Η “καταστροφή του Βερολίνου” δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Στις εθνικές εκλογές του 2009 το FDP είχε “θριαμβεύσει” κερδίζοντας μεγάλα ποσοστά σε όλες τις περιοχές της Γερμανίας και 95 έδρες στο Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο. Φέτος τα πράγματα είναι αντίστροφα: από τις 7 εκλογικές αναμετρήσεις που έγιναν μέσα στο 2011 κατάφερε μόνο σε δύο κρατίδια να παραμείνει πάνω από το 5% και να μπει στο τοπικό κοινοβούλιο. Αλλά πουθενά δεν έπεσε τόσο χαμηλά όσο στο Βερολίνο.
Ο Ρέσλερ έχει πρωτοστατήσει όλους τους τελευταίους μήνες στις επιθέσεις «ενάντια στην Ελλάδα». Τα ΜΜΕ αποκαλούν το κόμμα του “ευρωσκεπτιστικό”. Πρόκειται για χονδροειδές ψέμα: το FDP είναι υπέρ της ΕΕ αλλά ακραία νεοφιλελεύθερο. Η άποψή του για την Ελλάδα και τις άλλες υπερχρεωμένες χώρες είναι ότι θα πρέπει να παραδοθούν στη μανία των αγορών: οι αγορές, λέει, έχουν τη δύναμη να πειθαρχούν την εργατική τάξη, να τιμωρούν τις σπατάλες και να οδηγούν στην κατάρρευση χώρες και επιχειρήσεις που δεν στέκουν στο ύψος του ανταγωνισμού -που δεν αξίζουν να υπάρχουν με άλλα λόγια. Και από αυτή την καταστροφή θα γεννηθεί κάτι υγιές και νέο.
Μόνο που αντί να πειθαρχήσουν τους εργάτες στην Ελλάδα οι επιθέσεις του νεοφιλελευθερισμού, το μόνο που καταφέρνουν είναι να ριζοσπαστικοποιούν τους εργάτες στην ίδια τη Γερμανία. Παρά την τρομοκρατία των αγορών ο άνεμος σε ολόκληρη την Ευρώπη φυσάει προς τα αριστερά. Όσο πιο πολύ εκθειάζει τις αγορές και τον νεοφιλελευθερισμό ο Ρέσλερ τόσο βλέπει τους εργάτες να τον μαυρίζουν και τα ποσοστά του να βυθίζονται στα τάρταρα.
Το κόμμα της Μέρκελ -που βρίσκεται στην αντιπολίτευση στο κρατίδιο του Βερολίνου- κατάφερε να αυξήσει ελαφρώς τα ποσοστά του στις εκλογές της περασμένης Κυριακής. Αλλά δύσκολα μπορεί να πανηγυρίσει: με το FDP να έχει γίνει σχεδόν εξωκοινοβουλευτικό κόμμα είναι σαφές ότι ο κυβερνητικός συνασπισμός δεν εκφράζει καμιά πλειοψηφία. Τα σενάρια για πρόωρες εκλογές έχουν αρχίσει να φουντώνουν και στη Γερμανία.