για την υπερίσχυση των επιχειρησιακών συμβάσεων έναντι των κλαδικών θα γίνονται μόνο κάτω από όρους και προϋποθέσεις. Οι ειδικές συμβάσεις «θα υπογράφονται μόνο όπου υπάρχει σωματείο, όπου είναι πιστοποιημένο το πρόβλημα της επιχείρησης και θα έχουν ετήσια και αναθεωρήσιμη ισχύ».
Το εργατικό κίνημα δεν πρέπει να αφήσει κανένα περιθώριο σε τέτοιους συμβιβασμούς. Αυτοί οι συμβιβασμοί το μόνο που κάνουν είναι να ανοίγουν τους ασκούς του Αιόλου και να δίνουν το δικαίωμα στους εργοδότες να καταργήσουν στην πράξη κάθε Συλλογική Σύμβαση. Είναι μύθος ότι αν δεχτούμε περικοπές μισθών θα σώσουμε θέσεις εργασίας. Το παράδειγμα της Ιρλανδίας, όπου τα συνδικάτα είχαν αυτήν την αντιμετώπιση, όχι μόνο δεν έφερε κανένα αποτέλεσμα, αλλά αντίθετα αφόπλισε την εργατική τάξη από το δυνατότερο όπλο της, τις απεργίες, μέχρι το πρόσφατο ξέσπασμα των εργαζόμενων και εκεί.
Αποχώρηση
Καταγγέλοντας τη στάση του Παναγόπουλου οι παρατάξεις της Αυτόνομης Παρέμβασης (ΣΥΡΙΖΑ) και της ΔΑΚΕ αποχώρησαν από το προεδρείο της ΓΣΕΕ μέχρι να γίνει νέο Συνέδριο. Αυτές οι κινήσεις δείχνουν μέχρι πού έχει φτάσει η πίεση από τη διάθεση του κόσμου. Η συνεργασία ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ-ΣΥΝ καταρρέει μπροστά στην οργή των εργατών. Το ζήτημα είναι να μετατρέψουμε αυτή την οργή σε οργάνωση από τα κάτω.
Άλλωστε, τις τελευταίες μέρες οι εργαζόμενοι στις Συγκοινωνίες και στα ΜΜΕ δείχνουν ότι εκτός από τη διάθεση υπάρχει και η πραγματική δυνατότητα να βγουν απεργίες σε κόντρα με τα εμπόδια που βάζουν οι συνδικαλιστικές γραφειοκρατίες. Μπορεί οι απεργίες διαρκείας στους Δήμους και στα καράβια να σκόνταψαν στις ηγεσίες τους, αλλά ο αγώνας για οργάνωση από τα κάτω συνεχίζεται.
Η επιτυχία της Πανεργατικής Απεργίας στις 15 του Δεκέμβρη μπορεί να σταματήσει τις επιθέσεις στις ΣΣΕ και να δώσει νέα ώθηση στην μάχη για να βγουν απεργίες που δεν θα μείνουν στη μέση του δρόμου, αλλά θα απλωθούν σε όλο τον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα για τη συνολική ανατροπή των επιθέσεων και της κυβέρνησης.