Εργατικό κίνημα
Αριστερή παρέμβαση στο Συνέδριο ΓΣΕΕ
To Συνέδριο της ΓΣΕΕ γίνεται σε μια στιγμή που η εργατική τάξη δίνει ένα μεγάλο αγώνα απέναντι στα Μνημόνια. Τη μάχη του ασφαλιστικού και τη σύγκρουση με τις ιδιωτικοποιήσεις. Γίνεται ένα περίπου μήνα μετά τη μεγάλη Γενική Απεργία στις 4 Φλεβάρη που ήταν μια από τις πιο πετυχημένες απεργίες των τελευταίων χρόνων. Με εκατοντάδες χώρους δουλειάς να έχουν βάλει λουκέτο και εκατοντάδες χιλιάδες απεργούς σε κάθε γωνιά της Ελλάδας. Απέναντι σε αυτή τη διάθεση του κόσμου να συγκρουστεί με τα Μνημόνια, η ΓΣΕΕ είναι πολύ μακριά.
Αντί να κλιμακώσει άμεσα απεργιακά για να φτάσει σε αυτό που όλος ο κόσμος παλεύει, δηλαδή να μην τολμήσει η κυβέρνηση καν να καταθέσει το ασφαλιστικό, η ΓΣΕΕ αφήνει τα περιθώρια στην κυβέρνηση να ξεφύγει από τα δύσκολα. Να μπορέσει να κλείσει το μέτωπο με τους αγρότες, για να αποδυναμώσει αυτή τη μεγάλη πλατιά συμμαχία που έχει χτιστεί όλο το προηγούμενο διάστημα.
Δυστυχώς όμως για τη ΓΣΕΕ υπάρχουν πολλά κομμάτια εργαζόμενων που έχουν και την εμπειρία και τη διάθεση να συγκρουστούν. Οι ναυτεργάτες δώσανε μια μεγάλη μάχη όλο το προηγούμενο διάστημα, με πολλές απεργίες. Στην πραγματικότητα άνοιξαν το δρόμο για τις Πανεργατικές Απεργίες της σύγκρουσης με την κυβέρνηση και πιέζουν στην κατεύθυνση να κερδίσουνε την ΠΝΟ και όλα τα ναυτεργατικά σωματεία ότι χρειαζόμαστε 48ωρη απεργία για να μπλοκάρει αυτή τη διαδικασία, πριν να προχωρήσει η κυβέρνηση στην κατάθεση του ασφαλιστικού.
Εκτός από τους ναυτεργάτες υπάρχουν και άλλα κομμάτια που προτείνουν απεργιακή κλιμάκωση πριν την κατάθεση του ασφαλιστικού κι είναι πολύ ελπιδοφόρο ότι αυτές οι φωνές θα εκφραστούν και μέσα στο συνέδριο της ΓΣΕΕ.
Πρωτοβουλία
Αντιπρόσωποι από την Ταξική Εργατική Συσπείρωση (παράταξη στο Εργατικό Κέντρο Πειραιά) και την Αγωνιστική Ταξική Ενότητα (παράταξη στο Εργατικό Κέντρο Αθήνας) παίρνουν την πρωτοβουλία να συγκροτηθεί αριστερή αγωνιστική κίνηση στο Συνέδριο της ΓΣΕΕ.
Απέναντι στους συμβιβασμούς του ΜΕΤΑ και του ΠΑΜΕ με τους Παναγόπουλους, γίνεται η προσπάθεια να δοθεί έκφραση στον αγωνιστικό κόσμο στους χώρους δουλειάς του ιδιωτικού τομέα.
Αυτές οι φωνές της μαχητικής κλιμάκωσης των αγώνων, φωνές που στηρίζει ο Συντονισμός Ενάντια στα Μνημόνια από την πρώτη στιγμή, είναι η δύναμη για να επιβάλλουμε ότι η φωνή των από τα κάτω θα ακουστεί, θα δυναμώσει και στο Συνέδριο παρόλο που η ΓΣΕΕ συνειδητά το κάνει στη Ρόδο για να ναι μακριά από τους εργαζόμενους, τις ανάγκες και τις ανησυχίες τους.
Τάσος Αναστασιάδης,
υπεύθυνος του Συντονισμού ενάντια στα Μνημόνια
Γραφειοκράτες μακριά από την τάξη
Ξεκινάει την Πέμπτη 17 και ολοκληρώνεται την Κυριακή 21 Μάρτη το 36ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ στη Ρόδο. Θα συμμετέχουν 400 περίπου σύνεδροι από 120 δευτεροβάθμιες οργανώσεις (Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα). Στο 35ο συνέδριο υπήρχαν 20-25 περισσότεροι σύνεδροι.
Κοινή παρατήρηση όλων των εργαζόμενων είναι ότι για άλλη μια φορά η ΓΣΕΕ επέλεξε να κάνει τις διαδικασίες της μακριά από την πλειοψηφία των εργαζόμενων. Φέτος το Συνέδριο θα γίνει στη Ρόδο, ενώ το αμέσως προηγούμενο, το 2013, έγινε στην Αλεξανδρούπολη.
Οι συσχετισμοί όσον αφορά τους συνέδρους δεν είναι τωρινοί. Λόγω του ότι το Συνέδριο διεξάγεται κάθε τρία χρόνια, πολλές Ομοσπονδίες ή Εργατικά Κέντρα έχουν στείλει αντιπροσώπους από εκλογικές διαδικασίες που έγιναν στην αρχή της προηγούμενης τριετίας.
Παρόλα αυτά, η συνδικαλιστική γραφειοκρατία δεν παραμένει αλώβητη από τα προχωρήματα που έχουν κάνει πολλά τμήματα της εργατικής τάξης, καθώς και από τους μεγάλους αγώνες που ξέσπασαν τα τελευταία χρόνια, τσακίζοντας τα κόμματα των Σαμαροβενιζέλων και δυναμώνοντας την αριστερά.
Η πάλαι ποτέ κραταιά ΠΑΣΚΕ προσπαθεί με κάθε τρόπο να κρατήσει την πρώτη θέση, αλλά αναμένεται να έχει απώλειες (όπως και στο προηγούμενο συνέδριο), ενώ η ΔΑΚΕ μπορεί να καταλήξει να κατέβει διασπασμένη σε τρία ψηφοδέλτια.
Από την άλλη μεριά γίνονται κινήσεις, όπως μπορείτε να διαβάσετε στις πάνω στήλες, έτσι ώστε να ακουστούν και να δυναμώσουν
οι φωνές του αγώνα και της κλιμάκωσης απέναντι στα Μνημόνια και τα αφεντικά, να συγκροτηθεί η αριστερή αντιπολίτευση.
Ό, τι κι αν (ΔΕΝ) έκανε η ηγεσία της ΓΣΕΕ τα τελευταία χρόνια, δεν εμπόδισαν την εργατική τάξη να προχωρήσει σε αγώνες που γκρέμισαν κυβερνήσεις και αποτελούν παράδειγμα για τους εργαζόμενους σε όλο τον κόσμο.
Η πίεση από τα κάτω ανάγκασε την πιο ξεπουλημένη ηγεσία να κηρύξει τις Γενικές Απεργίες που συντάραξαν όλη τη χώρα και σκόρπισαν στον άνεμο κόμματα σαν το ΠΑΣΟΚ.
Η αριστερά δεν πρέπει να παραιτηθεί από τη μάχη να αναγκάζει τη ΓΣΕΕ να λειτουργεί ως η «ντουντούκα» που καλεί Γενικές Απεργίες, δίνοντας τη δυνατότητα σε όλη την εργατική τάξη να κινηθεί μαζί και συντονισμένα πανελλαδικά. Η ΓΣΕΕ παραμένει αυτή η «ντουντούκα» ακόμα και όταν δεν την κρατάνε οι δυνάμεις της αριστεράς στα χέρια τους. Η συγκροτημένη παρουσία και η ενίσχυση των πιο προχωρημένων κομματιών των συνδικάτων στο Συνέδριο θα είναι βοήθεια προς αυτή την κατεύθυνση.
Νεκτάριος Δαργάκης