Εκδηλώσεις
Επίκαιρα ερωτήματα και απαντήσεις
Μία μικρή γεύση από τον πλούτο των συζητήσεων του Μαρξισμού 2025, έδωσαν οι εκδηλώσεις που οργάνωσαν οι τοπικοί πυρήνες του ΣΕΚ την περασμένη βδομάδα. Η εικόνα της πολυκρίσης του συστήματος, των αντιστάσεων και των αγώνων και τα επίκαιρα ερωτήματα για την στρατηγική την οποία χρειαζόμαστε για να παλέψουμε νικηφόρα, ήταν το κόκκινο νήμα που διαπέρασε τις εισηγήσεις και τη συζήτηση.
Πειραιάς
Στη Νίκαια, μετά το άνοιγμα του Τάσου Αναστασιάδη από τον Συντονισμό Εργατικής Αντίστασης που περιέγραψε όλες τις τελευταίες εξελίξεις από τις ΗΠΑ μέχρι την Ελλάδα, που συμπυκνώνουν το γιατί επιμένουμε ότι ο Μαρξισμός είναι επίκαιρος, μίλησε ο Παναγιώτης Καλλίτσης, πρόεδρος Συλλόγου Διπλωματούχων Μηχανικών ΟΣΕ. Έδωσε μια αναλυτική εικόνα όλου τους ιστορικού της ιδιωτικοποίησης που οδήγησε στην πλήρη διάλυση του σιδηρόδρομου και μετέτρεψε το κρατικό μονοπώλιο του ΟΣΕ σε ιδιωτικό μονοπώλιο της HELLENIC TRAIN. Τόνισε ότι «με αυτές τις συνθήκες η απαξίωση του σιδηρόδρομου θα συνεχιστεί, εκτός αν «οι εργαζόμενοι όλων των εταιρειών μαζί με τα σωματεία και με τις όποιες διαφορές έχουμε, καταφέρουμε να ενωθούμε για να διεκδικήσουμε ένα ζήτημα που θέτει η αντικαπιταλιστική αριστερά για εργατικό έλεγχο. Γιατί εμείς ήμασταν αυτοί που προειδοποιούσαμε όλα αυτά τα χρόνια για τις λανθασμένες κρατικές επιλογές που οδήγησαν στην απαξίωση του μέσου και για το ζήτημα της ασφάλειας».
Ο Γρηγόρης Τραγγανίδας, δημοσιογράφος, αποδόμησε τα ιδεολογήματα περί του τέλους της εργατικής τάξης λόγω της εισόδου των νέων τεχνολογιών και συγκεκριμένα της τεχνητής νοημοσύνης, φέρνοντας το παράδειγμα των ΜΜΕ, όπου η εργοδοσία έχει ξεσαλώσει νομίζοντας ότι θα τους λύσει τα χέρια: «στον κόσμο της μισθωτής εργασίας που είναι πιεσμένος σήμερα, είναι εύκολο να του πεις πόσο χάλια ζούμε, το ζήτημα είναι να του πεις το άλλο μισό του μαρξισμού, δηλαδή την αναγκαιότητα του να απαντηθεί όλο αυτό με την οργάνωση της εργατικής τάξης γιατί δεν υπάρχει άλλη λύση. Διότι η ιστορία δείχνει πως η πραγματική απειλή που ένιωσαν τα αφεντικά ήταν όταν βγήκαν οι εργάτες στους δρόμους. Ακόμα και το Μάη του ‘68 το πραγματικό πανηγύρι ξεκίνησε όταν κατέβηκαν τα συνδικάτα στο δρόμο, δηλαδή αυτοί που παράγουν το κέρδος τους».
Στην εκδήλωση που έγινε στην Ηλιούπολη τη συζήτηση άνοιξε ο Νίκος Στραβελάκης, πανεπιστημιακός, ο οποίος αναφέρθηκε εκτεταμένα στους δασμούς που επιβάλλει ο Τραμπ και τον εμπορικό πόλεμο που έχει ξεκινήσει. Εξήγησε ότι το υπόβαθρο αυτών των κινήσεων όπως και της κούρσας των εξοπλισμών είναι η αδυναμία του κεφαλαίου να ξεπεράσει την οικονομική κρίση του 2008 και η προσπάθεια να ρίξει τα βάρη της στην εργατική τάξη. Στη συνέχεια αναφέρθηκε και έκανε παραλληλισμούς με τη δεκαετία του ’30 και την πολιτική του Ρούζβελτ. Ο Χρίστος Αργύρης, μέλος του ΔΣ του σωματείου στο νοσοκομείο Γεννηματάς, μίλησε για την πολιτική κρίση, την εργατική αντίσταση και τις προοπτικές της εδώ, φέρνοντας και την εικόνα από την ήττα της Δεξιάς και την εκρηκτική άνοδο της Αριστεράς στις εκλογές της ΕΙΝΑΠ. Μίλησε για αγώνες των «από κάτω» από το Μπαγκλαντές πέρσι μέχρι την Ελλάδα και τις ΗΠΑ σήμερα, για να υπογραμμίσει ότι ο καπιταλισμός σήμερα, όπως και τη δεκαετία του ’30, δεν γεννάει μόνο καταστροφή αλλά και την εξέγερση.
«Να ανατρέψουμε την κανονικότητα»
Πατήσια
Στην εκδήλωση που έγινε στην Γκράβα στα Πατήσια, κάθε ομιλητής από τον χώρο που προερχόταν έθετε την ανάγκη για τη συλλογική δράση και ανατροπή του συστήματος. Ο Θανάσης Χάντζιος, υποψήφιος διδάκτορας Πληροφορικής, αναφέρθηκε στις συνθήκες οικονομικής κρίσης και κλιματικής κατάρρευσης του πλανήτη, την άνοδο της ακροδεξιάς μιλώντας για ένα παράλογο σύστημα, του οποίου ο παραλογισμός απογυμνώνεται στους δασμούς που ανακοίνωσε ο Τραμπ ότι θα επιβάλλει. Η κατάρρευση του δημοσίου συστήματος Υγείας και Παιδείας αναλύθηκε σε συνδυασμό με τις ιδιωτικοποιήσεις σε όλους τους τομείς. «Αυτήν την κανονικότητα καλούμαστε να ανατρέψουμε γιατί όσοι είμαστε εδώ πέρα δεν μπορούμε να την αποδεχτούμε».
Η εισήγηση του Πάρη Ιωάννου, ειδικευόμενου χειρούργου στο νοσοκομείο Παμμακάριστος ήταν εντυπωσιακή. Αναφέρθηκε στην πορεία του στο σύστημα Υγείας από την αρχή της ειδικότητάς του στην Πάτρα μέχρι την Παμμακάριστο. Οι συνθήκες του νοσοκομείου τον οδήγησαν να πάρει μέρος στην απεργία των νοσοκομείων στις 19 Μάρτη. «Ως φοιτητής ιατρικής έζησα την πίεση να τελειώσουμε “γρήγορα και αποτελεσματικά”. Οι περισσότεροι ήμασταν ενάντια σε κινητοποιήσεις και καταλήψεις. Θέλαμε να προχωρήσουμε. Τώρα βλέπω πόσο κοντόφθαλμο ήταν αυτό. Όσο δε διαμαρτυρηθήκαμε, τόσο τα προβλήματα διογκώθηκαν και μας περιμένουν στην καθημερινή μας ζωή. Σε ηλικία 27 ετών αντιλαμβάνομαι ότι μεγάλωσα σε ένα σύστημα που με έμαθε να μετρώ την αξία μου με την παραγωγικότητα μου. Αυτός ο ατομικισμός μας έχει οδηγήσει σε αδιέξοδο», είπε μεταξύ άλλων κλείνοντας, ότι ο Μαρξισμός είναι κάλεσμα σε πράξη και κοινή διεκδίκηση.
Ο Γιώργος Πίττας, δημοσιογράφος στην Εργατική Αλληλεγγύη, ανέλυσε την επικαιρότητα του μαρξισμού σήμερα και στο πως οι θεωρίες περί ευημερίας του καπιταλισμού που ήκμασαν μετά την κατάρρευση των ανατολικών καθεστώτων, διαψεύστηκαν στην πραγματικότητα με την είσοδο στη δεύτερη χιλιετία με τους πολέμους σε Αφγανιστάν, Ιράκ και την κλιματική κρίση. Κατέληξε στην μαρξιστική ανάλυση του καπιταλιστικού συστήματος, της πάλης των τάξεων και στο ότι η λύση βρίσκεται στη δύναμη της εργατικής τάξης.
Ακολούθησε συζήτηση με τους συμμετέχοντες να βάζουν εικόνες από τους χώρους της Παιδείας, των ΜΜΕ και των νοσοκομείων. Το πόσο χειροπιαστή μπορεί να είναι η προοπτική του εργατικού ελέγχου αναλύθηκε μέσα από το παράδειγμα συνέλευσης εργαζομένων στο νοσοκομείο Άγιο Σάββας, στην οποία όλοι οι εργαζόμενοι κατέληξαν σε σχέδιο πρότασης για το που και πως μπορούν να γίνονται τα χειρουργεία. Από αρκετές τοποθετήσεις, τέθηκε το τι σημαίνει το φεστιβάλ του Μαρξισμού κάθε χρόνο και ο αναβαθμισμένος του ρόλος φέτος.