Ο Μπάιντεν και όλη η Νατοϊκή συμμαχία κλιμακώνουν και απλώνουν την πολεμική εκστρατεία τους και ο Μητσοτάκης τρέχει να μπει στην πρώτη γραμμή. Κάνει δηλώσεις ότι οι εκλογές θα γίνουν του χρόνου, ετοιμάζεται να πάει στην Ουάσιγκτον για να συναντήσει τον αμερικανό Πρόεδρο και ανοίγει ξανά αντιτουρκικό μέτωπο. Ανοίγεται μπροστά μας ένας σκληρός αγώνας -όχι απλά μια μακρόσυρτη προεκλογική περίοδος, αλλά μια άγρια σύγκρουση για να τσακίσουμε την πολεμοκάπηλη εκστρατεία.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία παίρνει όλο και πιο μεγάλες διαστάσεις, όχι μόνο μέσα στα σύνορά της, αλλά σε όλο τον κόσμο. Η Κίνα ανακοίνωσε ότι παίρνει μέτρα για να προστατευτεί από την προοπτική να επιβληθούν αμερικάνικες κυρώσεις και σε βάρος της. Η Γερμανία που μέχρι χτες εμφανιζόταν σαν ο πιο διστακτικός Νατοϊκός εταίρος, τώρα κλιμακώνει και τη στρατιωτική εμπλοκή της αλλά και τα οικονομικά χτυπήματα στον ενεργειακό πόλεμο. Όπως μπορείτε να διαβάσετε στις επόμενες σελίδες αυτού του φύλλου, ο στόχος για αποδυνάμωση της Ρωσίας (και όχι μόνο) ξεπροβάλλει πλέον ανοιχτά.
Πέρασμα
Αυτή είναι η στιγμή που ο Μητσοτάκης επιλέγει να ακυρώσει τις συναντήσεις για τα λεγόμενα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης με την Τουρκία. Βλέπει μια «ευκαιρία» να ζητήσει από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ να κατοχυρώσουν το Αιγαίο σαν κρίσιμο πέρασμα απέναντι στη Ρωσία κάτω από ελληνικό έλεγχο. Πηγαίνει στον Λευκό Οίκο και στο Κογκρέσο ελπίζοντας να εξαργυρώσει την εμπλοκή του ναυτικού και της αεροπορίας στο πλευρό των αεροπλανοφόρων της Δύσης από την Κρήτη μέχρι την Αλεξανδρούπολη.
Παλιότερα, η κυβέρνηση διαφήμιζε τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης με την Τουρκία σαν εγγύηση ότι τα νησιά του Αιγαίου δεν θα έχουν επεισόδια όσο κρατάει η τουριστική περίοδος. Τώρα, ακόμη και η τουριστική βιομηχανία μπαίνει σε δεύτερη μοίρα μπροστά στην πολεμοκαπηλεία. Είναι άλλη μια απόδειξη για το πόσο επικίνδυνη είναι η κυβέρνηση. Αφού τσάκισε τα νοσοκομεία κόβοντας τις δαπάνες για την Υγεία για να αγοράσει Ραφάλ, αφού απογείωσε την ακρίβεια συμμετέχοντας στον ενεργειακό πόλεμο ενάντια στη Ρωσία, τώρα προχωράει για ένα «θερμό καλοκαίρι» στο Αιγαίο.
Όσο και να καμαρώνει ο Μητσοτάκης στο συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας, όμως, η εργατική αγανάκτηση δεν πρόκειται να σταματήσει για χάρη της πολεμικής εκστρατείας. Αντίθετα, φουντώνει. Η Πρωτομαγιά και η απεργία στην COSCO έρχονται να μας θυμίσουν ότι η εργατική τάξη έχει και τη δύναμη και τη θέληση να παλέψει. Είναι χρέος της Αριστεράς να ανταποκριθεί οργανώνοντας την σύγκρουση με την κυβέρνηση. Δεν μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να λέει ότι η απάντηση είναι η ειρήνη και την ίδια ώρα ο Κατρούγκαλος να απαιτεί πιο αυστηρή στάση απέναντι στην Τουρκία.
Το αντιπολεμικό κίνημα υψώνει τη φωνή του τόσο απέναντι στο σφαγείο στην Ουκρανία, όσο και απέναντι σε πολεμικές κραυγές στο Αιγαίο. Απαιτούμε να σιγήσουν τα όπλα στην Ουκρανία, να σταματήσουν οι προκλήσεις στη γειτονιά μας. Οι διαδηλωτές της Πρωτομαγιάς είμαστε ενάντια στον πόλεμο και ενάντια και στον Μητσοτάκη και στον Ερντογάν και στις δυο όχθες του Αιγαίου. Και έχουμε στο πλευρό μας τους διαδηλωτές από το Παρίσι μέχρι τη Σεούλ. Έχουμε και το δίκιο και τη δύναμη για να νικήσουμε.