Καταπίεση και απελευθέρωση
Όχι αποκλεισμούς στην Τρανς εργατιά

Ένα γεγονός το οποίο αποτελεί ορόσημο για την ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα στην Ελλάδα είναι η Νομική Αναγνώριση Ταυτότητας Φύλου (ΝΑΤΦ) το 2017. Συγκεκριμένα, με τον νόμο αυτό κατοχυρώνεται το δικαίωμα των τρανς ατόμων στην αλλαγή των εγγράφων τους ώστε να αποτυπώνουν την πραγματική ταυτότητα φύλου τους χωρίς να απαιτείται να έχει προηγηθεί η ιατρική φυλομετάβαση. 

Η αναγνώριση αυτή έδωσε τεράστια ορατότητα στην τρανς κοινότητα και στον αγώνα για την διεκδίκηση των τρανς δικαιωμάτων. Παρόλα αυτά, η πρωτοπόρα απόφαση αυτή ήρθε και με πολλούς περιορισμούς, όπως απαγόρευση της αλλαγής εγγράφων για ανήλικα άτομα κάτω των 15, έγγαμα άτομα και τρανς γονείς και η δυνατότητα αλλαγής εγγράφων στις ηλικίες 15-17 μόνο έπειτα από πέρασμα από διεπιστημονική επιτροπή με 7 ειδικότητες. 

Εκτός από αυτό, η νομική αναγνώριση αφορά αποκλειστικά στα τρανς δυαδικά άτομα –τρανς άνδρες και γυναίκες– και δεν αναφέρεται καν στα τρανς μη δυαδικά άτομα (άτομα η ταυτότητα φύλου των οποίων δεν βρίσκεται στο δίπολο άνδρας-γυναίκα, αλλά ενδιάμεσα ή εκτός) τα οποία, επίσης, είναι ισάξια μέλη της τρανς κοινότητας. Και το “κεράσι στην τούρτα της τρανσφοβίας” είναι ότι ακόμα και αν μπορεί ένα τρανς άτομο να αλλάξει τα έγγραφά του, με το ισχύον νομικό πλαίσιο απαιτούνται μεγάλα χρηματικά ποσά για την δικαστική απόφαση. Έτσι, ακριβώς, φαίνεται η ταξική διάσταση της τρανσφοβίας. 

Επιπλέον, μετά τη δικαστική απόφαση απαιτούνται χρονοβόρες διαδικασίες που εμπλέκουν μια σειρά υπηρεσίες. Το τρανς άτομο που δεν μπορεί να αλλάξει τα έγγραφά του (ή που έχει εξασφαλίσει τη δικαστική απόφαση και βρίσκεται στη χρονοβόρα αυτή διαδικασία του να ολοκληρώσει την έκδοση νέων εγγράφων) αντιμετωπίζει δυσκολίες στην εύρεση εργασίας, αλλά και στην πρόσβαση σε αγαθά όπως η εκπαίδευση, η Υγεία και η στέγαση. Ακόμα και όταν αποκτήσει τα βασικά έγγραφά του, μια σειρά άλλα δεν αλλάζουν αυτόματα αλλά χρειάζεται και γι' αυτά να κινηθούν διαδικασίες.

Επιπλέον, η χρήση του νεκρού ονόματος (το όνομα που είχε το τρανς άτομο στο παρελθόν και δεν χρησιμοποιεί πλέον) σε θεσμικό και καθημερινό πλαίσιο μπορεί να κάνει το τρανς άτομο να βιώσει δυσφορία φύλου (άγχος, στρες και κατάθλιψη σχετικά με την ταυτότητα φύλου του). Το να αποκαλούνται τα τρανς άτομα με το νεκρό τους όνομα –το λεγόμενο deadnaming– και τις νεκρές αντωνυμίες τους (misgendering) είναι μορφή ψυχο-συναισθηματικής και λεκτικής κακοποίησης. Οι καθυστερήσεις στις αλλαγές εγγράφων και τα εμπόδια της ΝΑΤΦ αυξάνουν κατακόρυφα τον κίνδυνο ένα τρανς άτομο να αντιμετωπίζει συχνά στην καθημερινότητά του deadnaming και misgendering. Στα τρανς άτομα είναι υψηλός ο αριθμός των αυτοκτονιών και του αυτοτραυματισμού λόγω του συστημικού και κοινωνικού αποκλεισμού και της καταπίεσης. 

Γι’΄αυτό και παλεύουμε για χαρτιά για τα τρανς άτομα, δυαδικά και μη δυαδικά, όλων των ηλικιών χωρίς ταξικές διακρίσεις. Θέλουμε αναγνώριση της ταυτότητας φύλου μας στα απολυτήρια και τα πτυχία μας, τα βιβλιάρια υγείας μας, τις ταυτότητές μας, στους χώρους εργασίας, σε σχολεία, σχολές και νοσοκομεία. Θέλουμε χαρτιά! Θέλουμε δουλειά! Όχι αποκλεισμούς στην τρανς εργατιά!

Άρια Σταροπούλου