Θεσσαλονίκη
Με επιτυχία και πλούσια συζήτηση πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος για τα Ιουλιανά 1965 στη Θεσσαλονίκη. Όπως μας λέει ο Ευκλείδης Μακρόγλου, δικηγόρος:
«Τη συζήτηση άνοιξε ο Γιώργος Γιαννόπουλος, εκδότης του ΕΝΕΚΕΝ. Έκανε μια γενική εισαγωγή στην περίοδο που σημαδεύεται από την δύναμη της εργατικής τάξης από τη μία, και από τον καταστροφικό ρόλο του ρεφορμισμού από την άλλη. Στη συνέχεια στάθηκε σε ανέκδοτες αναφορές στα γεγονότα της περιόδου, καταλήγοντας στις αναλογίες με το σήμερα, όπου ο ίλιγγος της κίνησης του κεφαλαίου που καταστρέφει και τις πιο στοιχειώδεις ανάγκες της εργατικής τάξης, προκαλεί την αντίσταση και έναν ταξικό κοινωνικό, αλλού ακήρυχτο και αλλού κηρυγμένο, πόλεμο. Τη σκυτάλη πήρε ο Τάσος Αναστασιάδης από το Συντονισμό Εργατικής Αντίστασης. Ακολούθησαν αρκετές παρεμβάσεις που ανέδειξαν τη σημασία της εξέγερσης των Ιουλιανών για τις μάχες στο σήμερα, με κεντρική τη μάχη να ανατρέψουμε την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας με κλιμάκωση των αγώνων».
«Στην εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στον Βόλο, το άνοιγμα έκανε ο Γιάννης Σηφακάκης, ο οποίος ανέλυσε όλο το ιστορικό πλαίσιο των Ιουλιανών», δήλωσε ο Τάσος Τσιούνης στην Εργατική Αλληλεγγύη. «Έπειτα, τον λόγο πήρε η Άννα, μέλος ομάδας προφορικής ιστορίας η οποία μίλησε για την δουλειά που κάνει με άτομα που έζησαν την εξέγερση των Ιουλιανών, καθώς και για τις αναφορές που υπάρχουν στα Ιουλιανά στον κινηματογράφο και στο κινηματογραφικό ρεύμα του νεορεαλισμού μετά τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο. Στη συνέχεια η συζήτηση επικεντρώθηκε στη στρατηγική της αριστεράς τότε και τώρα».
Στα Χανιά, «την εκδήλωση άνοιξε ο Παντελής Παναγιωτακόπουλος, ενώ συμμετείχαν εκπαιδευτικοί, εργαζόμενοι του νοσοκομείου Χανίων, ιδιωτικοί υπάλληλοι, μέλη συλλογικοτήτων ενάντια στους πλειστηριασμούς και τις εξώσεις, καθώς και αγωνιστές από την Αριστερά», είπε ο Ειρηναίος Μαράκης στην Εργατική Αλληλεγγύη. «Ακολούθησαν τοποθετήσεις. Η Ελένη, από την Αγωνιστική Κίνηση κατά των Πλειστηριασμών, αναφέρθηκε στις δράσεις της συλλογικότητας με αφορμή την έξωση εργαζόμενου και της οικογένειάς του από το σπίτι τους, την Τετάρτη 16/7. Τόνισε την ανάγκη για μια απελευθερωτική Αριστερά, ικανή να εκφράζει τη γλώσσα και τις ανάγκες των απλών ανθρώπων, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για ουσιαστικές κοινωνικές αλλαγές. Ο Χρήστος, με τη σειρά του, αναφέρθηκε στην ιστορία της ΕΔΑ και τις κινητοποιήσεις της εποχής, τονίζοντας ότι, σε σχέση με τα Ιουλιανά, σήμερα υπάρχει μια πιο δυνατή επαναστατική Αριστερά, ενώ η κρίση του καπιταλισμού είναι πιο βαθιά και σοβαρή από ποτέ».
«Στην εκδήλωση των Ιουλιανών στο Ηράκλειο Κρήτης την Παρασκευή 19 Ιούλη ένα από τα βασικά σημεία της εισήγησης και των τοποθετήσεων ήταν ότι η εξέγερση των Ιουλιανών δεν έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία», δήλωσε στην Εργατική Αλληλεγγύη η Νίκη Ζουγανέλη. «Επιπλέον ο Π. Παναγιωτακόπουλος εισηγητικά αναφέρθηκε στον πυροσβεστικό ρόλο που προσπάθησε με όλες της τις δυνάμεις να παίξει η ΕΔΑ και στο γεγονός ότι ήταν πολύ πίσω από τις διαθέσεις και τα πολιτικά προχωρήματα του κόσμου. Κέντρο όλης της συζήτησης όμως ήταν η σύγκριση με το σήμερα. Μπήκε η ερώτηση για τον ρόλο που μπορεί να παίξει η επαναστατική αριστερά αν ξαναέρθουμε αντιμέτωποι με κινήματα και εξεγερμένους, γενικές απεργίες, καταλήψεις και συνεχείς συγκρούσεις στους δρόμους. Στο αν και στο πως μπορεί η επαναστατική αριστερά να βγει από το περιθώριο της ρεφορμιστικής και να οδηγήσει τις εκρήξεις στη νίκη».
Στην Πάτρα έγινε η συζήτηση για τα Ιουλιανά, με ομιλητές τον Δημήτρη Στεμπίλη, δημοσιογράφο- ιστορικό και τον Πέτρο Κωνσταντίνου συντονιστή της ΚΕΕΡΦΑ. Όπως μας λέει ο Γιάννης Αγγελόπουλος: «Ο Δημήτρης Στεμπίλης μέσα από την εισήγησή του έδωσε το περίγραμμα των πολιτικών και κοινωνικών συνθηκών της περιόδου από το τέλος του εμφυλίου μέχρι την εξέγερση των Ιουλιανών. Ο Πέτρος Κωνσταντίνου περιέγραψε και αυτός τις συνθήκες που μας οδήγησαν στα Ιουλιανά κεντράροντας στην νέα εργατική τάξη και την νεολαία που διαμορφώνονταν στις πόλεις την δεκαετία του '50 και '60, τις μάχες που έδωσε και τα προχωρήματα που έκανε.
Χρήσιμες και οι παρατηρήσεις των ομιλητών, αλλά και οι τοποθετήσεις του κόσμου από τα κάτω, που κάνανε τις συνδέσεις με το σήμερα, δηλαδή το ποιος μπορεί να δώσει αποτελεσματικά τις μάχες με την κυβέρνηση Μητσοτάκη και τις επιδιώξεις του ελληνικού καπιταλισμού σε όλα τα μέτωπα, στις οικονομικές επιθέσεις, στα ζήτημα δημοκρατίας, στον ρατσισμό, για την Παλαιστίνη, τους εξοπλισμούς και τον πόλεμο. Χρειαζόμαστε όχι την αδιέξοδη αναζήτηση κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, αλλά την οργάνωση των αγώνων της τάξης μας, την δύναμή της για νέα Ιουλιανά και μια αριστερά που να βάζει την εργατική επαναστατική εναλλακτική».