Όσο κι αν προσπαθούν τα κυβερνητικά επιτελεία και τα παπαγαλάκια τους να θολώσουν το μήνυμα που βγήκε από τις κάλπες της Κυριακής, η αλήθεια δεν κρύβεται: η Νέα Δημοκρατία του Σαμαρά καταρρέει εκλογικά όπως έπαθε και το ΠΑΣΟΚ του Παπανδρέου και του Βενιζέλου, υπάρχει μαζική στροφή προς τα αριστερά και το ρεύμα αυτό ριζοσπαστικοποιείται με την ενίσχυση των αντικαπιταλιστικών δυνάμεων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Η μάχη για την ανατροπή της συγκυβέρνησης είναι ανοιχτή και θα είναι σκληρή. Το πρώτο βήμα είναι η ενίσχυση του αντικαπιταλιστικού ρεύματος με την ψήφο στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις ευρωεκλογές αυτής της Κυριακής. Και η συνέχεια είναι να μεταφέρουμε οργανωμένα στο δρόμο της πάλης, στους χώρους δουλειάς και στο μαζικό κίνημα, την αριστερή στροφή που καταγράφουν οι κάλπες.
Αφετηρία για τη σωστή εκτίμηση των εκλογικών αποτελεσμάτων είναι η μεγάλη κρίση του κυβερνητικού στυλοβάτη, δηλαδή της Νέας Δημοκρατίας. Το πατατράκ που έπαθε στην Αθήνα και στην Αττική ευρύτερα δεν έχει προηγούμενο. Ο ίδιος ο Σαμαράς βγήκε την παραμονή του πρώτου γύρου για να ζητήσει στήριξη του Σπηλιωτόπουλου. Το αποτέλεσμα; Για πρώτη φορά υποψήφιος της ΝΔ δεν περνάει στο δεύτερο γύρο στο Δήμο της Αθήνας. Στην Αττική το ποσοστό της ΝΔ πέφτει στο 14%!
Δεν πρόκειται για κάποιο τυχαίο εκλογικό ατύχημα. Είναι καρπός τριών παραγόντων. Πρώτα απ’ όλα της οικονομικής χρεοκοπίας της συγκυβέρνησης που κανένα “success story” δεν μπορεί να κρύψει. Η έξοδος στις αγορές με επιτόκιο 5% για να αναχρηματοδοτηθεί ένα χρέος διπλάσιο από το ΑΕΠ σημαίνει ότι η «ανάπτυξη» πρέπει να φτάσει στο 10% μόνο και μόνο για να μένει στάσιμο το χρέος. Ούτε το πιο φαντασιόπληκτο σενάριο του Στουρνάρα δεν μπορεί να κάνει τέτοιες προβλέψεις.
Η κατάρρευση της ΝΔ στην Αττική είναι επίσης καρπός της εργατικής αντίστασης. Στην Αττική βρίσκεται ο κορμός της εργατικής τάξης, εδώ γίνονται οι αμέτρητες καθημερινές διαδηλώσεις για τις οποίες θλίβονται οι υπουργοί και οι Καμίνηδες.
Αλλά αυτό συνδυάζεται με τον τρίτο παράγοντα, την πολιτική και ηθική χρεοκοπία της κυβέρνησης όπως εκφράστηκε με το σκάνδαλο Μπαλτάκου. Από την εποχή της δολοφονίας του Λαμπράκη το 1963 έχουν να φανούν τόσο απροκάλυπτα οι δεσμοί ανάμεσα στο κόμμα της άρχουσας τάξης και τον φασιστικό υπόκοσμο. Είναι η ώρα για τον Σαμαρά να ακολουθήσει το παράδειγμα του «εθνάρχη» Καραμανλή που έφυγε τότε για το Παρίσι με ψεύτικο όνομα ως Τριανταφυλλίδης. Το Βερολίνο τον περιμένει.
Είναι φανερό ότι η κρίση της ΝΔ δίνει τροφή στις προσπάθειες των νεοναζί της Χρυσής Αυγής να ξανανομιμοποιηθούν. Ο Μπαλτάκος μπορεί να έφυγε, αλλά οι γέφυρες παραμένουν σε λειτουργία. Ένα 10% των ψηφοφόρων της ΝΔ πήγε στους Κασιδιάρηδες και τους Παναγιώταρους. Το γεγονός ότι δεν προφυλακίστηκαν για την εγκληματική δράση τους προφανώς τους διευκόλυνε. Και το ίδιο έκανε η ρατσιστική προεκλογική εκστρατεία του Σπηλιωτόπουλου ενάντια στο Τζαμί και τους μετανάστες. Το μέτωπο του αντιφασιστικού κινήματος ενάντια στις απόπειρες των νεοναζί να ανασυνταχθούν είναι από τα πιο καυτά κρατούμενα της περιόδου.
Στροφή Αριστερά
Ωστόσο, η προσπάθεια των φιλοκυβερνητικών ΜΜΕ να προβάλουν τη Χρυσή Αυγή για να κρύψουν τη στροφή προς τα αριστερά είναι γελοία. Η «θεωρία» ότι η ψήφος προς την Αριστερά ήταν μια στιγμιαία έκφραση αγανάκτησης το 2012, η οποία τώρα πέφτει, δεν πατάει στην πραγματικότητα.
Το άθροισμα των κομμάτων της Αριστεράς στην Αττική το 2012 ήταν 37%. Ακριβώς το ίδιο ποσοστό καταγράφεται και στις κάλπες της Κυριακής που πέρασε. Η διαφορά είναι ότι τότε τη μερίδα του λέοντα την είχε ο ΣΥΡΙΖΑ συμπιέζοντας τα ποσοστά του ΚΚΕ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ενώ τώρα αυτή η κατανομή αλλάζει. Το ΚΚΕ φτάνει στο 10,7% και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο 2,1% στην Αττική. Ο κόσμος επιμένει αριστερά και μια μερίδα μετακινείται αριστερότερα από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτή η μετατόπιση είναι εντυπωσιακή στην περίπτωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Το άθροισμα των ψήφων που πήραν τα ψηφοδέλτια που στήριξε στις 12 από τις 13 Περιφέρειες φτάνει τις 125.000 και σαν ποσοστό το 2,3% πανελλαδικά. Και δεν πρόκειται για τυχαία καταγραφή χωρίς ρίζες. Αυτό το δείχνουν τα αποτελέσματα στους Δήμους, όπου τα ψηφοδέλτια που στήριξε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καταγράφουν ακόμη μεγαλύτερα ποσοστά σε πάνω από 20 από τους μεγαλύτερους δήμους της χώρας. Το μέσο ποσοστό αυτών των δημοτικών σχημάτων φτάνει στο 2,63%.
Πρόκειται για ένα ρεύμα ανοιχτά αντικαπιταλιστικό, αφού η ΑΝΤΑΡΣΥΑ παντού στήριξε το μεταβατικό πρόγραμμά της που μιλάει για διαγραφή του χρέους, κρατικοποίηση των τραπεζών, ρήξη με το ευρώ και αποδέσμευση από την ΕΕ με την επιβολή εργατικού ελέγχου στα κλειδιά της οικονομίας.
Γίνεται φανερό ότι οι μάχες για την ανατροπή της κυβέρνησης και των μνημόνιων δεν θα κερδιθούν με επιδείξεις μετριοπάθειας, όπως κάνει συστηματικά η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ όλο αυτό το διάστημα. Ο κόσμος της Αριστεράς δεν θέλει να ακούει τον Τσίπρα να υπόσχεται, παραδείγματος χάρη, ότι η επιστροφή του 13ου και 14ου μισθού αναβάλλεται επ’ αόριστο. Αυτός ο κόσμος βρίσκεται στα αριστερά αυτής της ηγεσίας και ένα αυξανόμενο τμήμα του δηλώνει ανοιχτά την προτίμησή του για ρήξεις και ανατροπές αντικαπιταλιστικές.
Aντιδραστικός χαρακτήρας
Αυτό το ρεύμα προσπαθεί να συγκροτήσει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Άμεσα, διεκδικώντας την ψήφο στην κάλπη των ευρωεκλογών. Μια είσοδος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην Ευρωβουλή δεν πρόκειται να αλλάξει τον αντιδραστικό χαρακτήρα αυτού του θεσμού που έχει μεγαλύτερο δημοκρατικό έλλειμμα και από τα επιμέρους εθνικά κοινοβούλια. Στην εποχή των κοινοβουλευτικών πραξικοπημάτων, όπου οι κυβερνήσεις κατασκευάζονται στις …Κάννες και τα μνημόνια ψηφίζονται fast track, οι θεσμοί της ΕΕ παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο. Δεν έχουμε αυταπάτες γι’ αυτό.
Δυνατή ΑΝΤΑΡΣΥΑ και στις ευρωεκλογές σημαίνει καλύτερες δυνατότητες να παλέψουμε για ένα ανατρεπτικό εργατικό κίνημα και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Για τους υποψήφιους της Εργατικής Αλληλεγγύης που συμμετέχουν στο ευρωψηφοδέλτιο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η ψήφος αυτή είναι και μια συμπαράσταση ενάντια στη χρυσαυγίτικη δίωξη που φτάνει ξανά στο δικαστήριο στις 12 Ιούνη. Και βέβαια θα είναι ένα μήνυμα για τους αντικαπιταλιστές σε όλη την Ευρώπη που αγωνίζονται ώστε η οργή των εργατών να μην καπελωθεί από τη ρατσιστική δημαγωγία των λεγόμενων «ευρωσκεπτικιστών».
Εμπρός να συγκροτήσουμε την ανατρεπτική αντικαπιταλιστική Αριστερά, εμπρός να μετατρέψουμε κάθε ψήφο στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε οργανωμένη δύναμη εκεί που μετράει περισσότερο, στο κίνημα στους χώρους δουλειάς και στους δρόμους!