Ολοκληρώθηκε την Κυριακή 13 Απρίλη στο Γεωπονικό, το διήμερο Πανελλαδικό Συντονιστικό των σχημάτων ΕΑΑΚ. Στόχος του Συντονιστικού ήταν η αποτίμηση του προηγούμενου διαστήματος από τα σχήματα των Φοιτητικών Συλλόγων που συμμετέχουν στο δίκτυο και κυριότερα, η συζήτηση για την κατεύθυνση του φοιτητικού κινήματος στη συνέχεια.

Κοινός τόπος ήταν ότι τα δεδομένα έχουν αλλάξει μετά την ιστορική Γενική Απεργία της 28ης Φλεβάρη δημιουργώντας έτσι ένα τοπίο με αυξημένες δυνατότητες και καθήκοντα για την αριστερά και μέσα στις σχολές. Η συζήτηση κινήθηκε γύρω από τις επιθέσεις της Νέας Δημοκρατίας συνολικά και στα πανεπιστήμια με χαρακτηριστικό τον ανασχηματισμό της κυβέρνησης και την τοποθέτηση του Παπαϊωάννου, με το προσωνύμιο “ο πρύτανης των ΜΑΤ”, υφυπουργού παιδείας. Παράλληλα οι διαγραφές φοιτητών και η ψήφιση του νομοσχεδίου για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια το 2024, συζητήθηκαν στο πλαίσιο των ιδιωτικοποιήσεων. Το αίτημα να πέσει η κυβέρνηση των δολοφόνων, μαζί με το αίτημα της κρατικοποίησης χωρίς αποζημίωση για τη Hellenic Train συζητήθηκαν ως δύο αιτήματα που σωστά υιοθετήθηκαν και προωθούνται. Μαζί με τις επιθέσεις της Νέας Δημοκρατίας, αναλύθηκε και η ομολογούμενη αδυναμία της, η πτώση της δημοσκοπικά και η πλήρης απονομιμοποίηση της στις συνειδήσεις της εργατικής τάξης. Με αυτά τα δεδομένα, κέντρο της συζήτησης έγινε  η στρατηγική που χρειάζεται να ακολουθηθεί για την ανατροπή της. 

Το κείμενο συμβολής του ΣΕΚ στις σχολές στο Συντονιστικό υπογραμμίζει τα χαρακτηριστικά που χρειάζεται να πάρει στις σχολές αυτή η στρατηγική: «Δεν πρέπει να αφήσουμε την απομονωμένη κυβέρνηση να περάσει την ταξική επίθεση στην Παιδεία. Δεν θα κάνει πίσω, αυτό δείχνει η επιλογή του πρύτανη των ΜΑΤ, Παπαϊωάννου ως υφυπουργού Παιδείας. Πρέπει τώρα να βγάλουμε καταλήψεις διαρκείας για να μην τολμήσουν να διαγράψουν ούτε έναν φοιτητή, να μην ιδρύσουν κανένα ιδιωτικό. Ξεκινώντας από την οργάνωση της Πρωτομαγιάς. 

Τα ΕΑΑΚ πρέπει να μπουν με την πρόταση των συνελεύσεων και καταλήψεων. Δεν περιμένουμε τον Σεπτέμβρη. Όποια κυβέρνηση τόλμησε να περάσει τέτοιο νόμο, τσακίστηκε από το φοιτητικό κίνημα με τις καταλήψεις του, το '79,'90-91,'06-07. Έτσι μπορούμε και σήμερα να τους αποτελειώσουμε. Μαζί αναδεικνύουμε όλο το φάσμα των ανατροπών που διεκδικούμε .Το αίτημα της κρατικοποίησης, χωρίς αποζημίωση και με εργατικό έλεγχο, που πεισματικά αρνείται να θέσει το ΚΚΕ και η υπόλοιπη κοινοβουλευτική αριστερά, είναι κομβικής σημασίας. Όχι μόνο για τον σιδηρόδρομο, για να μην έχουμε νέα Τέμπη. Αλλά και για κάθε ιδιωτικοποιημένη επιχείρηση, την ενέργεια, το νερό, τα σχολεία, τα νοσοκομεία, τις τράπεζες για να βρούμε τα λεφτά που χρειαζόμαστε για τις ανάγκες μας, μέσα από ρήξη με την ΕΕ και τη διαγραφή του χρέους. 

Διεκδικήσεις

Οι διεκδικήσεις για σταμάτημα των εξοπλισμών, ανοιχτά σύνορα για τους πρόσφυγες ενάντια στην Ευρώπη φρούριο, συμπληρώνουν ένα τέτοιο αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα που βάζει στο κέντρο την εργατική τάξη και το κίνημα ως το πραγματικό αντίπαλο δέος στην κυβέρνηση του Μητσοτάκη. Χέρι χέρι με την οργάνωση των αγώνων δυναμώνουμε την αντικαπιταλιστική αριστερά. Χιλιάδες κόσμος μένει ακάλυπτος από τις ρεφορμιστικές ηγεσίες του και κοιτάει προς τα αριστερά του. Θέλει ανοιχτά και θαρρετά με όλο αυτόν τον κόσμο, ενωτικές και ταυτόχρονα αιχμηρά πολιτικές πρωτοβουλίες.

Όπως αυτή της ΚΕΕΡΦΑ για τις 22 Μάρτη και συνολικά την καμπάνια για να μπουν στη φυλακή οι ένοχοι για το έγκλημα της Πύλου. Όχι ενότητα σε ένα νέο «λαϊκό εκλογικό μέτωπο», ή συμπορεύσεις με βασικό στόχο την κοινοβουλευτική εκπροσώπηση, αλλά ενότητα με στόχο το δυνάμωμα του εργατικού κινήματος και της ανατρεπτικής αριστεράς που μπορεί να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στις νέες εξελίξεις».

Θετικό επίσης ήταν η ότι σε αρκετές τοποθετήσεις ανοίχτηκε το ζήτημα του σεξισμού και της γυναικείας καταπίεσης, και στο κομμάτι των επιθέσεων, αλλά και στην ανάλυση για τις ρίζες τους. Μαζί με τη γενοκτονία στην Παλαιστίνη και τη μάχη απέναντι στον ρατσισμό και την άνοδο της ακροδεξιάς. Αυτές οι συζητήσεις αποτέλεσαν πρόσφορο έδαφος για την παρέμβαση των φοιτητριών και φοιτητών του ΣΕΚ στις σχολές καλώντας τον κόσμο του Συντονιστικού για συμμετοχή και οργάνωση του Φεστιβάλ Μαρξισμός 2025.