Το πέμπτο διήμερο απεργιών οργάνωσαν οι σιδηροδρομικοί στη Γαλλία αυτή τη βδομάδα, και συνεχίζουν. Η πόλωση μεταξύ κυβέρνησης και συνδικάτων εντείνεται αντί να υποχωρήσει. Η προηγούμενη Πέμπτη 19 του Απρίλη μετατράπηκε σε μια μαζική απάντηση στην προπαγάνδα του Μακρόν ότι η απεργία ξεφουσκώνει. 30 χιλιάδες διαδήλωσαν σε 190 διαφορετικά σημεία της Γαλλίας στέλνοντας το μήνυμα ότι η απεργία θα συνεχιστεί τουλάχιστον ως τα τέλη Ιούνη. Στο κέντρο της κινητοποίησης ήταν 15 χιλιάδες σιδηροδρομικοί, αλλά η μέρα δράσης έβγαλε στο δρόμο με απεργίες δημόσιους υπάλληλους, εργαζόμενους στα μέσα μαζικής μεταφοράς, στο ρεύμα, το φυσικό αέριο, τα σχολεία, τα νοσοκομεία, τον ιδιωτικό τομέα και πολλούς φοιτητές.
Η εφημερίδα Λιμπερασιόν δημοσίευσε πριν από λίγες μέρες συνεντεύξεις-πορτρέτα απεργών. Η Λετισιά παίρνει 1200 ευρώ το μήνα καθαρά “Και από την πρώτη μέρα απεργίας, στις 3 Απρίλη, δεν έκανε το παραμικρό βήμα πίσω. Όταν δεν ασχολείται με το μικρό της γιο, τον οποίο μεγαλώνει μόνη της, βρίσκεται σε όλες τις γενικές συνελεύσεις και διαδηλώσεις. ‘Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε μια ήττα τώρα. Ναι, κάνουμε θυσία, σίγουρα, και θα σφίξω το ζωνάρι μου, αλλά έτσι πρέπει να γίνει.’ Όπως πολλοί σιδηροδρομικοί του σταθμού ‘ντι Νορ’ η Λετισιά δεν ακολουθεί το διακοπτόμενο ημερολόγιο της CGT. ‘Είμαι σε απεργία διαρκείας σχεδόν καθημερινά. Σήμερα πρέπει να είναι 13η ή 14η μέρα απεργίας.”
Το ταμείο ενίσχυσης της απεργίας που έχουν ξεκινήσει διανοούμενοι και καλλιτέχνες στο ίντερνετ έχει πλέον φτάσει τα 850.000 ευρώ. Η επιτυχία της κινητοποίησης της περασμένης Πέμπτης είχε επιπλέον σημασία, καθώς η γαλλική βουλή είχε ήδη υπερψηφίσει σε πρώτη ανάγνωση τον νόμο για τη διάλυση του δημόσιου σιδηρόδρομου, με συντριπτική πλειοψηφία.
Οι εργαζόμενοι στο ρεύμα και στο φυσικό αέριο είχαν ειδικό βάρος στις 19 Απρίλη και συμμετείχαν με απεργία. Παράλληλα έκαναν συμβολικά κοψίματα ρεύματος σε εταιρείες, πολιτικούς και συνδέσμους αφεντικών. Ο γραμματέας της CGT στην ενέργεια, Σεμπαστιάν Μενσπιέ, εξηγεί πώς ήδη έχουν παρέμβει πρακτικά σε αλληλεγγύη προς τους σιδηδροδομικούς: “Ο πρόεδρος του σιδηροδρόμου ήθελε να βάλει σε κίνηση 200 έξτρα τρένα υψηλής ταχύτητας για να καλύψει τα κενά της απεργίας. Εμείς συζητήσαμε με ποιο τρόπο μπορούμε να παρέμβουμε, τόσο στις γραμμές όσο και στους σταθμούς. Όχι αναγκαστικά για να μην κινηθούν εντελώς, αλλά τουλάχιστον να προκαλέσουμε καθυστερήσεις. Και να αντισταθούμε σε αυτή την προσπάθεια να σπάσουν την απεργία.”
Το συνδικάτο λέει ότι οργανώνει την αλληλεγγύη και με τον ιδιωτικό τομέα, απειλώντας να κόβει το ρεύμα σε εταιρείες που κάνουν απολύσεις ή ποινικοποιούν τις απεργίες. Πρώτα στο στόχαστρο είναι τα σουπερμάρκετ Καρφούρ. Στα Καρφούρ ήδη εξελίσσονται απεργίες ανά περιοχή, με την οργή να ξεχειλίζει σε όλα τα καταστήματα, μιας και η εταιρεία έχει αποφασίσει ένα κύμα μαζικών απολύσεων (2500 εργαζόμενους) και κλεισίματος θυγατρικών καταστημάτων DIA.
Απεργίες
Η τελευταία απεργία των σιδηροδρομικών για πρώτη φορά συνέπεσε με την απεργία στην Air France. Εκεί οι εργαζόμενοι παλεύουν για αυξήσεις μέσα από κυλιόμενες απεργίες. Για όποιον είχε αμφιβολίες σχετικά με το αν οι απεργίες έχουν συμμετοχή και προκαλούν πρόβλημα στις εταιρείες, οι ξενοδόχοι έδωσαν την απάντηση, ανακοινώνοντας τις μεγαλύτερες μειώσεις στην πληρότητα καταλυμάτων. Τη Δευτέρα 23 Απρίλη ακυρώθηκε το 25% των πτήσεων. Στο μεταξύ σε διαρκείς κινητοποιήσεις βρίσκονται και οι ταχυδρομικοί σε πολλά σημεία της χώρας ενάντια στη αναδιάρθρωση των ταχυδρομείων που προκαλεί πολλές απολύσεις.
Το επόμενο απεργιακό διήμερο των σιδηροδρομικών είναι το σαββατοκύριακο 28 και 29 Απρίλη. Ακολουθεί μια πολύ δυνατή βδομάδα, που περιλαμβάνει την Πρωτομαγιά, ένα ακόμη διήμερο απεργίας 3-4 Μάρτη και μια καινούργιο ραντεβού για όλους το Σάββατο 5 του Μάη. Η σαββατιάτικη διαδήλωση που έχει πολιτικό χαρακτήρα κατά του Μακρόν ήταν αρχικά πρωτοβουλία της “Ανυπότακτης Γαλλίας” του Μελανσόν, όμως μια σειρά συνδικάτα έχουν δηλώσει ότι θα πάρουν μέρος. Μια μεγάλη απεργία που ήδη προετοιμάζεται είναι και αυτή των δημόσιων υπάλληλων για τις 22 Μάη. Τον περασμένο Οκτώβρη είχαν βγει ξανά σε μια 24ωρη μαζική απεργία και ήταν η πρώτη φορά μετά από δέκα ολόκληρα χρόνια.
Φοιτητές
Λίγες ώρες μετά τη μέρα δράσης, ο Μακρόν έστειλε τα γαλλικά MAT (CRS) αυτή τη φορά να εκκενώσουν με βία την κατάληψη στο πανεπιστήμιο Τολμπιάκ. Στις 5 και τέταρτο το πρωί της Παρασκευής, εισέβαλαν στο πανεπιστήμιο και άρχισαν να κυνηγάνε τους φοιτητές και τις φοιτήτριες που κοιμόντουσαν. Το Τολμπιάκ ήταν το κέντρο των καταλήψεων στο Παρίσι, και γι’αυτό στοχοποιήθηκε από την αστυνομία. Τις επόμενες μέρες αστυνομικές επιχειρήσεις έγιναν και σε άλλα σημεία: στο Μονπελιέ σε πανεπιστήμιο που βρισκόταν δυο μήνες σε κατάληψη, και στη Γκρενόμπλ”.
Αυτό που προσπαθεί στην πράξη να κάνει η κυβέρνηση, πέρα από την τρομοκράτηση του κινήματος, είναι να αξιοποιήσει τις εαρινές διακοπές, που στο μεγαλύτερο μέρος της Γαλλίας, μόλις ξεκίνησαν, για να διακόψει την ορμή του κινήματος. Το ότι άδειασαν μερικά πανεπιστήμια όμως δεν σημαίνει ότι δεν θα ξανάρθουν αντιμέτωποι με μαζικές συνελεύσεις όταν οι φοιτητές και οι φοιτήτριες επιστρέψουν από τις διακοπές.
Όπως χαρακτηριστικά δήλωσε ο Λεό, φοιτητής στο Τολμπιάκ: “Η επιλογή αυτή μας κινητοποιεί ακόμη περισσότερο. Τη Δευτέρα και την Τρίτη θα ενωθούμε με τους σιδηροδρομικούς, για να δείξουμε με όλη μας τη δύναμη την αντίθεσή μας”. Οι φοιτητές παλεύουν ενάντια σε νέο νόμο της κυβέρνησης που βάζει τα μεγαλύτερα ως τώρα εμπόδια στην πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Τρία στα τέσσερα πανεπιστήμια έχουν επιτροπή δράσης ενάντια στο νέο νόμο και στο 50% έγινε μερική ή ολική κατάληψη κάποιων ημερών.
«Ανυποχώρητος» δηλώνει ο Μακρόν
Πριν από ένα χρόνο, ο Μακρόν που είχε πάρει 24% στο πρώτο γύρο, έφτανε στο 66% επειδή είχε απέναντί του τη Μαρίν Λεπέν. Πολύς κόσμος ένιωσε αναγκασμένος να τον ψηφίσει κόντρα στους φασίστες. Τώρα περνάει έναν νόμο στη Βουλή ενάντια στο δικαίωμα ασύλου και τους μετανάστες που λίγο έχει να ζηλέψει από τις προτάσεις της Λεπέν. Και ταυτόχρονα ετοιμάζεται για την επίσκεψη στον Τραμπ λίγες μέρες αφού από κοινού εξαπέλυσαν τους πυραύλους τους κατά της Συρίας.
Απέναντι στην απεργιακή έκρηξη ο Μακρόν προβάλλει αυτή τη βδομάδα μια σχετική άνοδο που είχε στις δημοσκοπήσεις, όπου ένα κομμάτι του πληθυσμού τού αναγνωρίζει την “αποφασιστικότητά” του σε όλα αυτά τα ζητήματα. Όμως οι δημοσκοπήσεις είναι επιβεβαίωση της βαθιάς πολιτικής κρίσης που συνεχίζεται στη Γαλλία. Το Σοσιαλιστικό Κόμμα έχει εξαφανιστεί. Και η κλασική δεξιά (οι Ρεπουμπλικάνοι) έχει εκτίμηση ψήφου στο… 8%.
Η κατάσταση δίνει επιπλέον επιχειρήματα στη Sud Rail, το συνδικάτο που στους σιδηροδρομικούς υποστηρίζει να μετατραπεί η απεργία σε διαρκείας αντί για το σύστημα “δύο, πέντε”, όπως το αποκαλούν. Η λογική της CGT αρχικά ήταν για διάσπαρτες απεργίες σε μεγάλο χρονικό διάστημα ώστε ο αγώνας να κρατήσει πολύ, χωρίς να χάσουν πολλά μεροκάματα μαζεμένα. Όμως απέναντι σε μια κυβέρνηση που θέλει να στείλει μήνυμα και στα αφεντικά και την εργατική τάξη ότι είναι ανυποχώρητη, ο αγώνας αναγκαστικά πρέπει να κλιμακωθεί για να νικήσει.
Όπως δηλώνει ο Νικολά Καζονί, συνδικαλιστής της ομοσπονδίας CGT στο θερμοηλεκτρικό σταθμό της Μασσαλίας: “Τώρα πλέον, αυτό που μετράει είναι το ισοζύγιο δυνάμεων. Ο δρόμος είναι διαδηλώσεις και μπλοκάρισμα της οικονομίας με όλους τους δυνατούς τρόπους. Δεν υπάρχει χώρος για συζήτηση, είναι σαν να συζητάμε με έναν τοίχο. Όταν έχεις απέναντί σου έναν τοίχο, είτε θα περάσεις από γύρω, είτε θα τον γκρεμίσεις”.