Η Αριστερά
Διεθνιστική Σοσιαλιστική Τάση: Ένας διεθνής επαναστατικός συντονισμός

Την προηγούμενη βδομάδα δημοσιεύσαμε μέσα από τις στήλες της Eργατικής Aλληλεγγύης την διακήρυξη της IST, της Διεθνιστικής Σοσιαλιστικής Τάσης (Inteational Socialist Tendency) ενάντια στον πόλεμο του Τραμπ και το κάλεσμα που απεύθυνε για μαζικές αντιπολεμικές καμπάνιες σε όλο τον κόσμο. Νωρίτερα, στις 18 του Δεκέμβρη, τρεις οργανώσεις της Τάσης, το ΣΕΚ (Ελλάδα), η Εργατική Δημοκρατία (Κύπρος) και το DSiP (Τουρκία) προχώρησαν σε κοινή διακήρυξη που σημειώνει: 

“Oι εργάτες της Τουρκίας, της Ελλάδας και της Κύπρου δεν έχουν τίποτε να κερδίσουν από την κλιμάκωση των ανταγωνισμών πάνω στις ΑΟΖ. Αντίθετα έχουμε πολλά να χάσουμε αν αυτή εξελιχθεί σε πολεμική σύγκρουση. Πρόκειται για ένα αντιδραστικό πόλεμο για όλες τις πλευρές. Οι απόπειρες των κυβερνήσεών μας να παρουσιάσουν τις πράξεις τους σαν “υπεράσπιση της πατρίδας” δεν είναι αληθινές και αυτό φαίνεται καθαρά από το γεγονός ότι ο Μητσοτάκης και ο Ερντογάν υποστηρίζουν διαφορετικές δυνάμεις που μάχονται στη Λιβύη. Η Βεγγάζη δεν είναι κομμάτι της “ελληνικής πατρίδας” ούτε η Τρίπολη της 'τουρκικής πατρίδας”.

Μέσα στον πολεμικό πυρετό που υψώνεται στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής, είναι εξαιρετικά σημαντικό ότι σε όλες τις εμπλεκόμενες χώρες αναπτύσσουν δράση διεθνιστικές οργανώσεις της IST που προχωρούν σε κοινές πρωτοβουλίες, βάζοντας στο στόχαστρο η κάθε μια την δική της άρχουσα τάξη και όχι την εργατική τάξη της “αντιπάλου” χώρας. 

Η IST είναι μια τάση επαναστατικών οργανώσεων που μοιράζονται μεταξύ τους την ίδια πολιτική στάση και επιδιώκουν τη συνεργασία μεταξύ τους ανταλλάσσοντας εμπειρίες, βοηθώντας και παρέχοντας πρακτική υποστήριξη η μια στην άλλη.

Σοσιαλισμός από τα κάτω

Αυτές οι οργανώσεις υποστηρίζουν την παράδοση του σοσιαλισμού από τα κάτω, την ιδέα δηλαδή ότι οι εργαζόμενοι μπορούν να απελευθερώσουν τους εαυτούς τους μόνο μέσα από τους δικούς τους αγώνες, μέσα από την επανάσταση και την εργατική εξουσία. Πρόκειται για μια παράδοση που ξεκινάει από τον Μαρξ και τον Ένγκελς και συνεχίστηκε από επαναστάτες όπως ο Λένιν, ο Τρότσκι, η Ρόζα Λούξεμπουργκ και ο Αντόνιο Γκράμσι. Οι οργανώσεις που συνδέονται με την IST επιδιώκουν να δυναμώσουν αυτήν την παράδοση μέσα από τις προσπάθειες που κάνουν να αναπτύξουν την μαρξιστική θεωρία και μέσα από την οικοδόμηση επαναστατικών κομμάτων και οργανώσεων που συνδέονται με την εργατική τάξη και τους αγώνες της,  

Οι ρίζες της IST βρίσκονται στην Βρετανία και συγκεκριμένα στην ανάπτυξη της οργάνωσης Ιnteational Socialists την δεκαετία του '60 (μετέπειτα Socialist Workers Party, SWP). Μέσα στη φωτιά του Μάη του '68 και την έκρηξη του εργατικού κινήματος στη Βρετανία, το SWP θα μεγαλώσει και θα συνδεθεί με οργανώσεις και αγωνιστές της διεθνούς επαναστατικής αριστεράς οδηγώντας την δεκαετία του '80 στη δημιουργία της IST και την ένταξη σε αυτήν οργανώσεων σε ολοένα και περισσότερες χώρες. Η ΟΣΕ, η Οργάνωση Σοσιαλιστική Επανάσταση από την οποία προήλθε το ΣΕΚ, διατηρώντας για χρόνια συντροφικές σχέσεις με το SWP, εντάσσεται στην IST το 1987.  

Το ίδιο διάστημα, μεγάλο ρόλο παίζουν τα κόμματα και οι οργανώσεις της IST στη μάχη ενάντια στον φασισμό και τον ρατσισμό. Και σε θεωρητικό επίπεδο, πατώντας πάνω στην παράδοση του ενιαίου μετώπου της Γ' Διεθνούς και του Τρότσκι και κυρίως σε πρακτικό μέσα από πρωτοβουλίες που πήραν. 

Η εμπειρία αυτή όπλισε με αυτοπεποίθηση τις οργανώσεις και τα κόμματα της Tάσης. H ΚΕΕΡΦΑ στην Ελλάδα, η Πλατφόρμα για μια ανθρώπινη πολιτική Ασύλου στην Αυστρία, το Stand up to Racism στη Βρετανία και πιο πρόσφατα το Αufstehen gegen Rassismus στη Γερμανία και αντίστοιχες μετωπικές πρωτοβουλίες στην Ολλανδία, τη Δανία, την Πολωνία έχουν κορμό οργανώσεις της IST. Το 2015 οι οργανώσεις της τάσης με κοινή τους διακήρυξη θα πρωτοστατήσουν σε όλες τις χώρες της ΕΕ στο κίνημα αλληλεγγύης που πέτυχε άνοιγμα των συνόρων στους πρόσφυγες και τους μετανάστες ενώ σε Ελλάδα και Τουρκία με κοινές διακηρύξεις αλλά και συγκεντρώσεις το Γενάρη του 2016 και στις δύο πλευρές των συνόρων στον Έβρο.

Μεγάλη ήταν η συμβολή της Τάσης στην ανάπτυξη του αντικαπιταλιστικού κινήματος την δεκαετία του 2000. Αμέσως μετά την “Μάχη του Σιάτλ” ενάντια στον ΠΟΕ, η IST θα μπει στην πρώτη γραμμή αυτού που έμελλε να καταγραφεί τα επόμενα χρόνια παγκοσμίως σαν το νέο αντικαπιταλιστικό κίνημα. Τα κόμματα και οι οργανώσεις της τάσης, μέσα από μαζικές πρωτοβουλίες όπως η Πρωτοβουλία Γένοβα 2001 στην Ελλάδα και το Globalize Resistance στη Βρετανία  θα παίξουν κεντρικό ρόλο στην οργάνωση των μεγάλων διαδηλώσεων στην Πράγα, τη Γένοβα και τους άλλους σταθμούς του κινήματος, καθώς και στην ίδρυση του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ. Μέσα σε αυτό λειτούργησαν σαν η επαναστατική του πτέρυγα, διεκδικώντας τον αντικαπιταλιστικό-διεθνιστικό του χαρακτήρα κόντρα στις γραμμές που ήθελαν να του δώσουν ένα απλά αντινεοφιλελεύθερο χαρακτήρα. 

Οι οργανώσεις της τάσης έδωσαν συντεταγμένα μια σειρά από μάχες, με πιο σημαντική αυτή ενάντια στην πολεμική εκστρατεία του Μπους  στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ. Η τάση πρότεινε και πέτυχε να κηρυχθεί η 15 Φλεβάρη του 2003 παγκόσμια μέρα δράσης ενάντια στον πόλεμο -  με εκατομμύρια ανθρώπους να συμμετέχουν στις διαδηλώσεις σε όλο τον πλανήτη. Η Συμμαχία Σταματήστε τον Πόλεμο στη Βρετανία και στην Ελλάδα θα παίξουν σημαντικό ρόλο σε όλη τη διάρκεια του πολέμου στη Μέση Ανατολή, προτάσσοντας ταυτόχρονα την αλληλεγγύη στην Παλαιστίνη. 

Με το ξέσπασμα της κρίσης το 2009 η IST προσπαθεί με κοινές διακηρύξεις και συγκεντρώσεις να απλώσει και να οργανώσει την αλληλεγγύη στα απεργιακά κινήματα σε χώρες όπως η Ισπανία και η Ελλάδα – με αποκορύφωμα το 2015, την περίοδο του δημοψηφίσματος στην Ελλάδα ενάντια στις πιέσεις της ΕΕ και των τραπεζιτών. Αντίστοιχα διεθνείς διακηρύξεις και καμπάνιες έχουν οργανωθεί υπέρ του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης στην Καταλωνία, ενάντια στο πραξικόπημα του Σίσι στην Αίγυπτο αλλά και στην απόπειρα πραξικοπήματος στην Τουρκία το 2016. Διεθνείς καμπάνιες υποστήριξης οργανώνονται κάθε φορά που αγωνιστές και επαναστάτες υφίσταναται διώξεις - στην Ν. Κορέα, τη Ζιμπάμπουε, στην Ν.Αφρική, στην Τουρκία, στην Αίγυπτο αλλά και την Ελλάδα την δεκαετία του '90 για την διεθνιστική στάση της ΟΣΕ πάνω στο Μακεδονικό. H IST και οι οργανώσεις της βρίσκονται επίσης σε διάλογο με μια σειρά οργανώσεις και τάσεις της επαναστατικής και ριζοσπαστικής αριστεράς σε όλο τον κόσμο. 

27 χώρες

Οργανώσεις και κόμματα που συμμετέχουν και συνδέονται με την IST υπάρχουν σε 26 χώρες: Στην Αυστρία (Linkswende),στην Κύπρο (Εργατική Δημοκρατία), στην Τσεχία (Socialistick Solidarita), στη Δανία (Inteationale Socialisters Ungdom), στη Φινλανδία (Sosialistiliitto), στην Ελλάδα (Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα), στην Ιρλανδία (Socialist Workers Network), στην Ολλανδία (Inteationale Socialisten), στη Νορβηγία (Inteasjonale Sosialister), στην Πολωνία (Pracownicza Demokracja), στο Ισπανικό Κράτος (Marx21), την Σουηδία (Inteationella Socialister), στη Βρετανία (Socialist Workers Party), Γαλλία (A2C), στη Γερμανία (Marx 21), στις ΗΠΑ (Marx 21), στην Τουρκία (Devrimci Sosyalist isci Partisi), στην Νέα Ζηλανδία (Socialist Aotearoa), στην Αυστραλία (Solidarity),  στην Μποτσουάνα (Inteational Socialists Botswana), στην Γκάνα (Inteational Socialist Organisation), στη Νιγηρία (Socialist Workers League), στην Ζιμπάμπουε (Inteational Socialist Organisation), στη Νότιο Αφρική (Keep Left), στην Βραζιλία (socialismosemfronteiras), στον Καναδά (Ιnteational Socialists), στο Πακιστάν (Revolutionary Socialists Organization), στη Νότιο Κορέα (Workers’ Solidarity). 

Οργανώσεις που συνδέονται με την IST δραστηριοποιούνται επίσης σε χώρες της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής, όπως η Αίγυπτος, όπου οι επαναστάτες σοσιαλιστές βρέθηκαν το 2011-12 στην πρώτη γραμμή της επανάστασης ενώ μετά το πραξικόπημα του Σίσι διώκονται συστηματικά με συλλήψεις και πολύμηνες φυλακίσεις. Επαναστάτες σοσιαλιστές που συμμετείχαν στις επαναστάσεις της Αραβικής Άνοιξης σε χώρες όπως ο Λίβανος και ιδιαίτερα η Συρία βρέθηκαν επίσης στο δολοφονικό στόχαστρο κάθε είδους αντιδραστικών δυνάμεων.