Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ βρίσκεται μπροστά στην 5ης της Συνδιάσκεψη, σε μια πολιτική διαδικασία που έχει να συζητήσει τις εξελίξεις στην Ελλάδα και διεθνώς, να δώσει απαντήσεις για όσα συμβαίνουν και να προτείνει λύσεις. Σε αυτή την προσπάθεια στρατευόμαστε κι εμείς από το ΣΕΚ. Οργανώνουμε τις τοπικές συνελεύσεις, καλούμε τον κόσμο και συζητάμε μαζί του πολιτικά, προβάλλουμε το σχέδιο για την ενωτική αντιμετώπιση με τις δυνάμεις όλης της αντικαπιταλιστικής ριζοσπαστικής αριστεράς.

Αυτό είναι πολύ κρίσιμο και ουσιαστικό για την επαναστατική αριστερά, καθώς μοιάζει να έχουν διαμορφωθεί οι συνθήκες για να βρίσκεται ξανά όλος αυτός ο χώρος μαζί στις μάχες και τις εκλογές. Μάχες μέσα στο εργατικό κίνημα, καθώς έχουμε να αντιμετωπίσουμε το ζήτημα της οικονομικής ύφεσης που έρχεται και θα φέρει μεγαλύτερες επιθέσεις στην εργατική τάξη και τη νεολαία. Μάχες για τα δικαιώματα, γιατί ο καπιταλισμός, ακριβώς επειδή δεν έχει τίποτα να δώσει στον κόσμο παρά μόνο να πάρει, περιορίζει τις δημοκρατικές ελευθερίες, παίζει το χαρτί του ρατσισμού και κλιμακώνει τις σεξιστικές επιθέσεις -κι άρα η Παγκόσμια Ημέρα Γυναικών 8 Μάρτη που θέλουμε να είναι ξανά απεργιακή και η 18 Μάρτη ενάντια στις επαναπροωθήσεις και τις δολοφονίες προσφύγων στον Έβρο και τα νερά του Αιγαίου, θα παίξουν ρόλο. Αλλά και μάχες πολιτικές που θα δώσουν προοπτική σε όλο τον κόσμο που θέλει να παλέψει και να ανατρέψει τη βαρβαρότητα του καπιταλισμού.

Χρειάζεται όλες αυτές τις μάχες να τις δώσουμε ενιαιομετωπικά με όλο το δυναμικό της ΑΝΤΑΡΣΥΑ αλλά και της Πρωτοβουλίας που οργάνωσε την εκδήλωση στο Studio, για να αποτέλεσει η επαναστατική αριστερά δύναμη για τα κινήματα. Εδώ στην Ξάνθη χρειάζεται ιδιαίτερα να σταθούμε στη μάχη ενάντια στη στοχοποίηση της μειονότητας από την κυβέρνηση, όπως εκφράζεται με όσα συμβαίνουν με τα ελληνοτουρκικά. Για παράδειγμα σε σχέση με τις υποκλοπές, κυβερνητικά στόματα λένε ότι αν κάποιος είναι διαφορετικού θρησκεύματος βουλευτής θα πρέπει να παρακολουθείται από την ΕΥΠ χωρίς αυτή να δίνει λογαριασμό σε κανέναν. Αλλά δεν περιορίζεται εκεί. Θέλουμε όλο τον κόσμο της μειονότητας να παλέψει μαζί μας και για τα δικαιώματά του, και για να εκφράζεται ελεύθερα, και για να διεκδικεί για τη ζωή του.

Στον Άγιο Σάββα έχουμε ένα πολύ δυνατό Σωματείο, που βρίσκεται δίπλα στους εργαζόμενους και παίρνει θέση ενάντια στις άδικες μεταχειρίσεις και όλες τις επιθέσεις που δέχονται. Είναι πάντα με το δίκιο των εργαζόμενων και με τα δικαιώματά τους. Κάνουμε κινητοποιήσεις διεκδικώντας μόνιμες μαζικές προσλήψεις, μονιμότητα επικουρικών ΟΑΕΔ που ανήκω κι εγώ και όλων των συμβασιούχων σε καθαριότητα, φύλαξη, σίτιση. Αντιστεκόμαστε στα αντιλαϊκά μέτρα της κυβέρνησης που σκοπό έχουν τη φτωχοποίηση των εργαζόμενων και του λαού. 

Οι αγωνιστές/ίστριες της αντικαπιταλιστικής αριστεράς είναι στο κέντρο αυτών των αγώνων. Σημαντικό στοιχείο είναι οι εξορμήσεις στα νοσοκομεία που ενημερώνονται οι εργαζόμενοι για τα δικαιώματά τους και για τις δράσεις ενάντια στην κυβέρνηση που προωθεί την ιδιωτικοποίηση του ΕΣΥ. Πρέπει με αφορμή τις συνελεύσεις και τη Συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ να συνεχίσουμε την αντίσταση και την πάλη. Η δωρεάν Υγεία είναι δικαίωμα όλων μας. Να προχωρήσουμε ακόμα πιο αποφασιστικά. Για να γίνουμε πιο δυνατοί. Για να σπάσουμε το φόβο και την τρομοκρατία που προσπαθούν να μας περάσουν πολλά χρόνια τώρα.

Στον Άγιο Σάββα σήμερα [9/1] υπήρχε κινητοποίηση ενάντια στην απόλυση εργολαβικού συναδέλφου. Την κερδίσαμε τη μάχη, θα του ανανεώσουν τη σύμβαση. Η επιστροφή στη δουλειά των εργαζόμενων που βρίσκονταν σε αναστολή εργασίας, ήταν μια ακόμα επιτυχία. Το Σωματείο μας στάθηκε στο πλευρό τους και καταφέραμε να γυρίσουν. Μπορούμε να έχουμε νίκες.

Διονυσία Στεφανοπούλου Τόλη,
συμβασιούχος τραυματιοφορέας, Αγ. Σάββας

Τη νέα χρονιά οι δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής αριστεράς στις γειτονιές της Β’ Πειραιά έχουν να παίξουν πολύ κρίσιμο ρόλο, προκειμένου να στηρίξουν τις μάχες που θα χρειαστεί να δώσουμε για να σώσουμε τις δημοτικές υπηρεσίες, τα σχολεία και τα νοσοκομεία από τη διάλυση και την ιδιωτικοποίηση. 

Όλα αυτά τα μέτωπα είναι ανοιχτά. Στους δήμους οι ελλείψεις προσωπικού έχουν διογκωθεί, την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση ετοιμάζεται να στείλει στην ανεργία χιλιάδες συμβασιούχους. Οι Δήμοι αδυνατούν να ανταπεξέλθουν σε βασικά καθήκοντα, όπως η συντήρηση των σχολικών και όλων των δημοτικών κτιρίων. Την ίδια ώρα στα νοσοκομεία οι ασθενείς υποφέρουν από τις αναμονές, λόγω έλλειψης γιατρών, νοσηλευτών και προσωπικού, όπως υποφέρουν και οι ίδιοι οι υγειονομικοί από την υπερεντατικοποίηση της δουλειάς. 

Μπορούμε να βάλουμε τις ζωές των ασθενών, των μαθητών, των κατοίκων πάνω από τα κέρδη των ιδιωτών που θέλουν να καρπωθούν τα φιλέτα της δημόσιας Παιδείας, Υγείας, κοινωνικής πρόνοιας. Όχι γιατί θα μας το εξασφαλίσει η επόμενη κυβέρνηση, αλλά γιατί θα μπούμε μπροστά να οργανώσουμε την εργατική αντίσταση σε όλους αυτούς τους χώρους, σε συντονισμό μεταξύ τους αλλά και με όλο τον εργατόκοσμο που ζει στις γειτονιές της Β’ Πειραιά, με την έμπνευση του νικηφόρου αγώνα στην COSCO. Αντίστοιχα μπορούμε να κινηθούμε στην αντιρατσιστική-αντιφασιστική μάχη, κλιμακώνοντας τις πρωτοβουλίες και τη δράση των προηγούμενων χρόνων που κατάφερε σε αυτές τις περιοχές να τσακίσει τους δολοφόνους της Χρυσής Αυγής.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει πλέον δυνάμεις σε όλους τους δήμους της Β’ Πειραιά και πολύ μεγαλύτερη δύναμη στο Κρατικό Νίκαιας, κάτι που το έδειξαν και οι πρόσφατες εκλογές του συλλόγου εργαζομένων. Οι δυνάμεις της μπορούν να παίξουν προωθητικό ρόλο για όλη την αντικαπιταλιστική, ριζοσπαστική αριστερά. Οι συγκεντρώσεις στην πύλη του Κρατικού μέσα στην περίοδο της καραντίνας, όπως η 20η Απρίλη 2020, που συσπείρωσαν τεράστια συμπαράσταση από σωματεία, οργανώσεις και κόμματα της Αριστεράς, ήταν ένα εντυπωσιακό παράδειγμα για το πώς μπορούμε με οργανωμένη εργατική και ενωτική αντίσταση να τους χαλάσουμε τα σχέδια.

Εκπαιδευτικοί

Η 5η Συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει να αντιμετωπίσει ένα πολύ κρίσιμο ζήτημα: τον ρόλο της στους αγώνες που θα ανατρέψουν τη μισητή κυβέρνηση της ΝΔ και θα ανοίξουν τον δρόμο για να επιβάλουν η εργατική τάξη και η νεολαία τα αιτήματά τους. Για να ανταποκριθεί σε αυτό το καθήκον, χρειάζεται να σταθεί στις μάχες που έχουν δοθεί τα προηγούμενα χρόνια, στα πολιτικά προχωρήματα που έχει κάνει ο κόσμος του αγώνα και στο πώς έγιναν αυτά.

Στον χώρο στον οποίο εργάζομαι και συνδικαλίζομαι, την εκπαίδευση, η Κεραμέως είναι ηττημένη, η αξιολόγηση πάει περίπατο, οι απειλές που επιστρατεύει πέφτουν στο κενό. Αυτό δεν σημαίνει ότι έχουμε τελειώσει, είναι μάχη που έχουμε να συνεχίσουμε. Αλλά χρειάζεται να εκτιμάμε όσα έχουμε καταφέρει και να αναγνωρίζουμε ότι οι Παρεμβάσεις, με όλες τις εκφάνσεις τους, είχαν καθοριστικό ρόλο στο να μην αφήσουμε να προχωρήσει η ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης. Κερδίζοντας με τις ιδέες και τη δράση τους τον κλάδο σε αυτή τη μάχη, δυναμώνοντας τα σωματεία και τις διαδικασίες τους, συμβάλλοντας στο να είναι η αντικαπιταλιστική ριζοσπαστική αριστερά μια ισχυρή δύναμη σε πάρα πολλούς συλλόγους και συνολικά στην εκπαίδευση.

Αυτή τη δυναμική χρειάζεται να αξιοποιήσει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ακόμα πιο ενωτικά, ακόμα πιο αιχμηρά. Και για να δώσουμε, τόσο πριν όσο και μετά τις εκλογές, ακόμα πιο αποφασιστικά όλους τους αγώνες για την εκπαίδευση και κατ’επέκταση για την κοινωνία που θέλουμε. Και για να μπορεί όλος ο κόσμος που συμμετείχε, στήριξε, οργάνωσε μαζί μας τη σύγκρουση με τις επιθέσεις της Κεραμέως και αναζητά την εναλλακτική στους αγώνες να έχει κεντρική πολιτική έκφραση. Με αυτή την έννοια, η δημιουργία της Πρωτοβουλίας για Ενωτική Κίνηση της Ριζοσπαστικής Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς και η εκδήλωση που έκανε στο Studio ήταν ένα σημαντικό βήμα σε αυτή την κατεύθυνση που αξίζει τη στήριξη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Το αντικαπιταλιστικό της πρόγραμμα μπορεί να θωρακίσει την Πρωτοβουλία, να την κάνει πιο δυνατή και να κερδίσει όλους τους αγωνιστές και τις αγωνίστριες στην επαναστατική προοπτική.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στη Θεσσαλονίκη έχει αποτελέσει όλα τα προηγούμενα χρόνια ένα πολύτιμο εργαλείο για το κίνημα στην πόλη. Οργάνωσε, συμμετείχε και στήριξε τις εργατικές αντιστάσεις, το φοιτητικό και το νεολαιίστικο κίνημα, ήταν πάντα παρούσα στις αντιρατσιστικές και αντιφασιστικές μάχες στην πόλη. Πηγαίνοντας για την 5η της Συνδιάσκεψη έχει την ευκαιρία να κινηθεί ανοιχτά και ενωτικά με όλες τις δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής ριζοσπαστικής αριστεράς για να κερδίσει στο αντικαπιταλιστικό της πρόγραμμα και προοπτική όλο τον κόσμο που παλεύει ενάντια στα αφεντικά και την κυβέρνηση. 

Είναι μια πραγματική δυνατότητα. Όλοι οι αγώνες της τελευταίας περιόδου δείχνουν και στην Θεσσαλονίκη ένα τεράστιο δυναμικό κόσμου που ριζοσπαστικοποιείται και ψάχνει εναλλακτική στο σύστημα της φτώχειας, του πολέμου, της καταστολής. Από τα χαρακτηριστικότερα παραδείγματα είναι ο απεργιακός αγώνας του σωματείου στη Μαλαματίνα που εδώ και 4,5 μήνες δείχνει την πυγμή του απέναντι στις επιλογές των αφεντικών. Αντίστοιχα, οι κινητοποιήσεις των νοσοκομειακών, η μεγάλη διαδήλωση της ΔΕΘ τον Σεπτέμβρη, η γενική απεργία της 9 Νοέμβρη, οι δεκάδες κινητοποιήσεις σωματείων για αυξήσεις και ΣΣΕ, οι συνεχείς κινητοποιήσεις των φοιτητών ενάντια στην πανεπιστημιακή αστυνομία, έχουν καθορίσει το τοπίο στην πόλη.

Η συμβολή των δυνάμεων της αντικαπιταλιστικής ριζοσπαστικής αριστεράς σε όλες αυτές τις μάχες είναι αναμφισβήτηση. Είναι κρίσιμο αυτό το ρεύμα να συνεχίσει ακόμα πιο δυναμικά και ενωτικά την επόμενη περίοδο και ταυτόχρονα να μπορέσει να εκφραστεί και κεντρικά πολιτικά σαν δύναμη ανατροπής. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ μπορεί και πρέπει να βρεθεί στο κέντρο αυτής της προσπάθειας συγκρότησης της αριστεράς του επαναστατικού δρόμου.

Η δημιουργία και η πορεία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ τα προηγούμενα χρόνια αποτέλεσε ένα ιστορικό γεγονός για την αριστερά. Το ενωτικό εγχείρημα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και τα μέλη της έπαιξαν καθοριστικό ρόλο μέσα σε όλα τα κινήματα και τις αντιστάσεις που ξέσπασαν τα τελευταία χρόνια. Πρωταγωνίστησαν και καθόρισαν μάχες ενάντια στην καπιταλιστική διαχείριση της κρίσης, μάχες που δόθηκαν μέσα στο εργατικό κίνημα αλλά και στο αντιρατσιστικό-αντιφασιστικό κίνημα, στο κίνημα ενάντια στην σεξιστική καταπίεση, στα κινήματα γειτονιάς για την υπεράσπιση των πόλεων και των ελεύθερων χώρων ενάντια στην καταστρεπτική μανία του κεφάλαιου.

Δεν ήταν μόνο η συμμετοχή στους αγώνες. Οι πολιτικές θέσεις που πήρε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, όπως εκφράστηκαν με το αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα και σε μια σειρά απαντήσεις που δώσαμε κατά τη διάρκεια της πανδημίας κι όχι μόνο, έπαιξαν καθοριστικό ρόλο για να υπάρξει μια αριστερή εργατική εναλλακτική απέναντι στην κρίση του συστήματος. Αυτό σε μεγάλο βαθμό επηρέασε και την πορεία όλης της Αριστεράς. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ κατόρθωνε να υπενθυμίζει πάντα ότι υπάρχει μια άλλη αριστερά, αυτή του αγώνα που δεν συμβιβαζόταν, και να δημουργεί πιέσεις και στις ρεφορμιστικές ηγεσίες της αριστεράς.

Σήμερα τα καθήκοντά μας είναι πολύ περισσότερα. Όχι μόνο γιατί η κρίση βαθαίνει, αλλά και γιατί έχει οξυνθεί η εργατική αντίσταση και ταυτόχρονα οι εμπειρίες του κόσμου είναι πολύ μεγαλύτερες από ένα προηγούμενο διάστημα. Ενόψει της Συνδιάσκεψης, χρειάζεται να θυμηθούμε τις μαχητικές και ενωτικές παρακαταθήκες που έχει αφήσει το εγχείρημα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Υπάρχει πάρα πολύς κόσμος που δεν καλύπτεται από τους συμβιβασμούς τόσο της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ όσο και της ηγεσίας του ΚΚΕ και ψάχνει να βρει μια συνολικότερη αριστερή αντικαπιταλιστική εναλλακτική. Είναι στοίχημα για το αν η Συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ πατώντας στα κεκτημένα της θα αποφασίσει να ανοιχτεί σε αυτό τον κόσμο αν θέλει να παίξει έναν ουσιαστικό ρόλο μέσα στις μάχες του επόμενου διαστήματος. Πρέπει να κάνει το μεγαλύτερο άνοιγμα στον κόσμο της αντίστασης, να δημιουργήσει γέφυρες μαζί του.

Αυτή η εικόνα έρχεται και από τα Χανιά. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ήταν όλα τα προηγούμενα χρόνια στο κέντρο των μαχών που δόθηκαν τοπικά και αυτό έχει εκφραστεί απανωτές φορές στις περιφερειακές και δημοτικές εκλογές, που από το 2010 κερδίζουμε έδρα και στο περιφερειακό συμβούλιο Κρήτης και στο δημοτικό συμβούλιο Χανίων. Τις μάχες αυτές δεν τις δώσαμε μόνοι μας, ούτε τις κινηματικές ούτε τις εκλογικές. Τις δώσαμε με πάρα πολύ κόσμο τον οποίο έχουμε καθήκον να τον κερδίσουμε στην προοπτική της σύγκρουσης με τον καπιταλισμό.

Στο δρόμο προς την 5η Συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, μετά την ενθουσιώδη συγκέντρωση των αριστερών οργανώσεων που έλαβε χώρα στο ΣΤΟΥΝΤΙΟ τη 19η Δεκέμβρη, είναι απόλυτα εφικτό, όχι μόνο εν όψει εκλογών αλλά κυρίως εν όψει μεγάλων κοινωνικών και κινηματικών αγώνων που μας περιμένουν τα επόμενα χρόνια, να βρεθεί ένας κοινός πολιτικός βηματισμός μεταξύ των δυνάμεων της αντισυστημικής ριζοσπαστικής αριστεράς που να παλεύει στη βάση ενός αντικαπιταλιστικού προγράμματος.

Από το σύνολο των διεργασιών, των δημοσιευμένων κειμένων, των συζητήσεων, καθώς και από την εμπειρία όλης της τελευταίας περιόδου, όπου η ακρίβεια, η Υγεία, η Παιδεία, ο πόλεμος, οι υποκλοπές, οι παραβιάσεις των δημοκρατικών δικαιωμάτων με όξυνση της καταστολής (δολοφονία Ρομά), ο θεσμοποιημένος ρατσισμός με τις επαναπροωθήσεις προσφύγων στο Αιγαίο κλπ έγιναν κεντρικά θέματα της πολιτικής αντιπαράθεσης, βγαίνουν ορισμένα συμπεράσματα: είναι πλέον ξεκάθαρο ότι έχει διαμορφωθεί ένα μπλοκ δυνάμεων που, στον ένα ή τον άλλο βαθμό, έχουν κοινή πολιτική βάση, συγκλίνουν σε κεντρικά ζητήματα της πολιτικής αντιπαράθεσης, όπως η υπεράσπιση των εργατικών αγώνων στην Ελλάδα, ο πόλεμος στην Ουκρανία και στη χώρα μας (ελληνοτουρκικός ανταγωνισμός), η στάση απέναντι στην ΕΕ, οι αντικαπιταλιστικές διεκδικήσεις στην οικονομία, η άρνηση του κυβερνητισμού.

Εν όψει της Συνδιάσκεψης, ο συλλογισμός μας οφείλει να ξεκινήσει από την αφετηρία της διαπίστωσης ότι στην Ελλάδα οι κυρίαρχες τάξεις δεν έχουν περιθώριο αναδίπλωσης πίσω από μια ηπιότερη στρατηγική. H υπέρβαση της κρίσης από τη σκοπιά του κεφαλαίου απαιτεί τη συντριβή των συμφερόντων των εργαζομένων, προκειμένου να διασφαλιστεί η συνέχεια της συσσώρευσης και να ανορθωθεί η καπιταλιστική κερδοφορία. 

Όλα αυτά σημαίνουν ότι στο φόντο της καπιταλιστικής κρίσης κανένα νικηφόρο πολιτικό σχέδιο από την εργατική τάξη που δεν εγγράφει το αντικαπιταλιστικό πρόταγμα στον ορίζοντά του δεν θα έχει πιθανότητα επιτυχίας. Αυτό αυξάνει τις ευθύνες της αντικαπιταλιστικής αριστεράς, καθώς αυτή πλέον θα πρέπει να αναλάβει τα ηνία, παίρνοντας πρωτοβουλίες ενότητας για να οικοδομηθεί η αντεπίθεση. Επομένως, η δυνατότητα της δημιουργίας ενός ριζοσπαστικού αντικαπιταλιστικοόυ πόλου που θα συνενώνει χωρίς αποκλεισμούς όλες ανεξαιρέτως τις δυνάμεις της επαναστατικής και αντισυστημικής αριστεράς που αυτοπροσδιορίζονται ως τέτοιες θεμελιώνεται στις πραγματικές κοινωνικές αντιθέσεις και τις όψεις της ταξικής πάλης. 

Διότι το καθοριστικό στοιχείο πρέπει να είναι η διακριτότητα του νέου αντικαπιταλιστικού πόλου από το αστικό πολιτικό σύστημα. Κατά συνέπεια, την πολιτική βάση για ανάπτυξη ενός τέτοιου εγχειρήματος θα την αποτελούν οι πολιτικές οργανώσεις που τοποθετούνται στην εξωκοινοβουλευτική αριστερά και έλαβαν μέρος στην εκδήλωση της 19ης Δεκέμβρη, οι συσπειρώσεις των κοινωνικών και εργασιακών χώρων και οι υπαρκτές κοινωνικές αντιστάσεις. Κυρίως όμως το νέο εγχείρημα θα οικοδομηθεί πάνω στους αυτόνομους αγώνες των εργαζομένων.

Δε χωράει αμφιβολία ότι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η Αναμέτρηση, η ΑΡΑΝ, το Κομμουνιστικό Σχέδιο, αλλά και τυχόν αντισυστημικές δυνάμεις που θα ξεκόψουν από το διαφαινόμενο ως κυρίαρχο σχέδιο της ηγεσίας της ΛΑΕ για συμπόρευση με το ΜέΡΑ25, πρέπει ενωμένες να δώσουν από κοινού τη μάχη.

Ήρθε η ώρα να παλέψουμε ανοιχτά πλέον σε πολιτικό επίπεδο για την διαμόρφωση ενός αριστερού αντικαπιταλιστικού πόλου – μετώπου, και η επιλογή αυτή να επικυρωθεί με πανηγυρικό τρόπο από την 5η Συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Ανοιχτές εκδηλώσεις σε μια σειρά πόλεις προγραμματίζει η Πρωτοβουλία για Ενωτική Κίνηση της Ριζοσπαστικής Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, μετά την επιτυχία αυτής που οργάνωσε στην Αθήνα στις 19 Δεκέμβρη στον Κινηματογράφο Studio. Οι πρώτες θα γίνουν στην Πάτρα, τη Θεσσαλονίκη και τα Χανιά.

«Το Σάββατο 7 Γενάρη συναντηθήκαμε στην Πάτρα εκπρόσωποι των δυνάμεων που συμμετέχουν στην Πρωτοβουλία για Ενωτική Κίνηση της Ριζοσπαστικής Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς και αποφασίσαμε την οργάνωση εκδήλωσης στην πόλη μας την Τετάρτη 18 Γενάρη», μας είπε ο Δημήτρης Μπελιάς από το ΣΕΚ Πάτρας. «Συμφωνήσαμε ότι υπάρχει η ανάγκη αλλά και η δυνατότητα να ανοίξουμε και εδώ τη συζήτηση για το πώς μπορούμε να συγκροτήσουμε μια πολιτική δύναμη τέτοια που θα είναι κινηματικό και πολιτικό εργαλείο για τον κόσμο της αντικαπιταλιστικής ριζοσπαστικής αριστεράς αλλά και όλο τον κόσμο των αγώνων.

Όπως παντού, έτσι και στην Πάτρα, ο κόσμος αυτός είναι στο δρόμο, δίνει μάχες στο συνδικαλιστικό, πολιτικό και κοινωνικό πεδίο. Το έδειξε στην Πανεργατική Απεργία στις 9 Νοέμβρη, στο Πολυτεχνείο και σε όλες τις κινητοποιήσεις του προηγούμενου διαστήματος. Tο έδειξε και στο ξεκίνημα της νέας χρονιάς με τη δυναμική διαδήλωση για την επέτειο της δολοφονίας του Νίκου Τεμπονέρα τη Δευτέρα 9 Γενάρη. 

Η Πρωτοβουλία μπορεί να γίνει η αφετηρία για να συγκροτηθεί ένα δυνατό κοινωνικό και πολιτικό αριστερό κίνημα αντίστασης και ανατροπής. Πιστεύουμε ότι η εκδήλωση θα έχει ανάλογη επιτυχία με αυτή στο Studio και θα συμβάλει, με τις ιδέες και τις εμπειρίες όλου αυτού του δυναμικού, ώστε να εμπλουτιστεί η συζήτηση για το προγραμματικό πλαίσιο και την προοπτική αυτής της προσπάθειας».