H σφαλιάρα που έφαγε ο Τραμπ την περασμένη βδομάδα ακούστηκε σε όλο τον πλανήτη. Ξεκίνησε με τη «Μέρα Απελευθέρωσης» των ΗΠΑ από τα «δεσμά» των ανταγωνιστών της (με την επιβολή δασμών) και κατέληξε σε αλλεπάλληλες μέρες εξευτελισμού για την ηγεμονία του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού.
Η επίδειξη δύναμης εξελίχθηκε σε επίδειξη αδυναμίας. Μέσα σε λίγες ώρες από την επιβολή τους ο Τραμπ ανακοίνωσε ότι παγώνει τους πρόσθετους δασμούς για 90 μέρες προς την ΕΕ και τις υπόλοιπες μη εχθρικές προς τις ΗΠΑ χώρες. Δύο μέρες μετά εξαίρεσε απ’ όλους γενικώς τους δασμούς τα προϊόντα για υπολογιστές, λάπτοπ, smartphones και άλλες συσκευές. Απομένει να δούμε ποιες θα είναι οι επόμενες αμερικάνικες εταιρίες μετά την Apple που θα ζητήσουν «εξαίρεση».
Μεσολάβησε μια τρελή κατρακύλα των τιμών των μετοχών -που συνεχίστηκε στα περισσότερα διεθνή χρηματιστήρια τις επόμενες μέρες- και κυρίως των αμερικάνικων ομολόγων που ανάγκασε το οικονομικό επιτελείο του και τον Τραμπ να σαλπίσουν υποχώρηση.
Τώρα, διεθνείς αναλυτές υποστηρίζουν ότι η αβεβαιότητα μπορεί να αποβεί το ίδιο μοιραία για τις «αγορές» όσο και οι δασμοί. Οι βασικοί δασμοί 10% προς όλες τις χώρες παραμένουν. Απομένουν 90 μέρες για να δούμε τι θα γίνει με τους υπόλοιπους όπως βέβαια παραμένουν εκατέρωθεν μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας (145% και 125% αντίστοιχα) οι δασμοί στα άλλα προϊόντα.
Οι υπερασπιστές του «ελεύθερου εμπορίου» έσπευσαν να χρεώσουν την κρίση στον «προστατευτισμό» του Τραμπ. Λένε ψέματα. Η πρόσφατη κρίση δεν οφείλεται μόνο στον εμπορικό πόλεμο που έχει ήδη ξεκινήσει. Για να προκύψει χρειαζόταν και τους αναμαλιασμένους επενδυτές να ουρλιάζουν «πούλα-πούλα» στα χρηματιστήρια.
Ανταγωνισμός
Η αβεβαιότητα είναι σύμφυτη με την Γουόλ Στριτ. Είναι σύμφυτη με την αναρχία της αγοράς και τον ανταγωνισμό, δηλαδή με χαρακτηριστικά που σημαδεύουν τον καπιταλισμό σαν σύστημα. Ο «προστατευτισμός» του Τραμπ δεν «τακτοποιεί», αλλά αντιθέτως απλώνει το χάος καθώς ο ανταγωνισμός οξύνεται- όχι πια ανάμεσα στις επιχειρήσεις αλλά στα μεγάλα ιμπεριαλιστικά κράτη.
Η παγκόσμια εργατική τάξη δεν έχει να ωφεληθεί ούτε από τους δασμούς ούτε από το ελεύθερο εμπόριο. Ούτε πρόκειται να κερδίσει τίποτε παίρνοντας το μέρος της μιας ή της άλλης πλευράς, των ΗΠΑ, της ΕΕ, της Κίνας σε αυτόν τον εμπορικό πόλεμο -αλλά και τους εξοπλισμούς και την απειλή πραγματικών πολέμων που τον συνοδεύουν.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη -όπως και η κυβέρνηση Καραμανλή στο όχι πλέον και τόσο μακρινό 2009- έσπευσε να διαβεβαιώσει ότι δεν συντρέχει κίνδυνος για την ελληνική οικονομία γιατί έχει μικρές εξαγωγές προς τις ΗΠΑ. Ο καθένας καταλαβαίνει ότι πρόκειται για ανέκδοτο.
Η γελοιότητα έφτασε στο σημείο ο Μητσοτάκης να υποστηρίξει ότι ο Τραμπ λίγο πολύ τα γύρισε με τους δασμούς επειδή «άκουσε την ελληνική πρόταση». Αυτή διατυπώθηκε, προκλητικά από τον Μητσοτάκη, στο ακροδεξιό μέσο Breitbart που γιγάντωσε ο φασίστας υποστηρικτής του Τραμπ, ο Στιβ Μπάνον. Πήραμε έτσι και μια ιδέα για το τι είχε στο μυαλό του ο Τραμπ όταν έκανε τη δήλωση για τις χώρες που έσπευσαν «να του φιλήσουν τον κώλο» για μια διαπραγμάτευση.
Τα διατυπωμένα εδώ και καιρό ανταλλάγματα που ζητάνε οι ΗΠΑ δεν αφορούν βέβαια την «τιμή της φέτας», αλλά την επέκταση των βάσεών τους και των επενδύσεων τους στην Ανατολική Μεσόγειο και τους εξοπλισμούς τα οποία συζητάνε κατά καιρούς με την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Την περασμένη εβδομάδα, έφαγε και αυτή τις δικές της σφαλιάρες.
Η απόπειρά της, χρησιμοποιώντας την «Ομάδα Αλήθειας» -και όλες τις «ομάδες αλήθειας» της λίστας Πέτσα- να μπαζώσει το ίδιο το μπάζωμα των Τέμπων κατέληξε στα σκουπίδια μαζί με τον Παπαδημητρίου, τον «λαγό», πρώην πλέον, αναπληρωτή πρόεδρο του ΕΟΔΑΣΑΑΜ. Οι απαντήσεις δόθηκαν και από τους συγγενείς των θυμάτων των Τεμπών και στους δρόμους με την πανεργατική απεργία στις 9 Απρίλη που παρέλυσε τη χώρα. Το μπάζωμα δεν περνάει ούτε για το έγκλημα της Πύλου, ούτε για το πιο πρόσφατο στην Λέσβο, όπου παραμονές του Πάσχα 8 πρόσφυγες οδηγήθηκαν στον σταυρό της Ευρώπης-Φρούριο.
Απέναντι σε ένα σύστημα που ξερνάει φτώχεια, πόλεμο, ρατσισμό και αδικία, η εργατική τάξη δεν έχει άλλη διέξοδο από το να χτίσει τη δική της εναλλακτική. Στα συλλαλητήρια της φετινής Εργατικής Πρωτομαγιάς που προετοιμάζονται σε όλο τον πλανήτη η εργατική τάξη ετοιμάζεται να το θυμίσει αυτό στους πάντες -δίνοντας ταυτόχρονα συνέχεια στις μάχες που μαίνονται ενάντια στα αφεντικά και τις κυβερνήσεις.
Στο φεστιβάλ «Μαρξισμός» που θα ακολουθήσει στις 22-25 Μάη στη Νομική θα δοθεί η δυνατότητα να συζητήσουμε για την εργατική εναλλακτική και να την οργανώσουμε. Δηλώστε από τώρα συμμετοχή!