Πάνω από 90 σύντροφοι και συντρόφισσες τοποθετήθηκαν στην διάρκεια της 2ης Συνδιάσκεψης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ που έγινε στις 1,2 Ιούνη στο Περιστέρι. Σε αυτό το φύλλο παρουσιάζουμε αποσπασματικά κάποιες παρεμβάσεις, οι οποίες -παρά το ότι έγιναν δεκαπέντε μέρες πριν- δείχνουν ότι για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ η έκρηξη στην ΕΡΤ δεν αποτέλεσε κεραυνό εν αιθρία.
“Δεν πετάει κανείς το μπαλάκι στην κερκίδα όταν λέει ότι η ανατροπή θα έρθει μέσα από τους αγώνες. Πετάει το μπαλάκι κανείς σε άλλο γήπεδο όταν λέει ότι η αλλαγή θα έρθει στο γήπεδο των κοινοβουλευτικών συσχετισμών και της αστικής διαχείρισης. Εμείς θα δώσουμε τους αγώνες στο δικό μας γήπεδο που είναι το γήπεδο των κοινωνικών και εργατικών αγώνων” τόνισε ο Θανάσης Διαβολάκης, δημοτικός σύμβουλος Πειραιά με την “Ανταρσία στο Λιμάνι”.
“Στο ερώτημα ποιος θα υλοποιήσει όλα αυτά που λέμε, η απάντηση είναι η εργαζόμενη πλειοψηφία. Με τους αγώνες της, με την οργάνωση στους χώρους δουλειάς, με το συντονισμό, με το να χτίζει σήμερα μέσα στους αγώνες της, τους θεσμούς του εργατικού ελέγχου, τους θεσμούς που μπορεί να δρομολογήσουν αύριο την δική της εξουσία. Γιατί είναι αλήθεια ότι δεν υπάρχει περίπτωση να κατακτήσουν οι εργαζόμενοι τον πλούτο και την εξουσία, αν μέσα στους σημερινούς αγώνες δεν χτίσουν αυτές τις μορφές, αν δεν αποκτήσουν την αυτοπεποίθηση που γεννά και η διεκδίκηση μιας διαφορετικής απάντησης στην κρίση αλλά και οι νίκες που έρχονται μέσα από τους αγώνες και την διεκδίκηση”.
“Γίνεται μεγάλη κουβέντα ότι το κίνημα είναι σε πτώση και για το ρόλο της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας. Τελείως λανθασμένες αντιλήψεις. Δείτε τι γίνεται στη ΜΕΒΓΑΛ, στην ΑΓΝΟ, στα λιθογραφεία που διεκδικούν συλλογική σύμβαση, να σταματήσουν οι απληρωσιές, να μην πω για την τρικυμία που έφερε η απεργία των καθηγητών. Φανταστείτε για τι θα μιλάγαμε αν είχε γίνει κιόλας αυτή η απεργία. Η εργατική τάξη ετοιμάζεται” είπε ο Μήτσος Αργυροκαστρίτης, λιθογράφος μεταφέροντας και την εικόνα από το ΕΚΑ όπου ήταν σύνεδρος.
“Η δύναμη της εργατικής τάξης να αλλάξει τα πράγματα έχει επιβάλει σε κάθε αριστερό να βρίσκεται δίπλα, εκεί που αναπνέει, εκεί που δίνει τους αγώνες της. Χρειάζεται οι εργαζόμενοι μέσα σε κάθε χώρο να στήσουν ομάδες που θα διεκδικήσουν τον έλεγχο του τι συμβαίνει μέσα στη δουλειά τους και θα αναγκάσουν τον κάθε ξεφτιλισμένο γραφειοκράτη να τρέχει πίσω από τον αγώνα”.
“Η κινητοποίηση που έγινε στη Μανωλάδα μπόρεσε να συμβεί μόνο γιατί την οργάνωσαν η ΑΝΤΑΡΣΥΑ του Πύργου, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ της Πάτρας μαζί με την ΚΕΕΡΦΑ και τους μετανάστες” είπε ο Πέτρος Κωνσταντίνου, δημοτικός σύμβουλος με την Ανταρσία στις Γειτονιές της Αθήνας. “Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έδωσε την αυτοπεποίθηση ότι οργανώνεται ο κόσμος, ότι διεκδικούν τα μεροκάματα, ότι διεκδικούν τα δικαιώματά τους” είπε ο Π. Κωνσταντίνου παρουσιάζοντας μια σειρά από παραδείγματα για τον κρίσιμο ρόλο που παίζει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην διεκδίκηση άμεσων αιτημάτων που τα κόμματα της ρεφορμιστικής αριστεράς παραπέμπουν αναλόγως στις καλένδες των εκλογών ή της αλλαγής συσχετισμών.
“Οι κινητοποιήσεις ξεκίνησαν μέσα από συνελεύσεις, συντονιστικά, στο επίπεδο των γειτονιών και των χωριών. Αποτέλεσμα είναι αρκετές μικρές νίκες και η ελπίδα ότι θα φτάσουμε στον απώτερο σκοπό” είπε ο Φραγκίσκος Ρηγόπουλος από την τοπική της Χαλκιδικής. “Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πρέπει να προσπαθήσει να δημιουργήσει πολλές μικρές νίκες σε όλα τα μέτωπα, στο μέτωπο της ιδιωτικοποίησης, το μέτωπο των απολύσεων. Ο λαός θα νικήσει μόνο με πολλές Χαλκιδικές, δεν πρόκειται να νικήσει με καμιά αριστερή κυβέρνηση” τόνισε ο ομιλητής που έκλεισε προτείνοντας να υιοθετηθεί η απλή αναλογική στην εκλογή των αντιπροσώπων στα όργανα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
“Ο αγώνας των εκπαιδευτικών είναι ευκαιρία για κρίσιμα συμπεράσματα πώς πρέπει και πως δεν πρέπει να αντιμετωπίζουμε τους αγώνες. Κάποιοι υπερτόνισαν την αγωνιστική νηνεμία που ακολούθησε τις διπλές εκλογές του περασμένου καλοκαιριού. Κάποιοι άλλοι υπερθεμάτισαν την αγωνιστικότητα στα ξεσπάσματα των αγώνων, στην αποφασιστικότητα των εργαζομένων” είπε ξεκινώντας την ομιλία του ο Φώτης Μπιχάκης, καθηγητής από τα Χανιά.
“Είμαστε εμείς αυτό το πολιτικό μέτωπο που την κρίσιμη στιγμή θα πιάσει το νήμα, την κρίσιμη μάζα που υπήρχε και θα την πάμε ένα βήμα παραπέρα, θα ανοίξουμε το δρόμο; 'Η θα διαπιστώνουμε τις αδυναμίες και θα γινόμαστε οι τροχονόμοι της απογοήτευσης του κόσμου; Αυτό είναι το κυρίαρχο ερώτημα που πρέπει να απαντήσουμε” τόνισε.
“Σήμερα από τα δύο βασικά κόμματα που διαχειρίστηκαν τον ελληνικό καπιταλισμό τα τελευταία 40 χρόνια, το ένα είναι αμφίβολο αν θα μπει καν στην Βουλή και το άλλο σημειώνει ιστορικό χαμηλό, ενώ η Αριστερά έχει μεγαλύτερο ποσοστό ακόμα και από την εποχή της ΕΔΑ. Το κλειδί που εξηγεί γιατί στην Ελλάδα βαθαίνει η πολιτική κρίση και δυναμώνει η Αριστερά - ακόμα και σε σύγκριση με άλλες χώρες που έχουν μνημόνια – είναι η εργατική αντίσταση” τόνισε ο Τάκης Ζώτος, δικηγόρος.
“Μπορούμε να διαπιστώσουμε τη δυναμική που έριξε τις δύο προηγούμενες κυβερνήσεις ότι είναι παρούσα και σήμερα; Η απάντηση είναι ΝΑΙ” επεσήμανε ο ομιλητής παραθέτοντας τις μεγάλες μάχες από την πρώτη μαζική διαδήλωση των Πακιστανών εργατών ενάντια στον “Ξένιο Δία” στις 24 Αυγούστου, στην απεργία των ΟΤΑ τα Χριστούγεννα και στις συνελεύσεις των καθηγητών τον Μάιο. “Αυτό έχει τελειώσει; Ως εδώ ήταν το κίνημα, η συνδικαλιστική γραφειοκρατία κατάφερε να το ελέγξει; Η απάντηση είναι ΟΧΙ. Το πρώτο μέτωπο που έχουμε μπροστά μας και είναι αυτό των απολύσεων. Το δεύτερο είναι οι ιδιωτικοποιήσεις. Το τρίτο μέτωπο είναι ο ρατσισμός” είπε κλείνοντας.
“Στον ενάμισι χρόνο που μεσολάβησε από την περσινή συνδιάσκεψη είχαμε τόσες πανεργατικές απεργίες, απεργίες μικρού μεγέθους αλλά και μεγάλου μεγέθους, είχαμε τον Οκτώβριο του 2011 οπότε έπεσε ο Γιωργάκης, είχαμε τον Φλεβάρη του 2012 που ήταν η αρχή του τέλους της κυβέρνησης του Παπαδήμου. Μην τα ξεχνάμε αυτά σύντροφοι. Γιατί, αν τα ξεχάσουμε, θα βγάλουμε λάθος συμπεράσματα. Οι αγώνες συνεχίζουν, δεν σταματάνε, ίσως δεν έχουν την ανάλογη ένταση, κλπ αλλά εμείς που πρέπει να είμαστε; Πρέπει να είμαστε εκεί, στις απεργίες, στο Βουγιουκλάκειο, στους καθηγητές, άσχετο αν οι ηγεσίες τους τούς θάψανε” τόνισε ο Βασίλης Τουμπέλης από την τοπική επιτροπή της Νέας Ιωνίας.
“Οσο και αν προσπαθούν να μας πείσουν ότι δεν υπάρχει κίνημα, η κατάσταση μέσα στα νοσοκομεία είναι τελείως διαφορετική. Πηγαίνουμε πάλι για απεργία στις 7 Ιούνη, στη Θεσσαλονίκη έχουν ξεκινήσει επισχέσεις εργασίας, ο κόσμος παλεύει να κρατήσει ανοιχτά τα νοσοκομεία ενάντια στις συγχωνεύσεις. Είναι κομμάτι της συνολικότερης εικόνας που υπάρχει μέσα στην κοινωνία. Η μεγάλη συμπαράσταση, η πορεία χιλιάδων ανθρώπων που έγινε στη Θεσσαλονίκη, έδειξε ότι η Ιερισσός δεν είναι γαλατικό χωριό, δεν είναι μόνη. Όταν οι καθηγητές στις συνελεύσεις σήκωσαν το γάντι που πέταξε η κυβέρνηση έδωσαν έμπνευση σε όλο τον κόσμο”, υποστήριξε ο Γιάννης Κούτρας, περιφερειακός σύμβουλος Κεντρικής Μακεδονίας.