Η κατάρρευση της κυβέρνησης στην Ολλανδία δείχνει το μέγεθος της δίνης στην οποία βυθίζεται η Ευρωπαϊκή Ένωση λόγω της κρίσης. Εδώ και δύο χρόνια, οι Ολλανδοί υπουργοί παρουσιάζονται στα ελληνικά ΜΜΕ ως οι πλέον βλοσυροί και αυστηροί σε βάρος της Ελλάδας και των άλλων χωρών που δεν μπορούν να εφαρμόσουν τη λιτότητα και να πιάσουν τους ευρωπαϊκούς στόχους. Τώρα, οι ίδιοι αυτοί υπουργοί καταρρέουν, αφού δεν κατάφεραν να εξασφαλίσουν την εσωτερική τους συναίνεση για νέα μέτρα λιτότητας.
Συγκεκριμένα, ο πρωθυπουργός Μαρκ Ρούτε του δεξιού Λαϊκού Κόμματος υπέβαλε την παραίτησή του στη βασίλισσα Βεατρίκη, επειδή τα τρία κόμματα που στήριζαν την κυβέρνησή του δεν συμφώνησαν. Σκοπός ήταν να περικοπούν 16 δισεκατομμύρια ευρώ από τον προϋπολογισμό, ώστε το έλλειμμα να πέσει από το φετινό 4,5% (ή 4,7% σύμφωνα με κάποιες προβλέψεις) σε 3% του χρόνου. Ανάμεσα στα μέτρα ήταν η αύξηση του όριου συνταξιοδότησης από τα 65 στα 66, η αύξηση του ΦΠΑ κατά 2%, αλλά και η δραστική μείωση στην ξένη βοήθεια που παρέχει η Ολλανδία σε αναπτυσσόμενες χώρες. Στην συγκυβέρνηση συμμετείχαν δύο κόμματα, το Λαϊκό και το Χριστιανοδημοκρατικό. Όμως στηριζόταν στην ψήφο εμπιστοσύνης που της έδινε το ρατσιστικό ακροδεξιό “Κόμμα της Ελευθερίας” του Χερτ Βίλντερς. Ο Βίλντερς είχε αρχίσει να πληρώνει πολιτικά τη στήριξη που έδινε στην συγκυβέρνηση λιτότητας, κι έτσι προσπάθησε να βγάλει την ουρά του απ' έξω, δηλώνοντας ότι δεν θα δεχτεί μέτρα που βλάπτουν τους ηλικιωμένους. Θυμίζει σε ένα βαθμό τον Καρατζαφέρη όταν από προξενήτρα στο γάμο Παπανδρέου – Σαμαρά, αποφάσισε να αποχωρήσει από την κυβέρνηση Παπαδήμου.
Τα γεγονότα επιβεβαιώνουν συνεπώς δύο δυναμικές που εξελίσσονται σε όλη την Ευρώπη. Πρώτον η κρίση έχει ήδη απλωθεί στο κέντρο της Ευρωζώνης. Δεν είναι ζήτημα του “Νότου” ή της περιφέρειας. Η Ολλανδία δεν είναι χώρα που είχε σημαντικό πρόβλημα χρέους. Το χρέος της αντιστοιχεί περίπου στο 65% του ΑΕΠ. Όμως η ύφεση και οι μειωμένες επενδύσεις αύξησαν το έλλειμμα του προϋπολογισμού πολύ πάνω από τα όρια που θέλει η ΕΕ. Τώρα οι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης απειλούν να υποβαθμίσουν τη βαθμολογία ΑΑΑ της Ολλανδίας, αυξάνοντας έτσι το κόστος δανεισμού. Αν η πέμπτη μεγαλύτερη οικονομία, η χώρα στην οποία εξάλλου βρίσκεται το Μάαστριχτ, όπου υπογράφηκε η περίφημη συνθήκη δεν μπορεί να τηρήσει τους όρους αυτής της συμφωνίας, τότε ποιος μπορεί; Ο εκτροχιασμός της ΕΕ και του ευρώ αφορά όλη την αμαξοστοιχία, όχι μόνο τα τελευταία βαγόνια.
Δεύτερον, η οικονομική κρίση αλληλοτροφοδοτείται με την πολιτική κρίση, και τα καθώς πρέπει πολιτικά κόμματα, είτε από λάθος είτε με σχέδιο, δίνουν αέρα στην άκρα δεξιά και τους φασίστες. Ο Βίλντερς είναι ένας επικίνδυνος ακροδεξιός, που δεν χάνει ευκαιρία να προσβάλλει τους μουσουλμάνους, τους μετανάστες, ιδιαίτερα τις γυναίκες, φτάνοντας να παρακινεί σε εγκλήματα. Σε ομαλές συνθήκες θα έπρεπε να βρίσκεται στη φυλακή ή στο περιθώριο. Όμως μέσα από την τελευταία δεκαετία της ισλαμοφοβίας στην Ευρώπη μετατράπηκε σε ρυθμιστή της πολιτικής σκηνής στην Ολλανδία, και τώρα θέλει να αλιεύσει πάνω στην οργή του κόσμου.
Οι εκλογές προγραμματίζονται για τις 12 Σεπτέμβρη. Στο μεταξύ, τα κόμματα που κυβερνούσαν μέχρι σήμερα και η άρχουσα τάξη της χώρας, θέλουν να συνεχίσουν να περνάνε μέτρα λιτότητας μέσω της υπηρεσιακής κυβέρνησης. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι το “Σοσιαλιστικό Κόμμα”, το μεγαλύτερο κόμμα της Αριστεράς θα αυξήσει κατά πολύ τις δυνάμεις του. Οι εκλογές θα είναι μια μάχη στην οποία θα κριθεί και μια τρίτη δυναμική που βρίσκεται σε εξέλιξη στην Ευρώπη, η επανεμφάνιση της Αριστεράς στο πολιτικό σκηνικό. Οι αγώνες που θα ξεσπάσουν ενάντια στη λιτότητα και η μάχη για την απομόνωση των φασιστών είναι σίγουρο ότι θα έχουν ανάγκη μια δυνατή Αριστερά.