Ένα τεράστιο κύμα διαμαρτυρίας κατακλύζει την Ινδονησία, απειλώντας την κυβέρνηση συνασπισμού του Σουμπιάντο.

Στην πρωτεύουσα Τζακάρτα ξέσπασαν σφοδρές συγκρούσεις το Σαββατοκύριακο, καθώς χιλιάδες κατέβηκαν στους δρόμους, σπίτια βουλευτών παραδόθηκαν στις φλόγες και κρατικά κτίρια λεηλατήθηκαν. Οι μάχες επεκτάθηκαν γρήγορα και σε άλλες περιοχές της τεράστιας χώρας της νοτιοανατολικής Ασίας. Στο ξέσπασμα οργής συμμετείχαν πολλοί φοιτητές και κόσμος που αγωνίζεται για τη δημοκρατία εδώ και πολλά χρόνια, αλλά και μεγάλα τμήματα των φτωχών των πόλεων που έχουν χτυπηθεί βαριά από τις πολιτικές λιτότητας της κυβέρνησης.

Τα γεγονότα ξεκίνησαν την περασμένη εβδομάδα, όταν η κυβέρνηση ανακοίνωσε πολυτελή επιδόματα στέγασης για τους βουλευτές, περίπου 3.000 ευρώ για τον καθένα τους, σχεδόν δέκα φορές τον κατώτατο μισθό. Η αγανάκτηση φούντωσε ακόμη περισσότερο την Πέμπτη, όταν η αστυνομία σκότωσε τον οδηγό μοτοσικλέτας-ταξί Αφάν Κουρνιαουάν. Θωρακισμένα οχήματα τον πάτησαν κατά τη διάρκεια διαδήλωσης στην πρωτεύουσα.

Στη συνέχεια η αστυνομία επιτέθηκε στους διαδηλωτές με γκλομπ, δακρυγόνα και κάθε λογής όπλα, σκοτώνοντας ακόμη δύο ανθρώπους.

Παρά την κρατική βία, το κίνημα στους δρόμους δείχνει να αντέχει. Για τη Δευτέρα 1 του Σεπτέμβρη πρoετοιμάζονταν καινούργιες μαζικότατες διαδηλώσεις αλλά η κυβέρνηση διέταξε την ανάπτυξη όλων των δυνάμεων καταστολής με τρόπο που έδειχνε ότι δεν θα δίσταζε να χύσει πολύ αίμα στους δρόμους. Οι μεγαλύτερες οργανώσεις του κινήματος κάλεσαν τον κόσμο να αναβάλει για λίγο τις συγκεντρώσεις.

Το κράτος ταλαντεύεται ανάμεσα στο ένστικτό του για ακόμα μεγαλύτερη καταστολή και την ανάγκη να κάνει παραχωρήσεις για να κατευνάσει την οργή στους δρόμους. Την Κυριακή, την ώρα που έβγαζαν ξανά τα θωρακισμένα στους δρόμους, η κυβέρνηση ισχυριζόταν πως τα επιδόματα στους βουλευτές είχαν ήδη ακυρωθεί. Ανώτατοι αξιωματικοί της αστυνομίας έσπευσαν να ζητήσουν συγγνώμη από την οικογένεια του Αφάν και υποσχέθηκαν έρευνα. Ο κυβερνήτης της Τζακάρτα, Πραμόνο Ανουνγκ, επισκέφθηκε επίσης την οικογένεια, εξέφρασε συλλυπητήρια και προσέφερε οικονομική στήριξη για την κηδεία.

Ωστόσο, τέτοιες κινήσεις δεν μείωσαν την οργή. Αντίθετα, διαδηλωτές κρέμασαν πανό σε γέφυρα κοντά στο σημείο όπου σκοτώθηκε ο Αφάν, γράφοντας «Συλλάβετε τους καταραμένους μπάτσους».

Στην περιοχή Κουιτάνγκ, στο κέντρο της Τζακάρτα, η ένταση κορυφώθηκε όταν οι διαδηλωτές βάδισαν μπροστά στα κεντρικά γραφεία της Εθνικής Αστυνομίας της Ινδονησίας. Όταν οι αστυνομικοί άνοιξαν πυρ, οι διαδηλωτές απάντησαν με πέτρες, μολότοφ και κροτίδες. Πολύ κόσμος απεχθάνεται όχι μόνο την κυβέρνηση, αλλά και την ευρύτερη ινδονησιακή ελίτ, που είχε υποσχεθεί ριζικές αλλαγές μετά την επαναστατική ανατροπή του προέδρου Σουχάρτο το 1998.

Σουχάρτο

Η 30ετής δικτατορία του Σουχάρτο ήταν συνέχεια του μαζικού διωγμού στα μέσα της δεκαετίας του 1960, όταν το κράτος δολοφόνησε μέχρι και ένα εκατομμύριο κομμουνιστές.

Κατά το κύμα διαμαρτυριών του 1998, οι «μεταρρυθμιστές» υποσχέθηκαν ότι θα διέλυαν το στρατιωτικό καθεστώς της χώρας.

Σήμερα όμως, οι διαδηλωτές λένε ότι δεν υπάρχει πραγματική δημοκρατία, καθώς οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές έχουν αδειάσει από περιεχόμενο όλα τα βασικά της θεσμικά όργανα, συμπεριλαμβανομένου του κοινοβουλίου.

Όταν ο πρόεδρος Σουμπιάντο κάλεσε τους πολίτες να κυματίσουν περήφανα την ασπροκόκκινη σημαία της χώρας στην ημέρα ανεξαρτησίας τον περασμένο μήνα, χιλιάδες άνθρωποι ανταποκρίθηκαν με ένα εντελώς διαφορετικό σύμβολο. Ανέμισαν μια πειρατική σημαία με νεκροκεφαλή που φορά ένα χαρακτηριστικό κίτρινο ψάθινο καπέλο. Πρόκειται για σύμβολο από το γνωστό μάνγκα και άνιμε «One Piece», το οποίο πλέον κοσμεί εκατομμύρια σπίτια, αυτοκίνητα, μηχανές και φορτηγά. Έχει γίνει το κύριο σύμβολο της εξέγερσης.

Κλειδί για την επιτυχία του αντικυβερνητικού κινήματος μέχρι στιγμής ήταν η πλατιά του βάση και η ικανότητά του να αγκαλιάσει χιλιάδες εργαζόμενους της “ανεπίσημης” οικονομίας, όπως ο Αφάν. Όμως, το αν η εξέγερση μπορεί να αντέξει απέναντι στη μαζική καταστολή θα εξαρτηθεί από το αν θα καταφέρει να φτάσει ακόμη πιο μακριά και να κερδίσει μεγάλα τμήματα εργατών και εργατριών.

Αν συμβεί αυτό, τότε είναι πιθανό να εμφανιστούν ρήγματα στον κυβερνητικό συνασπισμό του Σουμπιάντο, κι έτσι η βαθύτερη αλλαγή που απαιτούν εκατομμύρια άνθρωποι να βρεθεί στην ημερήσια διάταξη.

Γιούρι Πρασάντ