Η βάση των καθηγητών απαιτεί τη συνέχεια

Οι κινητοποιήσεις που αποφασίστηκαν είναι συγκεντρώσεις την Τετάρτη 2/10 στις Περιφέρειες και τις Διευθύνσεις Εκπαίδευσης ενάντια στις υποχρεωτικές μετακινήσεις και τις διαθεσιμότητες-απολύσεις μαζί με στάση εργασίας από τις 11πμ έως τις 2μμ, ενώ η ηγεσία της ΟΛΜΕ έχει υποσχεθεί νέο γύρο Γενικών Συνελεύσεων μετά από αυτή την εβδομάδα. Στην Αθήνα η συγκέντρωση θα γίνει στο Υπουργείο Παιδείας στις 12.30μμ.

Ήδη, πολλές ΕΛΜΕ διευρύνουν την παραπάνω απόφαση αφού καλούν σε τρίωρη στάση και το πρωί. Για παράδειγμα, όλες οι ΕΛΜΕ της Θεσσαλονίκης έχουν πάρει αυτήν την απόφαση και καλούν σε συγκέντρωση στις 8.30μμ στην Περιφερειακή Διεύθυνση της πόλης. Στα Γιάννενα, με πρωτοβουλία της ΕΛΜΕ και της απεργιακής της επιτροπής θα γίνει πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο την ίδια μέρα στις 7μμ στο κτίριο της Περιφέρειας Ηπείρου. Την Δευτέρα 30/9 προηγήθηκαν αντίστοιχες κινητοποίησες σε Διευθύνσεις Εκπαίδευσης στην Αθήνα.

Η «Τάξη μας», το δίκτυο εκπαιδευτικών που δραστηριοποιείται μέσα στις Παρεμβάσεις, καλούσε σε ανοιχτή σύσκεψη την Τρίτη 1/10 το απόγευμα (ώρα που η ΕΑ είχε κλείσει την ύλη της), ενώ κυκλοφορεί προκήρυξη-κάλεσμα με τίτλο «Να ξαναβγάλουμε τον κλάδο στον αγώνα-Συνεχίζουμε με τη δράση των επιτροπών αγώνα».

Αρχικά τονίζει ότι η απεργία είχε όλα τα φόντα να συνεχίσει, αλλά «η απόφαση της συνέλευσης των προέδρων να αναστείλει κάθε κινητοποίηση είναι ένας ακόμη κρίκος στην αλυσίδα των 'καταστατικών' πραξικοπημάτων για να βάλουν φρένο στη διάθεση χιλιάδων συναδέλφων».

Στη συνέχεια προσθέτει ότι «η απεργία δεν έκλεισε επειδή αντικειμενικά δεν μπορούσε να τραβήξει. Ήταν οι τρικλοποδιές που έβαζαν από την πρώτη στιγμή οι συνδικαλιστικές ηγεσίες. Το ζήσαμε τον Μάη που μας πέρασε με το μεγάλο ξεπούλημα και ξανά τώρα. Η πρόταση για την συνέχιση με πενθήμερες απεργίες, δεν 'πέρασε' στην συνέλευση των προέδρων, παρόλο που συγκέντρωσε το 65,7% των ψήφων των ΕΛΜΕ.

Απεργοσπαστικό όριο

Σε καμία άλλη ομοσπονδία του δημόσιου ή του ιδιωτικού τομέα δεν υπάρχει αυτό το απεργοσπαστικό όριο και με τέτοιες διαδικαστικές κομπίνες προσπάθησαν οι συνδικαλιστές της ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ και του ΠΑΜΕ να σταματήσουν τους χιλιάδες συναδέλφους που έδιναν την μάχη για την επιτυχία της απεργίας.

Η 48ωρη Δευτέρα και Τρίτη αν και λειτούργησε αποκαρδιωτικά για χιλιάδες συναδέλφους και πάλι δεν ήταν αρκετή για να σταματήσουν την απεργία. Δεκάδες συνελεύσεις, ακόμη και αν δεν είχαν τη μεγαλύτερη μαζικότητα εξαιτίας των πανεργατικών συλλαλητηρίων της ίδιας μέρας, έστειλαν μήνυμα απεργιακής συνέχισης. Η τελική αναστολή κάθε μορφής κινητοποίησης από την τελευταία συνέλευση των προέδρων (παρόλο που μόλις 17 ΕΛΜΕ πρότειναν την αναστολή) είναι τέτοιο δείγμα από τα καταστατικά και συνδικαλιστικά τερτίπια που χρησιμοποίησαν».

Τέλος, αναφέρεται στη σημασία της απεργιακής περιφρούρησης που έδωσε μεγάλα ποσοστά συμμετοχής εκεί όπου οργανώθηκε, αλλά έλειψε από πολλά σημεία αφού δεν υπήρχε κεντρική οργάνωση από την Ομοσπονδία ή από την Κεντρική Απεργιακή Επιτροπή που δεν λειτούργησε σχεδόν καθόλου. Δεν παραλείπει να τονίσει τον υπονομευτικό ρόλο του ΠΑΜΕ και την στάση του ΣΥΡΙΖΑ που φρέναρε τη δυναμική της απεργίας. Ολόκληρη την ανακοίνωση μπορείτε να τη διαβάσετε στο μπλογκ http://i-taksi-mas.blogspot.gr/