Όλοι ήξεραν ότι η διαδήλωση της περασμένης Κυριακής θα ήταν τεράστια στη Μαδρίτη, αλλά λίγοι περίμεναν ότι θα έφτανε να ξεπεράσει το μισό εκατομμύριο, και σε όποιο σημείο κι αν είχαν στηθεί φωτογράφοι να μην μπορούν να αποτυπώσουν το μέγεθος. Μέρες πριν από τη διαδήλωση στους σταθμούς του μετρό και των τρένων της πρωτεύουσας, οι επιτροπές που μοίραζαν φυλλάδια άκουγαν από όλο τον κόσμο ότι ετοιμάζεται να κατέβει την Κυριακή. Τέσσερις γιγάντιες προσυγκεντρώσεις οργανώθηκαν στις βόρειες, τις νότιες, τις ανατολικές και τις δυτικές συνοικίες της Μαδρίτης και τελικά έφτασαν να συναντηθούν στο άγαλμα της Κυβέλης, στο κέντρο. Ταυτόχρονα, τα βαγόνια και τα λεωφορεία ξεφόρτωναν από το πρωί ασταμάτητα κόσμο που πήγαινε στη διαδήλωση.
“Οχι στις ιδιωτικοποιήσεις, λεφτά για την Υγεία” ήταν το βασικό σύνθημα ενάντια κυρίως στην δεξιά τοπική κυβέρνηση της Μαδρίτης που έχει επιλέξει να διαλύσει τη Δημόσια Υγεία και ο κόσμος να αναγκάζεται να καταφεύγει όλο και περισσότερο στους ιδιώτες. Τα δια ζώσης ραντεβού μετατρέπονται σχεδόν όλα σε τηλεφωνικά. Οι λίστες αναμονής είναι τόσο μεγάλες που καταρρέει το ηλεκτρονικό σύστημα. Οι γονείς που προσπαθούν να κλείσουν ραντεβού για τα παιδιά τους παίρνουν απάντηση ότι δεν υπάρχει διαθέσιμο ραντεβού όχι τώρα, αλλά ποτέ!
Η διαδήλωση είχε σαν κινητήρα τη “Λευκή Παλίρροια”, το συντονισμό μεταξύ νοσοκομείων, Κέντρων Υγείας, και πρωτοβουλιών ασθενών και άλλων πολιτών. Τα συνδικάτα όμως που βρίσκονται σε μάχες ήταν αυτά που είχαν δώσει εδώ και ένα μήνα τον αέρα της σύγκρουσης σε αυτή τη διαδήλωση. Στις αρχές του μήνα έκαναν τρεις μέρες απεργία οι εργαζόμενοι στα καινούργια κέντρα “24ωρης φροντίδας” που έστησε η πρωθυπουργός της Μαδρίτης, Ισαμπέλ Αγιούσο. Η Αγιούσο αξιοποίησε την πανδημία για να διαλύσει τη δημόσια Υγεία και να χαρίσει εκατομμύρια στους ιδιώτες φίλους της. Τώρα έστησε ένα ψευτο-σύστημα, για να ισχυριστεί ότι η πρωτοβάθμια Υγεία επιστρέφει. Αλλά τα 80 κέντρα δεν έχουν προσωπικό ούτε για 40. Ο κόσμος πήγαινε και δεν έβρισκε ούτε γιατρό ούτε νοσηλευτή.
Ταυτόχρονα εξελίσσεται η μάχη για να μην απολυθούν οι χιλιάδες συμβασιούχοι COVID που υποτίθεται τώρα περισσεύουν, ενώ η κατάσταση είναι χειρότερη από ποτέ. Ενώ, στις 21 Νοέμβρη ξεκινάνε απεργία οι γιατροί στην πρωτοβάθμια Υγεία. Υπάρχει πίεση στα μεγάλα συνδικάτα να βγάλουν απεργία που να ενοποιήσει όλες αυτές τις μάχες, και η διαδήλωση της Κυριακής δεν αφήνει πολλά περιθώρια για όσους έλεγαν ότι “δεν είναι η στιγμή”.
Η κεντρική κυβέρνηση του Σάντσεθ και της κεντροαριστεράς προσπαθεί να κρυφτεί πίσω από την Αγιούσο, η οποία είναι νεοφιλελεύθερη και μισεί οτιδήποτε δημόσιο τόσο ώστε να μοιάζει καρικατούρα. Αλλά η κεντρική κυβέρνηση είναι αυτή που έχει επιλέξει να εκτινάξει τον προϋπολογισμό για την “άμυνα” και τους εξοπλισμούς, αφήνοντας τη Δημόσια Υγεία στο περιθώριο. 25% αύξηση στο Υπουργείο Άμυνας χωρίς να υπολογίζονται όλα τα εξοπλιστικά προγράμματα και 1,5% στην Υγεία.
Οι υγειονομικοί και οι συμπαραστάτες τους εκτός από μήνυμα αγώνα την Κυριακή έδωσαν μια μεγάλη πολιτική ανάσα σε όλη τη χώρα. Η δεξιά και η ακροδεξιά βρίσκονται σε φάση ανασύνταξης, και καθώς η κυβέρνηση του Σάντσεθ βλέπει τις “παροχές” που είχε κάνει να γίνονται σκόνη από τον πληθωρισμό, τους τελευταίους μήνες είχε κυριαρχήσει η μοιρολατρία ότι αυτό που έρχεται στην Ισπανία είναι αναγκαστικά η επιστροφή της δεξιάς μαζί με τους φασίστες του Βοξ.
Η πρωθυπουργός της Μαδρίτης είναι πρόσωπο κλειδί σε όλα αυτά, καθώς είναι το πιο προβεβλημένο στέλεχος της δεξιάς πτέρυγας του δεξιού Λαϊκού Κόμματος που χτίζει τις γέφυρες με την ακροδεξιά. Η σφαλιάρα που έφαγε την Κυριακή την έχει αφήσει ζαλισμένη. Επιτέθηκε με υβριστικούς χαρακτηρισμούς στους διαδηλωτές και έφτασε να πει ότι η κινητοποίηση δεν είχε να κάνει με την Υγεία, αλλά ήταν “δάκτυλος” της Αριστεράς. Το Λαϊκό Κόμμα έστειλε στους δημοσιογράφους ανακοίνωση με την οποία τους ενημέρωνε πως “δεν κατέβηκαν όλοι οι Μαδριλένοι στην κινητοποίηση”.
Όντως, η διαδήλωση ήταν τόσο τεράστια που έφτασε να έχει χαρακτηριστικά κοινωνικής πόλωσης. Αντίθετα από αυτούς που έλεγαν πως οι κοινωνικοί αγώνες με κεντροαριστερή κυβέρνηση “παίζουν το παιχνίδι της Δεξιάς”, φάνηκε πως η Δεξιά τρέμει όταν οι δρόμοι πλημμυρίζουν. Αυτό που μένει είναι να γενικευτεί το παράδειγμα της Μαδρίτης και σε άλλες περιφέρειες, με πρώτη την Ανδαλουσία όπου κυβερνούν τα πολιτικά “αδέρφια” της Αγιούσο, και να στηριχτούν οι απεργιές στα νοσοκομεία και τα Κέντρα Υγείας που ξεκινάνε άμεσα.