Μια από τις πιο γνωστές αγωνίστριές του, με πάνω από σαράντα χρόνια δράσης υπέρ των ΛΟΑΤ+ δικαιωμάτων, την Ευαγγελία Βλάμη, αποχαιρέτησε αυτές τις μέρες το ΛΟΑΤ+, αλλά και όχι μόνο, κίνημα.

Προσωπικά την γνώρισα την προηγούμενη δεκαετία μέσα από τα πολύχρωμα φόρουμ, τις ανοιχτές συνελεύσεις δηλαδή που άρχισαν τότε να καλούν οργανώσεις του LGBT κινήματος ως απάντηση σε ομοφοβικές επιθέσεις της περιόδου, διαδικασίες που αποτέλεσαν τον προάγγελο του Athens Pride. Αλλά και μέσα από τη συμμετοχή της στα φεστιβάλ του Μαρξισμού του ΣΕΚ με τις έντονες συζητήσεις και διαφωνίες μας για την αριστερά και το ρόλο της στην πάλη για την απελευθέρωση. Ξεχώριζε για την έντονη παρουσία της, την πάντα πρωτοποριακή ματιά της, για το ότι ήταν ένας πολύ τρυφερός άνθρωπος.

Το πλούσιο βιογραφικό της καλύπτει -στο βαθμό που αυτό είναι δυνατόν για έναν άνθρωπο με τη δική της δράση- ο αποχαιρετισμός του Athens Pride. Όπως αναφέρει: “Η Ευαγγελία Βλάμη υπήρξε μια μαχητική ακτιβίστρια LGBT δικαιωμάτων. Ήταν πάντα στη πρώτη γραμμή των αγώνων, μέσα από θεσμικές διεκδικήσεις, σε αίθουσες δικαστηρίων, στους δρόμους και τις πορείες, παλεύοντας ενάντια σε κάθε εκδήλωση ομοερωτοφοβίας (όρου της ιδίας). Η Ευαγγελία είχε υπηρετήσει ως μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Ομοφυλοφιλικής και Λεσβιακής Κοινότητας Ελλάδας (ΟΛΚΕ), ήταν ιδρύτρια της NGO Lesb.Equal Λεσβίες για την Ισότητα και μια εκ των δυο λεσβιών που τέλεσαν για πρώτηϕφορά πολιτικό γάμο στην Τήλο. Ήταν ιδρυτικό μέλος του Athens Pride και τα περισσότερα χρόνια της διοργάνωσης, την έβλεπες στο ύψος της σημαίας να συνοδεύει τη παρέλαση. Εκεί θα τη θυμόμαστε καιϕφέτος, δίπλα στην σημαία που κυματίζει περήφανα. Τόσο περήφανα, όσο και αυτή έζησε δίπλα μας. Ας είναι η μνήμη και το έργο της έμπνευση για όλους και όλες εμάς”.