Περιβάλλον
Σαντορίνη, Αμοργός: Θυσία στο βωμό του κέρδους

Ιούνης 2023 Συγκέντρωση κατοίκων ενάντια στην υποστελέχωση του Νοσοκομείου Σαντορίνης (φωτό: Santorini magazine)

Το Εργαστήριο Σεισμολογίας του ΕΚΠΑ κατέγραψε πάνω από 11.700 σεισμούς, μεταξύ 26 Ιανουαρίου και 7 Φεβρουαρίου, στον υποθαλάσσιο χώρο ανάμεσα στην Σαντορίνη, την Αμοργό, την Ίο και την Ανάφη. 

Η εκδήλωση αυτής της σεισμικής δραστηριότητας, σ' αυτή την περιοχή, ανεξάρτητα από το αν είναι ηφαιστειακής, τεκτονικής προέλευσης ή αποτέλεσμα της αλληλεπίδρασής τους, ήταν κάτι αναμενόμενο. Όλοι γνωρίζουμε ότι πρόκειται για μία από τις πιο σεισμογενείς περιοχές του πλανήτη. Προφανώς, κανένας δεν μπορεί να γνωρίζει το πότε και σε τι έκταση θα εκδηλωθεί ένας σεισμός αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι θα εκδηλωθεί. Και όμως, αυτό που βλέπουμε σήμερα είναι η ασυδοσία του κέρδους στη "βαριά βιομηχανία του τουρισμού", η παντελής έλλειψη κατάλληλων υποδομών και η διάλυση του "κρατικού μηχανισμού" στο να προετοιμάσει και να προστατέψει τους κατοίκους σ' αυτά τα νησιά. 

Tο σλόγκαν "από τύχη ζούμε", που συνοδεύει την διακυβέρνηση της ΝΔ επιβεβαιώθηκε για άλλη μία φορά. Eίδαμε σκηνές πανικού όπου ο κόσμος έτρεχε, αβοήθητος, να φύγει από τα νησιά και είχε να αντιμετωπίσει την αισχροκέρδεια των αεροπορικών και ακτοπλοϊκών εταιριών αλλά και την έλλειψη οποιασδήποτε κρατικής μέριμνας. Οι κάτοικοι και οι τουρίστες αφήνονται στην ουσία στην τύχη τους μπροστά σε μια καταστροφή.

Δεν υπήρξε ποτέ ενημέρωση και εκπαίδευση των κατοίκων σε περιπτώσεις σεισμών, δεν υπάρχει αναλυτικό σχέδιο έγκαιρης και ασφαλούς εκκένωσης, δεν υπάρχουν κατάλληλοι χώροι υποδοχής που να εξασφαλίζουν προσωρινή διαμονή με εξασφάλιση των βασικών πρώτων αναγκών (φάρμακα, τροφή, νερό, ενέργεια) δεν υπάρχει κατάλληλο μόνιμο προσωπικό (γιατροί, νοσηλευτές, μηχανικοί, πυροσβέστες) που θα αναλάμβανε την περίθαλψη και την προστασία των κατοίκων, δεν υπάρχει χωροταξικό σχέδιο που να καθορίζει τις χρήσεις της γης λαμβάνοντας υπόψη του την αντισεισμική προστασία και να καλύπτει τις ανάγκες διαφυγής και την διασφάλιση των υποδομών για την προστασία των κατοίκων (και των τουριστών) και στη Σαντορίνη και στα διπλανά νησιά. Τώρα ανακοινώθηκαν 8 χώροι καταφυγής σε περίπτωση μεγάλου σεισμού, όχι σε σημεία όπου έπρεπε να έχει σχεδιαστεί γι' αυτό αλλά σε σημεία που έτυχε να είναι ακόμα αδόμητα σε πεδινές περιοχές.

Θυμωμένοι

Όπως μας είπε η Ελευθερία Ψυχογιού, δημοτική σύμβουλος στην Αμοργό, «Δεν μας έβγαλε ο σεισμός στους δρόμους αλλά η αδιαφορία του κράτους. Για άλλη μια φορά τούτες τις ώρες καταλάβαμε ότι το μόνο που έχουμε είναι ο ένας τον άλλον. Ξέρουμε ότι είμαστε σε σεισμογενή περιοχή. Ξέρουμε για το ρήγμα της Αμοργού. Ασκήσεις για τους σεισμούς κάνουμε ως ΕΔΟΚ (Εθελοντική Διασωστική Ομάδα Κρίσεων) κάθε χρόνο στα σχολεία. Έχουμε μάθει να προσέχουμε και είμαστε ψύχραιμοι. Ψύχραιμοι και θυμωμένοι... ζούμε σε μια σεισμογενή περιοχή και τα δημόσια κτήρια (βλ. σχολεία) δεν έχουν ελεγχθεί αν και έχει ζητηθεί από τον Δήμο Αμοργού εκτός από το δημοτικό σχολείο Καταπόλων, διότι ο έλεγχος από τον ΟΑΣΠ γίνεται μετά από κλήρωση! Αν σου κάτσει δηλαδή». 

Στη Σαντορίνη, από το 2003 μέχρι και το 2022, έχει γίνει μόνο μία φορά (ενώ θα πρέπει κάθε 5 χρόνια) πρωτοβάθμιος προσεισμικός έλεγχος (οπτική εκτίμηση μηχανικού), σε 127 δημόσια κτίρια και κτίρια όπου συγκεντρώνεται κόσμος και από αυτά τα 30 ήταν άμεσης προτεραιότητας για δευτεροβάθμιο έλεγχο, ο οποίος δεν έχει γίνει ακόμα. Μόλις 2 από τα 26 σχολικά κτίρια είναι σχετικά καινούρια. Περίπου 5.000 παιδιά κάνουν μάθημα σε σχολεία που χρονολογούνται από τη δεκαετία του 1960. Για να έχουμε μία εικόνα, στην Ελλάδα ο προσεισμικός έλεγχος ξεκίνησε το 2001 και μέχρι σήμερα έχουν πραγματοποιηθεί περίπου 16.000 πρωτοβάθμιοι έλεγχοι σε περίπου 80.000 κτίρια Δημόσιας και Κοινωφελούς χρήσης (20%) και περίπου 9.000 σε περίπου 16.000 σχολικά κτίρια (56%). Η καθυστέρηση, οφείλεται, κυρίως στο γεγονός ότι σύμφωνα με το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο δεν υπάρχει υποχρεωτική εφαρμογή. Τώρα η κυβέρνηση στέλνει μηχανικούς από την Αττική για νέο πρωτοβάθμιο έλεγχο, αλλά μόνο των δημόσιων και κρατικών κτιρίων, στις Κυκλάδες. 

Η κατάσταση στο Νοσοκομείο της Σαντορίνης και στα Κ.Υ των νησιών είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα της κυβερνητικής πολιτικής στην Υγεία. Διάλυση της δημόσιας Υγείας για να στέλνει τον κόσμο στην ιδιωτική περίθαλψη. Η Σαντορίνη έχει ένα σχετικά σύγχρονο νοσοκομειακό κτίριο αλλά χωρίς γιατρούς και νοσηλευτές. Όταν ξεκινούσαν οι σεισμοί, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων στα Δημόσια Νοσοκομεία (ΠΟΕΔΗΝ) δήλωνε ότι: «Σήμερα είναι χωρίς κανένα παθολόγο, χωρίς κανένα καρδιολόγο, χωρίς κανένα μικροβιολόγο, χωρίς κανένα παιδίατρο ενώ έχει μόνο 20 νοσηλευτές και μόνο τρεις τραυματιοφορείς. Στο Σταθμό του ΕΚΑΒ υπάρχουν 4 διασώστες και με συνεχείς μετακινήσεις διασωστών καταφέρνουν να βγάζουν ένα ασθενοφόρο τη βάρδια. Πως θα τα καταφέρουν να προσφέρουν έτσι ασφαλείς υπηρεσίες σε περίπτωση τραυματιών από ενδεχόμενο σεισμό». Το ίδιο και στην Αμοργό. «Από τους τελευταίους μήνες του 2024 το Κ.Υ βρίσκεται σε λειτουργική κατάρρευση και επισφάλεια λόγω των τραγικών ελλείψεων προσωπικού», γράφει σε ανακοίνωσή της η Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδος (ΟΕΝΓΕ). 

Στις 29 Γενάρη πραγματοποιήθηκε μαζική συγκέντρωση διαμαρτυρίας από τους κατοίκους της Αμοργού. Με ομόφωνο ψήφισμα του Δημοτικού Συμβουλίου καταγγέλλεται ότι: «Η κατάσταση των δημόσιων δομών Υγείας στο νησί μας έχει πλέον περιέλθει σε τέλμα λόγω της υποστελέχωσης, της έλλειψης επαρκούς νοσηλευτικού προσωπικού, των παράτυπων εφημεριών, των ασυνόδευτων μετακομιδών ασθενών κ.ά. Μπορεί να μην λειτουργεί το Κ.Υ. αλλά η κυβέρνηση δίνει δεκάδες εκατομμύρια από το Ταμείο Ανάκαμψης για μια επέκταση – μαμούθ του φυσικού λιμανιού των Καταπόλων που μπορεί να καταστρέφει το φυσικό περιβάλλον του νησιού αλλά θα εξασφαλίζει τεράστια κέρδη σε tour operators και κρουαζιερόπλοια. 

Δέμα

Όπως καταγγέλει η Ελευθερία Ψυχογιού: «στείλανε δύο νοσοκόμες για μια εβδομάδα. Όταν φύγουν ποιος θα κάνει νοσηλεία που δεν βγαίνουν οι βάρδιες; Θα διακομίζονται άρρωστοι άνθρωποι με τον φλεβοκαθετήρα διότι δεν θα υπάρχει νοσηλευτής. Θα συνεχίσουν να τους στέλνουν ως ασυνόδευτο δέμα στην Νάξο; Υποχρεώνονται όλες οι βαθμίδες σε τηλεκπαίδευση. Σοβαρά τώρα; Κουνάει το νησί κάθε λίγο και λιγάκι, κουνιούνται τα σπίτια τα πάντα και οι οθόνες κατά ένα μαγικό τρόπο θα μένουν ακίνητες και τα παιδιά προσηλωμένα; Να τους πει κάποιος ότι αρρωσταίνουμε και εκτός σεισμού. Αρρωσταίνουμε και όταν έχει απαγορευτικό λόγω καιρού. 

Να τους πει κάποιος ότι οφείλουν να καλύψουν τις άμεσες και διαρκείς ανάγκες του νησιού όλο τον χρόνο, διότι όλο τον χρόνο η Αμοργός είναι νησί και εμείς άνθρωποι. Να τους πει κάποιος ότι ο σχεδιασμός τους είναι για σενάριο κωμωδίας, αλλά εμείς δυστυχώς δεν μπορούμε να διασκεδάσουμε, διότι ζούμε συνεχώς σε κατάσταση επισφάλειας. Να τους πει κάποιος ότι εμείς δεν θέλουμε να εγκαταλείψουμε το νησί μας. Να τους πει κάποιος ότι τα νησιά δεν έχουν μόνο Καλοκαίρια αλλά και ατέλειωτους Χειμώνες και οι ζωές μας έχουν αξία!».

Για να βάλουμε τις ζωές μας πάνω από τα κέρδη τους, χρειάζεται να παλέψουμε για να δοθούν χρήματα για τον αντισεισμικό σχεδιασμό και προστασία, για ενίσχυση των αρμόδιων κρατικών υπηρεσιών και φορέων με το απαραίτητο μόνιμο προσωπικό όλων των ειδικοτήτων και με κατάλληλα μέσα, για ενίσχυση της δημόσιας Υγείας με προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, για το χτίσιμο νέων σχολείων με μόνιμους εκπαιδευτικούς, για ανάπτυξη της σεισμικής έρευνας. Απέναντι στην ασυδοσία της βιομηχανίας του τουρισμού, παλεύουμε για διαρκή επικαιροποίηση των αντισεισμικών προδιαγραφών και κανονισμών, για την προστασία των ελεύθερων χώρων και τη δημιουργία νέων. Οι σεισμοί είναι φυσικό φαινόμενο, η πρόληψη και η αντιμετώπιση τους, όμως, είναι ζήτημα πολιτικών επιλογών. Και η κυβέρνηση της ΝΔ κάνει επιλογές προς όφελος όχι του απλού κόσμου αλλά του κεφαλαίου. Ο απλός κόσμος τις πληρώνει με τη ζωή του. 

Γιώργος Ράγκος

Κάτεργα της τουριστικής βιομηχανίας

«Η Σαντορίνη είναι ένας εμβληματικός τουριστικός προορισμός και προφανώς χρέος μας είναι να την προστατεύσουμε, να διαφυλάξουμε τη φήμη της» δήλωσε ο Μητσοτάκης από την Σαντορίνη ανακοινώνοντας μέτρα στήριξης για την «επιχειρηματικότητα». Ένα πράγμα μόνο τον ενδιαφέρει, να διαφυλάξει τα τεράστια κέρδη της τουριστικής βιομηχανίας, των κατασκευαστικών και των εφοπλιστών. Για τους χιλιάδες εργαζόμενους που από τις πλάτες τους βγαίνουν όλα αυτά τα κέρδη, που αυτές τις μέρες είχαν να αντιμετωπίσουν την αισχροκέρδεια των ακτοπλοϊκών και των αεροπορικών εταιριών δεν έβγαλε κουβέντα.

Μιλάμε για πολλές δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους που δουλεύουν σεζόν αλλά και για χιλιάδες ακόμη που παραμένουν για εργασίες οικοδομικές, συντήρηση και κάθε είδους εργασίες εκτός σεζόν. 2.000 περίπου από αυτούς, μόνιμοι κάτοικοι του νησιού, με τις οικογένειές τους. Με τι όρους δουλεύουν όλοι και όλες αυτοί; Με τους όρους που διαμόρφωσαν οι νόμοι του Μητσοτάκη, με 8μηνες συμβάσεις οι περισσότεροι, με 12μηνες αυτοί που μένουν όλο τον χρόνο, στην καλύτερη περίπτωση με 6ήμερη δουλειά με μια μέρα ρεπό και 8ωρο-9ωρο. Στη χειρότερη χωρίς κανένα ρεπό, δεκάωρα και δωδεκάωρα – αφήνοντας απ’ έξω και εκείνους που δουλεύουν μαύρα.

Αυτή η κατάσταση επιδεινώθηκε τα δύο προηγούμενα χρόνια. Το 2022 ήταν η καλύτερη χρονιά για την τουριστική βιομηχανία που εκτίναξε τα κέρδη της καθώς ο κόσμος έβγαινε από την πανδημία. Από την αρχή του 2023 γκρινιάζαν ότι η χρονιά θα είναι «πεσμένη» και γι’ αυτό το λόγο οι περισσότεροι όμιλοι και επιχειρήσεις προχώρησαν σε περικοπές προσωπικού που σήμανε ακόμη μεγαλύτερη εντατικοποίηση για τους εργαζόμενους καθώς εκεί που πριν δουλεύανε δέκα, τώρα δουλεύανε εφτά. Τ0 2023 τελικά δεν ήταν «κακή χρονιά», ο τζίρος και τα κέρδη αυξήθηκαν όπως και το 2024. Αλλά η εντατικοποίηση παραμένει καθώς πολλοί εργαζόμενοι, ειδικευμένοι ιδιαίτερα, δεν πάνε να δουλέψουν στα νησιά οκτάμηνο με αυτούς τους μισθούς και αυτές τις συνθήκες, βρίσκουν πλέον δουλειές και στην Αθήνα. Και τώρα τα αφεντικά γκρινιάζουν γιατί έχουν έλλειψη σε εργατικά χέρια. Και τώρα που έφυγε κόσμος φαίνεται ακόμη περισσότερο αυτό καθώς αυτή τη στιγμή που μιλάμε η οικοδομική δραστηριότητα έχει εκτιναχτεί.     

Και βέβαια τα προβλήματα που αντιμετωπίζεις σαν εργαζόμενος στην Σαντορίνη δεν περιορίζονται στα εργασιακά. Είναι η ποιότητα των καταλυμάτων, είναι η άθλια συγκοινωνία για τους εργαζόμενους που μένουν στους οικισμούς στην ενδοχώρα του νησιού, είναι το οδικό δίκτυο συνεχώς μποτιλιαρισμένο το καλοκαίρι, δρόμοι που είναι λαιμητόμοι για τον κόσμο που χρησιμοποιεί τα μηχανάκια του. Είναι η πλήρης αδυναμία του νοσοκομείου του νησιού παρά τις ηρωικές προσπάθειες των εργαζομένων σε αυτό να καλύψει τον κόσμο. Πόσα περιστατικά και έχω και προσωπική εμπειρία από τραυματισμούς εν ώρα εργασίας είτε εκτός και να περιμένεις με τις ώρες να σε δει ένας γιατρός. Εμένα προσωπικά αυτή η κατάσταση με έδιωξε, δεν χρειαζόνταν οι σεισμοί για να φύγω. 

Μιχάλης,
εργαζόμενος στον Επισιτισμό