Η υποκρισία με τα φάρμακα

Όμως όσο δυνατές και αν είναι οι τσιρίδες του Άδωνι δεν μπορούν να κρύψουν το γεγονός ότι πολλά φάρμακα από 0% συμμετοχή για τον ασφαλισμένο έχουν περάσει τα τελευταία χρόνια στο 25%. Επιπλεόν δε από αυτό, ο ασθενής καλείται να πληρώσει ένα επιπλέον χαράτσι (το 50% της διαφοράς απο το φθηνότερο γενόσημο) το οποίο με απόφαση του «τσιρίζοντα κυνηγού της διαπλοκής» έχει φτάσει πλέον στο 100% της διαφοράς.

Για να έχουμε μια πιο συνολική εικόνα, στη χώρα μας η δημόσια δαπάνη για το φάρμακο έχει μειωθεί κατά 52% με αποτέλεσμα η συμμετοχή των ασφαλισμένων να έχει αυξηθεί από το 9% στο 23%. Η Ελλάδα λοιπόν μετά και τη νέα μείωση που περιλαμβάνεται στην τροπολογία θα έχει κατά κεφαλή δαπάνη από 444 ευρώ το 2009 σε 178 ευρώ το 2014 ενώ την ίδια στιγμή ο Μ.Ο. στην Ε.Ε. είναι 320 ευρώ.

Αυτά κάθε άλλο παρά προς το συμφέρον του ασθενή είναι, πόσο μάλλον αν κανείς συνυπολογίσει τα παιχνίδια των πολυεθνικών που δημιουργούν τεχνητές ελλείψεις σκευασμάτων στην αγορά, οδηγώντας τον ασθενή πότε στο ένα και πότε στο άλλο γενόσημο και πότε πάλι πίσω στο ακριβό πρωτότυπο.

Επειδή όμως υπάρχει μεγάλη συζήτηση γύρω από τα γενόσημα ενδεικτική είναι η απόφαση που πήρε στις 23.10.12 το ευρωκοινοβούλιο, σύμφωνα με την οποία αν ένα φάρμακο μπορεί να κυκλοφορήσει στο Ισραήλ, ανεξαρτήτως του πού παράγεται, αυτό γίνεται αποδεκτό σε όλες τις χώρες της Ε.Ε., χωρίς να χρειάζεται έλεγχος. Το αποτέλεσμα είναι λοιπόν οποιοδήποτε φάρμακο όπου και αν παρασκευάζεται, μέσα από την ισραηλινή Teva, να περνάει στις χώρες της Ε.Ε. Και ενώ θα περίμενε κανείς η είσοδος των γενοσήμων στην ελληνική αγορά να σήμαινε αύξηση των ελέγχων, τον ΕΟΦ τον περίμενε η ίδια τύχη που έχει όλο το δημόσιο. Περικοπές, μειωμένοι προϋπολογισμοί, τεράστιες ελλείψεις προσωπικού.

Διάλυση

Συνοψίζοντας η συνταγή της επιτυχίας για τον Αδωνι περιλαμβάνει, περισσότερα, ακριβότερα και αμφιβόλου ποιότητας γενόσημα με μείωση των ελέγχων και με δραματική αύξηση της συμμετοχής των ασφαλισμένων. Πρόκειται για άλλο ένα κομμάτι στο παζλ της διάλυσης της υγείας που έρχεται να ταιριάξει πλάι στο κλείσιμο των πολυϊατρείων, των ΚΥ, των νοσοκομείων, των διαθεσιμοτήτων- απολύσεων, τα χαράτσια 5ευρα και 25ευρα στα νοσοκομεία, την ιδιωτικοποίηση.

Η απάντηση στην πολιτική αυτή δεν μπορεί να είναι άλλη παρά ξήλωμα και αυτής και αυτών που την υπηρετούν. Και η λύση στον τομέα του φαρμάκου δεν θα έρθει μέσα από κάποιους «καλούς και τίμιους» Έλληνες φαρμακοβιομήχανους, άλλα από μία και μοναδική κρατική βιομηχανία φαρμάκου που θα λειτουργεί με εργατικό έλεγχο.

Γιώργος Τσιρώνης, μέλος Γ.Σ. ΟΕΝΓΕ