Η Παρασκευή 20 Απρίλη αποκλήθηκε “μέρα αναβίωσης της Επανάστασης” στην Αίγυπτο. Η πλατεία Ταχρίρ στο κέντρο του Καΐρου ξαναγέμισε με εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές. Ο κόσμος βγήκε στο δρόμο απαιτώντας από τη στρατιωτική κυβέρνηση να υλοποιήσει την υπόσχεσή της για αποχώρηση του στρατού από την πολιτική ζωή μέχρι τα τέλη του Ιούνη και για να προχωρήσει το χρονοδιάγραμμα των εκλογών και της μετάβασης στη δημοκρατία χωρίς καθυστερήσεις και χωρίς εμπόδια.
Οι φόβοι του παλιού καθεστώτος απέναντι στη ριζοσπαστικοποίηση που φέρνουν τα δημοκρατικά ανοίγματα οδήγησε το στρατό σε κινήσεις που ξαναέφεραν ενωμένες τις πολιτικές δυνάμεις της αντιπολίτευσης στην Ταχρίρ, έστω και προσωρινά. Οι νοσταλγοί του Μουμπάρακ, καραβανάδες, επιχειρηματίες και πολιτικοί που θέλουν να ξεπλυθούν “δημοκρατικά” ασκούν πιέσεις πάνω στους υποψήφιους της αντιπολίτευσης, και ιδιαίτερα πάνω στους Αδελφούς Μουσουλμάνους που αποτελούν τη μεγαλύτερη πολιτική δύναμη. Με αυτόν τον τρόπο, η Αδελφότητα έχει το τελευταίο διάστημα δυναμώσει το αίτημά της για κάθαρση της πολιτικής ζωής και των θεσμών από τους ανθρώπους που στήριξαν τον Μουμπάρακ. Έτσι, στην πλατεία Ταχρίρ της περασμένης Παρασκευής βρέθηκαν και τα μπλοκ της Αδελφότητας αλλά και της Αριστεράς. Ο πρώτος γύρος των προεδρικών εκλογών έχει επισήμως οριστεί για τις 23-24 Μάη και ο δεύτερος για τις 16-17 Ιούνη.
Η αιτία για αυτές τις απότομες αλλαγές της Αδελφότητας είναι ο φόβος του καθεστώτος για την κοινωνική εμβάθυνση της επανάστασης. Οι απεργίες και η ανάπτυξη του συνδικαλισμού στα Πανεπιστήμια και στους εργατικούς χώρους είναι μια ασταμάτητη διαδικασία από την αρχή της επανάστασης. Το καθεστώς είναι αναγκασμένο να χρησιμοποιεί την Αδελφότητα ως τη μοναδική πολιτική δύναμη της Αντιπολίτευσης με την οποία μπορεί να συνομιλεί. Και η ηγεσία της Αδελφότητας είναι ενάντια στις απεργίες και στο εργατικό κίνημα. Όμως με τη σειρά της είναι αναγκασμένη να απευθύνεται στον κόσμο που παλεύει.
Διακοπή
Στο μεταξύ, η κυβέρνηση διέκοψε την παροχή φυσικού αερίου προς το Ισραήλ. Η ανακοίνωση που έγινε την Κυριακή 22 Απρίλη γέμισε με ενθουσιασμό Αιγύπτιους και Παλαιστίνιους. Όλοι ξέρουν ότι η απόφαση δεν πάρθηκε λόγω της καλής θέλησης της κυβέρνησης, αλλά λόγω της τεράστιας πίεσης που έχει ασκήσει η επανάσταση. Σε όλες τις διαδηλώσεις το αίτημα για διακοπή των σχέσεων με το Ισραήλ και διακοπή της παροχής αερίου έχει κεντρική θέση. Οι εισβολές διαδηλωτών στην ισραηλινή πρεσβεία και τα ισραηλινά προξενεία στο τέλος του καλοκαιριού έπαιξαν κομβικό ρόλο. Παράλληλα όλα αυτό το διάστημα έχουν γίνει δεκάδες ένοπλες και βομβιστικές επιθέσεις στους αγωγούς.
Η συμφωνία παροχής φυσικού αερίου από την Αίγυπτο προς το Ισραήλ αποτελεί πολύ βασικό τμήμα των συμφωνιών “ειρήνης” μεταξύ των δύο χωρών που υπογράφηκαν στα τέλη της δεκαετίας του '70 και έμειναν γνωστές ως συμφωνίες του “Κάμπ Ντέιβιντ”. Ήταν οι συμφωνίες που μετέτρεψαν την Αίγυπτο σε αραβικό μαντρόσκυλο των ΗΠΑ και δημιούργησαν ένα ισχυρό δίδυμο Αιγύπτου-Ισραήλ κόντρα στους Παλαιστίνιους και σε κάθε ριζοσπαστική φωνή στη Μέση Ανατολή.
Οι Ισραηλινοί προσπαθούν να υποβαθμίσουν το γεγονός, με τον Νετανιάχου να κάνει λόγο για εμπορικές διαφωνίες και όχι για πολιτικό ζήτημα. Δεν θα μπορούσαν να κάνουν και αλλιώς. Θα ήταν ομολογία παραδοχής ότι βυθίζονται όλο και περισσότερο στην απομόνωση. Τα γεγονότα είναι προειδοποιητικά και για τους δικούς μας κυνηγούς μεσογειακού πετρελαίου και αερίου, από τον Παπαδήμο και το Σαμαρά ως τον Χριστόφια στην Κύπρο. Αν νομίζουν ότι κάνοντας συμμαχία με το Ισραήλ έχουν εξασφαλίσει σταθερά στηρίγματα στην περιοχή, έχουν ποντάρει στο λάθος άλογο. Οι εργάτριες και οι εργάτες, οι νέοι και νέες, οι φτωχοί άνθρωποι της Αιγύπτου και του αραβικού κόσμο δεν έχουν πει ακόμα την τελευταία τους λέξη.