Ένα μεγάλο μέρος προέρχεται από την ίδια την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ). Οι τράπεζες αγοράζουν τα ομόλογα της Ιρλανδίας ή της Ελλάδας με τοκογλυφικά επιτόκια. Ύστερα καταθέτουν αυτά τα ομόλογα σαν εγγύηση στην ΕΚΤ και παίρνουν πίσω τα χρήματά τους με επιτόκιο 1% σήμερα.
Γιατί δεν αγοράζει, τότε, η ΕΚΤ κατευθείαν τα ομόλογα της Ελλάδας, της Πορτογαλίας ή της Ισπανίας με επιτόκιο 1%;
Γιατί το απαγορεύουν οι ιδρυτικές συμφωνίες της Ευρωζώνης. Μόνο επιλεγμένες τράπεζες έχουν πρόσβαση στις πιστώσεις της ΕΚΤ. Η νεοφιλελεύθερη αυτή ρύθμιση υποτίθεται ότι εξασφαλίζει ότι το Ευρώ θα είναι ένα ισχυρό νόμισμα που στηρίζεται στις υγιείς δυνάμεις της αγοράς και όχι στα διεφθαρμένα κράτη.
Και γιατί δεν τα αλλάζουν όλα αυτά;
Γιατί η αλλαγή θα έβλαπτε άμεσα τα συμφέροντα των τραπεζιτών. Από την κρίση θέλουν να απαλλαγούν, όχι από τον καπιταλισμό!