Το στοίχημα υψηλό, η επιτυχία του εγχειρήματος δύσκολη… Κι αυτό γιατί αναφερόμαστε στο καλοκαίρι του 2013: «την καλύτερη τουριστική σεζόν των τελευταίων χρόνων».
Για άλλη μια φορά όμως, η πολύ-αναμενόμενη τουριστική ανάπτυξη που πραγματικά σημειώθηκε φέτος ήρθε ως «μάννα εξ ουρανού» να ενισχύσει μόνο τις τσέπες των μεγάλων αφεντικών του κλάδου. Αύξηση αφίξεων 10,5% τον Αύγουστο 2013, σε σχέση με τον Αύγουστο του 2012 και συνολική αύξηση αφίξεων οκταμήνου 2013 στο 9,9% ανακοίνωσε ο Σύνδεσμος Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ), με βάση τα προσωρινά στοιχεία των κυριότερων αεροδρομίων της χώρας, σχετικά με τις διεθνείς τουριστικές αφίξεις.
Σε δηλώσεις του ο πρόεδρος του συνδέσμου, Ανδρέας Ανδρεάδης τόνισε πως: «η εικόνα των αεροπορικών αφίξεων στο οκτάμηνο είναι ιδιαίτερα θετική. Αν συνδυασθεί μάλιστα και με την εικόνα των αφίξεων με άλλα μέσα (οδικών- θαλάσσιων), που δείχνει ακόμη καλύτερη, είναι σχεδόν βέβαιο ότι μιλάμε για νέο έτος ρεκόρ 17,5 εκατ. διεθνών αφίξεων, αλλά και 11,5 δισ. ευρώ άμεσων εσόδων».
Ανεργία
Στον αντίποδα όλων αυτών των τόσο θετικών μηνυμάτων βρίσκεται το ποσοστό ανεργίας που τον Μάιο του 2013 (μήνα προσλήψεων για τον τουρισμό) ανήλθε στο 27,6% σημειώνοντας αύξηση 4,5% σε σχέση με τα περσινά αντίστοιχα ποσοστά.
Ποσοστά που η κυβέρνηση θέλησε -με πρόσχημα την ανεργία των νέων- να ρίξει, συμφωνώντας με το ΣΕΤΕ σε ένα «πρόγραμμα κατάρτισης νέων» σύμφωνα με το οποίο θα απασχολούνται για την τουριστική περίοδο με μισθό 400 ευρώ, χωρίς ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα και ιατροφαρμακευτική κάλυψη.
Η συμφωνία αυτή, αποτελεί ουσιαστικά δώρο για τους μεγαλοεπιχειρηματίες του τουρισμού, καθώς οι εργαζόμενοι καλούνται να δουλεύουν 10-12 ώρες τη μέρα με μισθούς πείνας.
Εκτός από τους νέους, δυστυχώς σε καλύτερη μοίρα δεν βρίσκονται ούτε οι εποχιακοί, αλλά ούτε και οι μόνιμοι εργαζόμενοι στον τουρισμό.
Από τον περσινό Ιούλιο εφαρμόστηκε επίσημα μείωση των νόμιμων αποδοχών κατά 15% με τις ευλογίες του σωματείου ξενοδόχοϋπαλλήλων. Τότε συμφωνήθηκε να μειωθούν οι μισθοί προκειμένου να διατηρηθούν τα επιδόματα, καταργώντας την υπάρχουσα σύμβαση εργασίας και υπογράφοντας νέα με ισχύ έως 31/12/2013 με πρόσχημα την αντιμετώπιση της κρίσης.
Η κρίση βέβαια όπως προαναφέραμε -αλλά και όλοι πλέον γνωρίζουν- δεν άγγιξε τον κλάδο του τουρισμού, αλλά μόνο τις αποδοχές και τις έως τώρα κατακτήσεις των εργαζόμενων σ’ αυτόν. Εργαζόμενοι που εξαναγκάζονται πλέον να δουλεύουν χωρίς ωράριο, ρεπό ή άδειες την περίοδο της αυξημένης κίνησης, δουλεύοντας περισσότερο, με την απλήρωτη υπερωριακή εργασία να πηγαίνει «σύννεφο» και χωρίς εννοείται να πέφτει το επίπεδο των προσφερομένων από αυτούς υπηρεσιών. Αφού, στην Αθήνα τουλάχιστον, δεν σημειώθηκαν σημαντικές προσλήψεις προσωπικού προκειμένου να μειωθεί η ανεργία.
Το νέο μοντέλο εργασιακών σχέσεων που σηματοδότησε την φετινή ανάπτυξη σε αυτόν τον βασικό πυλώνα της χειμαζόμενης ελληνικής οικονομίας, δεν είναι άλλο από το ότι «δουλεύουμε ασταμάτητα και αδιαμαρτύρητα με χαμόγελο, αφού ο τουρίστας πρέπει να απολαμβάνει την ελληνική φιλοξενία», ενώ τα ρεπό και τις άδειες τα παίρνουμε αναδρομικά – σε χρόνο που η επιχείρηση το αποφασίζει- χωρίς να μας εξυπηρετούν πάντα.
Τέλος, σε όλα αυτά έρχεται να προστεθεί και η αβεβαιότητα των οικονομικών αποδοχών και της ασφάλισης για την προσφερόμενη εργασία, ακόμα κι όταν αυτά υπάρχουν, μιας και οι εργοδότες αποφασίζουν σύμφωνα με τα δικά τους συμφέροντα το αν και το πότε πρέπει να τα καταβάλουν, αφού δεν υποχρεώνονται και δεν ελέγχονται πια από κανέναν, πάντα στο όνομα της οικονομικής κρίσης και του αγώνα για την επιβίωσή τους.
Χουάνα Σταυριανού, ξενοδοχοϋπάλληλος