Από τις τρεισήμισι ώρα το πρωί, με την θερμοκρασία κολλημένη στο μηδέν άναψαν οι πρώτες φωτιές στις πύλες των δυο εργοστασίων του Μάνεση στο ελασματουργείο στο Βελεστίνο και στο χαλυβουργείο στο Βόλο. Εκατοντάδες συμπαραστάτες, μεταλλουργοί από το συνδικάτο της Μαγνησίας, εργαζόμενοι σε διάφορους χώρους (με 3ωρη στάση εργασίας για συμπαράσταση στους χαλυβουργούς συμμετείχαν η τοπική ΕΛΜΕ, ο σύλλογος δασκάλων και οι διοικητικοί του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας), φοιτητές και μαθητές, έστησαν πανό και απέκλεισαν την είσοδο στο εργοστάσιο.
Στις έξι έφτασε το πούλμαν με τους χαλυβουργούς του Ασπρόπυργου που έτυχαν ενθουσιώδους υποδοχής. Λίγο μετά το πούλμαν με τους εργάτες της πρώτης βάρδιας έφτασε στην πύλη. Τα αίματα άναψαν ενώ τα συνθήματα που δεν σταμάτησαν ούτε στιγμή έδειχναν ότι όλοι ήταν αποφασισμένοι να περιφρουρήσουν την απεργία.
“Με αίμα και ιδρώτα δένουμε το ατσάλι οι Χαλυβουργοί δεν σκύβουν το κεφάλι” ακουγόταν την ώρα που τα τσιράκια του Μάνεση προσπαθούσαν να αποκόψουν οποιαδήποτε επικοινωνία μεταξύ των εργατών. Όμως λίγο αργότερα κάνουν πίσω.
Οι εργάτες της πρώτης βάρδιας δεν μπαίνουν για δουλειά και φεύγουν κάτω από θύελλα χειροκροτημάτων και επευφημιών. Τα συνθήματα που ακολούθησαν την πρώτη αυτή επιτυχία ζέσταναν την παγωμένη ατμόσφαιρα.
Συμπαράσταση
“Βρισκόμαστε από το πρωί στο πλευρό των Χαλυβουργών. Η επίθεση είναι ενιαία σε ολόκληρη την εργατική τάξη και εμείς απέναντι σε όσους θέλουν να διαχωρίζουν τους εργάτες έχουμε να προτάξουμε την κοινή δράση ενάντια στις επιθέσεις του μαύρου μετώπου Κυβέρνησης, τρόϊκα, ΕΕ και εργοδοτών”, τόνισε ο Σταμάτης Χονδρογιάννης από το συντονιστικό της ΤΕ Μαγνησίας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Στη συγκεντρωση, ο πρόεδρος του σωματείου των Χαλυβουργών του Ασπρόπυργου, Γιώργος Σιφωνιός, επανέλαβε την ανάγκη για συνέχιση της απεργίας μέχρι τη νίκη.
“75 μέρες απεργίας νίκη στους εργάτες της χαλυβουργίας”, ήταν το σύνθημα που κυριάρχησε σε ολόκληρη την κινητοποίηση. “Οταν ξεκινάγαμε κανείς δεν θα τόλμαγε να σκεφτεί πως θα φτάναμε σε τριψήφιο αριθμό ημερών απεργίας. Σήμερα ξέρουμε πως δεν μπορούμε να κάνουμε πίσω”, εξήγησε ο Παναγιώτης Πανταζής, χαλυβουργός από τον Ασπρόπυργο.
Αμέσως μετά ξεκίνησαν οι προετοιμασίες για την περιφρούρηση της δεύτερης βάρδιας. Οι πληροφορία ότι δυο πούλμαν απεργοσπάστες συνοδευόμενα από τα ΜΑΤ έρχονταν να σπάσουν την απεργία τους κράταγε όλους σε εγρήγορση.
Μόνο 11 ήταν τελικά οι εργάτες που έφτασαν με το πούλμαν για την 2η βάρδια, ενώ άλλοι τρεις εμφανίστηκαν στο Βελεστίνο. Ούτε η παρουσία του αστυνομικού διευθυντή Θεσσαλίας με την εκβιαστική του στάση -ζητώντας ονομαστική λίστα με όσους δεν θέλουν να πάνε για δουλειά- και απειλώντας με συλλήψεις, έκαναν δυνατό το σπάσιμο της απεργίας.
Στις 6 το απόγευμα, η εργοδοσία αναγκάστηκε να κάνει πίσω. Η απεργία ήταν 100% επιτυχημένη. Όλοι αγκαλιάζονταν. “Είχαμε ανάγκη να νιώσουμε ότι έχουμε την δύναμη να κερδίσουμε τον Μάνεση. Το ότι δεν είχαμε ακόμα καταφέρει να κλείσουμε ούτε για μια μέρα τα υπόλοιπα εργοστάσια στο Βόλο λειτουργούσε εκβιαστικά στη δική μας απεργία. Σήμερα δείξαμε τη δύναμή μας. Μπορούμε να νικήσουμε το Μάνεση”, τόνιζε ο Χάρης από τον Ασπρόπυργο. Στο πούλμαν της επιστροφής-και παρά την κούραση- το κλίμα ήταν πανηγυρικό. Η αυτοπεποίθηση των εργατών στα ύψη και η συζήτηση πλέον εστιαζόταν στην καλύτερη οργάνωση της απεργίας στις 17 Γενάρη.