Αν η Λιβύη είναι ένα παράδειγμα καταστροφής και χάους, το Μαρόκο προβάλλεται σαν πρότυπο σταθερότητας. Ο βασιλιάς Μωάμεθ ΣΤ’ έχει κερδίσει πόντους διεθνώς τα τελευταία χρόνια. Συνεργάστηκε με την ισπανική χωροφυλακή πυροβολώντας μετανάστες και πρόσφυγες που προσπαθούν να πηδήξουν τους φράχτες στους ισπανικούς θύλακες στη Θέουτα και τη Μελίγια.
Η χώρα του δεν συγκλονίστηκε από επαναστάσεις όπως της Αλγερίας, της Τυνησίας, της Αιγύπτου και της Λιβύης, και κατάφερε να καταστείλει τις διαδηλώσεις που ξέσπασαν κατά διαστήματα τα τελευταία χρόνια. Αναγνώρισε την κυριαρχία του Ισραήλ στην Παλαιστίνη το 2020 και πήρε τα εύσημα της Ισπανίας και των ΗΠΑ, που του αναγνώρισαν την κυριαρχία στη Δυτική Σαχάρα, σε μια σύγκρουση που εξελίσσεται εδώ και 50 χρόνια.
Η άλλη όψη όμως του “εκσυγχρονισμού” που προβάλλει ο βασιλιάς του Μαρόκου φάνηκε στα χωριά που χτυπήθηκαν από το σεισμό. Τα φτωχόσπιτα κατέρρευσαν και εκεί όπου έφτασαν διασώστες είπαν αμέσως πως οι κατασκευές ήταν τόσο αδύναμες που αποκλείεται να υπάρχουν επιζήσαντες, καθώς δεν διαμορφώθηκαν κενά, αλλά σωροί από πέτρες που καταπλάκωσαν τους ανθρώπους. Σε πολλά σημεία ο στρατός δεν έφτασε καν για να βοηθήσει. Τα χωριά αυτά τα έχει ξεγραμμένα το παλάτι. Το Ραμπάτ, την Ταγγέρη και την Καζαμπλάνκα τις συνδέει πλέον ύπερσύγχρονο τρένο υψηλής ταχύτητας. Όμως οι εθελοντές που έφτασαν στα χωριά για να βοηθήσουν τους σεισμοπαθείς είδαν πως σε πολλά σημεία το μόνο μέσο μεταφοράς συνεχίζει να είναι το γαϊδούρι. Το πλουσιότερο 10% της χώρας έχει 11 φορές μεγαλύτερα εισοδήματα από το φτωχότερο 10%.
Ο σεισμός χτύπησε επιλεκτικά τους φτωχότερους. Ο βασιλιάς δεν ήταν ούτε καν στο παλάτι του. Βρισκόταν στο Παρίσι, στη βίλα του δίπλα στον πύργο του Άιφελ, κόστους 80 εκατομμυρίων ευρώ. Τελείωνε τις καλοκαιρινές του διακοπές. Ξεκουραζόταν εκεί για κάποιους μήνες μετά από τις επίσης πολύμηνες χειμερινές του διακοπές που τις κάνει συνήθως στην αφρικανική Γκαμπόν. Ο Μωάμεθ ΣΤ’ έχει τόση λίγη διάθεση να πατήσει στη χώρα του που φέτος ακύρωσε και μία από τις καθιερωμένες ομιλίες. Συνήθιζε να παίρνει το αεροπλάνο για να γυρίσει στη χώρα του τέσσερις φορές το χρόνο γι’ αυτές τις ομιλίες, αλλά πλέον αποφάσισε πως τρεις θα είναι αρκετές. Όταν επισκέφθηκε το Μαρακές, που χτυπήθηκε από το σεισμό, επιστρατεύτηκε ο δήμος όχι για να βοηθήσει τον χτυπημένο κόσμο, αλλά για να καθαρίσει και να βάψει τους δρόμους από όπου θα πέρναγε ο βασιλιάς.