Εργατικό κίνημα
Αγώνας στα κάτεργα του Ελληνικού

10/12, Αθήνα. Απεργία οικοδόμων Φωτό: Στέλιος Μιχαηλίδης

Η απεργία των οικοδόμων στις 10 Δεκέμβρη και η 48ωρη απεργία στο εργοτάξιο του Ελληνικού, ως απάντηση στις συνθήκες κάτεργου και παντελούς έλλειψης συνθηκών ασφάλειας με αποτέλεσμά δύο νεκρούς εργάτες από την Αίγυπτο, έφερε στο προσκήνιο την βαρβαρότητα που επικρατεί στις επενδύσεις ανάπλασης των Λάτσηδων.

Με την επιστροφή στην εργασία αμέσως μετά την απεργία, ένα νέο «ατύχημα» έστειλε άλλον έναν εργάτη από την Αίγυπτο στα χειρουργεία του Ασκληπιείου Βούλας. Η οργισμένη άμεση κινητοποίηση των εργατών επέβαλε τον έλεγχο από την Επιθεώρηση Εργασίας και το σταμάτημα των εργασιών στο εργοτάξιο της Little Athens.

Στην πορεία των οικοδόμων που οργάνωσε το Συνδικάτο Οικοδόμων Αττικής στις 10/12 οι μετανάστες εργάτες βρίσκονταν στη πρώτη γραμμή με το πανό του Σωματείου του εργοταξίου του Ελληνικού δίνοντας το τόνο της οργής για τις δολοφονίες στο τόπο δουλειάς. Μετά το τέλος της πορείας ακολούθησε σύσκεψη στα γραφεία της ΚΕΕΡΦΑ με την συμμετοχή δεκάδων εργατών.

Η συμμετοχή τους στην απεργία ήταν αποτέλεσμα της επίμονης δράσης τους προηγούμενους μήνες μιας ομάδας συντρόφων του ΣΕΚ από το Ελληνικό αλλά και μεταναστών που συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη και για δικαιοσύνη στα θύματα της Πύλου. Επιζώντες του εγκλήματος της Πύλου εργάζονται στο εργοτάξιο του Ελληνικού και έχουν την εμπειρία των κινητοποιήσεων που έφεραν τον αρχηγό του Λιμενικού να διώκεται για το έγκλημα της Πύλου.

Στην ίδια την σύσκεψη, οι εργάτες από το εργοτάξιο του Ελληνικού και άλλα γιαπιά έφεραν την εμπειρία της άγριας εκμετάλλευσης στους χώρους δουλειάς που οδηγεί σε δολοφονίες αφού η εργοδοσία δεν λογαριάζει την ανθρώπινη ζωή. Συμμετείχαν ακόμη και ανήλικοι που εργάζονται σε οικοδομές ως βοηθοί κα ανειδίκευτοι εργάτες.

Ένας μεγάλος αριθμός εργατών δεν έχει άδειες παραμονής αντιμετωπίζοντας την κρατική γραφειοκρατία ως μακρύ χέρι στέρησης ίσων δικαιωμάτων στην δουλειά, κύρια στις αμοιβές. Η μετακίνηση από το σπίτι στην εργασία και η επιστροφή σε αυτό είναι για πολλούς μετανάστες χωρίς χαρτιά η καθημερινότητα. Δεν βγαίνουν έξω ούτε για ψώνια στο σούπερ μάρκετ, παρά μόνο όσοι έχουν χαρτιά με το φόβο της σύλληψης από την Αστυνομία. Πλέον η σύλληψη μετανάστη χωρίς χαρτιά σημαίνει παραπομπή στο αυτόφωρο!

Στην είσοδο του εργοταξίου οι σεκιουριτάδες έχουν καταλόγους εργατών για ημερήσια απασχόληση και οι ίδιοι οι εργάτες κάρτες της εταιρίας για την πιστοποίηση εισόδου. Η αμοιβή με μεροκάματο, το ωράριο μίνιμουμ 8 ώρες ακόμη και 8ώρες και 30 λεπτά, χωρίς εφαρμογή της ΣΣΕ με το 35ωρο-7ωρο.

Απληστία

Ο θάνατος του Αχμεντ Γκολάμπ ήταν χαρακτηριστικό παράδειγμα που οδηγεί η απληστία του κέρδους μαζί με την παντελή έλλειψη μέτρων ασφάλειας: του δόθηκε εντολή να ξηλώσει σίδερα από την περίφραξη ασφάλειας για να χρησιμοποιηθούν στο χτίσιμο τοίχου, συνηθισμένη πρακτική που απαλλάσσει από την αγορά σιδήρου για εξοικονόμιση στο κόστος κατασκευής.

Όμως, ο εκβιασμός για να ρισκάρουν τις ζωές τους γίνεται ακόμη πιο βαρύς διότι οι εργοδότες τους απειλούν με την απόλυση-στέρηση της βίζας για όσους ήρθαν με διακρατικές συμφωνίες ή με απόλυση-σύλληψη-απέλαση για όσους δεν έχουν χαρτιά όταν απορρίπτονται οριστικά οι αιτήσεις ασύλου.

Οδηγίες ασφαλείας δεν υπάρχουν στην γλώσσα των μεταναστών. Μπορείς να δεις πίσω από την κάρτα εισόδου κάποιες εταιρίες να αναγράφουν στα αγγλικά “6 κίνδυνοι στην εργασία”. Όμως στην πράξη τα απαραίτητα μέσα δεν διατίθενται. Όπως είπε ένας εργάτης χαρακτηριστικά: «είναι σαν να είσαι πάνω στο Αδριάνα-το πλοιάριο που μετέφερε τους πρόσφυγες της Πύλου-που δεν υπήρχαν σωσίβια»!

Η ενότητα των εργατών με την μαζική εγγραφή στα σωματεία μπορεί να σπάσει το ρατσισμό, να ανεβάσει τα μεροκάματα, να επιβάλει την τήρηση της ΣΣΕ από τις εταιρίες, να σώσει ζωές επιβάλλοντας αυστηρά μέτρα ασφάλειας. Χρειάζεται να ανοίξουν τα συνδικάτα την πάλη ενάντια στα ρατσιστικά μέτρα της κυβέρνησης με αιχμή τους νέους νόμους του Πλεύρη, να μπουν στη μάχη για να πάνε φυλακή οι δολοφόνοι της Πύλου, για σύνορα ανοιχτά για την προσφυγιά. Να απαιτήσουν μαζική νομιμοποίηση ΟΛΩΝ και όχι εξάρτηση τους από τις δουλεμπορικές διακρατικές συμφωνίες που εξυπηρετούν τα συμφέροντα των εταιριών και τα κέρδη τους.

Η μάχη των εργατών στα κάτεργα του Ελληνικού μπορεί να ανοίξει αυτό τον δρόμο.

Πέτρος Κωνσταντίνου, συντονιστής ΚΕΕΡΦΑ