Οι συζητήσεις που οργανώνει το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα στις 6 Νοεμβρίου κάτω από τον τίτλο “Κράτος και Επανάσταση”, είναι κατά τη γνώμη μου μια πολύ χρήσιμη συμβολή στις αναζητήσεις που ανοίγουν σε κάθε χώρο δουλειάς αυτή την περίοδο. 

Πάνω στο γιατί η τρέχουσα κρίση που βιώνουμε είναι συνολικά συστημική και όχι μόνο οικονομική. Στο τι είναι το κράτος και οι θεσμοί του, στο πώς αυτό συνδέεται με τους αγώνες μας για συλλογικές συμβάσεις με αυξήσεις, προσλήψεις μόνιμου προσωπικού σε κάθε κρίσιμο τομέα της κοινωνικής ζωής. 

Ειδικά οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ, έχουμε έναν παραπάνω λόγο να συμμετέχουμε. Οι καναλάρχες, ιδιοκτήτες μέσων κ.ο.κ. έχουν εισπράξει τεράστια ποσά επιδοτήσεων από την έναρξη της πανδημίας και μετά. Τίποτα από αυτά δεν κατέληξε σε καλύτερες εργασιακές συνθήκες στον κλάδο. Ούτε αυξήσεις στα επίπεδα του πληθωρισμού έχουμε δει, ούτε προσλήψεις και μονιμοποιήσεις. Οι ατομικές συμβάσεις εργασίας καλά κρατούν σε μια σειρά από Μέσα. Αυτό που επικρατεί είναι να νοικιάζουν ψυχές με ελάχιστες αμοιβές και δικαιώματα, εκμεταλλευόμενοι την ανάγκη του κόσμου για δουλειά. Και αυτό είναι κάτι που πρέπει να το σταματήσουμε!

Πηγαίνοντας προς τη γενική απεργία στις 9 Νοεμβρίου οργανώνονται συσκέψεις σε δεκάδες εργασιακούς χώρους, όπως έγινε και στην ΕΡΤ πριν μερικές μέρες. Για να στοιχειοθετήσουμε τα αιτήματά μας και να κινητοποιηθούν όλοι οι συνάδελφοι σε αυτή τη μάχη.

Από τη μεριά μας, έχουμε να αναδείξουμε και να θυμίσουμε την εμπειρία από τον δικό μας αγώνα ενάντια στο “μαύρο” (το κλείσιμο της ΕΡΤ) το 2013. Η κατάληψη του Ραδιομέγαρου που κράτησε μήνες και συνάντησε συγκλονιστική αλληλεγγύη είναι το παράδειγμα του τι μέσα ενημέρωσης θα μπορούσαμε να έχουμε. Ενημέρωση από και προς τον λαό, συλλογικές αποφάσεις για το τι προβάλλεται και πώς.

Σήμερα, πλάι στις δύσκολες εργασιακές συνθήκες στον κλάδο, βλέπουμε ότι τα αφεντικά λειτουργούν σε μια κατεύθυνση να καλύπτουν συνεχώς τα σκάνδαλα της κυβέρνησης και να παραπληροφορούν. Η συλλογική μας αντίδραση είναι αυτή που μπορεί να βάλει φρένο σε όλα αυτά. Έτσι, το να συζητήσουμε στις 6 Νοεμβρίου το τί σημαίνει πραγματική ενημέρωση, πραγματική δημοκρατία, είναι σημαντικό βήμα για να δυναμώσουμε στη συνέχεια τους αγώνες μας.

Εκδηλώσεις σαν αυτή που θα γίνει στη Νομική στις 6 Νοέμβρη, είναι πολύ σημαντικές για όλους και όλες μας. Ακόμα περισσότερο θα έλεγα, για τους μαθητές και τις μαθήτριες. Γιατί βιώνουμε μια αντίφαση. Από τη μία, η νεολαία έχει αγανάκτηση, θυμό και πολιτικές αναζητήσεις. Και από την άλλη, η πολιτικοποίηση δεν έχει τη θέση που της αρμόζει μέσα στα σχολεία. 

Θα έπρεπε να είναι αλλιώς, καθώς το σχολείο είναι βασικό θεμέλιο για το τι είδους κοινωνία χτίζουμε. Και ενώ υπάρχουν πολλές αφορμές για να συζητήσουμε το τί είναι δημοκρατία, κράτος, αλλά και κρίση, εργατική τάξη και επανάσταση, δεν συμβαίνει. Η γνώση που παίρνουμε είναι τυποποιημένη και συνήθως δεν υπάρχουν ερεθίσματα για να γίνει κουβέντα κατά τη διάρκεια του μαθήματος. 

Οι μαθητές και οι μαθήτριες έχουμε και γνώσεις και άποψη, αλλά χρειαζόμαστε ώθηση για να ψαχτούμε παραπάνω. Και εκεί είναι που βοηθάνε τέτοιου είδους εκδηλώσεις. Γιατί ναι μεν ακούμε ανθρώπους που είναι ειδικοί, ιστορικοί, δημοσιογράφοι κλπ. Αλλά, κυριότερα, υπάρχει η δυνατότητα μετά τις εισηγήσεις να γίνεται κουβέντα. Να γίνονται ερωτήσεις και διάλογος ανάμεσα σε όσους συμμετέχουν. Και έτσι νομίζω θα έπρεπε να είναι κάθε μέρα είτε στο σχολείο είτε οπουδήποτε αλλού! Σας καλώ όλους και όλες να συμμετέχετε!

Τις τελευταίες βδομάδες και όσο κλιμακώνουμε την οργάνωση της πανεργατικής απεργίας στις 9 Νοέμβρη, βλέπουμε μια ποιοτική αλλαγή στη συζήτηση και στη διάθεση του κόσμου να παλέψει. Κάθε Σάββατο οργανώνουμε παρέμβαση στη γειτονιά της Αγίας Παρασκευής, όπως κάνουν εκατοντάδες σύντροφοι και συντρόφισσες στις γειτονιές τους. Με την Εργατική Αλληλεγγύη και το περιοδικό Σοσιαλισμός από τα Κάτω συζητάμε με τον κόσμο έξω από το σουπερμάρκετ του Σκλαβενίτη.

Η συζήτηση επικεντρώνεται στο πώς αρκετοί εργατικοί χώροι κάνουν το βήμα να οργανώσουν την απεργία διαφορετικά, δημιουργώντας απεργιακές επιτροπές. Μέσα από συσκέψεις μαχητικών κομματιών φτιάχνονται ομάδες ενημέρωσης που με επιχειρήματα συζητούν και οργανώνουν με κάθε συνάδελφο/ ισσα τη συμμετοχή στην απεργία αλλά και το κατέβασμα στη διαδήλωση. Μια τέτοια εικόνα έρχεται όχι μόνο από τα νοσοκομεία της περιοχής, αλλά και από την ΕΡΤ. 

Σε αυτές τις συνθήκες, έχουμε τη δύναμη σαν ΣΕΚ ότι ταυτόχρονα οργανώνουμε το μονοήμερο συζητήσεων την ερχόμενη Κυριακή (τρεις μέρες πριν την απεργία) για το κράτος, τη δημοκρατία και την επανάσταση. Ένα απαραίτητο συμπλήρωμα σε αυτό που ανοίγει σαν προβληματισμός για τη συνέχεια. Το εργατικό κίνημα είναι η μόνη δύναμη που μπορεί να πετύχει την ανατροπή της κυβέρνησης Μητσοτάκη και το αμέσως επόμενο ερώτημα είναι τι μπορεί να την διαδεχθεί. Και εκεί, η πρόταση των επαναστατών, ότι οργανώνοντας τις απεργιακές επιτροπές, εμπλουτίζοντας τα αιτήματα της απεργίας, συνδέοντάς τα με τις πολιτικές μάχες, μπορούμε να ανοίξουμε το δρόμο για την πραγματική δημοκρατία έρχεται και “δένει”.

Κάνοντας αυτές τις συνδέσεις έχουμε κερδίσει ότι στη Νομική θα συμμετέχουν αγωνιστές και αγωνίστριες από όλους τους εργατικούς χώρους που παρεμβαίνουμε, αλλά και ακόμα παραπάνω. Για παράδειγμα σε πρόσφατη εξόρμησή μας, έκοψαν την πρόσκλησή τους δύο εργαζόμενοι σε Δήμους που ήξεραν την Εργατική Αλληλεγγύη από παλαιότερες παρεμβάσεις μας στους χώρους τους.

Στις λίγες μέρες που απομένουν μέχρι την Κυριακή, απλώνουμε παντού το μήνυμα, καλούμε σε μαζική συμμετοχή για να ενώσουμε τα ρυάκια των αντιστάσεων, τις εμπειρίες και τις ιδέες μας!

Η κουβέντα για την εξουσία και το κράτος είναι πάντα ανάγκη, για κάθε αγωνιστή, επαναστάτη, για κάθε οργανωμένη επαναστατική δύναμη. Ο κόσμος του κινήματος μέσα στην κοινωνία, με ανοιχτά χαρτιά, με όλη την αλήθεια στο τραπέζι, πρέπει να συζητά, να καθορίζει πώς και γιατί θα γκρεμίσει το σάπιο σήμερα, ποιο είναι το αύριο και πώς θα το κτίσει. Η εποχή μας την κάνει πιο επιτακτική αυτή τη συζήτηση για δράση και αποτέλεσμα. Παγκόσμια αλλά και στην Ελλάδα. Ο καπιταλισμός δεν μπορεί να κρύψει άλλο ότι σαπίζει. 

Τεράστιες κρίσεις, οικονομική, υγειονομική, περιβαλλοντική, ανθρωπιστική, επισιτιστική, σε έναν διαρκή κύκλο διαδέχεται η μία την άλλη και ξανά απ'την αρχή. Οι παλιές συνταγές τους δεν μοιάζουν να τους φτάνουν. Πόλεμοι, ξαναμοίρασμα του κόσμου, καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων, ανατροπή παραγωγικών σχέσεων με αστρονομική αύξηση της εκμετάλλευσης, μετακίνηση όλου του κόστους αναπαραγωγής της εργατικής δύναμης (υγεία, παιδεία, στέγη) στην τσέπη της τάξης μας. Για να κρατηθούν στην εξουσία επιδιώκουν μια χωρίς προηγούμενο καταστολή. Στρατοί και χωροφυλακή παντού και για τα πάντα, έλεγχοι, αξιολογήσεις, παρακολούθηση, κρατική βία, φασισμός, σεξισμός, ομοφοβία, ξενοφοβία, σαπίλα, σκάνδαλα. Καταπάτηση κάθε κατακτημένου δικαιώματος, ακόμα και των δικών τους νόμων και συνταγμάτων. Το σκοτάδι δεν είναι μόνο και ανίκητο, υπάρχουν αντιστάσεις σε όλο τον κόσμο. Έτσι σκέφτηκα και για αυτό θα είμαι στις 6/11 στη Νομική. 

6 Νοέμβρη ο Βόλος καλεί στο μονοήμερο που πραγματοποιείται στην Νομική Σχολή Αθηνών. Στόχος της εκδήλωσης είναι η κατανόηση των πολιτικών συμβάντων που αντιμετωπίζει ο κόσμος σήμερα και ο τρόπος με τον οποίο τα καταπολεμάμε.

Συγκεκριμένα, η κοινωνία μας αυτή την περίοδο μαστίζεται από μια πληθώρα προβλημάτων. Ακρίβεια, απολύσεις, καταπάτηση των εργατικών δικαιωμάτων, σύνθλιψη της δωρεάν Παιδείας και Υγείας και πολλά άλλα. Ταυτόχρονα, όμως, παρατηρείται ότι τα κινήματα στην Ελλάδα, αλλά και όλο τον κόσμο, πληθαίνουν. Η παρουσία μας σε αυτό το μονοήμερο, θα βοηθήσει στον συντονισμό του εργατικού κινήματος (και του φοιτητικού), ώστε να κατέβουμε όλοι μαζί στην επερχόμενη απεργία 9 Νοέμβρη για να ρίξουμε την κυβέρνηση του θανάτου, μαζί και το σύστημά τους.

Έτσι, αυτό που ο καθένας πρέπει να κάνει είναι να φέρει όσον το δυνατόν περισσότερο κόσμο γίνεται. Διότι αυτοί οι οποίοι εναντιωνόμαστε δεν είναι λίγοι, αλλά εμείς ενωμένοι είμαστε περισσότεροι.

Όσο μαίνεται ο σκληρός αγώνας της εργατικής τάξης σε όλα τα επίπεδα, για την ανατροπή της κυβέρνησης του ρατσισμού, του σεξισμού, της χυδαίας κρατικής καταστολής, της εξαπάτησης και συνεχούς φτωχοποίησης του λαού, το μονοήμερο που διοργανώνει το ΣΕΚ με κεντρικό θέμα "Κράτος και Επανάσταση", αλλά και οι επαναστατικές συζητήσεις που το πλαισιώνουν για την εκτεταμένη πολιτική κρίση, τον ρόλο του κράτους διαχρονικά και την πάλη για τη δημοκρατία, τόσο στα πλαίσια του ιστορικού παρελθόντος, μα πολύ περισσότερο στο ταραχώδες σήμερα, αποτελούν θεμέλιο λίθο των μαχών που έπονται έναντι του καταστροφικού καπιταλιστικού συστήματος και των εκτελεστικών οργάνων του, όπως η κυβέρνηση του Μητσοτάκη.

Στις 6 Νοέμβρη η καρδιά του επαναστατικού αγώνα για τον σοσιαλισμό και τα προτάγματά του, χτυπά στη Νομική σχολή Αθηνών, σε μια εκδήλωση όπου οι επαναστατικές ιδέες και η δυναμική παρουσία ανθρώπων της εργατικής τάξης, σε μια τόσο έκρυθμη περίοδο, πρόκειται να ενισχύσουν τις απεργιακές μάχες που δίνονται καθημερινά και να στείλουν έτσι το μήνυμα της ολικής σύγκρουσης με το σάπιο σύστημα που μας καταπιέζει σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας. Από την πρόσφατη άλλωστε παρουσία μου στη βιβλιοπαρουσιαση του μαρξιστικού βιβλιοπωλείου για το ιστορικό Δουργουτι της κατοχής και τον αείμνηστο αντιφασιστικό αγώνα των εργατών εκεί, αναφέρω ότι υπήρξα κι εγώ δέκτης του επαναστατικού παλμού που συνδέει τους ιστορικούς αγώνες του χθές, με τους πολλαπλούς συλλογικούς αγώνες τους αριστερού κινήματος στο σήμερα, για την πραγματική υπεράσπιση (διασφάλιση) της δημοκρατίας και την ανάδειξη της εργατικής τάξης σε κυρίαρχο ρυθμιστή του μέλλοντός της.

Το μονοήμερο συζητήσεων του ΣΕΚ «Κράτος κι Επανάσταση» δίνει τη δυνατότητα ενίσχυσης του επαναστατικού κινήματος μέσω αφενός της θεωρητικής ανάλυσης και συζήτησης και αφετέρου της έμπρακτης επιδίωξης για την ανατροπή του αστικού κράτους. 

Δεν διαχωρίζουμε τη μάχη στα πανεπιστήμια, ενάντια στην πανεπιστημιακή αστυνομία και τις επιθέσεις της Κεραμέως, από τη συζήτηση για το κράτος. Τα πανεπιστήμια είναι κομμάτι του κράτους και η μάχη που λαμβάνει χώρο μέσα σε αυτά χρειάζεται να κινείται στην κατεύθυνση της ανατροπής του. Σε αυτά τα πλαίσια οργανώνουμε τη δράση μας στο Πάντειο με συνεχείς εξορμήσεις, παρεμβάσεις και εκδηλώσεις όπως αυτή που έλαβε χώρα τη Δευτέρα 31/10 με τίτλο «Οι εκλογές στην Ιταλία, η πάλη για τη δημοκρατία και η Αριστερά».