Εργατικό κίνημα
Εμπρός για απεργιακή προεκλογική περίοδο

Στοιχεία του ΟΟΣΑ που δείχνουν τη μείωση του πραγματικού κατώτατου μισθού

Η προεκλογική περίοδος έχει ξεκινήσει για τα καλά, αλλά μέσα σε αυτές τις συνθήκες οι εργατικοί αγώνες δεν σταματάνε. 

Οι καλλιτέχνες μέσα στις γιορτές προχώρησαν σε μεγάλες κινητοποιήσεις ενάντια στην υποβάθμιση των πτυχίων τους και συνεχίζουν. Με νέα διαδήλωση την Τρίτη 10 Γενάρη, αλλά και προχωρώντας σε γενική συνέλευση του ΣΕΗ για να αποφασίσουν κλιμάκωση του αγώνα του. 

Αντίστοιχη είναι η εικόνα και από τα νοσοκομεία. Στο Σωτηρία οι εργαζόμενες στη σίτιση, ξεκίνησαν μέσα στις γιορτές και συνεχίζουν να παλεύουν για να μην απολυθούν, για να μην μπει ο εργολάβος στο νοσοκομείο. Στον Άγιο Σάββα οι εργαζόμενοι κέρδισαν να μην περάσει η απόλυση εργολαβικού εργαζόμενου από την καθαριότητα. Οι εργάτες στην Μαλαματίνα συνεχίζουν την απεργία διαρκείας και οι εκπαιδευτικοί οργανώνουν τη δράση τους για να μην αφήσουν την Κεραμέως να εκβιάζει τους νεοδιόριστους εκπαιδευτικούς, ότι θα τους απολύσει αν δεν αξιολογηθούν. 

Αλλά πέρα από τις μάχες ανά χώρο ή κλάδο, είναι η συνολική σύγκρουση με την κυβέρνηση. Η ΠΟΕΔΗΝ έχει αποφασίσει στο Γενικό της Συμβούλιο τον Δεκέμβρη να προχωρήσει σε 24ωρη απεργία στις αρχές Φλεβάρη. Αντίστοιχα η ΑΔΕΔΥ έχει τέτοια απόφαση από το συνέδριο της για απεργία σε συντονισμό με τον ιδιωτικό τομέα τον Φλεβάρη. 

Είναι κρίσιμο μέσα στην προεκλογική περίοδο, οι απεργιακές μάχες να συνεχίσουν και να κλιμακωθούν. Γιατί όλα τα μέτωπα είναι ανοιχτά και οι επιθέσεις κυβέρνησης και εργοδοτών συνεχίζονται. Στη μεγάλη μάχη των αυξήσεων η πραγματικότητα παραμένει ότι η πλειοψηφία των εργαζόμενων δεν μπορεί να ζήσει από τον μισθό της. 

Πριν λίγες μέρες ο ΟΟΣΑ δημοσίευσε πίνακα των χωρών που το 2022 έχει μειωθεί ο πραγματικός κατώτατος μισθός. Η Ελλάδα βρίσκεται στην έβδομη θέση κι αυτό σημαίνει ότι ένα πολύ μεγάλο κομμάτι εργαζομένων δεν μπορεί να εξασφαλίσει τα αναγκαία, ότι μέσα σε ένα χρόνο έχει αυξηθεί το ποσοστό των εργαζομένων φτωχών. Γι’ αυτό η μάχη για αυξήσεις και συλλογικές συμβάσεις δεν μπορεί να περιμένει, αλλά αντίθετα χρειάζεται να κλιμακωθεί εδώ και τώρα.

Αντίστοιχα, οι μάχες για την υπεράσπιση της Δημόσιας Υγείας. Η Πανδημία συνεχίζεται και έρχονται νέες μεταλλάξεις αλλά η κυβέρνηση συνεχίζει αταλάντευτα την προσπάθεια για την πλήρη ιδιωτικοποίηση του ΕΣΥ. Μαζικά οι εργολάβοι ξαναγυρίζουν στα δημόσια Νοσοκομεία, τα ΣΔΙΤ παίρνουν μορφή χιονοστιβάδας, η υλοποίηση του νόμου Πλεύρη που ψηφίστηκε τον Δεκέμβρη προχωράει. Καθημερινά έρχονται στη δημοσιότητα ειδήσεις για μικρά παιδιά που πεθαίνουν επειδή δεν υπήρχε ΜΕΘ στην περιοχή τους, ενώ από εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους ουσιαστικά στερούν τη δυνατότητα να έχουν στοιχειώδη Υγεία. Ούτε αυτή η μάχη λοιπόν μπορεί να περιμένει.

Για την κυβέρνηση της ΝΔ η υλοποίηση της βάρβαρης πολιτικής της είναι μονόδρομος, γι’ αυτό άλλωστε έχει στην σειρά σχεδόν 30 νομοσχέδια για να περάσει το επόμενο διάστημα. Η συνέχιση και η κλιμάκωση των απεργιακών μαχών εδώ και τώρα σημαίνει να εξασφαλίσουμε ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη θα ανατραπεί και δεν  θα του επιτρέψουμε να συνεχίσει να κάνει δυσβάσταχτη τη ζωή για εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους.

Ταυτόχρονα όμως η απεργιακή κλιμάκωση χτίζει την προοπτική ότι και καμία από τις μελλοντικές επιθέσεις δεν θα περάσουν. Γιατί ό,τι και να λένε προεκλογικά, η πραγματικότητα είναι ότι η οικονομική κρίση μπαίνει σε νέα φάση επιδείνωσης. 

Παρά τις προεκλογικές υποσχέσεις ότι πχ ο κατώτατος μισθός θα ανέβει, η πραγματικότητα είναι ότι αυτό που θα χρειαστεί την επόμενη περίοδο, για να μπορέσει η Ελλάδα να ανταποκριθεί στην αποπληρωμή των αυξημένων επιτοκίων, θα είναι ένας νέος γύρος επιθέσεων σε βάρος του εργατικού εισοδήματος και των κοινωνικών αγαθών. Θα έχει μικρή σημασία αν το πούνε «νέο μνημόνιο», ή «προσπάθεια να ανέβει η χώρα σε επενδυτική βαθμίδα» ανάλογα με το ποιος θα σχηματίσει κυβέρνηση μετά τις εκλογές. Η ουσία θα παραμένει η ίδια και θα είναι σκληρή για την εργατική τάξη. Η κλιμάκωση των απεργιακών μαχών εδώ και τώρα βάζει εμπόδια σε αυτήν την προοπτική. Δυναμώνει το εργατικό κίνημα και πολιτικά και οργανωτικά για να συγκρουστεί και με τις μελλοντικές επιθέσεις από όποια κυβέρνηση και αν επιχειρηθούν.

Τάσος Αναστασιάδης,
Συντονισμός Εργατικής Αντίστασης