Σύμφωνα με το σχέδιο νόμου που παρουσίασε το Υπουργείο μέσα στις γιορτές «ο βασικός άξονας του σχολείου θα είναι ψηφιακός». Την οργάνωση, την παραγωγή και τη διανομή αυτού του υλικού θα αναλάβει το Πανελλήνιο Σχολικό Δίκτυο, το όποιο θα υπαχθεί σε ένα νέο φορέα με καθεστώς Ιδιωτικού Δικαίου, μετατρέποντας έτσι μια από τις βασικότερες λειτουργίες της εκπαίδευσης σε ημιδημόσια! Οι οικονομικοί πόροι του νέου αυτού φορέα θα προέρχονται απο προγράμματα ΕΣΠΑ και από τα έσοδα της διάθεσης προϊόντων. Και εδώ προκύπτουν δύο βασικά ζητήματα. Καταρχήν να θυμηθούμε ότι οι εκπαιδευτικοί που προσλήφθηκαν στην αρχή της σχολικής χρονιάς μέσω προγραμμάτων ΕΣΠΑ εξακολουθούν στη μεγάλη τους πλειοψηφία να είναι απλήρωτοι. Επιπλέον τα προγράμματα ΕΣΠΑ ισχύουν έως το 2013! Μετά τι προβλέπεται να γίνει; Άλλωστε, είναι πλέον γνωστό ότι όπου εφαρμόστηκαν μετά το πέρας της κοινοτικής χρηματοδότησης όλα διαλύονταν, από τις σχολικές βιβλιοθήκες μέχρι την πρόσθετη διδακτική στήριξη. Τα σχολεία ήδη δεν έχουν χρήματα για να καλύψουν πάγια έξοδα, πολλώ μάλλον την εκτύπωση του ψηφιακού υλικού για κάθε μαθητή.
Στην πραγματικότητα μέσα στη μεγαλύτερη οικονομική κρίση από τη δεκαετία του ’30, εκτός από τις περικοπές μισθών και τις απολύσεις, η κυβέρνηση και η τρόικα θέλει να επιβαρύνει τους γονείς και με τα έξοδα αγοράς των σχολικών βιβλίων. Όσο και αν η κα Διαμαντοπούλου προσπάθει να διαψεύσει αυτό το γεγονός, και μόνο που μεταθέτει τις αρμοδιότητες σε έναν ιδιωτικού δικαίου φορέα αποδεικνύει την κατάργηση της δημόσιας και δωρεάν χορήγησης βιβλίων. Είναι αδιανόητο με το πρόσχημα της δημοσιονομικής εξυγίανσης η κυβέρνηση να κατεδαφίζει κάθε δημόσιο κοινωνικό αγαθό.
Ο ΟΕΔΒ, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει μεταξύ άλλων και σε ανακοίνωσή του ο Σύλλογος Προσωπικού του ΟΕΔΒ, είναι ένας οργανισμός που απασχολεί μόλις 50 εργαζόμενους με μισθό 1.200€ και ο οποίος κάθε άλλο παρά αντιπαραγωγικός μπορεί να θεωρηθεί, όταν κάθε χρόνο εκδίδει 1.200 τίτλους βιβλίων σε 45.000.000 αντίτυπα.
Η δημόσια και δωρεάν παιδεία δεν είναι αγαθό για κατάργηση. Όλη η εκπαιδευτική κοινότητα και η κοινωνία συνολικά πρέπει να αγωνιστούν για την υπεράσπιση της. Η υπόθεση της ιδιωτικοποίησης του ΟΕΔΒ δεν είναι μόνο υπόθεση των εργαζόμενων του οργανισμού, αλλά και όλης της εκπαιδευτικής κοινότητας. Η ΔΟΕ και η ΟΛΜΕ πρέπει να πάρουν ξεκάθαρη θέση και να βγουν δυναμικά με απεργίες διαρκείας μέχρι τη νίκη, για να μην αφήσουμε κανέναν να διαλύσει τη δημόσια και δωρεάν παιδεία. Οι απεργίες διαρκείας και οι καταλήψεις είναι η μόνη απάντηση απέναντι στις πολιτικές του μνημονίου, που μόνο στόχο έχουν να φορτώσουν την κρίση στις πλάτες των εργαζόμενων, στερώντας ακόμα και κεκτημένα χρόνων που είχαν κερδηθεί με αγώνες.