Εργατικό κίνημα
Πανελλαδική απεργία στα νοσοκομεία στις 16 Φλεβάρη

6/10/16, Απεργία εργαζομένων στην Υγεία. Φωτό: Κυριάκος Μπάνος

Με πανελλαδική πανυγειονομική απεργία την Τρίτη 16 Φλεβάρη απαντούν οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία στην εγκληματική πολιτική της κυβέρνησης στο ΕΣΥ. Η απεργία, που ξεκινά στις 9πμ και ολοκληρώνεται στις 3μμ, συνδυάζεται με συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα. Στην Αθήνα το απεργιακό ραντεβού είναι στις 10πμ στο υπουργείο Εργασίας και θα ακολουθήσει πορεία στο υπουργείο Υγείας. Την ίδια ώρα θα γίνει η παράσταση διαμαρτυρίας έξω από το υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης στη Θεσσαλονίκη, καθώς και οι συγκεντρώσεις στις ΥΠΕ στις άλλες πόλεις.

Με την απεργία τους, οι υγειονομικοί διεκδικούν την ενίσχυση του ΕΣΥ εδώ και τώρα, με μαζικές προσλήψεις προσωπικού, με μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων, με ένταξη στα ΒΑΕ, με στήριξη της ΠΦΥ, με αύξηση της χρηματοδότησης, με μέσα ατομικής προστασίας για όλους, με επίταξη των ιδιωτικών κλινικών και ένταξή τους στο δημόσιο σύστημα Υγείας. Όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας δηλαδή για τους ίδιους, τους ασθενείς τους και όλους τους πολίτες, ειδικά στην περίοδο της πανδημίας. Για να μην υπάρξουν άλλα θύματα εν όψει και του, ακόμα πιο σκληρού όπως είναι αναγκασμένοι πια να παραδέχονται όλοι, τρίτου κύματος.

Ανθρώπινες ζωές

Είναι όλα όσα αρνείται πεισματικά να κάνει η κυβέρνηση της ΝΔ ένα χρόνο τώρα, με ολοένα και μεγαλύτερο κόστος σε ανθρώπινες ζωές. Αυτή ακριβώς την επιλογή, της εγκατάλειψης του ΕΣΥ και του προσωπικού του στην τύχη τους (όπως και των ΜΜΜ και όλων των χώρων δουλειάς), έρχονται να συγκαλύψουν οι μεγαλύτερες απαγορεύσεις, τα πρόστιμα και οι περιορισμοί. Είναι μέτρα που δεν έχουν σχέση με την αντιμετώπιση της πανδημίας ούτε μπορούν να την περιορίσουν. Το μόνο που εξυπηρετούν είναι την συνέχιση της ίδιας εγκληματικής πολιτικής, βγάζοντας επιπλέον λάδι την κυβέρνηση και φορτώνοντας στους εργαζόμενους, τη νεολαία, τους συνταξιούχους, όλη την κοινωνία την ευθύνη για τη διασπορά του κορονοϊού.

Την ίδια προσπάθεια κάνει άλλωστε η κυβέρνηση και στο ίδιο το ΕΣΥ. Χωρίς προσλήψεις, χωρίς υποδομές και εξοπλισμό που να καλύπτουν όλες τις ανάγκες, με προκλητικές μετακινήσεις προσωπικού από τη μια κλινική στην άλλη και από το ένα νοσοκομείο στο άλλο για να μπαλώσει τις τρύπες, με μια εμβολιαστική διαδικασία που φορτώνεται στα ήδη εξαντλημένα και υποστελεχωμένα νοσοκομεία και Κέντρα Υγείας και δεν μπορεί να εξασφαλίσει τον γρήγορο και ασφαλή εμβολιασμό του πληθυσμού, εξαπολύει μια σφορδή επίθεση στους υγειονομικούς που αντιστέκονται για να τους φιμώσει. Αυτό το στόχο έχουν οι διώξεις των προέδρων της ΠΟΕΔΗΝ, της ΟΕΝΓΕ και της ΕΝΙΘ, με αποκορύφωμα την απόπειρα απόλυσης του προέδρου του Συλλόγου Εργαζόμενων στον Άγιο Σάββα, Κώστα Καταραχιά.

Σε όλα τα νοσοκομεία η οργή ξεχειλίζει και μετατρέπεται σε δράση. Από το Σωτηρία όπου οι συμβασιούχοι οργανώνονται με επιτροπή αγώνα απαιτώντας τη μονιμοποίησή τους μέχρι το Δρομοκαΐτειο όπου οι εργαζόμενοι/ες προχώρησαν την Τρίτη 9/2 σε έκτακτη συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην πύλη και τη διοίκηση λόγω των αβάστακτων ελλείψεων διεκδικώντας προσλήψεις προσωπικού, ένταξη στα ΒΑΕ και όλα τα αιτήματα. Και από την Ικαρία όπου οι εργαζόμενοι του Νοσοκομείου πρωτοστάτησαν στην «υποδοχή» Μητσοτάκη μέχρι το Ιπποκράτειο Θεσσαλονίκης όπου το Σωματείο κατήγγειλε ότι το νοσοκομείο έμεινε για μέρες χωρίς αξονικό τομογράφο!

Η πανυγειονομική απεργία στις 16/2 αποτελεί την κορύφωση του απεργιακού προγράμματος που είχαν αποφασίσει οι Ομοσπονδίες της Υγείας, με προηγούμενους σταθμούς τις συγκεντρώσεις στα νοσοκομεία στις 28 Γενάρη και τις κινητοποιήσεις στα Κέντρα Υγείας στις 3 Φλεβάρη. Τόσο οι πρώτες όσο και οι δεύτερες είχαν μεγάλη επιτυχία, με μαζική συμμετοχή εργαζόμενων και συμπαραστατών. Συνεχίζοντας σε αυτό το δρόμο, η Πρωτοβουλία «Στηρίξτε τους εργάτες της Υγείας - Support Health Workers» απευθύνει κάλεσμα στους εργαζόμενους και τη νεολαία να σταθούν στις 16/2 στο πλευρό των υγειονομικών που παλεύουν για σώσουν τις ζωές όλων.

Κέντρα Υγείας

«Για πρώτη φορά οργανώσαμε κινητοποίηση στο Κέντρο Υγείας Καλυβίων», μας είπε η Θένια Ασλανίδη, γιατρός, για τη μέρα δράσης στα ΚΥ στις 3/2. «Νοσηλεύτριες και γιατροί βγήκαμε στη πύλη, κρεμάσαμε πανό και συζητήσαμε για όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε, ιδιαίτερα τις τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό. Η δουλειά πολλαπλασιάζεται, οι βάρδιες βγαίνουν με δυσκολία, οι ασθενείς αντιμετωπίζουν μεγάλες αναμονές. Ο εμβολιασμός, που φορτώνεται στα ΚΥ, χωρίς νέες υποδομές και εργαζόμενους, κάνει ακόμα πιο τραγική την κατάσταση. Για πρώτη φορά λοιπόν καταφέραμε να μιλήσουμε για όλα αυτά και να ανοίξουμε και το θέμα της συμμετοχής μας στην απεργία στις 16/2».

Την ίδια μέρα συγκεντρώσεις έγιναν σε πάρα πολλά ΚΥ, στην Ηλιούπολη, το Περιστέρι, στο Παγράτι, στο Βύρωνα, στον Εύοσμο, στη λεωφόρο Αλεξάνδρας, παρουσία σωματείων νοσοκομείων, συλλόγων εκπαιδευτικών, ενώσεων γονέων, φορέων και συλλογικοτήτων από τις γειτονιές, οργανώσεων της Αριστεράς. «Η κινητοποίηση στο ΚΥ Ευόσμου έγινε με συμμετοχή της ΕΝΙΘ, του Συντονιστικού Νοσοκομείων και τοπικών φορέων», μας είπε ο Γιάννης Κούτρας, μέλος ΔΣ του Συλλόγου Εργαζόμενων στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης. «Γιατροί και άλλοι εργαζόμενοι βγήκαν μαζί μας και συζήτησαν μαζί μας για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Η κατάσταση είναι εξοργιστική. Το να μένει ένα νοσοκομείο όπως το Ιπποκράτειο χωρίς αξονικό, κάτι που θα μπορούσε να λυθεί πολύ γρήγορα και χωρίς μεγάλο κόστος, καταλαβαίνουμε τι σημαίνει. Η αδιαφορία τους για τη δημόσια Υγεία είναι απροκάλυπτη.

Όλη αυτή τη βδομάδα οργανώνουμε την απεργία στις 16 Φλεβάρη. Σαν ΕΝΙΘ έχουμε πάρει την πρωτοβουλία για διαδικτυακή σύσκεψη με τα Σωματεία της Θεσσαλονίκης την Τετάρτη στις 6.30μμ και την επόμενη μέρα την ίδια ώρα για διαδικτυακή γενική συνέλευση της Ένωσης. Πάμε δυνατά για την επιτυχία της απεργίας!».


 

6/2, Ικαρία. Φωτό: ΣΕΝΙ

 

Ικαρία: “Πάρ’ τους μπάτσους σου και μπρος”

Αντιμέτωπος με την οργή των Ικαριωτών βρέθηκε το Σάββατο 6/2 ο Κυριάκος Μητσοτάκης κατά την επίσκεψή του στο νησί. Ο Σωτήρης Δρούλιας, πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζόμενων στο Νοσοκομείο Ικαρίας, μας μίλησε για τη «θερμή» αυτή υποδοχή στον πρωθυπουργό:

«Η επίσκεψη του Μητσοτάκη στα νησιά μας, Ικαρία, Φούρνους, Θύμαινα, ξεκίνησε ως φήμη και επιβεβαιώθηκε την Τετάρτη στην ικαριακή ραδιοφωνία. Η ανακοίνωση μιλούσε για επίσκεψη των εμβολιαστικών κέντρων το Σάββατο, χωρίς άλλες λεπτομέρειες για την ώρα άφιξης, το πρόγραμμα κλπ. Καλέσαμε την επόμενη κιόλας μέρα, την Πέμπτη, γενική συνέλευση των εργαζόμενων του νοσοκομείου για να συζητήσουμε την “υποδοχή” του και για την πανυγειονομική απεργία στις 16 Φλεβάρη.

Η συνέλευση ήταν μαζική. Εκεί συγκρούστηκαν δυο γραμμές. Η δική μας ήταν ότι έχουμε χρέος να καλέσουμε ανοιχτά συγκέντρωση, να βγούμε με όνομα, επίθετο, υπογραφή, ώρα και μέρος καλώντας τον ικαριακό λαό να αποδοκιμάσει αυτή την προκλητική επίσκεψη καθώς και να συμμετέχει στο συλλαλητήριο στις 16/2. Η άλλη ήταν του ΠΑΜΕ που έλεγε να μην την ανακοινώσουμε λόγω των περιοριστικών μέτρων, αλλά να γίνει ξαφνικά με συνεννοήσεις, μια λογική που μας βρίσκει αντίθετους πολιτικά. Δεν υποκύπτουμε στις απαγορεύσεις, ένα χρόνο μετά την έναρξη της πανδημίας χωρίς κανένα μέτρο προστασίας μας παρά μόνο απαγορεύσεις και τρομοκρατία, η ευθύνη μας είναι να μαζευόμαστε και να αντιδρούμε. Η κρυφή κινητοποίηση απορρίφτηκε και ομόφωνα αποφασίσαμε ότι καλούμε ανοιχτά και επώνυμα.

Μαζικά

Το δελτίο Τύπου βγήκε την επόμενη μία ώρα, ότι ο Σύλλογος Εργαζομένων του Νοσοκομείου Ικαρίας καλεί μαζικά σε παράσταση διαμαρτυρίας στο προαύλιο για να καταγραφεί η αποδοκιμασία μας στο πρόσωπο του πρωθυπουργού που είναι ο φορέας της πιο μισητής πολιτικής των τελευταίων χρόνων και για να τον κηρύξουμε πολιτικά ανεπιθύμητο στο νησί μας. Η πρώτη που ανταποκρίθηκε ήταν η Πυξίδα, μια τοπική αριστερή εφημερίδα, και η ΕΛΜΕ Ικαρίας-Φούρνων που είναι πάντα μαζί μας και πάντα έχει άμεσα και αγωνιστικά αντανακλαστικά. Στηρίζει λοιπόν και η ΕΛΜΕ και ξεκινάει ένας μαραθώνιος ενημέρωσης της τοπικής κοινωνίας για τη συγκέντρωση στο προαύλιο του νοσοκομείου στις 10πμ του Σαββάτου. Αυτό πίεσε και τα σωματεία του ΠΑΜΕ να βγουν ανοιχτά με ανακοίνωσή τους για παράσταση στο νοσοκομείο και το ΚΥ Ευδήλου.

Από τις προηγούμενες δυο τρεις μέρες υπήρχε έντονη αστυνομική παρουσία στο νησί, κυκλοφορούσε, έλεγχε κτίρια, απέκλειε περιοχές κπλ. Δεν ήταν επιθετικοί με τον κόσμο ούτε εμπόδισαν τη διεξαγωγή της συγκέντρωσης. Το μόνο που έγινε ήταν ότι τις προηγούμενες με έπαιρνε στο προσωπικό μου τηλέφωνο ο αστυνομικός διευθυντής και με ρώταγε από ποιον πήραμε την άδεια να κάνουμε τη συγκέντρωση και να φοράμε τις μάσκες μας (!). Για το δεύτερο τον ευχαρίστησα για το ενδιαφέρον, για το πρώτο απάντησα ότι δεν υπάρχει περίπτωση να ζητήσουμε ποτέ άδεια από την αστυνομία, εμείς είμαστε εκπρόσωποι σωματείου και αν κρίνουμε σκόπιμο να μιλήσουμε, θα μιλήσουμε. Να πούμε βέβαια ότι τόση αστυνομία στο νοσοκομείο είχαμε να δούμε στην Ικαρία από την εποχή της χούντας, με αυτοκίνητα που είχαν έρθει και από αλλού για να συνδράμουν την τοπική δύναμη. 

Η συγκέντρωση ήταν εντυπωσιακή, γέμισε το προαύλιο του νοσοκομείου. Για τα δεδομένα του νησιού, της εποχής και ό,τι έχει προηγηθεί με την τρομοκρατία, η ανταπόκριση ήταν πολύ μεγάλη, με πάνω από 100 άτομα, από όλο το νησί, Άγιο, Ράχες, Μεσαριά, Εύδηλο. Η παρουσία των Ραχών έγινε με κονβόι αυτοκινήτων. Λίγο μετά ξεκινάμε την πορεία μας προς το λιμάνι μαζικά, η αστυνομία πάντα δίπλα μας, μας είπε δεν μπορείτε να πάτε στο λιμάνι, εμείς συνεχίσαμε. Πήγαμε στην πλατεία, ενωθήκαμε με τον κόσμο που ήταν ήδη συγκεντρωμένος εκεί, ένα μεγάλο μπλοκ, που με την εμφάνιση του πρωθυπουργού ξέσπασε σε συνθήματα, γιουχαίσματα, φωνές. Ο Μητσοτάκης πέρασε τρέχοντας για το νοσοκομείο και η πορεία αποφάσισε να ακολουθήσει. Προσπάθησαν να μας εμποδίσουν, αλλά από παράπλευρο δρόμο βρεθήκαμε μέσα στο χώρο όπου ξανά με συνθήματα “Παρ' τους μπάτσους σου και μπρος, δεν σε θέλει ο λαός” και “Προσλήψεις, ΜΕΘ, νοσοκομεία, αγώνας για δημόσια και δωρεάν υγεία” διακόψαμε τη φιέστα και αναγκάσαμε τον Μητσοτάκη να φύγει άρον άρον. Η συνέχεια δόθηκε στον Εύδηλο στο ΚΥ όπου κι εκεί συγκεντρώθηκε κόσμος.

Με αυτή την επιτυχία, τις επόμενες μέρες προετοιμάζουμε την απεργία στις 16 Φλεβάρη, καλώντας ξανά τα σωματεία, τους φορείς, τους κατοίκους να συμμετέχουν στη συγκέντρωση στις 11πμ στην πλατεία του Άγιου. Θέλουμε να πάρει πανεργατικό και πανικαριώτικο χαρακτήρα γιατί η Υγεία είναι πλέον κεντρικό πολιτικό θέμα. Δεν αφορά μόνο το νοσοκομείο, αλλά όλο το νησί, απαιτούμε ουσιαστικά μέτρα, προσλήψεις καθηγητών και υγειονομικών, μαζικά τεστ στα σχολεία και παντού, ΜΕΘ, όλα όσα μπορούν να προστατέψουν το λαό. Μόνο σε φαντασιακό επίπεδο ο Κικίλιας διπλασίασε τις κλίνες και ήρθε τώρα ο Μητσοτάκης να εγκαινιάσει μια καρέκλα, ένα τραπέζι και ένα ψυγείο, όταν η μονάδα τεχνητού νεφρού έγινε κόβιντ. Αυτή είναι η γελοιότητα. Βέβαια αναγκάστηκε μετά το θόρυβο να πει ότι η μονάδα τεχνητού νεφρού θα προχωρήσει, που δείχνει πόσο μεγάλη αξία έχουν τέτοια γεγονότα που αναδεικνύουν την πραγματική κατάσταση.

Θα συνεχίσουμε με την ίδια δύναμη γιατί δεν αρκούμαστε στις υποσχέσεις, το γλέντι που ακολούθησε στον Εύδηλο δείχνει με ποιους έχουμε να κάνουμε. Ήταν μεγάλη πρόκληση, να κλείνεις την Αθήνα από τις 6μμ μέσα κι εσύ να πηγαίνεις διακοπές και να τρως και να πίνεις με την κουστωδία σου κάτω να κυκλοφορεί ανέμελη. Αν υπάρξουν κρούσματα κορονοϊού το επόμενο διάστημα στο νησί, θα ξέρουμε πολύ καλά τους υπεύθυνους. Συνεχίζουμε!».


Μονιμοποίηση των συμβασιούχων τώρα

Σε μαζική συγκέντρωση προχώρησαν την περασμένη Τετάρτη 3/2 οι συμβασιούχοι στο νοσοκομείο Σωτηρία. Δεκάδες εργαζόμενοι και εργαζόμενες όλων των ειδικοτήτων και σχέσεων εργασίας έκφρασαν τη διάθεσή τους να διεκδικήσουν αγωνιστικά το «αυτονόητο» όπως λένε και οι ίδιοι, τη μονιμοποίησή τους. Στις αποφάσεις τους περιλαμβάνεται η συγκρότηση επιτροπής αγώνα που θα οργανώσει τη μάχη, με πρώτο στόχο μια συνάντηση με το διοικητή του νοσοκομείου καθώς και την παρουσία τους στην πανυγειονομική απεργία στις 15 Φλεβάρη.

«Οι συμβασιούχοι του Σωτηρία προσπαθούν να οργανωθούν για να διεκδικήσουν τη μονομοποίησή τους, με αφορμή και το γεγονός ότι κάποιων οι συμβάσεις λήγουν στο τέλος Μαρτίου και δεν ξέρουν τι θα γίνει», μας είπε η Μαρία Χαρχαρίδου, μέλος του Σωματείου Εργαζόμενων στο νοσοκομείο Γεννηματάς, που παραβρέθηκε και χαιρέτισε τη συγκέντρωση. «Ζήτησα να μιλήσω σαν συνδικαλίστρια από το διπλανό νοσοκομείο και μου έδωσαν το λόγο. Πρόσθεσα σε όσα είχαν ήδη ξεκινήσει να συζητάνε ότι κι εμείς οι μόνιμοι είμαστε μαζί τους, γεγονός που κάνει τον αγώνα τους πιο δυνατό. Θύμισα το 2017, όταν οι 4000 του ΟΑΕΔ, που κανείς μέχρι τότε δεν πίστευε ότι θα πάρουν παράταση, το κατάφεραν με τις κοινές μας κινητοποιήσεις για πρώτη φορά και από τότε μέχρι σήμερα παραμένουν στη δουλειά.

Επιπλέον τους κάλεσα κι εγώ να δώσουν δυναμικό παρών στις 16 Φλεβάρη. Είναι πολύ σημαντικό ότι ήταν εκεί εργαζόμενοι από όλους τους κλάδους. Όλοι και όλες έδειξαν μια διάθεση αγωνιστική και μαχητική, ότι με κινητοποιήσεις μπορούν να έχουν αποτέλεσμα. Γενικά υπήρχαν τοποθετήσεις για το ότι πρέπει να σπάσει η φούσκα που αιωρείται στα ΜΜΕ ότι στο Σωτηρία όλα είναι τέλεια και δεν υπάρχουν προβλήματα».


Η Αμαλία Φειδά, συμβασιούχος στο Σωτηρία με τους 4000 του ΟΑΕΔ, μίλησε στην Εργατική Αλληλεγγύη για την αγωνιστική αυτή προσπάθεια διεκδίκησης της μονιμοποίησης.

Πώς προέκυψε η συγκέντρωση της περασμένης Τετάρτης;

Η πρωτοβουλία ξεκίνησε από έναν συνάδελφο με τον οποίο συζητάγαμε ότι πρέπει να μαζευτούμε, να συζητήσουμε και να δούμε πώς θα κινηθούμε. Έτσι έγινε το κάλεσμα το οποίο στήριξε και ο Σύλλογος Εργαζόμενων. Φτιάξαμε τα φυλλάδιά μας, τα μοιράσαμε στο νοσοκομείο και πραγματικά η ανταπόκριση ήταν πολύ μεγάλη. Οι εργαζόμενοι έχουν φτάσει στα όριά τους, οι συνθήκες κάτω από τις οποίες δουλεύουμε είναι πολύ δύσκολες. Προφανώς εν μέσω πανδημίας και σε ένα νοσοκομείο αναφοράς  ό,τι κι αν κάνεις είναι δύσκολο. Υπάρχουν όμως ελλείψεις που φαίνονται και δυσχεραίνουν ακόμα περισσότερο την εργασία μας. Ελλείψεις σε εξειδικευμένο προσωπικό, σε καθαριστές καθώς πολλοί φεύγουν λόγω των δύσκολων συνθηκών, σε όλους τους τομείς. Επιπλέον είμαστε ένα νοσοκομείο με ένα πολύ μεγάλο αριθμό συμβασιούχων, ένα νοσοκομείο που δεν μπορεί να σταθεί χωρίς εμάς. Μπορεί να είμαστε και το 40% του προσωπικού πια.

Οι περισσότεροι είμαστε χρόνια στο ΕΣΥ. Οι 4000 του ΟΑΕΔ κλείνουμε τον τέταρτο χρόνο και πάμε για τον πέμπτο. Έχουμε όμως και πολύ παλιότερους. Πχ καθαρίστριες – τραπεζοκόμες που είναι δέκα και είκοσι χρόνια. Γυναίκες με πολύ μεγάλη εμπειρία που πριν ήταν με το καθεστώς των εργολάβων και τώρα με σύμβαση με το νοσοκομείο, που πρέπει να κάνουν ξανά και ξανά τα χαρτιά τους και με την αγωνία συνέχεια αν θα έχουν δουλειά αύριο. Παραλίγο μάλιστα να ξαναπέσουν σε εργολάβο, να παίρνουν 400 ευρώ και να μένουν απλήρωτες για μήνες, αλλά ο Σύλλογος ευτυχώς το απέτρεψε.

Η συγκέντρωση ήταν πολύ καλή, η συμμετοχή από όλες τις σχέσεις εργασίας και τις ειδικότητες, γιατροί, νοσηλευτές, παραϊατρικό, εργάτες, καθαρίστριες, τραπεζοκόμες, τεχνολόγοι-ακτινολόγοι, φυσικοθεραπευτές. Και κάποιοι μόνιμοι συνάδελφοι ήρθαν, αν και γενικά είχαμε πει ότι θέλουμε να είμαστε εμείς για να εκφραστούμε ελεύθερα. Για μένα έγινε μια σημαντική αρχή.

Τι αποφασίσατε;

Το πρώτο και κύριο είναι ότι φτιάξαμε μια επιτροπή αγώνα, έντεκα άτομα αυτή τη στιγμή, που θα μεταφέρει τα προβλήματα στο Σύλλογο και θα οργανώνει τις συγκεντρώσεις και τις κινητοποιήσεις μας. Είμαστε όλες και όλοι συνάδελφοι, που σαν μια γροθιά θέλουμε να δείξουμε με τη δύναμή μας και με τους αριθμούς μας ποιοι είμαστε, τι κάνουμε, τι απαιτούμε από την κυβέρνηση. Απαιτούμε όχι απλά να κρατήσουμε τη δουλειά μας, που είναι πολύ βασικό, αλλά ένα δημόσιο και γερό ΕΣΥ, να σταματήσουμε να βλέπουμε να πεθαίνει κόσμος άδικα. Η πρώτη μας κίνηση είναι ένα κείμενο με τα αιτήματά μας που θα σταλεί στο διοικητή και θα ζητά συνάντηση μαζί του. Κι από εκεί και πέρα είναι η συμμετοχή μας στη μεγάλη απεργία στις 16 Φλεβάρη, το πώς θα συντονιστούμε για να δώσουμε το παρών.

Πιστεύω ότι σαν νοσοκομείο και σαν προσωπικό έχουμε λειτουργήσει πάρα πολύ καλά όλη την περίοδο, το επίπεδο της εργασίας και της συνεργασίας μας είναι εξαιρετικό. Ξέρουμε ο ένας τη φωνή του άλλου, κουραζόμαστε πάρα πολύ, αλλά για συνθήκες πανδημίας τα έχουμε καταφέρει. Για μένα, το ΕΣΥ είμαστε εμείς. Στο χέρι μας το δικό μας και των πολιτών είναι να το κρατήσουμε. Αυτό που πρέπει να καταλάβει ο Κικίλιας και ο κάθε Κικίλιας είναι ότι χωρίς εμάς δεν γίνεται τίποτα. Το λέω αυτό γιατί η κυβέρνηση με αντιμετωπίζει ως «ωφελούμενη» και όχι ως εργαζόμενη. Είμαι ωφελούμενη στο σπα κορονοϊού του Σωτηρία.