«Οι απολύσεις των εργαζομένων στο Μετρό και η διά του νόμου Πάγκαλου, περί συγχώνευσης φορέων του Δημοσίου, απόλυση των 269 εργαζομένων στην Αγρογή Α.Ε. δεν είναι μεμονωμένα περιστατικά.Tο τελευταίο χρόνο βλέπουμε να πραγματοποιείται με την ανοχή (ή και τη συνεργασία της ΓΣΕΕ) η οριστική μετάβαση του ευρύτερου δημοσίου τομέα σε συνθήκες ευέλικτης συσσώρευσης και άτυπης παραγωγής: Σε συνθήκες δηλαδή μη μονιμότητας και ανασφάλειας. Συνθήκες που μέχρι πρότινος χαρακτήριζαν τον ιδιωτικό τομέα παραγωγής αυτής της χώρας. Ο δρόμος άνοιξε με τις κρατικές εταιρίες METΡO AE και AΓΡΟΓΗ, ενώ τη σκυτάλη παίρνει η Κτηματολόγιο ΑΕ. Φαίνεται ότι στη χώρα μας φταίνε οι stages,οι συμβασιούχοι και οι αορίστου χρόνου υπάλληλοι για τη κατάντια της χώρας. Ποτέ δεν φταίει ο ΣΕΒ και οι πολιτικοί. Ποτέ δεν φταίνε τα λαμόγια...
…Αρχικά είχαμε (με πρόφαση βεβαίως τις ‘ρουσφετολογικές’ προσλήψεις, όπως υποστηρίζει άλλωστε ο αδιαμφισβήτητος άρχοντας του ρουσφετιού στη χώρα μας, το ΠΑΣΟΚ) τις απολύσεις 250 υπαλλήλων στη Μετρό ΑΕ (αρκετοί από αυτούς ήταν υπάλληλοι αορίστου χρόνου). Αφού οι αντιδράσεις ήταν λίγες, με τη ΓΣΕΕ να σιωπά για άλλη μία φορά, η συνέχεια ήρθε στο Κτηματολόγιο ΑΕ με την απόλυση του ΠΞ, υπαλλήλου αορίστου χρόνου χωρίς να υπάρχει σοβαρός λόγος (η πρώτη τέτοιου τύπου που γίνεται στην Ελλάδα, ανοίγει το δρόμο και για άλλες που έρχονται σύντομα σε αυτή την Εταιρεία).
Για όσους ασχολούνται με νομικά ο ‘σοβαρός’ λόγος υπάρχει για να προστατεύει τους υπαλλήλους από αυθαιρεσίες των προϊσταμένων και από κομματικά παιχνίδια. Σύμφωνα με την καταγγελία της σύμβασης (με άλλα λόγια την εισήγηση της απόλυσης) του συγκεκριμένου υπαλλήλου , ο λόγος της απόλυσης ήταν ότι υπάλληλος διαμαρτυρόταν που αναγκάζονταν να εργάζεται σε διάφορα γραφεία εντός του Λεκανοπεδίου… χωρίς να πληρώνεται τα οδοιπορικά έξοδα. Ούτε στα ΜcDONALDS δεν γίνονται τέτοιες απολύσεις. Αν δηλαδή τσακωθείς με το αφεντικό επειδή προασπίζεσαι τα εργασιακά σου δικαιώματα φεύγεις.
Λίγο καιρό αργότερα ξεκίνησαν και οι παραιτήσεις, κάτι λογικό αν κανείς σκεφτεί το ‘υπέροχο’ εργασιακό κλίμα της εταιρίας. Να τονιστεί εδώ με νόημα ότι μορφές άτυπης εργασίας η Εταιρία εφαρμόζει σε υπαλλήλους που δεν εντάσσονται σε συγκεκριμένους κομματικούς χώρους (κάτι σαν το στρατό λοιπόν, αν δεν έχεις βύσμα θα έχεις πρόβλημα). Το Κτηματολόγιο ΑΕ είναι πράγματι ένα πείραμα της προσπάθειας του κράτους να μετατρέψει τις Κρατικές εταιρίες σε ιδιωτικά μορφώματα προς μεγάλη χαρά του ΣΕΒ και του ΔΝΤ…»